The 19 years later, the new Generation • Harry Potter RPG [Speeltopic 7] - Speeltopics

*je mag zoveel karakters als je wilt aanmaken
*als je iets wilt zeggen of vragen, tussen haakjes*houw het netjes a.u.b.
*volgt de verhalenlijn van J.K Rowling.
*min. 100 woorden per post.
*geen ruzies
*als je niet meer mee doet, ga je netjes afmelden.
*Geen andere personages besturen tenzij je daar toestemming voor hebt van de person zelf
*wil je mee helpen met het opbouwen van deze RPG? stuur me maar een PB'tje (:
*je Nederlands of spelling hoeft niet goed te zijn, als je er maar plezier in hebt!
*en heb vooral veel plezier
*en geef me een koekje
*en er is altijd wel plaats voor een nieuwe karakter, ook al zijn we in het midden van de jaar

Saving people, hunting things, the family business デ--▸ •••

RAB schreef:
Wauw Campbell is overprotective. En jij mag al mijn personages niet behalve Scorpius

When I taste Tequila, Baby, I still see ya

Je komt erachter als je reageert *hinthint*

Spoiler alert: you will save yourself

Campbell Saunders

‘Hey, Camp.’ Hoorde ik de bekende stem van Rose naast me. ‘Rose.’ Fluisterde ik zachtjes. Niet dat we nog niet mochten praten maar mijn stem was gewoon zwak geworden door het weinige praten. ‘A-alles is w-wazig.’ ik hoorde James stem wat mij liet weten dat hij vlak bij me zat. ‘Doe je mond open.’ Zei Rose. Voordat ik iets kon doen propte ze iets in mijn mond en ik kwam tot gauw de beseffing dat het eten was. Fijn, kauwen. Met moeite bracht ik mijn kaken in beweging om iets kapot te maken wat zeer moeilijk ging. Ik hoorde de stem van de leraar door de lokaal schallen en met moeite slikte ik het door waar ik al wat zicht van terug kreeg. ‘Speciale kruid. Je moet vanaf nu weer normaal eten, Camp.’ Fluisterde Rose naar me toe. Ik knikte hoewel het een raar gevoel gaf. Eten. Het was iets wat van een heel ander wereld leek te komen. Rose schoof weer een stukje naar mij toe en alleen om mijn zicht te behouden gehoorzaamde ik en at het stukje terwijl Scorpius opeens de vraag op een antwoord niet wist. Ik wist niet eens wat er gevraagd was. Normaal fluisterde ik altijd de antwoorden naar Scorpius toe maar nu.. ik had zat onvoldoendes in de twee weken behaald. Iets wat normaal nooit voorkwam. Ik volgde iedere beweging van Scorpius tot de deur achter hem dicht ging. Hij nam precies plaats tegenover de raam. Net toen wilde afwenden kwam dezelfde jongen als daarnet aangelopen. Hij sloeg een arm om Scorpius heen. Ik wist het. Hij zou Scorpius zo inpalmen. Ik gaf hem nog gelijk ook. Hij was mager en ik was normaal- of te dik? Automatisch gleed mijn blik naar de enige spiegel in de lokaal die noodgedwongen mij moest aanstaren. Dat hij niet uit elkaar barsten. Mijn handen gleden automatisch naar mijn buik. Ik moest maar eens mooier worden voor Scorpius. Die jongen mocht hem niet afpakken. Waarom had ik ook al weer het eten van Rose aangepakt? ‘Saunders?’ de leraar keek mij doordringend aan terwijl ze een vraag stelde. Ik wist niet eens wat ze vroeg aangezien mijn blik weer bleef hangen op Scorpius. Automatisch stond ik op. Ik moest wat doen. Ik was misschien niet mooier dan de jongen maar ik kon hem van hem weg houden. Ik moest wel. Ik had geen keus. ‘Saunders?’ hoorde ik verward gevraagd worden maar ik reageerde er niet eens op. De deur deed ik achter mij dicht en liep naar Scorpius toe terwijl ik de jongen naast hem zoveel mogelijk probeerde te negeren. Vooral de arm die om Scorpius heen lag. Waarschijnlijk genoot Scorpius ervan. Snel stak ik mijn hand uit. ‘Er is vast wat beters te doen dan les.’ Met moeite liet ik een glimlach op mijn gezicht schijnen wat pijn deed. Zolang Scorpius mijn hand maar vast pakte en mee ging. Daar had ik alles voor over.


