MSV - Op een onbewoond eiland [verhaaltopic] 4 - Speeltopics

Een groep jongeren komt vast te zitten op een onbewoond eiland in de tropen. Alsof dat niet rampzalig genoeg is, ontdekken ze dat er iets mis is met het eiland. Er leven dieren die allang uitgestorven moeten zijn en de mensen die er wonen, lijken uit een ander tijdperk te komen. Hoe gaan de jongeren, ieder met hun eigen, misschien wel puberale karakter daarmee om?

Regels:
- Er wordt in één tijd geschreven, derde persoon en verleden tijd, zoals de meest gebruikelijke manier is in een boek.
- Er is geen minimaal woordenlimiet.
- Stukken tekst hoeven niet letterlijk herhaald te worden als je op een ander reageert. Het is ook niet nodig om een ander te quoten.
- Alle jongeren zijn tussen de 16 en 25 jaar en zijn avontuurlijk genoeg om mee te gaan op een jongerentrip.

Personages:
Abigail den Marschkramer – 18 [Delano]
Alex Keynes – 22 [Marjanne]
Audrey-Rose D’Ablaing – 19 [Kim]
† Caleb Finnigan – 19 [Lisa]
Daniel Harlem – 27 [Maartje]
Deborah Ann Dyer “Skin” – 24 [Alicia]
Dolly – 20 [Marjanne]
Eden Steenwijk– 19 [Natas]
Emma Eleanor Swan – 22 [Stefanie]
Esau Konings – 20 [Jeffrey]
Ezelle 'Ez' Ophelia Stornoway – 20 [Marthe]
Hielke Marskramer – 19 [Maartje]
Hugo Nieber – 20 [Natas]
Jack Alexander Hunter – 22 [Marthe]
Jade Alastair – 19 [Lisa]
Killian Jones – 24 [Stefanie]
Kirito Barrow – 21 [Delano]
Laurens Oliver – 16 [Ellen]
Lillium Martell – 18 [Jilly]
Maeghan Rodriquez – 18 [Lisa]
Maeve Riordan – 19 [Stefanie]
Marco von Bhuren - 34 [Ellen]
Maxime van Schouten - 18 [Lisa]
Mickey Eggebeen – 22 [Natas]
Mitchell Hathaway – 22 [Lisa]
Neil Flynn Cooper – 23 [Lisa]
Nicole – 20 [Marjanne]
Piper Davis – 21 [Alicia]
† Rebekah Mikaelson – 20 [Maartje]
Sentis Oliver – 16 [Ellen]
Slade – 20 [Natas]
Søren Hjulmand – 23 [Alicia]
Syn(yster) Gates – 24 [Natas]
Vyvyanne – 19 [Jeffrey/Alicia]

Verwante topics:
Rollenstory.
Rollentopic.
Verhaaltopics: 1, 2, 3

[ bericht aangepast op 25 mei 2014 - 22:50 ]

'Ik heb ook bananen. Ik denk dat we er wel één mogen delen.'

---

If you want the rainbow, you gotta put up with the rain

Emma zuchtte opgelucht toen hij meer naar binnen kwam. Zelf had ze erge hoogtevrees, dus wou ze niet denken dat dit met haar zou gebeuren.
'Is Marco al in zicht?' vroeg ze zich plots af. Ze had de enorme dinosaurussen gezien en ze hoopte maar dat hij er onderweg geen tegen kwam.

---

Killian was blij toen hij in de verte wat lawaai hoorde. Hoe dichter hij kwam, hoe meet hij de stemmen van mensen kon onderscheiden. Hij had gelukkig de groep gevonden, de zon begon inmiddels onder te gaan. Ze stond niet ver meer van de horizon en Killian zette zich in om zijn laatste stappen te versnellen tot het kamp.

---

'It's stings' Says the creature. Yes indeed, Sting is a great name for the sword. {The Hobbit}

'Ik heb ook nog wel wat crackers en een appel in mijn tas, maar ik denk dat ik die beter kan bewaren,' zei ze zacht.

Hij knikte. 'Ik hoop dat we hier niet te lang hoeven te blijven...' zei hij. 'Maar ik ben bang van wel.'

---

If you want the rainbow, you gotta put up with the rain

Maeghan tuurde even naar de grond. Ze werd er steeds meer bewust van dat ze hier nog een hele tijd opgescheept zag zitten. Gelukkig was ze niet alleen en had ze al wat contacten gelegd. 'Ik vrees het ook,' mompelde ze.

