• Een groep jongeren komt vast te zitten op een onbewoond eiland in de tropen. Alsof dat niet rampzalig genoeg is, ontdekken ze dat er iets mis is met het eiland. Er leven dieren die allang uitgestorven moeten zijn en de mensen die er wonen, lijken uit een ander tijdperk te komen. Hoe gaan de jongeren, ieder met hun eigen, misschien wel puberale karakter daarmee om?

    Regels:
    - Er wordt in één tijd geschreven, derde persoon en verleden tijd, zoals de meest gebruikelijke manier is in een boek.
    - Er is geen minimaal woordenlimiet.
    - Stukken tekst hoeven niet letterlijk herhaald te worden als je op een ander reageert. Het is ook niet nodig om een ander te quoten.
    - Alle jongeren zijn tussen de 16 en 25 jaar en zijn avontuurlijk genoeg om mee te gaan op een jongerentrip.

    Personages:
    Abigail den Marschkramer – 18 [Delano]
    Alex Keynes – 22 [Marjanne]
    Audrey-Rose D’Ablaing – 19 [Kim]
    † Caleb Finnigan – 19 [Lisa]
    Daniel Harlem – 27 [Maartje]
    Deborah Ann Dyer “Skin” – 24 [Alicia]
    Dolly – 20 [Marjanne]
    Eden Steenwijk– 19 [Natas]
    Emma Eleanor Swan – 22 [Stefanie]
    Esau Konings – 20 [Jeffrey]
    Ezelle 'Ez' Ophelia Stornoway – 20 [Marthe]
    Hielke Marskramer – 19 [Maartje]
    Hugo Nieber – 20 [Natas]
    Jack Alexander Hunter – 22 [Marthe]
    Jade Alastair – 19 [Lisa]
    Killian Jones – 24 [Stefanie]
    Kirito Barrow – 21 [Delano]
    Laurens Oliver – 16 [Ellen]
    Lillium Martell – 18 [Jilly]
    Maeghan Rodriquez – 18 [Lisa]
    Maeve Riordan – 19 [Stefanie]
    Marco von Bhuren - 34 [Ellen]
    Maxime van Schouten - 18 [Lisa]
    Mickey Eggebeen – 22 [Natas]
    Mitchell Hathaway – 22 [Lisa]
    Neil Flynn Cooper – 23 [Lisa]
    Nicole – 20 [Marjanne]
    Piper Davis – 21 [Alicia]
    † Rebekah Mikaelson – 20 [Maartje]
    Sentis Oliver – 16 [Ellen]
    Slade – 20 [Natas]
    Søren Hjulmand – 23 [Alicia]
    Syn(yster) Gates – 24 [Natas]
    Vyvyanne – 19 [Jeffrey/Alicia]

    Verwante topics:
    Rollenstory.
    Rollentopic.
    Verhaaltopics: 1, 2, 3

    [ bericht aangepast op 25 mei 2014 - 22:50 ]

    'Ga je gang,' antwoordde Syn kortaf. Het was vanavond aan Jade de beurt. Wat de rest deed, moesten ze zelf weten.


    Every villain is a hero in his own mind.

    Jade had het zich gemakkelijk gemaakt op een veilige afstand van het vuur. Ze voorkwam liever dat Syn of een ander nogmaals een poging deed om haar zwarte haren af te branden. Een rilling kroop over haar rug. Ze blikte even naar Mitchell die een eind verderop. Ze vroeg zich af wat hij in dat roodharige wicht zag. Misschien kon ze Mitchell verleiden voor een avondje samen. Dat zou hun 'connectie' vast geen goed doen.

    [Volgende dag, okee?]

    Alex werd wakker met een bonkend hoofd waarvan hij wist dat die de hele dag niet weg zou gaan. Hij hield zijn ogen nog even gesloten voor hij omhoog kwam en zijn stijve lichaam een beetje losser probeerde te krijgen door een paar keer heen en weer te lopen. Hij wekte daarna Maeghan door haar over haar goede arm te wrijven en keek even bezorgd naar haar lijkbleke gezicht. Ze was de enige hier die hij een beetje kende en hoewel er al velen van zijn mede-reizigers waren gestorven, zou het zwaar worden als Maeghan het niet zou overleven.


