• Een groep jongeren komt vast te zitten op een onbewoond eiland in de tropen. Alsof dat niet rampzalig genoeg is, ontdekken ze dat er iets mis is met het eiland. Er leven dieren die allang uitgestorven moeten zijn en de mensen die er wonen, lijken uit een ander tijdperk te komen. Hoe gaan de jongeren, ieder met hun eigen, misschien wel puberale karakter daarmee om?

    Regels:
    - Er wordt in één tijd geschreven, derde persoon en verleden tijd, zoals de meest gebruikelijke manier is in een boek.
    - Er is geen minimaal woordenlimiet.
    - Stukken tekst hoeven niet letterlijk herhaald te worden als je op een ander reageert. Het is ook niet nodig om een ander te quoten.
    - Alle jongeren zijn tussen de 16 en 25 jaar en zijn avontuurlijk genoeg om mee te gaan op een jongerentrip.

    Personages:
    Abigail den Marschkramer – 18 [Delano]
    Alex Keynes – 22 [Marjanne]
    Audrey-Rose D’Ablaing – 19 [Kim]
    † Caleb Finnigan – 19 [Lisa]
    Daniel Harlem – 27 [Maartje]
    Deborah Ann Dyer “Skin” – 24 [Alicia]
    Dolly – 20 [Marjanne]
    Eden Steenwijk– 19 [Natas]
    Emma Eleanor Swan – 22 [Stefanie]
    Esau Konings – 20 [Jeffrey]
    Ezelle 'Ez' Ophelia Stornoway – 20 [Marthe]
    Hielke Marskramer – 19 [Maartje]
    Hugo Nieber – 20 [Natas]
    Jack Alexander Hunter – 22 [Marthe]
    Jade Alastair – 19 [Lisa]
    Killian Jones – 24 [Stefanie]
    Kirito Barrow – 21 [Delano]
    Laurens Oliver – 16 [Ellen]
    Lillium Martell – 18 [Jilly]
    Maeghan Rodriquez – 18 [Lisa]
    Maeve Riordan – 19 [Stefanie]
    Marco von Bhuren - 34 [Ellen]
    Maxime van Schouten - 18 [Lisa]
    Mickey Eggebeen – 22 [Natas]
    Mitchell Hathaway – 22 [Lisa]
    Neil Flynn Cooper – 23 [Lisa]
    Nicole – 20 [Marjanne]
    Piper Davis – 21 [Alicia]
    † Rebekah Mikaelson – 20 [Maartje]
    Sentis Oliver – 16 [Ellen]
    Slade – 20 [Natas]
    Søren Hjulmand – 23 [Alicia]
    Syn(yster) Gates – 24 [Natas]
    Vyvyanne – 19 [Jeffrey/Alicia]

    Verwante topics:
    Rollenstory.
    Rollentopic.
    Verhaaltopics: 1, 2, 3

    [ bericht aangepast op 25 mei 2014 - 22:50 ]

    Maeve keek Margriet aan, waarna ze instemmend knikte. Hij was inderdaad eng, maar toch ook niet. Ze wist niet wat ze er van moest denken, buiten het feit dat hij in een slechte bui hing. Maeve was blij toen de hoestbui over was en ze hoopte dat deze niet snel meer zou op komen. Ze had haar rugzak bij zich gezet, aangezien ze haar inhalator niet kwijt wou. Hopelijk gingen ze hier niet moeilijk om doen.


    'It's stings' Says the creature. Yes indeed, Sting is a great name for the sword. {The Hobbit}

    'Misschien dat we het door de strot van die rooie griet kunnen douwen als ze nog een keer loopt te janken,' bromde Syn.

    -
    Hugo kon ook wel iets bedenken wat als kussen kon dienen, maar dat durfde hij niet te opperen.

    -
    'We hebben meer nodig,' antwoordde Mickey. 'Maar het is misschien wel praktisch als we zien of de anderen ook wat hebben gevonden.'


    Every villain is a hero in his own mind.

    Margriet besloot uiteindelijk maar dat ze zichzelf beter nuttig kon maken en begon daarom bladeren bij elkaar te rapen die niet al te nat waren, zodat ze die in het vuur kon gooien.


    If you want the rainbow, you gotta put up with the rain

    Nicole grinnikte vreugdeloos. 'Ik denk dat die sowieso wel stikt in haar eigen hoestbuien. Wat maakt dat mens een lawaai, zeg. Daar komen die beesten zo op af.'

    --

    'Nou, ik vind het een mooi bed,' zei Dolly toen ze klaar waren met hun kunstwerkje. 'Daar kunnen we vannacht vast heel goed in slapen.'

    --

    'Dan brengen we dit eerst terug.'


