The 19 years later, the new Generation • Harry Potter RPG [Speeltopic 7] - Speeltopics

*je mag zoveel karakters als je wilt aanmaken
*als je iets wilt zeggen of vragen, tussen haakjes*houw het netjes a.u.b.
*volgt de verhalenlijn van J.K Rowling.
*min. 100 woorden per post.
*geen ruzies
*als je niet meer mee doet, ga je netjes afmelden.
*Geen andere personages besturen tenzij je daar toestemming voor hebt van de person zelf
*wil je mee helpen met het opbouwen van deze RPG? stuur me maar een PB'tje (:
*je Nederlands of spelling hoeft niet goed te zijn, als je er maar plezier in hebt!
*en heb vooral veel plezier
*en geef me een koekje
*en er is altijd wel plaats voor een nieuwe karakter, ook al zijn we in het midden van de jaar

Saving people, hunting things, the family business デ--▸ •••

Skip maar even de les, dus dat je zegt dat het na de les is en hij op zoek is naar Scorpi ofzo?

Spoiler alert: you will save yourself

Campbell Saunders

‘Sorry Campbell, maar we kunnen ook niet altijd samen zijn. Misschien is dat wel wat vorige keer fout ging. We moeten het gewoon zo proberen. Ik zie je na de les weer.’ Ik voelde een kus tegen mijn voorhoofd gedrukt worden voordat hij weg liep. Iets wat vreselijk pijn deed. Alweer vertrok hij zonder mij. Mijn rug schuurde langs de rand van de uilenheuvel waar ik op de grond ging zitten. Ik begroef mijn gezicht tegen mijn benen terwijl ik mijn armen er langs vouwde. Ondanks dat Scorpius me weer leek te zien bleef er nog steeds een enorm hol gevoel in mijn lichaam. Was het gemis dan geen Scorpius maar mijn vader? Moest ik hem geen uil sturen? Op zijn minst sorry zeggen- voor wat ik gedaan heb? Smeken om vergiffenis? Ik wist het niet eens meer. Plotseling voelde ik twee armen om mij heen geslagen worden en verbaasd keek ik op. Ik wilde ‘Scorpius.’ Zeggen maar ik herkende het gezicht van James. Hij zei niks en ergens vond ik dat fijn terwijl hij me zachtjes tegen me tegen hem aandrukte. ‘Hou het niet in, Camp.’ Fluisterde hij zachtjes terwijl hij over mijn haar streelde.

When I taste Tequila, Baby, I still see ya

Scorpius Malfoy

Ik snap helemaal niks van de les en ben dan ook ontzettend blij als die afgelopen is. Meteen na de les ga ik op zoek naar Campbell. Hij had als het goed is toverdranken. Ik zie mensen uit zijn klas lopen, maar hij is er zelf niet. Zou hij gespijbeld hebben? Ik ga weer naar de uilenvleugel. Meteen zie ik Campbell en James in een omhezing. Het voelt alsof Campbell met een grote hamer mijn hart in duizend stukjes slaat. Even krijg ik bijna geen adem. Ik wil hier weg. Zo snel als ik kan ren ik weg van James en Campbell. Ik ga ergens tegen een muur aan zitten terwijl ik probeer tot rust te komen. Het lukt een beetje, maar nog steeds voel ik me vreselijk. Ik besluit naar de Grote Zaal te gaan, naar Zino. Als Campbell mij zo snel alweer vergeten is, dan heb ik geen zin om te doen alsof. Zino staat inderdaad voor de Grote Zaal op me te wachten. Ik loop naar hem toe. Hij grijnst als hij me ziet en slaat me op mijn rug. Ik forceer een glimlach en loop mee naar de Zwadderich-leelingenkamer. Er is bijna niemand. Zino stelt me voor aan een paar vrienden. Teamin Thompson en Kamen Nott zitten allebei in mijn jaar. Ze doen wel aardig maar ik weet dat het waarschijnlijk gewoon fake is. Als ik bij mijn slaapzaal kom zie ik dat het inderdaad nep is. Mijn bed is volgeklad met allemaal beledigingen. Ik kijk even maar weet niet waar ik heen moet.
'Trek je er niets van aan. Het zijn aardige jongens. Je moet ze gewoon even leren kennen,' hoor ik een stem achter me zeggen. Zino. 'En je hebt al een vriend, je hebt mij.'