Ik zou nu maar bang voor Campbell worden als ik jou was ('x

When I taste Tequila, Baby, I still see ya

Scorpius Malfoy

Campbell komt aangelopen en ik kijk hem vrolijk aan. Hij steekt zijn hand uit.
'Er is vast wel iets beters te doen dan de les.' Ik glimlach en trek mezelf omhoog aan zijn hand. Eerste wil ik Zino vragen of hij mee wil gaan, maar iets in Campbells blik zorgt ervoor dat ik dat niet doe. Ik loop met Campbell naar buiten. Ik trek hem mee naar het meer waar ik ga zitten.
'Wat is er?' vraag ik. Ik doe niet meer de moeite om te vragen of er iets is, ik kan zo aan Campbell zien dat er iets is. 'Waarom vind je Zino niet aardig?' Misschien niet erg tactisch maar het is eruit voor ik het doorheb. Ik sla mijn armen om hem heen en ga met mijn hoofd op zijn schouder liggen. Wat heb ik dit gemist. Iedere nacht droomde ik over hem, waardoor ik liever wou slapen dan wakker zijn. Want als ik wakker werd zou ik de realiteit ter ogen moeten komen, en de realiteit was erger dan leven in een droom. Ik wil iets zeggen maar weet niet wat. Misschien wil ik ook wel gewoon in stilte genieten van dit moment met Campbell voor het voorbij is.

Spoiler alert: you will save yourself

Campbell Saunders

Een enorm gevoel van opluchting raasde door me heen toen Scorpius mijn hand pakte. Ik kon het dan ook niet laten om snel een blik over de jongen laten gaan. Hij kon misschien knap zijn en waarschijnlijk aardig maar ik kon nu nog Scorpius gedachten verbuigen. Scorpius mocht me niet voor de tweede keer laten zitten. Scorpius trok me mee naar buiten richting de meer waar hij gaat zitten. ‘Wat is er?’ ik wendde meteen mijn blik van hem af terwijl Scorpius me in zijn armen op zijn schoot trok. ‘Waarom vind je Zino niet aardig?’ een steek ging door mijn hart. Zino.. heette zo die jongen? Was het niet duidelijk waarom ik hem niet aardig vond? Omdat hij aardiger, knapper en geweldiger was dan mij was waardoor hij zo Scorpius van me kon afpakken. Daarom mocht ik hem niet.
Automatisch draaide ik me om in zijn schoot en greep en keek hem voor een seconde aan. ‘Er is niks met Zino, Scorpius. Er is alleen wat tussen ons.’ Direct drukte ik mijn lippen op de zijne voordat hij over mijn woorden na kon denken terwijl mijn lippen slechts haperig tegen de zijne tastte. Waarom was kussen opeens zo moeilijk- waarschijnlijk omdat ik het een tijdje niet heb gedaan en mijn lippen schraal waren geworden van het tekort aan vloeistof wat er normaal langs gleed. Ik had nu geen keus. Scorpius moest weten dat ik van hem hield. Meer dan Zino ooit van hem kon houden. Zachtjes drukte ik mijn bovenlichaam dichter tegen die van hem aan terwijl mijn hand met alle kracht die ik nog had in zijn haar plantte terwijl mijn andere op zijn buik rustte.

[ bericht aangepast op 10 juli 2014 - 20:49 ]

When I taste Tequila, Baby, I still see ya

Scorpius Malfoy

‘Er is niks met Zino, Scorpius. Er is alleen wat tussen ons.’ Ik glimlach maar kan het gevoel niet van me weglaten. Ik weet dat er iets is en nu zegt hij het alweer niet. Hij kust me maar het voelt niet meer helemaal vertrouwd zoals eerst.
'Nou nou, er kunnen hier altijd nog anderen komen, hoor.' Als een reflex laat ik Campbell los en ga ik rechtop zitten. Het is Macy. Ik kijk haar boos aan. Al heel lang vind ze Campbell leuk, terwijl ze mij altijd al haat. 'Maar goed, ik wil even met Scorpius praten. Als jij even hier wacht, Campbell.' Ze zegt Campbells naar bitter, alsof ze hem haat, wat helemaal nergens op slaat. ik druk een kusje op Campbells voorhoofd.
'Het komt goed, oké,' zeg ik zachtjes tegen hem en ik loop achter Macy aan. Als we uit Campbells zicht zijn stopt ze. Met een glimlach kijkt ze me aan terwijl ze mijn gewaad vastpakt. Ik voel me meteen ongemakkelijk. 'Wat wou je zeggen, Macy?' vraag ik terwijl ik een klein stapje naar achteren zet.
'Gewoon, even praten zonder dat Campbell erbij is.' Weer zegt ze Campbell op een bittere toon. Het is overduidelijk dat ze iets anders wil, maar ik zeg maar niets. Na een tijdje zucht ze. 'Het was dom van me om te denken dat ik Campbell kon krijgen. Ik schaam me ervoor dat ik hem ooit leuk vond. Maar jou... Een stoere zwerkbalcaptain uit Zwadderich.' Ze glimlacht weer naar me waardoor ik me nog ongemakkelijker voel. 'Misschien vind jij me wel leuk.'