    If you want the rainbow, you gotta put up with the rain

    Syn streek langs zijn kin. 'Misschien kan ze dan een aas zijn. Dan staat er tenminste wat vlees op het menu.'

    -
    Hugo knikte en hij hoopte dat Dolly er nog naast zou passen, al vermoedde hij dat ze hem alleen maar in de maling nam.

    -
    Mickey knikte en ze volgden hun pad weer door de struiken.


    Every villain is a hero in his own mind.

    Maeve hoorde ze over haar praten, zo ging het altijd. Niemand wist wat er was, maar toch praatten ze over haar alsof ze alles wisten. Ze zuchtte diep, greep haar tas vast en maakte deze open. Misschien vond ze iets wat ze wou, iets dat ze niet konden gebruiken en Maeve wel.

    [ bericht aangepast op 20 mei 2014 - 22:43 ]


    'It's stings' Says the creature. Yes indeed, Sting is a great name for the sword. {The Hobbit}

    Mitchells hart klopte in zijn keel en hij kwam met een ruk van de grond. 'Je bezorgt me een zenuwinzinking, idioot.' Hij keek Eden ongelovig aan. Toen hij recht in haar ogen keek, besefte hij dat ze best wel mooi waren. Hij wendde meteen zijn blik af na deze gedachte.

    Emma keek op naar de jongen die voor zich zat.
    'Ik ben Emma. Jij bent Sentis toch? Laurens had het me al verteld.' deelde ze hem mee.


    Maeve keek rond en zag Neil zitten. Ze realiseerde zich dat ze best wel grof had geweest en zich gemeen had gedragen door weg te lopen, terwijl ze goed wist dat hij zich wat zorgen zou maken. Maeve ging naar hem toe, zette zich iets verder van hem neer en keek naar haar handen.
    'Sorry dat ik wegliep en zo gemeen tegen je deed.' kon ze enkel zeggen. Ze wist niet hoe hij zou reageren, maar ze had tenminste haar excuses aangeboden.


    'It's stings' Says the creature. Yes indeed, Sting is a great name for the sword. {The Hobbit}

    Neil staarde naar het kampvuur. 'Ik ben het wel gewend,' mompelde hij, waarna hij even in haar ogen blikte. 'Gaat het wel?'

    'Ik voel me vooral moe, maar het gaat. Jouw been ziet er wel erger uit dan ik gedacht had he.' merkte Maeve op. Ze had gezien dat hij het er wat moeilijk mee had, het moest wel ongelooflijk veel pijn doen.


    'It's stings' Says the creature. Yes indeed, Sting is a great name for the sword. {The Hobbit}

    'Maak je maar geen zorgen,' zei hij, waarna hij even naar het verband blikte. 'Het komt vast goed.' Het deed nog steeds zeer, maar het was nog te verdragen, al hoopte hij wel op een pijnstiller als het erger werd.

    Jade schrok zich kapot toen er een enorme steekvlam van het vuur af kwam. 'Idioot, ik was bijna kaal,' snoof ze.

    Maeve wou nog wat zeggen, maar durfde niet omdat ze zo weer moest hoesten. Ze wou dat ze voor een keer het kon inhouden, maar voor ze het wist begon ze er weer aan. Fight the power, zong ze altijd. Ze kon zich herinneren dat iemand dat voor haar zong, om het haar te leren. Het fleurde haar dag op, hoe zwaar die ook was.
    'Het gaat wel, het is al over.' zei Maeve toen ze Neil zag kijken.


    'It's stings' Says the creature. Yes indeed, Sting is a great name for the sword. {The Hobbit}

    Neil blikte bezorgd naar Maeve. Ze begon steeds meer te hoesten, waardoor hij bang was dat ze snel het loodje zou leggen. 'Sorry,' excuseerde hij zich, voordat hij opstond en wegliep.

    Hij stond op en liep weg. Zou hij ook denken dat ze zich aanstelde? Maeve wist het niet zeker, misschien vond hij dat ze overdreef en daarom weg hinkelde. Misschien zou ze zich inderdaad beter als lokaas opgeven of gewoon haar spullen oppakken en weggaan van de groep. Ze hoopte gewoon dat dit een tijdelijke opflakkering was, zoals ze al eerder heeft gehad. Ze zuchtte, nam haar inhalator en ademde een paar keer zo diep mogelijk in. Zolang ze dat nog kon, had ze nog steeds slaagkans om dit zo lang mogelijk uit te rekken. Van wanneer dit minder zou zijn, zou het misschien wel het einde van Maeve's korte leven betekenen.


    'It's stings' Says the creature. Yes indeed, Sting is a great name for the sword. {The Hobbit}