Spoiler alert: you will save yourself

Campbell Saunders

Voor even weet ik niet wat ik moet doen terwijl James me zwijgzaam vast bleef houden. Tot ik rennende voetstappen hoorde en net Scorpius lichaam herkende. Ik kreunde zachtjes van ellende. ‘James..’ ik trok me met moeite los uit zijn armen. Ik keek naar de grond. Ik durfde hem niet eens aan te kijken. ‘Sorry.’ Mompelde ik voordat ik weg rende achter Scorpius aan. Enorme steken voelde ik in mijn zij tot ik bij de grote zaal kwam waar ik naar adem hapte. Nog net zag ik Scorpius naar de kerkers lopen met Zino. Juist de persoon die ik niet wilde zien bij hem. Nerveus beet ik op mijn nagels. Zal ik ze volgen? Ik wist het niet. Toch volgde ik ze. Ik wist wel waar de Zwadderich leerlingen kamer was. Daar was ik per ongeluk samen met Scorpius achter gekomen. Oke misschien was dat toen niet zo per ongeluk. Wat mis ik die tijd. Dat we samen lachte en we door de gangen zwerfde die niemand kende. Scorpius verdween met Zino door de deur en met een zucht plofte ik neer naast de ingang. Alles deed pijn en de steken waren nog het ergst. Misschien was dat een goed teken van vetverbranding. Met mijn hoofd leunde ik tegen de muur terwijl ik slechts naar voren staarde proberend mijn adem onder controle te krijgen waar ik finaal in faalde. Vroeger kon ik zoveel rennen als ik wilde- ik hardloopte zelfs en nu was dit korte stukje al moeilijk voor me. Niet dat het veel uitmaakte. Waarschijnlijk moest ik hier een hele avond zitten voordat Scorpius er uit zou komen. Ooit zou Scorpius er uit moeten komen toch?

When I taste Tequila, Baby, I still see ya

Scorpius Malfoy

Ik glimlach naar Zino en weet niet wat ik moet zeggen.
'Kom maar mee, ik regel wel dat jou bed opnieuw opgemaakt wordt en dat ze dit niet nog een keer doen.' Ik loop achter Zino aan. Hij loopt naar zijn eigen slaapzaal. Die ziet er veel gezelliger uit.
'Het spijt me van Kamen en Teamin. Ze zijn echt aardig hoor. Misschien duurt het even maar jullie worden zeker vrienden. In de tussentijd heb je mij altijd nog,' glimlacht Zino. Ik forceer weer een glimlach en ga voor de haard zitten. Zino komt naast me zitten, zo dichtbij dat ik weer even een stukje opschuif. Toch komt hij weer dichterbij. 'Hoe zit het nou tussen jou en Campbell?' vraagt hij. Ik staar in de vlammen en besef dat ik het hem misschien moet uitleggen.
'Ik dacht dat alles weer goed was, maar...' 'Maar wat? Is er iemand anders?' vraagt Zino. De toon van zijn stem kan ik niet goed plaatsen. Het zorgt ervoor dat ik me erg ongemakkelijk voel. 'Zoiets,' antwoord ik met een zacht stemmetje. Zino trekt me in een knuffel waardoor ik me nog erger voel.
'Scorpius jij bent veel te goed voor hem. Ik- je moet niet denken dat hij altijd bij je blijft. Hij is zo'n jongen die altijd met iedereen speelt. Ik ken zijn type.' Meteen duw ik Zino weg.
'Zo is Campbell helemaal niet,' zeg ik en ik loop weg. Ik weet niet waarheen. Gewoon weg van Zwadderich. Ik maakte een fout, ik hoor hier niet thuis. Als ik de leerlingenkamer uit loop zie ik Campbell op de grond zitten. Ik blijf staan en kijk hem aan.
'Ik-ik dacht dat ik meer voor je betekende.'

