Meespeelverhaal op een onbewoond eiland [verhaaltopic] 3 - Speeltopics

Een groep jongeren komt vast te zitten op een onbewoond eiland in de tropen. Alsof dat niet rampzalig genoeg is, ontdekken ze dat er iets mis is met het eiland. Er leven dieren die allang uitgestorven moeten zijn en de mensen die er wonen, lijken uit een ander tijdperk te komen. Hoe gaan de jongeren, ieder met hun eigen, misschien wel puberale karakter daarmee om?

Regels:
- Er wordt in één tijd geschreven, derde persoon en verleden tijd, zoals de meest gebruikelijke manier is in een boek.
- Er is geen minimaal woordenlimiet.
- Stukken tekst hoeven niet letterlijk herhaald te worden als je op een ander reageert. Het is ook niet nodig om een ander te quoten.
- Alle jongeren zijn tussen de 16 en 25 jaar en zijn avontuurlijk genoeg om mee te gaan op een jongerentrip.

Personages:
Abigail den Marschkramer – 18 [Delano]
Alex Keynes – 22 [Marjanne]
Audrey-Rose D’Ablaing – 19 [Kim]
† Caleb Finnigan – 19 [Lisa]
Daniel Harlem – 27 [Maartje]
Deborah Ann Dyer “Skin” – 24 [Alicia]
Dolly – 20 [Marjanne]
Eden Steenwijk– 19 [Natas]
Emma Eleanor Swan – 22 [Stefanie]
Esau Konings – 20 [Jeffrey]
Ezelle 'Ez' Ophelia Stornoway – 20 [Marthe]
Hielke Marskramer – 19 [Maartje]
Hugo Nieber – 20 [Natas]
Jack Alexander Hunter – 22 [Marthe]
Jade Alastair – 19 [Lisa]
Killian Jones – 24 [Stefanie]
Kirito Barrow – 21 [Delano]
Laurens Oliver – 16 [Ellen]
Lillium Martell – 18 [Jilly]
Maeghan Rodriquez – 18 [Lisa]
Maeve Riordan – 19 [Stefanie]
Mickey Eggebeen – 22 [Natas]
Mitchell Hathaway – 22 [Lisa]
Neil Flynn Cooper – 23 [Lisa]
Nicole – 20 [Marjanne]
Piper Davis – 21 [Alicia]
† Rebekah Mikaelson – 20 [Maartje]
Sentis Oliver – 16 [Ellen]
Slade – 20 [Natas]
Søren Hjulmand – 23 [Alicia]
Syn(yster) Gates – 24 [Natas]
Vyvyanne – 19 [Jeffrey/Alicia]

Verwante topics:
Rollenstory.
Rollentopic.
Verhaaltopics: 1, 2

[ bericht aangepast op 8 mei 2014 - 22:42 ]

'O, bedankt!' Piper maakte er een open en nam er een slok uit. Het was niet veel water en ze hoopte dat ze gauw schoondrinkwater tegen zouden komen.
Ze gaf de fles door aan Hugo en bekeek de andere twee die zo te zien ook ongedeerd waren.

Zaldrizes buzdari iksos daor. Maester > Zaldrizes

Maeve was Neil gevolgd naar de groep die zich verder bevond. Ze hield zich wat schuil achter Neil, bang dat ze nog erge dingen zou zien. Neil gaf een flesje water aan iemand, die het dankbaar aannam en er van dronk. Maeve besloot dat ze zich maar naast Neil kon staan, aangezien iedereen ongedeerd leek te zijn.

'It's stings' Says the creature. Yes indeed, Sting is a great name for the sword. {The Hobbit}

Killian zette zich weer recht en knikt naar Mickey. Hij wist dat ze gelijk had, maar hij vond het zonde om het dode meisje zomaar achter te laten. Hij kon alleen maar hopen dat ze hier zouden terug keren en hij haar een begraafplaats kon geven maar nu moest hij eerst zien dat hun twee in veiligheid waren. Hij ging samen met Mickey verder, terwijl hij lette op voetstappen. Want dat kon betekenen dat Emma zich hier ergens kon bevinden en hij hoopte dat dat snel ging zijn.

