RPG - Het Instituut voor Bijzondere Gevallen 10 - Speeltopics

Het verhaal begint zeven jaar na het begin van het eerste verhaal. Nadat ze het Instituut hebben verlaten, wonen Kato, Cordelia, Emily, Wyatt en Rodey op het eiland waar Kato is opgegroeid. Inmiddels hebben Cordelia en Emily een kind gebaard.
De vulkaan op het eiland Montserrat begint weer actief te worden. Uit angst dat hij gaat uitbarsten, verhuisd iedereen met de kindertjes naar Hawaii, plus enkelen van Kato's familieleden die dieper in het bos wonen en hem geloven. Omdat ze allemaal zo verschillend leven en de luxe van het Instituut gewend zijn, zijn ze altijd afhankelijk gebleven van de mensen aan het vaste land van de Verenigde Staten.
Op Hawaii blijkt een hele nederzetting te zijn van vreemde wezens die niet in de mensenwereld kunnen wonen en om welke reden dan ook, hebben besloten om niet bij hun soortgenoten te zijn. Er is maar een kleine groep van die wezens die hen durft te vertrouwen.Langzaam wennen ze aan het leven op Hawaï, maar later blijkt dat ook daar niet altijd alles veilig is.

Het dorpje

Zaldrizes buzdari iksos daor. Maester > Zaldrizes

'Ik hoop het maar. Denk je dat ze de moordenaar zullen vinden?'

You were born with wings. Why prefer to crawl through life?

Kato haalde zijn schouders op. 'Het is hier wel vaker gebeurd, maar ik weet niet of ze ook daadwerkelijk iemand hebben kunnen opsporen.'

~ ~

Ze knikte zonder dat er een spier in haar gezicht vertrok.
'Mijn moeder is verdronken en mijn vader... Mijn hele familie is intussen gedood door een vulkaan.'
Ze nam niet de moeite haar glas leeg te drinken voor ze het weer vol schonk en keek naar buiten, hoewel het nu te donker was om iets te zien.

Zaldrizes buzdari iksos daor. Maester > Zaldrizes

'Vaker gebeurd?' vroeg Cordelia met grote ogen. Ze trok haar knieën op en rilde. Ze miste Montserrat. Alles was daar goed.

You were born with wings. Why prefer to crawl through life?

'Nou ook niet zo vaak!' Kato sloeg zijn armen om haar heen. Moord kwam bij hem thuis ook voor, maar niet zo vaak en zeker niet stiekem. Meestal gebeurde het in een gevecht, een meningsverschil waar iedereen van wist, maar het gebeurde.

Zaldrizes buzdari iksos daor. Maester > Zaldrizes

[Wil je ook met Winnie schrijven, Rosanne?]

If you want the rainbow, you gotta put up with the rain

(Oja, sorry! Ik heb over dat stukje heen gelezen)

'Waaraan dan?' vroeg Winnie met een neutrale blik.

--

'Ik vind het gewoon zo'n naar idee. Waarom moorden mensen toch,' zuchtte Cordelia. Ze vond het wel heel fijn dat Kato haar vast hield en dat hun ruzie voor nu bekoeld was.
'Er zou meer liefde moeten zijn.' Ze keek naar Kato en raakte even afwezig zijn haren aan.

You were born with wings. Why prefer to crawl through life?

'Een kus met een bijzonder mooi meisje,' grijnsde hij, al voelde hij zijn zelfvertrouwen wegebben.

If you want the rainbow, you gotta put up with the rain

'O, dat.'
Winnie grijnsde en knikte. 'Ja, dat was wel een leuke wending van de avond.'

You were born with wings. Why prefer to crawl through life?

Satyr wist eigenlijk niet goed waarom hij ernaar gevraagd had, maar het was fijn dat hij al wist hoe hij zich voelde en hij er niet over hoefde te praten. Hij zei niet dat hij het erg voor haar vond, want dat leek hem nogal logisch. In plaats daarvan staarde hij voor zich uit en dronk hij het ene na het andere glas leeg.

Every villain is a hero in his own mind.

Enaid had geen idee. Hij was niet zo betrokken bij het bestuur, want de meeste beslissingen gingen niet over hem.
'Misschien is er wel iets wat we kunnen doen,' antwoordde hij uiteindelijk. 'Ze zullen het alleen vast niet toestaan.'

Zaldrizes buzdari iksos daor. Maester > Zaldrizes

Athiabbe staarde naar het tafelblad. Ze wilde hem niet opzadelen met haar eigen zorgen,m en zeker nu niet. Het voelde alleen verkeeerd als ze er niets meer over zou zeggen.
'Het spijt me van gisteren,' mompelde ze toen ze beiden al wat meer gedronken hadden. 'Ik kon mijn verandering rcht niet meer tegenhouden... Ik had het niet moeten doen.'

Zaldrizes buzdari iksos daor. Maester > Zaldrizes

'Dat weet ik wel,' antwoordde Satyr en hij draaide zijn gezicht naar haar toe. Hij vond het fijn om even ergens anders over te praten. 'Het maakt mij niets uit.'

-
Michelle keek hem een beetje ondeugend aan. 'Maar niemand ziet jou, toch?'

Every villain is a hero in his own mind.

'Hoe bedoel je?' vroeg Enaid en hij bekeek zijn eigen staart en poten. 'Je kunt me niet zien... Je kunt me niet zien!'
Hij slaakte een zucht.
'Geen wonder dat er niemand naar me omkijkt. Er is helemaal geen zon geweest!'

Zaldrizes buzdari iksos daor. Maester > Zaldrizes

'Word je alleen zichtbaar in zonlicht?' vroeg Michelle nieuwsgierig.

[ bericht aangepast op 5 mei 2014 - 23:03 ]

Every villain is a hero in his own mind.

Ze wilde niet wegkijken, maar zijn antwoord bracht haar in de war en ze beet op haar nagels.
'Het maakt je iets uit...' herhaalde ze langzaam en ze schonk hun glazen nog maar eens vol. 'Het maakt je dus niet uit of je me kust of niet...'

Zaldrizes buzdari iksos daor. Maester > Zaldrizes