Spoiler alert: you will save yourself

Campbell Saunders

Voor ik het besefte hoorde ik de deur open gaan en mijn hersenen draaide overuren. Wat moest ik zeggen als een Zwadderaar vroeg wat ik hier deed? Eigenlijk mocht ik hier helemaal niet komen. Iets wat mij nooit zou deren als ik Scorpius bij me had.
‘ik-ik dacht dat ik meer voor je betekende.’ Hoorde ik plotseling Scorpius bekende stem naast mij zeggen. Ik keek op en ontmoette zijn gezicht. Abrupt stond ik op wat een fout was omdat er een scheut door mijn hoofd ging die vermengd was met duizeligheid en misselijkheid.
Ik slikte mijn droge keel terwijl ik enorm nerveus voor Scorpius stond. Ik was bang dat hij elk moment zijn Zwadderich leerlingenkamer zal in gaan. Waarom ook niet? Daar was Zino en hier was hij met mij.
‘Je weet heus wel dat ik nooit wat met James zou doen; of met iemand anders. Net zoals je weet dat ik alles voor jou zou doen. Alles. Ik ging en ga kapot zonder jou, Scorpius. Sinds je je eerste woorden tegen mij sprak draaide alles voor mij al voor jou. Alles wat ik bereikt heb is door jou. Er is geen mij, zonder jou.’

When I taste Tequila, Baby, I still see ya

Scorpius Malfoy

‘Je weet heus wel dat ik nooit wat met James zou doen; of met iemand anders. Net zoals je weet dat ik alles voor jou zou doen. Alles. Ik ging en ga kapot zonder jou, Scorpius. Sinds je je eerste woorden tegen mij sprak draaide alles voor mij al voor jou. Alles wat ik bereikt heb is door jou. Er is geen mij, zonder jou.’ Ik zeg niets. Hoewel zijn woorden lief missen, lijken ze hun bedoeling te missen. Ik kijk naar Campbell. Hij is ontzettend mager en hij ziet eruit alsof hij ieder moment in kan storten.
'Ik vergeef je. Maar alleen omdat je van die mooie grote bruine ogen hebt,' glimlach ik. 'Maar, ik wil wel dat je gewoon goed gaat ten. Nu zie je eruit alsof je al weken niet gegeten hebt.' Ik realiseer me dat het waarschijnlijk dat geval is. 'Oh mijn god je hebt toch wel gegeten toen...' Het is nog steeds moeilijk om te zeggen. 'Toen we uit elkaar waren.' In paniek trek ik hem mee naar de Grote Zaal waar ik een bord volschep met zijn lievelingseten en lievelingsdrinken. 'Als je dit op hebt... Dan krijg je een kusje,' beloof ik hem.

Spoiler alert: you will save yourself

Campbell Saunders

‘Ik vergeef je. Maar alleen omdat je van die mooie bruine ogen hebt.’ Ik wilde blij zijn maar ik wist dat elk moment weer Scorpius terug kon gaan. Naar zijn leerlingenkamer waardoor ik alleen over bleef. Denet deed het al pijn toen hij alleen naar de les moest. Ik was werkelijk een wrak zonder hem.
‘Maar, ik wil wel dat je gewoon goed gaat eten. Nu zie je eruit alsof je al weken niet gegeten heb. Oh mijn god, je hebt toch wel gegeten toen.. toen we uit elkaar waren.’ Ik wist niet wat ik moest zeggen. De antwoord was nee; eten smaakte me niet meer en nu kwam het handig uit. Zonder calorieën zou ik mager worden. Net zoals iedere normale jongen. Voordat ik wat kon antwoorden werd ik al meegetrokken door Scorpius. Ik had een angstig vermoede waar hij me naartoe zou nemen en dat was de plek waar ik als laatste naar toe wilde. Naar drukke plekken waar eten was. Mijn vermoedde werd bevestigd toen hij me de Grote Zaal introk waar allemaal geuren mijn neus ontmoeten wat niet bevorderend was voor mijn misselijkheid dat vooral versterkt werd door het eten wat Scorpius voor mijn neus zette. ‘Als je dit op hebt… Dan krijg je een kusje.’ Hoorde ik hem nog zeggen terwijl ik opstond en mijn hand voor mijn mond hield. Met snelle passen probeerde ik de zaal uit te komen en opende de leraren wc die dichter bij was dan de leerlingen wc. De eerste de beste wc trok ik open en met een vies geluid kwam er gal uit mijn mond. Walgelijk.

