The 19 years later, the new Generation • Harry Potter RPG [Speeltopic 7] - Speeltopics

*je mag zoveel karakters als je wilt aanmaken
*als je iets wilt zeggen of vragen, tussen haakjes*houw het netjes a.u.b.
*volgt de verhalenlijn van J.K Rowling.
*min. 100 woorden per post.
*geen ruzies
*als je niet meer mee doet, ga je netjes afmelden.
*Geen andere personages besturen tenzij je daar toestemming voor hebt van de person zelf
*wil je mee helpen met het opbouwen van deze RPG? stuur me maar een PB'tje (:
*je Nederlands of spelling hoeft niet goed te zijn, als je er maar plezier in hebt!
*en heb vooral veel plezier
*en geef me een koekje
*en er is altijd wel plaats voor een nieuwe karakter, ook al zijn we in het midden van de jaar

Saving people, hunting things, the family business デ--▸ •••

Campbell Saunders

‘Waar heb je het over Campbell? Waarom zou ik me voor je schamen. Je bént al ontzettend mager, waarom zou je nog magerder willen worden?’ ik beet op mijn schrale lip terwijl ik de deur hoorde dichtvallen wat mijn schouders deden schokken. Ik voelde madame Plijster me omhoog duwen waardoor ik gedwongen op moest staan en mijn hand uit die van Scorpius gleed. Enkel het staan leek mijn hoofd al te laten duizelen. Met moeite plaatste ik mijn eerste voet op de weegschaal en schijnbaar duurde het te sloom waardoor madame Plijster met een trek aan mijn arm mijn andere voet erop ging. Ik kon niet kijken naar de cijfers die bezig was een gewicht aan te geven. Iets waar madame Plijster alleen maar op leek te focussen. Ik keek slechts naar de gouden hemel die sierlijk over de boomtoppen van het Verboden bos gleed. Tot madame Plijster me weer tot het werkelijkheid trok. ‘47kg.’ Haar stem schalde door de ziekenzaal en ik keek haar boos aan. Moest ze dat nou weer hardop zeggen? Ik had echter geen puf om er tegen in te gaan. In tegendeel. Mijn hoofd begon weer te duizelen en met moeite ging ik weer op het bed zitten terwijl ik met mijn handen mijn hoofd ondersteunde op mijn benen. Ik was afgevallen. Dat was waar; maar nog steeds was ik dikker dan Zino.

When I taste Tequila, Baby, I still see ya

Scorpius Malfoy

Eindelijk gaat Campbell op de weegschaal staan. Madame Lijster kijkt naar het cijfer terwijl ik nog steeds op Campbells bed zit.
'47 kg,' zegt ze. Ik weet niet wat ik moet zeggen. Het gebeurt allemaal zo snel. 'Daar moeten we iets aan gaan doen. Iedere ochtend kom jij vanaf nu bij mij om te wegen, als je niet op komt dagen dan kom ik je zelf halen en je eet alle maaltijden. Vanaf nu zal ik de huis elven doorgeven dat ze een speciaal bord voor jou maken waar genoeg op ligt,' zegt ze tegen Campbell. Ik zeg niks. Madame Plijster loopt de zaal uit waardoor ik en Campbell over blijven. Het voelt ongemakkelijk. Ik wil de vraag niet stellen omdat ik weet hoe vervelend dat is, maar ik moet het weten.
'Waarom denk je dat je niet goed genoeg bent?' vraag ik terwijl ik tegen de tranen probeerde te vechten.