    If you want the rainbow, you gotta put up with the rain

    Maeghan opende langzaam haar ogen toen er iemand over haar arm wreef. Ze glimlachte even zwakjes toen ze zag dat het Alex was.
    'Heb je een beetje goed geslapen?' vroeg ze, terwijl ze met haar hand naar de verbonden wond tastte.

    Hij haalde zijn schouders op en hielp haar overeind. 'Hoe voel je je? Eerlijk?'


    If you want the rainbow, you gotta put up with the rain

    Sentis keek Emma aan en vroeg zich ook af waar hij zou zijn. Laurens stond nog bij de opening en had even de schrik begaan doordat hij bijna uit de boomhut gevallen was.
    'Ik ga hem zoeken,' zei Sentis en stapte op de touwladder en liep de tredes naar beneden.

    ----

    Laurens keek naar zijn broer die naar beneden liep. En ze waren weer alleen, hij wilde niet alleen zijn. Laurens liep naar zijn broer en voor de tweede keer struikelde hij en viel over de rand naar beneden en kwam hard met zijn rug op de harde grond en voelde dat er iets gebroken was in zijn lichaam.
    Laurens wilde overeind komen, maar zijn lichaam reageerde niet vervolgens zoog hij in een totale duisternis.

    ---

    Marco liep met een tas vol vlees terug naar zijn hut als hij iemand hoorde vallen. Hij rende naar de plek en zag dat het Laurens was die bewusteloos op de grond lag. Hij zag er bleek uit en Sentis zat naast hem.
    'Wat is er gebeurd?' zei hij en bekeek de jongen volledig. 'Ik wilde u gaan zoeken, en toen viel hij naar beneden en verder weet ik het niet, hij kwam niet overeind,' stammelde hij en Marco pakte de jongen bij de kleren, trok hem op zijn rug en liep weer de touwladder naar boven.
    Eenmaal boven maakte hij het kleine tafeltje vrij en legt de jongen op het hout. Hij draaide hem met de rug naar bovenen en begon ieder botje te voelen, uiteindelijk kwam hij tot de helft, daar voelde hij dat het doormidden gebroken was.
    'Zijn ruggengraat is doormidden,' zei Marco en begon in zijn noodrandzoenen te zoeken naar EHBO spullen.


    Vampire + Servant = Servamp

    Lazulis schreef:
    Sentis keek Emma aan en vroeg zich ook af waar hij zou zijn. Laurens stond nog bij de opening en had even de schrik begaan doordat hij bijna uit de boomhut gevallen was.
    'Ik ga hem zoeken,' zei Sentis en stapte op de touwladder en liep de tredes naar beneden.

    ----

    Laurens keek naar zijn broer die naar beneden liep. En ze waren weer alleen, hij wilde niet alleen zijn. Laurens liep naar zijn broer en voor de tweede keer struikelde hij en viel over de rand naar beneden en kwam hard met zijn rug op de harde grond en voelde dat er iets gebroken was in zijn lichaam.
    Laurens wilde overeind komen, maar zijn lichaam reageerde niet vervolgens zoog hij in een totale duisternis.

    ---

    Marco liep met een tas vol vlees terug naar zijn hut als hij iemand hoorde vallen. Hij rende naar de plek en zag dat het Laurens was die bewusteloos op de grond lag. Hij zag er bleek uit en Sentis zat naast hem.
    'Wat is er gebeurd?' zei hij en bekeek de jongen volledig. 'Ik wilde u gaan zoeken, en toen viel hij naar beneden en verder weet ik het niet, hij kwam niet overeind,' stammelde hij en Marco pakte de jongen bij de kleren, trok hem op zijn rug en liep weer de touwladder naar boven.
    Eenmaal boven maakte hij het kleine tafeltje vrij en legt de jongen op het hout. Hij draaide hem met de rug naar bovenen en begon ieder botje te voelen, uiteindelijk kwam hij tot de helft, daar voelde hij dat het doormidden gebroken was.
    'Zijn ruggengraat is doormidden,' zei Marco en begon in zijn noodrandzoenen te zoeken naar EHBO spullen.