Spoiler alert: you will save yourself

Campbell Saunders

‘Nou nou, er kunnen hier altijd nog anderen komen, hoor.’ Meteen scheidde Scorpius onze lippen en ik kon het niet laten om naar mijn schoot te kijken terwijl ik mijn lip voelde trillen. Onze kus had totaal niet de effect die ik wilde dat hij had. Zou hij met Zino gekust hebben; ik had geen flauw idee. Die gedachte alleen al liet mij twijfelen.
‘Maar goed, ik wil even met Scorpius praten. Als jij even hier wacht, Campbell.’ De klemtoon die ze op mijn naam legde was raar. Verbaasd keek ik haar aan terwijl de emoties in haar blik niet kon terug herkennen. ‘Het komt goed, oké.’ Hij drukte een kus tegen mijn voorhoofd voordat ik moederziel alleen bij het meertje achterbleef. Nare gedachtes verscheurden me. Het idee dat inmiddels allemaal dingen met Scorpius gebeuren kon waar ik geen weet van had. Misschien had Macy hem meegenomen uit een smoes voor Zino. Ze kon per slot van rekening nooit Scorpius uit staan dus ze zal nooit met hem willen praten; toch? Of was er een reden waarom ze hem niet kon uitstaan?
Nerveus beet ik op mijn nagels en onrustig stond ik op. Ik keek naar de richting waar ze naartoe waren gegaan. Ik kon toch niet ernaar toe? Straks vond Scorpius me bezitterig- maar dat was ik ook. Zeker nu Zino in het spel was gekomen. Scorpius was gewoon te knap en te lief- iets wat Zino ook niet ontgaan was. Ik beet op mijn lip. Als er een keuze moest komen tussen mij en Zino wist ik dat ik het onderspit zou delven. Ik keek nog een keer naar de richting waar Scorpius en Macy naar toe waren en nerveus veegde ik het zweet van mijn handen af aan mijn gewaad. Onzeker liep ik richting hun richting en langzamerhand kwamen er twee gedaantes in beeld. Net toen ik opgelucht wilde weglopen omdat ik Macy herkende zag ik dat ze Scorpius gewaad vasthield. ‘.. Stoere zwerkbalcaptain uit Zwadderich.’ Met een ruk draaide ik me om en ik voelde een enorme onzekerheid vermengd met woedde opspelen. Ergens wilde ik Scorpius reactie zien maar als hij haar zou kussen… ik zou kapot gaan. Niet dat ik dat nu al niet ging. Nerveus krabde ik met mijn nagels in mijn witte nek en liep naar ze toe. ‘Misschien vind jij me wel leuk.’ Met een ruk trok ik Scorpius los uit Macy’s greep.
‘Ik weet dat je super knap bent enzo, maar ze zeggen altijd dat uiterlijk niet telt; dus blijf van Scorpius af want.. want…ik hou van Scorpius.’ mijn adem ging jachtig op en neer en zenuwachtig staarde ik naar mijn voeten aangezien Macy werkelijk knap was. Ze had mooie blonde lange krullen met hemelblauwe ogen en een super mooi slank figuur. Ze kon zo een glamorgana zijn maar ze was aardig- lief. Iets wat deze situatie er niet beter op maakte.

When I taste Tequila, Baby, I still see ya

Scorpius Malfoy

Ik word losgetrokken uit Macy's greep en wie het ook mag zijn; ik ben die persoon eeuwig dankbaar.
‘Ik weet dat je super knap bent enzo, maar ze zeggen altijd dat uiterlijk niet telt; dus blijf van Scorpius af want.. want…ik hou van Scorpius.’ Campbell. Ik glimlach en trek hem in een knuffel. Macy kijkt verbaasd toe.
'Campbell, denk niet dat ik iemand tussen ons laat komen. Ik hou ook van jou,' glimlach ik. Ik kijk in de tussentijd naar Macy. Niemand kan tussen ons komen. Ook jij niet. 'Kom, we gaan naar binnen.' Ik zeg dat alleen omdat ik weg wil bij Macy. In plaats van naar binnen gaan, ga ik naar de uilenvleugel. Ik kijk Campbell streng aan. 'Als jij denk dat iemand, maakt niet uit wie, ook maar zou proberen ons uit elkaar te drijven, dan mag diegene zijn energie daaraan verspillen, want ik laat jou nooit meer gaan. Nooit meer, hoor je me?' vraag ik. 'Ik hou van je,' zeg ik er nog achteraan en ik trek hem in een omhelzing. Ik weet gewoon dat er nooit iemand anders zal zijn. Het was altijd Campbell en het zal altijd Campbell blijven. Tot in de eeuwigheid.

