RPG - Het Instituut voor Bijzondere Gevallen 10 - Speeltopics

Het verhaal begint zeven jaar na het begin van het eerste verhaal. Nadat ze het Instituut hebben verlaten, wonen Kato, Cordelia, Emily, Wyatt en Rodey op het eiland waar Kato is opgegroeid. Inmiddels hebben Cordelia en Emily een kind gebaard.
De vulkaan op het eiland Montserrat begint weer actief te worden. Uit angst dat hij gaat uitbarsten, verhuisd iedereen met de kindertjes naar Hawaii, plus enkelen van Kato's familieleden die dieper in het bos wonen en hem geloven. Omdat ze allemaal zo verschillend leven en de luxe van het Instituut gewend zijn, zijn ze altijd afhankelijk gebleven van de mensen aan het vaste land van de Verenigde Staten.
Op Hawaii blijkt een hele nederzetting te zijn van vreemde wezens die niet in de mensenwereld kunnen wonen en om welke reden dan ook, hebben besloten om niet bij hun soortgenoten te zijn. Er is maar een kleine groep van die wezens die hen durft te vertrouwen.Langzaam wennen ze aan het leven op Hawaï, maar later blijkt dat ook daar niet altijd alles veilig is.

Het dorpje

Zaldrizes buzdari iksos daor. Maester > Zaldrizes

Arme Enaid, hij is zo schattig!

You were born with wings. Why prefer to crawl through life?

Enaid knikte.
'De zon voorziet me van voedsel, dan wordt ik meer solide... Ik wist niet dat je me niet kon zien. Als ik genoeg heb gehad, ben ik weer een tijdje goed zichtbaar.'

Zaldrizes buzdari iksos daor. Maester > Zaldrizes

'Ik ben blij dat jij het ook leuk vond.' Masrl draaide zijn hoofd naar haar toe en keek haar in de ogen. 'Het was jammer dat het zo abrupt eindigde. Van mij had dat niet gehoeven.'

If you want the rainbow, you gotta put up with the rain

'We kunnen helaas niemand dwingen om dat te voelen,' antwoordde Kato voor hij er erg in had. Hij legde Liae in Cordelia's armen en stond op om nog wat te drinken. Hij keek weer even uit het raam, maar zag geen orka boven de zee uit springen.
Hij keerde terug naar de bank en wreef in zijn ogen. Het was bedtijd, maar zijn gedachten hielden hem bezig. Hij zou Athiabbe graag mee naar huis nemen om te zien wat er van geworden was, maar tegelijk was hij bang voor wat hij zou aantreffen.
Bovendien wilde hij Cordelia niet alleen laten zolang er een moordenaar rondliep en misschien vond Qako het wel helemaal geen goed idee. Kato besloot om er morgen met hem over te praten. Ze moesten het ook nog eens over Pagelino hebben.

Zaldrizes buzdari iksos daor. Maester > Zaldrizes

'Ik zie je wel een beetje,' antwoordde Michelle. 'Je contouren. Maar het is dat ik weet dat je er bent, anders was ik je zo voorbij gelopen.' Ze keek even om, naar het dorp. 'Zou jij niet naar binnen kunnen gaan om te zien of je sporen kunt vinden?'

-
'Nou, ik moet maar een gaan, hè?' merkte Venomis op toen de avond begon in te vallen.

Every villain is a hero in his own mind.

'Dan moet iemand wel de deur open gelaten hebben, want ik kan er niet doorheen.'

Zaldrizes buzdari iksos daor. Maester > Zaldrizes

'Kun je door een raam?' vroeg Michelle. 'Je kunt zweven toch, of niet?'
Ze wist dat iedereen de hele dag ramen open liet staan in het dorp, omdat het anders veel te benauwd werd in de huizen.

Every villain is a hero in his own mind.

Enaid knikte. Zolang hij zo doorzichtig was, zou dat moeten lukken. Hij vroeg zich alleen af wat er zou gebeuren als iemand plots het licht aandeed en hij langzaam zichtbaar zou worden.
'Ik zal eens kijken!'

Zaldrizes buzdari iksos daor. Maester > Zaldrizes

'Dankjewel,' glimlachte Michelle. 'Ik wil dit bij de raad aankaarten zodat het in een eventueel volgende situatie niet zo geheimzinnig hoeft, maar als er al sporen zijn, zijn die allang verdwenen tegen de tijd dat ik daar toestemming voor krijg.'

Every villain is a hero in his own mind.

Enaid gromde afkeurend.
'Zij zouden degene moeten zijn die op onderzoek uit moeten gaan,' vond hij. 'Ik zal kijken of ik wat kan vinden, maar ik heb zoiets ngo nooit gedaan!'

Zaldrizes buzdari iksos daor. Maester > Zaldrizes

'Zij kunnen niet alles doen,' vond Michelle. In de samenleving waaruit zij kwam, hadden het bestuur en het rechtssysteem van een stad nauwelijks iets met elkaar te maken.

Every villain is a hero in his own mind.

'Helaas niet, inderdaad.' Ze slaakte een zucht. 'Zullen we naar bed gaan?'

You were born with wings. Why prefer to crawl through life?

Enaid vond dat maar vreemd. Zij waren aangesteld om als het ware voor het volk te zorgen. Daar hoorde dit ook bij, naar zijn idee.
'Dan kunnen ze ons ook niet verbieden het te doen!'
Hij ging Michelle voor naar de straat waar het huis van de sater zich bevond en zag dat er inderdaad een paar ramen openstonden.

Zaldrizes buzdari iksos daor. Maester > Zaldrizes

Kato knikte met niet al te veel enthousiasme. Na gisteravond zouden ze vanzelf wel weer in de dagelijkse routine vervallen en dat verveelde hem nogal.
Hij ging achter Cordelia aan, maar nam niet de moeite om bij Liae te kijken zoen die door haar moeder in haar wieg werd gelegd. Hij trok de lakens over zich heen en staarde naar het plafond, wachtend op zijn vrouw.

Zaldrizes buzdari iksos daor. Maester > Zaldrizes

Zijn grijns werd breder en hij slaakte een zachte, opgeluchte zucht. 'Oh, je vond het wel leuk?' zei hin ondeugend. 'Van mij had het nog wel wat langer mogen duren.'

If you want the rainbow, you gotta put up with the rain