When I taste Tequila, Baby, I still see ya

Scorpius Malfoy

Campbell zegt niets en rent de Grote Zaal uit, naar de leraren WC. De deur is op slot. Ik heb hulp nodig. In de hoek van de gang zie ik een bekend gezicht.
'James, als je ooit van Campbell gehouden hebt kom je me helpen.' Even kijkt hij verbaasd maar dan ziet hij de blik op mijn gezicht en loopt hij mee. 'Campbell, open de deur. Anders breken James en ik de deur binnen. Je kan niet niks eten, Campbell.' James kijkt mij geschrokken aan en richt zich dan weer tot de deur. 'Campbell, ik weet dat je bijna niks at. Wij dachten allemaal dat het liefdesverdriet was. Maar als het meer is, dan zijn wij hier om je te helpen.' Even is James stil. 'Je bent prachtig, Campbell.' Ik kijk naar James, die mij gebaart hetzelfde te zeggen. 'Hij heeft gelijk, Campbell. Je moet naar buiten komen. We kunnen beiden niet zonder je.' James lacht. 'Hoor je dat, Scorpius is het met me eens. Als dat niets voor je is dan weet ik het ook niet meer.' Ik kijk naar James, die erg bang lijkt. Hij geeft echt om Campbell. Wat maakt dan dat Campbell wel van mij houdt en niet van hem? Wat maakt mij beter?

Spoiler alert: you will save yourself

Campbell Saunders

Ik staarde enkel naar het goedje terwijl er algauw de wc doordrenkt werd met meer. Met moeite tastte ik met mijn hand de wc af naar het doorspoelknopje. ‘Campbell, open de deur. Anders breken James en ik de deur binnen. Je kan niet niks eten, Campbell.’ Ik drukte het knopje in en draaide mij om waar een spiegel stond.
‘Campbell, ik weet dat je bijna niks at. Wij dachten allemaal dat het liefdesverdriet was. Maar als het meer is, dan zijn wij hier om je te helpen. Je bent prachtig Campbell.’ Ik kon me niet meer verroeren. Slechts naar mijn spiegelbeeld staren. Mijn ogen stonden moe. Ze zouden helemaal verduidelijkt worden als Rose mijn wallen niet had weggetoverd. Mijn blik streek automatisch over mijn buik. Ik was nog lang niet zoals Zino. Ik ging niet eten. Ze konden allemaal de boom in. Later zou Scorpius me dankbaar zijn. Wanneer hij een normale vriendje had die gewoon mager was. ‘Hij heeft gelijk, Campbell. Je moet naar buiten komen. We kunnen beiden niet zonder je.’ Ik schudde mijn hoofd terwijl ik me aan de wc vasthield. Ik ging niet dood. Ik maakte mijzelf beter. Waarom snapte niemand dat? ‘Hoor je dat, Scorpius is het met me eens. Als dat niets voor je is dan weet ik het ook niet meer.’ Ik had geen flauw idee meer wat er gezegd werd. Mijn hele hoofd leek te tollen tot het plotseling zwart voor mijn ogen werd.