Spoiler alert: you will save yourself

Campbell Saunders

‘Daar moeten we iets aan gaan doen. Iedere ochtend kom jij vanaf nu bij mij om te wegen. Als je niet op komt dagen dan kom ik je zelf halen en je eet alle maaltijden. Vanaf nu zal ik de huiselfen doorgeven dat ze een speciaal bord voor jou maken waar genoeg op ligt.’ Ik hoorde haar hakjes wegtikken en een deur sluiten. Ik kneep mijn ogen dicht maar alsnog waagde een paar tranen om over mijn wangen te glijden.
‘Waarom denk je dat je niet goed genoeg bent?’ ik schrok van Scorpius stem. Wat mijn hart meteen ook harder deed bonzen en mijn schouders deed schokken.
‘I-is dat niet nogal duidelijk?’ ik slikte mijn tranen door terwijl ik mijn ogen weer opendeed om slechts in het niets te staren.
‘Mijn hele leven probeer ik een persoon te zijn. Iemand die aan jouw eisen voldoet. Iets wat leek te lukken sinds dit jaar. Ik moest zo nodig laten zien hoe depressief ik werkelijk wel niet was. Hoe mislukt; hoe egoïstisch.’ Ik veegde ruw weer de tranen van mijn gezicht die ongecontroleerd bleven rollen uit mijn ogen.
‘Er gaat geen seconde voorbij hoe spijt ik daarvan heb; spijt dat ik mijn werkelijke zelf heb laten zien. Alle scenario’s zijn wel duizend keer door mijn hoofd gegaan terwijl ik door de gangen dwaalde. Ik ging niet naar de Huffelpuf toren omdat ik jou haatte. Ik ging er niet heen zodat je mij niet hoefde te zien. Ik ging er niet heen omdat alle herinneringen mij gek maakte. Ik kon niet rustig liggen terwijl jij vrolijk was zonder mij wat zou bevestigen dat ik vijf jaar verspild had. Dat bevestigd werd wat ik allemaal verloren had. Maar het maakte niet uit. Alles herinnert mij aan jou. Het hele kasteel herinnert mij aan jou. Iedere centimeter van deze school laat zien waar ik de fout in was gegaan en ik wilde je terug. Ik wil mijzelf veranderen maar in plaats daarvan blijf ik in het diepte tasten. Vooral toen ik Zino zag en de glimlach op jouw gezicht. Zino de vrolijke jongen die jou blij kon maken terwijl ik je alleen maar verdrietig maak met mijn depressieve gedachtes. De mooie magere Zino terwijl je met een lelijk psychisch wrak zat op gesloten die elk moment kon gaan zinken.’

When I taste Tequila, Baby, I still see ya

Scorpius Malfoy

‘I-is dat niet nogal duidelijk? Mijn hele leven probeer ik een persoon te zijn. Iemand die aan jouw eisen voldoet. Iets wat leek te lukken sinds dit jaar. Ik moest zo nodig laten zien hoe depressief ik werkelijk wel niet was. Hoe mislukt; hoe egoïstisch.’ Een groot schuldgevoel kruipt naar binnen. Hij doet het omdat hij denkt dat hij niet aan mijn eisen voldoet. Hoe kan ik het hem duidelijk maken dat hij overal al aan voldoet. Er zijn geen speciale eisen behalve één: het moet Campbell zijn.
‘Er gaat geen seconde voorbij hoe spijt ik daarvan heb; spijt dat ik mijn werkelijke zelf heb laten zien. Alle scenario’s zijn wel duizend keer door mijn hoofd gegaan terwijl ik door de gangen dwaalde. Ik ging niet naar de Huffelpuf toren omdat ik jou haatte. Ik ging er niet heen zodat je mij niet hoefde te zien. Ik ging er niet heen omdat alle herinneringen mij gek maakte. Ik kon niet rustig liggen terwijl jij vrolijk was zonder mij wat zou bevestigen dat ik vijf jaar verspild had. Dat bevestigd werd wat ik allemaal verloren had. Maar het maakte niet uit. Alles herinnert mij aan jou. Het hele kasteel herinnert mij aan jou. Iedere centimeter van deze school laat zien waar ik de fout in was gegaan en ik wilde je terug. Ik wil mijzelf veranderen maar in plaats daarvan blijf ik in het diepte tasten. Vooral toen ik Zino zag en de glimlach op jouw gezicht. Zino de vrolijke jongen die jou blij kon maken terwijl ik je alleen maar verdrietig maak met mijn depressieve gedachtes. De mooie magere Zino terwijl je met een lelijk psychisch wrak zat op gesloten die elk moment kon gaan zinken.’ Ik veeg de tranen weg die in de tussentijd over mijn gezicht stromen.
'Ik- toen ik jou niet had realiseerde ik mede eerste dag al dat ik de grootste fout van mijn leven had gemaakt. Mijn leven werd er namelijk helemaal niet beter op. Juist duizend maal erger. Ik realiseerde me dat het niet door jou kwam dat ik niet echt gelukkig kon zijn. Jij zorgde juist voor momenten waarop ik gelukkig kon zijn. Je wou niet eens meer met me praten en na een tijdje durfde ik dat al niet meer te doen. Ik was bang dat het kleine beetje hoop dat ik nog had dat je wel van me hield verdween. Ik ging naar Zwadderich zodat jij weer een gewoon leven kon leiden. In Zwadderich deed niemand aardig tegen me behalve Zino. Hij is de enige vriend die ik heb buiten jou. Natuurlijk kan hij jou niet vervangen; dat kan niemand. Jij bent al perfect zoals je bent en ik ben er juist ontzettend blij mee dat ik ook je andere kant mag zien.' Ik trek hem in een knuffel. 'Ik vraag me soms af waarom jij mij koos uit al die mensen die je ook had kunnen kiezen. Wat ben ik nou? Een Malfoy die niet in Zwadderich hoort. Niemand vond mij aardig toen wij elkaar voor het eerst ontmoette, maar jij wel. Jij kon door het masker heen kijken. En sindsdien ben jij degene waar ik van hou.'

