Scorpius Malfoy
Het is stil in de slaapzaal zonder de vrolijke stem van Campbell. Ik ben hier nu iedere nacht alleen en iedere nacht kan ik de slaap niet vatten. Ik blijf maar denken aan Campbell die ergens in het kasteel is. Geen idee waar. Campbell vatte mijn woorden veel erger op waardoor hij nu niet eens meer naar me kan kijken. Als ik tegen hem probeer te praten reageert hij niet. De enige manier waarop ik met hem kan communiceren is via Rose of Robert. En nu kan ik hem ook niet meer aankijken. Het is allemaal mijn stomme fout en nu kan ik er niets meer aan doen. De enige vriend die ik nu nog heb is Austin, die nadat hij uit de ziekenzaal kwam, de enige was die aardig tegen me deed. Nou ja, Robert en Rose doen ook wel aardig, maar ik weet dat ze me toch haten door wat ik Campbell aan heb gedaan. Toch is het niet hetzelfde. De dagen op Zweinstein, die vroeger geweldig waren, zijn nu moeilijk om door te komen. Iedere dag dezelfde sleur: wakker worden, eten, lessen volgen, huiswerk maken, eten, slapen. Meer doe ik niet en meer wil ik niet doen. Hoe kan ik gelukkig zijn als ik de enige persoon waar ik ooit van heb gehouden - waar ik nog steeds van hou - zoveel pijn heb gedaan? In mijn zak zit de brief die Lucius Malfoy naar me stuurde. Ik ga die zometeen aan het schoolhoofd geven zodat ik nog een keer gesorteerd kan worden. Er staat in dat ik veranderd ben en een nieuwe kans verdien. Ik ben er vrijwel zeker van dat hij heel wat geld aan het schoolhoofd.
Niemand besteed aandacht aan me. Nadat Campbell een jongen in elkaar sloeg en hij niet meer populair was, mijden mensen hem en daardoor mij ook. Daarvoor keken ze me aan alsof ik een idioot was - waar ze helemaal gelijk in hadden. Ik loop rustig naar de kamer van het schoolhoofd. Als ik de deur open kijkt hij me meteen aan.
'Ah, meneer Malfoy. Wat kan ik voor je doen?' vraagt hij en hij maakt ene gebaar naar de stoel tegenover hem. Ik geef het briefje en ga zitten. Hij knikt en pakt de sorteerhoed. Als de sorteerhoed op mijn hoofd staat schrik ik eerst van zijn stem.
Jij wil dus opnieuw getest worden. Wat is de rede? Ah, ik zie het al. Een jongen. Ja, hem ken ik nog wel. Hij wou heel graag bij jou geplaatst worden. Maar nu niet meer. Daarom paste hij in Huffelpuf. Maar jij, jij was een interessant geval. De eerste in jou familie die níet in Zwadderich zat. Misschien was dat iets persoonlijks, ik weet het niet. Maar je kan hard werken, dat zeker. Ook ben je erg trouw aan de dingen die belangrijk voor jou zijn. Maar in Zwadderich zou je ook passen. Jezelf bewijzen staat hoog op je lijstje en je zou er goed passen. Natuurlijk telt jou eigen mening ook mee, want wat jij wil bepaalt ook waar je past. En dat is in Zwadderich, dus ik denk dat Zwadderich het beste bij je past.
'Zwadderich!' schreeuwt de sorteerhoed. Het schoolhoofd pakt de hoed van mijn hoofd en zet hem terug. Trots kijk ik vooruit. Nu kan Campbell ook gewoon in de slaapzaal slapen.
'Als je het toelaat, dan kan ik je kleding met een makkelijke spreuk groen kleuren en is dat geregeld. Vanavond zullen je spullen in de goede slaapzaal liggen en ik zal het even doorgeven.' Ik knik en sta op. Hij voert de spreuk uit en mijn stropdas kleurt groen. Ik loop weg naar de slaapzaal en zie opeens Robert staan.
'Hallo, wil je tegen Campbell zeggen dat ik overgeplaatst bent naar Zwadderich? Dat hij niet meer 's nachts rond hoeft te dwalen.' Ik blijf staan omdat ik weet dat er nog iets is wat Campbell moet weten. 'En dat hij moet weten dat ik nog steeds van hem hou.' Weer ben ik even stil. Tranen vullen mijn ogen. 'Ach laat ook maar, alsof het hem iets uitmaakt wat ik vind.'
[ bericht aangepast op 4 juli 2014 - 13:53 ]
Spoiler alert: you will save yourself