    [Als je ruggengraat doormidden is, ben je vanaf dat moment verlamd, want daar zit het zenuwstelsel. Als je hem mee naar boven neemt op je rug, dan is hij sowieso dood ;)]

    [ bericht aangepast op 21 juni 2014 - 21:05 ]


    If you want the rainbow, you gotta put up with the rain

    Maeghan sloeg haar ogen naar de grond. Eigenlijk wilde ze niet dat Alex zich zorgen om haar maakte, maar ze wilde ook niet tegen hem liegen.
    'Kut,' mompelde ze haast onverstaanbaar. 'Maar ik overleef het wel.'

    'Laten we het hopen,' mompelde Alex, zo zacht dat Maeghan het niet kon horen. Hij keek om zich heen. De meeste mensen van de groep waren al wakker of werden nu gewekt. De leider - Syn - riep dat iedereen zijn of haar spullen moest oppakken en dat ze daarna verder zouden lopen. Alex pakte Maeghans tas en zijn eigen en gooide die over zijn schouders.


    If you want the rainbow, you gotta put up with the rain

    Maeghan kwam met een zucht overeind en verstapte een beetje toen het haar begon te duizelen. Ze besloot er geen gehoor aan te geven, omdat ze zich niet als een zwak persoon wilde voordoen. Ze wilde gewoon niemand tot last zijn.
    'Het gaat wel,' zei ze, toen Alex haar bedenkelijk in zich opnam.

    Javelin schreef:
    (...)

    [Als je ruggengraat doormidden is, ben je vanaf dat moment verlamd, want daar zit het zenuwstelsel. Als je hem mee naar boven neemt op je rug, dan is hij sowieso dood ;)]


    (Hij is opzich al dood, maar zij weten dat nog niet.)


    Vampire + Servant = Servamp

    'Als jij het zegt.' Hij ondersteunde haar een klein beetje en hoopte maar dat ze snel bij de zee zouden komen.


    If you want the rainbow, you gotta put up with the rain

    Søren opende moeizaam zijn ogen. Hij had niet echt kunnen slapen en was daarom ook totaal niet uitgerust. Hij was meerdere malen wakker geworden en had geprobeerd een prettigere houding te inden om weer in slaap te kunnen vallen, maar dat lukte niet.


    Zaldrizes buzdari iksos daor. Maester > Zaldrizes

    Maeghan keek Alex niet meer aan en staarde naar de grond voor hun voeten. Ze hoopte van harte dat ze niet zou struikelen, want ze was bang dat ze niet meer overeind zou komen.

    Hugo had geen oog dicht gedaan. Dolly had de hele nacht in haar slaap gezongen en het was niet om aan te horen geweest, maar hij had niets durven zeggen.
    Inmiddels had hij zijn rugzak weer op zijn schouders gehesen en slofte hij met de koffer achter zich aan over het pad dat een aantal anderen baanden.

    -
    Eden liep voorop, naast Mitchell die met de machette in het rond zwaaide. Ze merkte dat een van de andere meiden haar argwanend in de gaten hield. Nicole leek haar nu wel min of meer geaccepteerd te hebben, maar dat gold nog niet voor haar vriendin.

    -
    Slade werd wakker uit een verrijkende droom. Hij keek even om zich heen, zich afvragend of hij zich nog steeds in de bush bevond. Toen dat inderdaad het geval bleek, zocht hij zijn mes en kwam hij overeind.
    ‘Ik ga een dinosaurus temmen,’ meldde hij.


    Every villain is a hero in his own mind.