[ bericht aangepast op 2 mei 2014 - 12:49 ]

'It's stings' Says the creature. Yes indeed, Sting is a great name for the sword. {The Hobbit}

Esau bekeek de fles en de twee mensen voor hem.
'Hebben jullie nog iets bij, dat handig zou kunnen zijn?'

Mitchell zag Eden een beetje ongemakkelijk op de grond liggen, waardoor hij werd herinnerd aan de handdoek in zijn tas. 'Hier!' zei hij, waarna hij het stuk stof uit zijn rugtas griste en haar aanbood. 'Misschien ligt dat wat fijner.'

'O, dank je.' Voor de eerste keer glimlachte Eden oprecht naar hem, terwijl ze de handdoek om zich heen sloeg.

Every villain is a hero in his own mind.

Mitchell keek even toe, hoe Eden het zich gemakkelijk maakte op de stenen grond. Een glimlachje speelde om zijn lippen toen ze haar ogen sloot. Hij bekeek haar nog even, voordat hij zijn geweer weer om zijn lichaam hing en aan het begin van de grot besloot te waken. Een rilling kroop al over zijn rug bij het idee dat ze door iets woest zouden worden overvallen. Eden was op het moment alles wat hij had en hij wist dat hij haar maar moest vertrouwen.

'Ja. Een fles drank ofzo?' grapte Dolly grijnzend. 'Of snoep. Dat mis je zeker wel?' Ze keek de dikke jongen vol medelijden aan. 'Het moet vast zwaar zijn om altijd maar te kunnen eten en nu ineens zonder te moeten.'

If you want the rainbow, you gotta put up with the rain

Maeghan liep stug door achter Alex aan, tot ze links wat verderop een rotswand zag. Toen ze omhoog keek, greep ze Alex' arm vast. 'Daar zit iemand!' fluisterde ze verbaasd. De persoon die bovenin de rots zat, keek op hun neer en draaide zich daarna om en verdween in de rots.

'Wat?' Alex had hem niet gezien en vroeg zich af of Maeghan zich niet dingen verbeeldde. 'Ik zag niks.'

If you want the rainbow, you gotta put up with the rain

Mitchell liep weer terug de grot in en hurkte neer
bij Eden. 'Wakker worden! Er zijn anderen!'

-

'Ik ben niet gek!' zei Maeghan onthutst. 'Er zat daar een gozer!'

Eden had het gevoel dat ze nauwelijks geslapen had toen Mitchell haar alweer wakker schudde.
'En?' bromde ze. 'Staan ze op het punt om ons aan te vallen?'

Every villain is a hero in his own mind.

'Nou, als dat niet voor jou geldt, kan ik vast jouw portie opeten,' vond Hugo.

Every villain is a hero in his own mind.

Slade kwam maar moeilijk vooruit in zijn zompige kisten, die bij iedere stap een zompig geluid maakten. Ze hadden net de tassen ondersteboven gekeerd, maar behalve twee krentenbollen, een zak Dorito chips en twee blikken knakworsten die hij uit het vliegtuig had meegenomen zat er niks eetbaars in.

-
Syns zenuwen begonnen op te spelen toen ze al een tijdje hadden rondgelopen zonder op een nest te stuiten.
'Laten we maar teruggaan,' opperde hij na een tijdje. 'En de rest van ons geschut halen. Zo te horen zijn de dino's uitgegeten.'
Gekrijs vulde immers niet langer de lucht.

Every villain is a hero in his own mind.

Mitchell rolde met zijn ogen. 'Nee, dat zouden ze eens moeten proberen,' bromde hij, waarna hij haar overeind trok. 'Kom op.'