Alex zuchtte. 'Ik denk niet dat ik bang ben voor een hongerdood,' mompelde hij, doelend op de dinosaurussen.

---

If you want the rainbow, you gotta put up with the rain

'De kans is groter dat je opgevreten wordt, dan dat je sterft van de honger,' zuchtte ze. 'Misschien kunnen we vast een comfortabel plekje maken voor de nacht? Ik heb wel wat handdoeken waar we op kunnen liggen.'

Maeve wist totaal geen blijf met zichzelf. Echt ergens helpen kon ze niet, de meesten hadden al taken op zich genomen en er waren al groepjes gevormd. Ze wist dat een van de mannen met wapens haar in het oog hield, maar het kon haar niet erg veel schelen. Ze zou toch niet van het eiland af geraken, ze wist dat ze haar liever kwijt waren. Alle emoties stapelden zich op, maar toch bedwong Maeve haar tranen want dat zou die ene man weer op zijn zenuwen werken en ze wou hem niet bozer maken.
'We are so high
We dance on the edge of the sky
Where no one dares to go
Flashes of light
Tell us the time is right
To blow your mind once more

No hiding, no faking
This life can be amazing
You want it, you need it
Beware! It's so contagious

Call it strange
This is the way we are
Far beyond your dreams
Break your chains
Open your mind for more
See what it's like to be
The way we are' Maeve neuriede zo zacht mogelijk, terwijl ze de woorden zacht uitsprak. Het bemoedigde haar, de woorden maakten haar weer iets vrolijker. Het was een van haar lievelingsliedjes, vooral als ze in een dipje zat. Ze vond het dan ook spijtig toen deze groep uit elkaar was gegaan, ze maakten zulke leuke muziek. Maeve hield ongelooflijk veel van muziek en dus ook van zingen.

[ bericht aangepast op 1 juni 2014 - 15:25 ]

---

'It's stings' Says the creature. Yes indeed, Sting is a great name for the sword. {The Hobbit}

[Wat is het hier plots zo stil...]

Killian was blij toen hij terug in het kamp was. Hij liet de ingepakte vissen zacht op de grond vallen, waarna hij zich aan het vuur zette.
'Kan ik je ergens mee helpen?' vroeg een meisje hem. Ze had rode haren en had een vermoeide blik. Killian knikte slechts, waarna hij een stuk pakte en een vis op stak. Zo begin hij met het bakken van de vissen.

---

Maeve had de man terug zien komen in het kamp, met een pakketje in zijn handen. Als hij neer zat, was ze naar hem toe gegaan en had ze gevraagd of ze kon helpen. Bij het zien van zijn manier op de vis te bakken, volgde Maeve zijn voorbeeld en hield zich stil naast hem.
'Hoe heet je?' vroeg de man plots, waarna ze even geschrok.
'Maeve.' zei ze kortweg, waarna hij zich voorstelde als Killian. Hij was afstandelijk, maar leuker dan de man waar ze eerder een discussie had.

---

'It's stings' Says the creature. Yes indeed, Sting is a great name for the sword. {The Hobbit}

Syn keek naar de zes tassen die waren overgebleven. Daar zat alles in wat hij nuttig achtte – inclusief het voedsel dat ze uit het vliegtuig hadden weten te redden. Het was niet heel veel, maar het was beter dan niets.
‘Ik ga slapen,’ meldde hij Nicole nadat hij ergens twee vissen vandaan had gehaald. Kilian had hem boos aangekeken, maar dat deed hem niet veel. Hij had immers nog een hoop goed te maken. ‘Houd jij de eerste wacht?’

-
Hugo was zenuwachtig op zijn nieuwe bed gaan zitten. De zon was inmiddels ondergegaan en dat maakte hem doodsbang. Zouden ze vannacht weer bezoek krijgen van hongerige dinosauriërs? Hoe kon hij ooit in slaap vallen met de gedachte dat ieder uur zijn laatste zou kunnen zijn? Hij sloeg zijn armen om zijn rugzak en drukte die als een knuffelbeer tegen zijn buik.

-
Met tegenzin had Slade een sweater aangetrokken. Het was een laatste, vergeefse poging om zich tegen die onzichtbare krengen te weren die zijn huid bestookte en hem als een horde vampieren leegzogen.
Ze hadden een smalle inkeping in de bergwand gevonden waar ze wilden overnachten. Slade had zijn schoenen uitgetrokken en hoopte dat ze ondanks de vochtige omgeving toch wat zouden drogen. Hij had al een paar fikse blaren op zijn hiel en was ergens ontzettend bang dat zijn voeten weg zouden rotten, zoals hij wel eens in films had gezien.
‘Moet een van ons nog wakker blijven?’ vroeg hij aan Soren. Ze hadden immers één mes waarmee ze zich nauwelijks konden verweren en op het moment dat iets hen belaagde, konden ze toch geen kant meer op.