Spoiler alert: you will save yourself

Campbell Saunders

Voor ik het wist werd ik in iemands greep getrokken, aan de geur en de vertrouwde lichaamsbouw merkte ik dat het Scorpius was.
‘Campbell, denk niet dat ik iemand tussen ons laat komen. Ik hou ook van jou.’ Ik wilde dat die woorden mij gerust konden stellen maar ze leken hun doel te missen terwijl er nog steeds golven van angst door mijn borst scheerde. ‘Kom we gaan naar binnen.’ Hij trok me weg en voordat we Macy achterlieten wisselde we nog een blik naar elkaar uit. Ondanks dat ze boos en verontwaardigt leek verpestte dat haar gezicht niet. Ergens was ik boos op haar. Ze had bij mij gezeten en gezegd dat ik Scorpius moest vergeten. Ze zag me wegkwijnen zonder hem en nu wilde ze het me weer aandoen.
Ik had niet eens gemerkt waar Scorpius me mee naartoe nam maar aan de bekende geur en geluiden maakte me duidelijk dat we in de uilenvleugel waren. Scorpius ogen voelde ik op mij branden en voor een seconde waagde ik mijn blik met de zijne te haken. Hij keek mij streng aan wat een rare rilling over mijn rug liet gaan. 'Als jij denk dat iemand, maakt niet uit wie, ook maar zou proberen ons uit elkaar te drijven, dan mag diegene zijn energie daaraan verspillen, want ik laat jou nooit meer gaan. Nooit meer, hoor je me. Ik hou van je.’ Hij trok mij in zijn omhelzing waar ik mijn ogen in sloot.
Ik was nooit jaloers. Altijd was ik de jongen die de hoofden van meisjes op hol liet slaan. De jongen die grappen maakte waar de meisjes smakelijk om konden lachen. Het was toen slechts een masker die ik aangenaam had aangenomen. Sinds de breuk van mij en Scorpius was er geen enkel spoortje van de jongen meer over terwijl ik hem graag weer wil vinden. Toen vond Scorpius me leuk; toen was ik aardig en behulpzaam. Nu was ik een egoïstische bouwval die elk moment kon gaan instorten.
Ik beet op mijn lip terwijl ik mijn kurkdroge keel slikte. Onder Scorpius arm door ontmoette ik mijn lelijke gezicht in een plas met water waardoor ik nog een keer slikte. Ik trok me zachtjes los uit Scorpius omhelzing en keek hem niet aan terwijl ik voor het randje van de uilenvleugen ging staan. Zweinstein lag op een waanzinnig mooi gebied waar je ondanks alle jaren nog steeds Hagrid over het gazon en het verboden bos zag zwoegen. Altijd was hij aardig tegen mij geweest. Eigenlijk waren deze gedachtes alleen maar om mij van de werkelijkheid af te houden. Ik wilde dit niet zeggen; ik wilde niet zeggen dat Scorpius me moest laten zitten maar ik wilde niet dat hij een schuldgevoel zou krijgen als hij dat zou doen. Misschien was dat de reden dat hij me terug nam. Schuldgevoel.
‘Je hoeft echt niet bij me te blijven; Scorpius. Ik weet heus wel dat ik lelijk en dik ben. Mijn karakter is daarnaast ook niet geweldig. Ik zou niet weten hoe ik daarbij tegen iedereen moet concurreren.’ Ik voelde tranen prikken maar ik wist dat dit de waarheid was en als hierbij Scorpius zich niet meer verplicht voelde kon hij mij weer verlaten.

[ bericht aangepast op 13 juli 2014 - 21:14 ]

When I taste Tequila, Baby, I still see ya

Hoe durf je Campbell Saunders lelijk te noemen?!

Spoiler alert: you will save yourself

RAB schreef:
Hoe durf je Campbell Saunders lelijk te noemen?!

