Meespeelverhaal op een onbewoond eiland [verhaaltopic] 3 - Speeltopics

Een groep jongeren komt vast te zitten op een onbewoond eiland in de tropen. Alsof dat niet rampzalig genoeg is, ontdekken ze dat er iets mis is met het eiland. Er leven dieren die allang uitgestorven moeten zijn en de mensen die er wonen, lijken uit een ander tijdperk te komen. Hoe gaan de jongeren, ieder met hun eigen, misschien wel puberale karakter daarmee om?

Regels:
- Er wordt in één tijd geschreven, derde persoon en verleden tijd, zoals de meest gebruikelijke manier is in een boek.
- Er is geen minimaal woordenlimiet.
- Stukken tekst hoeven niet letterlijk herhaald te worden als je op een ander reageert. Het is ook niet nodig om een ander te quoten.
- Alle jongeren zijn tussen de 16 en 25 jaar en zijn avontuurlijk genoeg om mee te gaan op een jongerentrip.

Personages:
Abigail den Marschkramer – 18 [Delano]
Alex Keynes – 22 [Marjanne]
Audrey-Rose D’Ablaing – 19 [Kim]
† Caleb Finnigan – 19 [Lisa]
Daniel Harlem – 27 [Maartje]
Deborah Ann Dyer “Skin” – 24 [Alicia]
Dolly – 20 [Marjanne]
Eden Steenwijk– 19 [Natas]
Emma Eleanor Swan – 22 [Stefanie]
Esau Konings – 20 [Jeffrey]
Ezelle 'Ez' Ophelia Stornoway – 20 [Marthe]
Hielke Marskramer – 19 [Maartje]
Hugo Nieber – 20 [Natas]
Jack Alexander Hunter – 22 [Marthe]
Jade Alastair – 19 [Lisa]
Killian Jones – 24 [Stefanie]
Kirito Barrow – 21 [Delano]
Laurens Oliver – 16 [Ellen]
Lillium Martell – 18 [Jilly]
Maeghan Rodriquez – 18 [Lisa]
Maeve Riordan – 19 [Stefanie]
Mickey Eggebeen – 22 [Natas]
Mitchell Hathaway – 22 [Lisa]
Neil Flynn Cooper – 23 [Lisa]
Nicole – 20 [Marjanne]
Piper Davis – 21 [Alicia]
† Rebekah Mikaelson – 20 [Maartje]
Sentis Oliver – 16 [Ellen]
Slade – 20 [Natas]
Søren Hjulmand – 23 [Alicia]
Syn(yster) Gates – 24 [Natas]
Vyvyanne – 19 [Jeffrey/Alicia]

Verwante topics:
Rollenstory.
Rollentopic.
Verhaaltopics: 1, 2

[ bericht aangepast op 8 mei 2014 - 22:42 ]

'Ja. Dat werkt wel, hoop ik.' Hij liep haar voor en luisterde ondertussen goed op of ze ook vreemde geluiden hoorden.

If you want the rainbow, you gotta put up with the rain

Ze schrok op toen ze zijn stem hoorde, waarna tranen van geluk over haar wangen heen stroomden.
'Ik ben zo blij dat je nog in orde bent. Ik dacht dat je ...' vertelde Maeve zacht, maar op het einde liet haar stem het afweten en meerdere tranen verlieten haar oogleden.
'Het was mijn fout.' voegde ze er nog bij, schuldgevoelens stapelden zich bij haar op. Ze was een last voor Neil, ze dacht dat ze hem enkel ophield en hem vertraagde.

'It's stings' Says the creature. Yes indeed, Sting is a great name for the sword. {The Hobbit}

Emma zag een paar vissen op het oppervlakte zwemmen en dacht eraan om te vliegvissen met brood. Ergens in haar rugzak had ze een overschot van een broodje en daarmee zou ze vissen.
'Zie je die vissen daar? Die zouden we kunnen vangen met brood.' ze wees Laurens de vissen aan, waarna ze het broodje zocht in haar rugzak. Toen ze het had gevonden, brak ze een stukje af en zorgde ervoor dat et geen groenten aan zat. Ze deed het nauwkeurig aan de vislijn en gooide deze in het water.
'En nu afwachten tot ze bijten. Hopelijk komt die andere jongen snel terug.' vertelde Emma, die bezorgd was om Sentis. Ze bedacht bij zichzelf om hem te gaan zoeken na het vissen.

'It's stings' Says the creature. Yes indeed, Sting is a great name for the sword. {The Hobbit}

[Ik laat Rebekah dood gaan]

Rebekah kon weer lopen op haar voet, ze had al een paar uur niet geoefend met dansen. Ze klom op een paar rotsen en begon met een paar opwarmingsoefeningen. Ze kon zo meer mensen zien. Ze ging op de rots zitten in een spagaat. Ze voelde dat haar spieren koud waren, maar ze kon het hebben. Na haar opwarming begon ze te dansen. Haar benen vlogen sierlijk door de lucht en ze maakte prachtige sprongen van het ene rotsblok naar de ander.
'Pas je op?' Schreeuwde er iemand naar haar toe, ze keek naar wie het zei. Rebekah schrok, de rots was iets gladder dan verwacht. Ze probeerde haar balans te redden, maar viel tussen de rotsen door. Alles deed pijn. Ze hoorde geschreeuw, wat vervaagde. Ze dacht ineens aan het Zwanenmeer, de laatste dans van de Zwarte Zwaan.