-
Mickey deelde samen met Alex de vruchten uit die ze hadden verzameld. Zodra ze door de voorraad heen was, ging ze tussen twee anderen rondom het kampvuur zitten. Gedachteloos knabbelde ze aan een niet nader te identificeren vrucht, terwijl ze naar het spel der vlammen staarde. Ze was doodmoe, maar de gedachte om hier te gaan slapen, verdreef haar slaap direct.

-
Eden was op een afstandje van de anderen gaan zitten. Ze had het al bloedheet en verlangde niet naar de hitte die van het vuur afkwam. In haar hand rolde ze de best gelukte speer heen en weer, die ze zichzelf had toegeëigend. Het was fijn om nu een nog wapen te hebben, al betwijfelde ze nog steeds of het dinosaurushuid heen zou dringen. Mocht het niet lukken, dan had ze altijd haar geweer nog, die als een trouwe vriend over haar schouder hing. Geen van de kapers had er aanspraak op gemaakt en na Nicoles excuses ging ze er maar van uit dat ze het beiden lieten rusten.

---

Every villain is a hero in his own mind.

Søren haalde zijn schouders op. 'Van mij mag je dat best doen.' Hij propte een van de rugzakken onder zijn hoofd en sloot zijn ogen. Hij had het gevoel alsof zijn lichaam door een tractor was overreden en wilde de komende uren echt niet wakker worden.

~ ~

Piper keek naar de vrucht in haar handen. Ze durfde hem niet op te eten. Wist iemand wat het was? Zij niet en ze vond hem ook nergens op lijken. Ze keek naar de anderen, die wel aten en besloot te wachten tot de volgende morgen.

---

Zaldrizes buzdari iksos daor. Maester > Zaldrizes

Maeghan at de vrucht op, zonder ook maar iets van de smaak te proeven. Eten was eten, en als het ding alsnog giftig bleek te zijn maakte het ook niet uit, want dood ging ze toch wel. Of het nou van vergiftiging, een dino of van de wond in haar schouder was, die grote kans had om te gaan ontsteken. Het leek steeds meer pijn te gaan doen, maar ze weigerde erover te klagen, er waren ergere dingen die haar hadden kunnen overkomen.

Mitchell had met een zucht plaatsgenomen tegen een boom. Hij was al blij dat hij wat voedsel had bemachtigt, en een nieuw wapen erbij had. Als hij nou ook nog is een goede nacht zou hebben, zou dat mooi meegenomen zijn. Zijn geweer lag in zijn schoot, zodat als ze overvallen zouden worden, hij hem binnen handbereik had.

'Moet er niet iemand wacht houden?' wilde Piper weten. Ze had niet het idee dat ze snel in slaap zou vallen en wilde daarom best de eerste wacht houden. Beter dat dan midden in de nacht wakker gemaakt worden.

---

Zaldrizes buzdari iksos daor. Maester > Zaldrizes

Dolly ging naast Hugo op het 'bed' liggen en keek naar de lucht. 'Nou, best romantisch dit, zo onder de sterrenhemel,' vond ze. Haar gedachten gingen even uit naar Slade en ze slaakte een zachte zucht. Ze wilde niet aan zichzelf toegeven dat ze zich best wel zorgen om hem maakte.

---

If you want the rainbow, you gotta put up with the rain

Maeve keek verbaasd op toen de man waarmee ze eerder in discussie was verzeild, de vis afpakte toen die eenmaal gebakken was. Eigenlijk kon het haar niet echt schelen, honger had ze toch niet. Ze hoeste nog even, waardoor Killian haar bezorgd aan keek. Ze schudde haar hoofd, ten teke dat het niets betekende en ging terug naar haar rugzak. Ze nam deze op, legde zich neer op de grond en ge ruikte haar gas als kussen. Ze miste haar broer, maar boven al miste ze iemand die nog voor haar gestorven was. Iemand waar ze enorm naar opkeek en veel van gehouden had. Mina, haar oudere zus en de tweelingszus van haar broer Mike.

---

'It's stings' Says the creature. Yes indeed, Sting is a great name for the sword. {The Hobbit}