When I taste Tequila, Baby, I still see ya

Scorpius Malfoy

Even is hij stil en ik weet dat hij iets wil zeggen maar niet weet hoe. ‘Je hoeft echt niet bij me te blijven; Scorpius. Ik weet heus wel dat ik lelijk en dik ben. Mijn karakter is daarnaast ook niet geweldig. Ik zou niet weten hoe ik daarbij tegen iedereen moet concurreren.’ Ik zucht en kijk hem nog steeds aan. Zelf kan ik niets bedenken wat ik níét leuk aan hem vind. Misschien dat hij zichzelf enorm onderschat, maar aan de andere kant is dat juist wel lief.
'Ik denk dat de vraag eerder i hoe de anderen tegen jou moeten concurreren. Zelf kan ik namelijk niks bedenken wat ik niet leuk aan jou vind.' Ik glimlach. 'De halve school is jaloers op jou omdat je zo lief en leuk en mooi bent en de andere helft is hopeloos verliefd op jou dus wie is hier nou degene die jaloers moet zijn?' glimlach ik trots. Ik sla mijn armen stevig om hem heen en knuffel hem. 'Maar dat vind ik niet erg. Want ik heb jou. Dus mijn preek kan maar beter indruk gemaakt hebben zodat jij niet meer denkt dat je waardeloos bent.'

Spoiler alert: you will save yourself

Campbell Saunders

‘Ik denk dat de vraag eerder is hoe de anderen tegen jou moeten concurreren. Zelf kan ik namelijk niks bedenken wat ik niet leuk vind aan jou. De halve school is jaloers op jou omdat je zo lief, leuk en mooi bent en de andere helft is hopeloos verliefd op jou dus wie is hier nou degene die jaloers moet zijn?’ zijn armen sloegen weer stevig om mijn lichaam. Ik weet dat het niet waar was wat hij zij; Zino en Macy waren daar beide het levende bewijs van. Hij probeerde me slechts op te beuren en misschien kwam alles goed. Als ik mijn oude zelf weer oppakte en afviel. ‘Maar dat vind ik niet erg. Want ik heb jou. Dus mijn preek kan maar beter indruk gemaakt hebben zodat jij niet meer denkt dat je waardeloos bent.’ De bel weerklonk door de hele school en het terrein wat aangaf dat we weer les hadden. Aangezien Scorpius vanaf nu in Zwadderich zat zou dat betekenen dat we gescheiden zouden worden. Iets wat ik eerst gewenst zou hebben de afgelopen twee weken omdat ik bij zijn aanblik helemaal in elkaar stortte, maar nu heb ik hem net weer. Ik kan niet naar de les en ik wilde niet dat hij naar de les ging. ‘Ik wil niet naar de les, Scorpius. Niet nu ik je weer heb.’ Als bevestiging daarvan drukte ik me dichter tegen hem aan terwijl ik mijn ogen dicht kneep.

When I taste Tequila, Baby, I still see ya

Scorpius Malfoy

Hij reageert niet en de bel klinkt, iets waar ik erg van baal. Nu moet ik weer een uur zonder Campbell doorbrengen. Ik ken al die Zwadderaars niet. En we hebben les met de Ravenklauwers, wat betekent dat ik Austin onder ogen moet komen, iets waar ik erg bang voor ben. Ik heb medelijden met hem, maar toch meende ik wat ik zei.
'Ik wil niet naar de les, Scorpius. Niet nu ik je weer heb.' Hij knijpt zijn ogen dicht. Ik knik maar weet dat ik niet nog meer kan spijbelen. Dit jaar heb ik al veel te veel gemist en de leraren beginnen dat door te krijgen.
'Sorry Campbell, maar we kunnen ook niet altijd samen zijn. Misschien is dat wel wat vorige keer fout ging. We moeten het gewoon zo proberen. Ik zie je na de les weer.' Ik druk een kusje op zijn voorhoofd en loop naar het klaslokaal. Zino staat voor de deur te wachten en grijnst als hij mij ziet.
'Hallo Scorpius, ik bedacht me dat ik je na de les misschien de Zwadderich-leelingenkamer enzo kon laten zien. Ik moet naar mijn eigen les, maar dan zie ik je in de Grote Zaal, oké?' Voor ik er iets tegenin kan brengen gaat hij alweer weg. Ik zucht en loop het lokaal binnen. Een les zonder iemand die me alle antwoorden geeft is misschien ook wel handig, dan leer ik misschien nog ooit iets. Als ik over wil gaan dan moet ik beter mijn best gaan doen, en als ik niet over ga dan moet ik Campbell een jaar lang missen.

Spoiler alert: you will save yourself

Zucht moet ik alweer met mijzelf RPGen :< kan Scorp niet terug naar Huffelpuf ?

When I taste Tequila, Baby, I still see ya