Hugo durfde zich nog steeds amper te verroeren, maar hij wist dat hij hier niet eeuwig kon blijven liggen. Van top tot teen trillend ging hij overeind zitten, terwijl hij Piper machteloos aankeek. Hij beet op zijn lip en probeerde de zoveelste tranen te bedwingen, maar hij slaagde er niet in. 'Ik - ik wil naar huis.'

-
Eden moest even op een kei gaan zitten om haar bonzende enkel wat verlichting te geven. Ze hadden nog geen stroompje gevonden, maar de hemel boven hun hoofd werd in rap tempo donker en het zou zo gaan regenen.
'We moeten een schuilplaats vinden, voordat we zeiknat regenen.'

Every villain is a hero in his own mind.

Ze liepen een heel eind verder en Dolly begon haar voeten nu toch echt wel te voelen. Ze hadden Slade nog steeds niet gevonden en hoewel ze het niet zou zeggen, begon ze zich toch wel wat ongeruster te maken.
Toen ze een eind verderop, tussen de bomen, twee contouren herkende, veranderde ze van richting. Ze had al een vermoeden van wie de ene contour was - het kon niet anders dan die vetklep van de bus zijn - maar eigenlijk hoopte ze dat Slade hem interessant genoeg vond dat hij bij hem was gebleven.
Dit klopte niet. Het was een onbekend meisje en Dolly's interesse nam direct weer wat af. Toch bleef ze naar het tweetal lopen, op de voet gevolgd door Esau, en groette ze hen zodra ze binnen gehoorafstand was.

If you want the rainbow, you gotta put up with the rain

'Ik ook,' zei Piper zacht sn ze veegde wat van de modder van zijn gezicht. 'Daarom moeten we door blijven gaan.'

Zaldrizes buzdari iksos daor. Maester > Zaldrizes

Killian zag in de verte iemand gevaarlijk op rotsblokken springen. Hij tikte Mickey op de schouders, om aan te tonen dat hij die kant op wou gaan.
'Pas je op?' roep Killian en voor hij het wist slipte ze uit en viel ze naar beneden. Hij rende naar het meisje toe, die beweegloos op de grond lag. Hij controleerde haar polsslag, maar hij voelde niets. Ook zag hij haar niet ademen en haar blik stond kil, alsof de dood haar zomaar had komen halen.
'Is ze ....?' hoorde Killian iemand vragen. Hij keek op, zag Mickey op een kleine aftand toekijken en hij sloeg zijn ogen neer.
'Ze heeft de val niet overleefd nee.' zei hij kort. Hij zou haar nog kunnen reanimeren, maar waarschijnlijk had ze een breuk ergens opgelopen en hij wou het meisje niet met pijn laten verder gaan.

[ bericht aangepast op 28 april 2014 - 10:14 ]

'It's stings' Says the creature. Yes indeed, Sting is a great name for the sword. {The Hobbit}

[Ik ben pas vanavond terug, dus kan tot dan niet reageren ]

[ bericht aangepast op 28 april 2014 - 10:15 ]

'It's stings' Says the creature. Yes indeed, Sting is a great name for the sword. {The Hobbit}

Neil bracht Maeve's gezicht omhoog met zijn wijsvinger. 'Je kon er niets aan doen,' zei hij streng. 'Kom, ik zag verderop twee jongelui zitten.' Daarna liep hij met Maeve terug en zag hij dat er inmiddels vier personen zaten.
'Hey!'
_

Mitchell liet zich met een bonk op de grond zakken. 'Goed plan,' hijgde hij. Hij moest even bijkomen want hij voelde al dat hij niet veel meer kon hebben. Ook hij blikte even naar de lucht. Hij hoopte maar dat het niet ging onweren.

[ bericht aangepast op 28 april 2014 - 11:07 ]

Heel even rustten ze uit, maar Eden wist dat ze weer verder moesten. Ze had geen idee waar ze beschutting konden vinden, behalve onder een flinke boom, maar waarschijnlijk werden ze daar ook drijfnat.
Ze wees naar een bergwand, een eindje verderop. 'Misschien is daar een onbewoonde grot.'
Ze vond het maar niks om te kijken of er vleesetende beesten in zaten, maar ze wist ook dat hun tenen zouden wegrotten als ze hun schoenen niet droog hield.

Every villain is a hero in his own mind.

Mitchell sleurde zichzelf al zwijgend overeind en strompelde achter Eden aan. 'Ik hoop maar dat het onbewoond is,' mompelde hij.

'Anders zorgen we ervoor dat het onbewoond raakt.' Ze keek even naar het wapen dat Mitchell droeg. 'Ik neem aan dat jij daarmee overweg kunt?'

Every villain is a hero in his own mind.

'Natuurlijk kan ik daarmee overweg,' bromde hij. Toen hij recht in Eden's ogen keek, besefte hij pas wat hij aan het doen was. Hoe was hij in vredesnaam in deze shit beland? Hij schudde zijn gedachten weg en stapte vastberaden verder. Hij kon het niet helpen dat hij even aan zijn broertje dacht, hij hoopte maar dat alles goed met hem zou gaan.

'Nou, ik niet,' antwoordde Eden kalm. 'Dus dan mag jij straks de grot verkennen.'
Een glimlachje speelde even om haar lippen, maar ze bleven zwijgen totdat ze de bergwand bereikt hadden en een grot hadden gevonden. Het was een stukje klimmen, maar het was klein en er zou in elk geval geen enorm beest in kunnen zitten.

Every villain is a hero in his own mind.