Ik zeg intrappen

When I taste Tequila, Baby, I still see ya

Scorpius Malfoy

Er komt geen geluid meer uit de WC. Ik kijk naar James.
'Op 3.' Hij knikt. '1. 2. 3!' Samen trappen we de deur in. Campbell ligt op de grond, hij beweegt niet. Paniek neemt mijn lichaam over. Hij leeft nog. Ik wil eerst James vragen om mij te helpen met tillen, maar ik kan het in mijn eentje makkelijk aan. Hij is ontzettend licht. Te licht. Zo snel als ik kan ren ik naar de ziekenzaal. Madame Plijster is allang niet meer verbaasd als ze mij binnen ziet lopen. Ze legt Campbell op een bed en begint allemaal dingen te checken.
'Wat is er gebeurt?' vraagt ze. Ik wil wel iets zeggen maar het lukt niet. Het is alsof mijn keel vol zit met tranen waardoor ik niks kan zeggen. James legt het uit waardoor ik bij Campbell kan zitten.
'Waarom deed je het, Campbell? Waarom kan je jezelf niet gewoon een keertje zien zoals ik je zie?' Ik weet dat hij me waarschijnlijk niet hoort maar toch moet ik het kwijt. 'Alles, ik doe alles om dit niet nog een keer mee te maken. Je bent perfect zoals je bent,' zeg ik en ik pak zijn hand vast. James kijkt toe en ik voel alweer spijt. Waarom? Ik heb James al mijn hele leven gehaat en nu opeens voel ik me schuldig dat ik Campbell heb.

Spoiler alert: you will save yourself

Campbell Saunders

Een stekende hoofdpijn kaatste door mijn hoofd wat mij liet weten dat ik niet dood was. Ik voelde een hand om mijn hand en met moeite kneep ik er in. Ik weet niet eens of de persoon wat gevoeld heeft. Het koste te veel kracht. Voor een seconde bleef ik liggen tot ik besefte dat ik geen flauw idee had waar ik was. Ik knipperde met mijn ogen voordat ik ze succesvol wist open te houden waar een te fel plafond mijn zicht ontmoette. Het maakte me duidelijk dat ik in het ziekenhuis zat. Waarom? Alles ging goed met mij.
Ik zag een soort infuus naast mij staan en ik volgde het draad wat in mij stak. Wat zat daar in? Hoe lang stak het al in mij? Straks was ik al mijn gewicht die juist verloren had juist aangekomen. Met mijn hand tastte ik met moeite naar mijn andere hand te bevrijden. Voordat ik met mijn hand het eenmaal bereikt had hield iemand me tegen. Ik keek naar de persoon die dat deed en ontmoette madame Plijsters, Scorpius en James gezicht. Ik deed mijn mond open om wat te zeggen maar geen woord verliet mijn lippen. Ik slikte mijn droge keel.
‘W-waarom.’ ik ademde even in en uit voordat ik verder ging. ‘b-ben ik hier. Alles gaat goed.’

When I taste Tequila, Baby, I still see ya

Scorpius Malfoy

Campbell opent zijn ogen en ik glimlach. Voor ik iets kan zeggen zie ik hem frummelen aan het infuus. Madame Plijster stopt hem.
‘W-waarom b-ben ik hier. Alles gaat goed.’ Ik wil iets zeggen maar Madame Plijster is me voor.
'Nou als het zo goed gaat, waarom trek je het infuus er dan uit? Je moet echt beter gaan eten als je wil blijven leven, dus ik zou je aanraden km dat te gaan doen.' Ik knik en kijk streng naar Campbell. Hij is ontzettend mager. Waarom kan hij dat zelf niet zien?
'Madame Plijster vertelde ons net dat er nu bij iedere maaltijd iemand moet zijn die checkt of je al je eten opeet zodat je jezelf niet kan uithongeren.' Ik ga op zijn bed naast hem zitten. James neemt plaats op de stoel naast hem.
'We laten je dit niet zomaar doen, Campbell. Wat je redenen ook zijn, ze zijn niet goed genoeg want je bent ontzettend mager en daar moeten we iets aan doen.' James buigt naar voren om Campbell te knuffelen en hoewel ik het niet fijn vind, ga ik toch achteruit zodat James goed naar voren kan buigen en hem kan knuffelen. 'Ik hou van je Cam,' zeg ik.