Spoiler alert: you will save yourself

Campbell Saunders

'Ik- toen ik jou niet had realiseerde ik mede eerste dag al dat ik de grootste fout van mijn leven had gemaakt. Mijn leven werd er namelijk helemaal niet beter op. Juist duizend maal erger. Ik realiseerde me dat het niet door jou kwam dat ik niet echt gelukkig kon zijn. Jij zorgde juist voor momenten waarop ik gelukkig kon zijn. Je wou niet eens meer met me praten en na een tijdje durfde ik dat al niet meer te doen. Ik was bang dat het kleine beetje hoop dat ik nog had dat je wel van me hield verdween. Ik ging naar Zwadderich zodat jij weer een gewoon leven kon leiden. In Zwadderich deed niemand aardig tegen me behalve Zino. Hij is de enige vriend die ik heb buiten jou. Natuurlijk kan hij jou niet vervangen; dat kan niemand. Jij bent al perfect zoals je bent en ik ben er juist ontzettend blij mee dat ik ook je andere kant mag zien.' Ik slikte terwijl hij mij in een omhelzing trok. Natuurlijk heeft hij meer vrienden. Al onze vrienden waren gemeenschappelijk. Ik heb ze nog nooit verkeerd over Scorpius horen praten en als iemand dat deed dan liet ik dat niet toe.
‘Ik vraag me soms af waarom jij mij koos uit al die mensen die je ook had kunnen kiezen. Wat ben ik nou? Een Malfoy die niet in Zwadderich hoort. Niemand vond mij aardig toen wij elkaar voor het eerst ontmoetten, maar jij wel. Jij kon door het masker heen kijken. En sindsdien ben jij degene waar ik van hou.’
Ik kneep mijn ogen dicht en liet Scorpius toe tot mij dichter tegen zich aan te trekken. Dit was het enige wat ik wilde. Scorpius. Nog steeds was het ongelofelijk dat hij nu bij mij was. Dat hij me vast hield. Ik wilde dat ik nu dit op pauze kon zette zodat ik hem nooit meer kwijt raakte. ‘Scorpius, ik hou van je; ik kan gewoon niet zonder je. Zonder Rose, Robert en James had ik deze twee weken niet eens gehaald- die ik amper gehaald heb. Ik heb misschien een hart in mijn lichaam maar hij klopt niet voor mij; alleen voor jou.’ Ik drukte zachtjes een kus tegen zijn kaak. ‘Ik hou echt van je Scorpius en ik wil je nooit meer pijn doen.’

When I taste Tequila, Baby, I still see ya

Scorpius Malfoy

‘Scorpius, ik hou van je; ik kan gewoon niet zonder je. Zonder Rose, Robert en James had ik deze twee weken niet eens gehaald- die ik amper gehaald heb. Ik heb misschien een hart in mijn lichaam maar hij klopt niet voor mij; alleen voor jou.’ Ik voel een kusje tegen mijn kaak, maar het lijkt niet tot me door te dringen. Het is alsof er een onzichtbare muur tussen ons is gekomen toen we uit elkaar waren; een muur die we steen bij steen moeten slopen. En iedere keer dat ik hem aanraak valt er een steen van de muur. ‘Ik hou echt van je Scorpius en ik wil je nooit meer pijn doen.’ Ik glimlach bij zijn woorden, maar achter in mijn hoofd klaagt er een stemmetje. Hij kan zeggen wat hij wil, hij wou je ook geen pijn doen en jij wou hem geen pijn doen, maar toch zijn jullie beiden mentaal gewond. Kijk dan wat je hem aangedaan hebt. Beloftes zijn niks waard. Ze zijn er om gebroken te worden. Ik probeer de stem te negeren.
'En ik wil jou niet meer pijn doen dan ik je al gedaan hebt. Je zou toch denken dat we nu zoveel ongeluk gekregen hebben dat we zometeen weer wat geluk krijgen, toch?'

Spoiler alert: you will save yourself

omg ik ben bang voor Scorpius ('x

When I taste Tequila, Baby, I still see ya

Haha waarom?

Spoiler alert: you will save yourself

RAB schreef:
Haha waarom?