Spoiler alert: you will save yourself

Campbell Saunders

‘Nou als het zo goed gaat, waarom trek je het infuus er dan uit? Je moet echt beter gaan eten als je wil blijven leven, dus ik zou je aanraden om dat te gaan doen.’ Ik draaide vermoeid mijn gezicht af. Waarom zeurden ze over eten? Zagen ze niet dat ik goed vetreserves had om op te teren? Ik ging heus wel eten. Als ik net zo mager als Zino was. Net zo mager als Scorpius wilde dat ik was. Misschien nog magerder zodat hij trots op mij kan zijn.
‘Madame Plijster vertelde ons net dat er nu bij iedere maaltijd iemand moet zijn die checkt of je al je eten opeet zodat je jezelf niet kan uithongeren.’ Ik voelde de bed zachtjes inzakken. Ik had niet eens de kracht om te kijken wie het was. Ik was zo moe- iets wat raar was. Ik was nooit moe. Ik heb zeker weten twee weken niet geslapen. Misschien hooguit maar een paar uurtjes dat ik knock-out ging. ‘We laten je dit niet zomaar doen, Campbell. Wat je redenen ook zijn, ze zijn niet goed genoeg want je bent ontzettend mager en daar moeten we iets aan doen.’ Ik voelde tranen in mijn ogen blinken. Waarom logen ze. Ze doen net alsof ik niet weet dat ik te dik ben. Misschien zagen ze het niet omdat ik een te wijd gewaad droeg. Ik voelde twee armen om mij heen geslagen maar aan de manier en de geur kon ik raden dat het niet Scorpius was. Natuurlijk was het niet Scorpius; die walgde van mijn lichaam. Wat had ik nou aan mijn lichaam te bieden als hij Zino had. De mooie Zino.. Waarom kon Scorpius niet in zien dat ik bezig was met mijn lichaam; dat ik probeerde mooier te zijn. Mager. Daarna zou ik de rest veranderen tot hij me goed genoeg vind.
‘Ik w-wil g-gewoon m-mager worden.’ Ik zweeg en kneep mijn ogen dicht waar tranen uit wilde vallen.
‘z-zodat je n-niet voor me h-hoeft te s-schamen.’ ik deed ze voorzichtig open en ik zag nog net een weegschaal op de grond neer getoverd worden. ‘We gaan je wegen.’ Zei madame Plijster simpel. Ik schudde mijn hoofd. Ik wilde niet dat mijn gewicht bevestigd werd. Ik wilde niet dat iedereen mijn gewicht wist. Het zou dan door de hele school gaan; iedereen zou weten hoe dik ik wel niet was.

When I taste Tequila, Baby, I still see ya

Scorpius Malfoy

‘Ik w-wil g-gewoon m-mager worden.’ Hij doet zijn best om niet te huilen. Ik probeer te bedenken waarom hij denkt dat hij níét mager is. ‘z-zodat je n-niet voor me h-hoeft te s-schamen.’ Ik wil iets zeggen maar het lukt niet. Wat moet ik zeggen? Natuurlijk schaam ik me niet voor hem. Achter me zie ik James opstaan en de zaal boos uitlopen. Madame Plijster zegt iets over wegen en Campbell lijkt in paniek te zijn. Ik pak zijn hand stevig vast.
'Waar heb je het over Campbell? Waarom zou ik me voor je schamen. Je bént al ontzettend mager, waarom zou je nog magerder willen worden?' vraag ik. Nu moet ik ook mijn best doen om niet in tranen uit te barsten. Het klinkt gewoon allemaal zo stom. Wat als ik hem niet kán helpen?
Madame Plijster lijkt haar geduld te verliezen. 'Kom op nou jongen, op de weegschaal,' zegt ze geïrriteerd. Ik kijk naar Campbell. Waar is hij zo bang voor? Normaal kan ik altijd wel inschatten wat hij denkt, maar ik heb nu geen idee.

Spoiler alert: you will save yourself