When I taste Tequila, Baby, I still see ya

Haha wut Scorpius is gewoon heel erg onzeker en wil eigenlijk gewoon dat Campbell gelukkig is en hij dacht dat hij Campbell gelukkig kon maken door Campbell wat ruimte te geven maar dat hielp niet dus nu is hij dat niet van plan.

Spoiler alert: you will save yourself

Campbell Saunders

‘En ik wil jou niet meer pijn doen dan ik je al gedaan heb. Je zou toch denken dat we nu zoveel ongeluk gekregen hebben dat we zometeen weer wat geluk krijgen, toch?’ ik nestelde met al mijn kracht dichter tegen hem aan. Het vreemde was dat ik nu al meer kracht leek te hebben. Het is geen eten wat ik nodig heb; het is Scorpius.
Voorzichtig legde ik mijn armen om zijn middel wat aan mijn huid leek te branden. Het leek net alsof ik al deze kleine dingetjes weer moest leren. Alsof ik weer moest leren lief te hebben.
‘Jíj bent mijn geluk. Scorpius en jij hebt mij geen pijn gedaan. Je zou me juist meer pijn doen als je ongelukkig was met mij en toch bij mij bleef uit schuldgevoel.’ Ik lachte voorzichtig wat nog steeds pijn deed terwijl mijn oogleden steeds zwaarder aan voelde worden en uiteindelijk mijn ogen sloot.

Oke hij slaapt; ready voor de volgende dag? ^^ als je dat niet bent moet je hem maar wakker schudden :p

When I taste Tequila, Baby, I still see ya

Scorpius Malfoy

‘Jíj bent mijn geluk. Scorpius en jij hebt mij geen pijn gedaan. Je zou me juist meer pijn doen als je ongelukkig was met mij en toch bij mij bleef uit schuldgevoel.’ Hij lacht waardoor ik gedwongen word ook te glimlachen. Meerdere stenen vallen tegelijkertijd van de muur af als hij in slaap valt in mijn armen. Eigenlijk wil ik gewoon hier in slaap vallen; met de jongen waar ik van hou. Maar het geeft geen goede indruk om meteen de eerste nacht al niet in de Zwadderich-slaapzaal te slapen.
'Weltrusten, Cam. Misschien kom ik je nog tegen in mijn dromen.' Ik leg hem goed neer en plug het infuus bij hem in zonder dat hij het merkt. Hij moet genoeg eten hebben. Daarna loop ik naar de Zwadderich-slaapzaal. Mijn bed is weer helemaal schoon. Ik zie Teamin Tompson en Kamen Nott een kaartspel doen.
'Hey Scorpius, doe je mee?' vragen ze. Eigenlijk wil ik gaan slapen, maar ik kan maar beter de kan nemen om vrienden te worden met deze jongens.

De volgende ochtend word ik al rond zes uur wakker. Teamin en Kamen slapen nog. Gisteravond hebben we nog een tijdje wen kaartspel gedaan en ze zijn inderdaad erg aardig. Het voel ook goed om een keertje vrienden te hebben die echt vrienden met míj zijn, en niet alleen met Campbell. Normaal zit ik er gewoon bij terwijl Campbell met zijn vrienden praat. Misschien was Zwadderich dan ook helemaal geen slechte keuze.
Ik kleed me snel aan en ren naar de ziekenzaal om daar te zijn voordat Campbell wakker is. Ik kruip bij hem in ben en sla mijn armen weer om zoals gisteravond.

Spoiler alert: you will save yourself

Omg ga terug naar Huffelpuf jij :<

When I taste Tequila, Baby, I still see ya

Haha nee Scorpius vind het fijn om ook soms alleen te zijn en niet altijd bij Campbell te zijn want hij denkt dat doordat ze altijd samen waren, hun relatie misging en daarom wil hij nu een keertje proberen een beetje afstand te houden.

Wauw ik heb hier allemaal heel goed over nagedacht(cat)
Je hebt nou eenmaal tijd om na te denken als je hersenloos spullen in een koffer moet proppen.

Spoiler alert: you will save yourself

RAB schreef:
Haha nee Scorpius vind het fijn om ook soms alleen te zijn en niet altijd bij Campbell te zijn want hij denkt dat doordat ze altijd samen waren, hun relatie misging en daarom wil hij nu een keertje proberen een beetje afstand te houden.

Wauw ik heb hier allemaal heel goed over nagedacht(cat)
Je hebt nou eenmaal tijd om na te denken als je hersenloos spullen in een koffer moet proppen.

When I taste Tequila, Baby, I still see ya