Askroth meespeelverhaal - Speeltopics

Toen Epialthes en Ardaneus de magische ketting in elkaar zetten, stegen veel tovenaars, heksen, dreuzels en elven op. Ze werden meegevoerd naar de epische wereld Askroth, het voormalige thuis van de Askrothidae. Draken terroriseren deze wereld en de voormalige beschaving is grotendeels uitgeroeid.
Ze gaan de wereld verkennen, ontdekken wat er met iedereen gebeurd is en een nieuw bestaan opbouwen.

Het rollentopic
Topic 2

Regels:
- Er wordt in één tijd geschreven, derde persoon en verleden tijd, zoals de meest gebruikelijke manier is in een boek.
- Er is geen minimaal woordenlimiet.
- Stukken tekst hoeven niet letterlijk herhaald te worden als je op een ander reageert. Het is ook niet nodig om een ander te quoten.


Personages:

[ bericht aangepast op 10 juni 2014 - 0:12 ]

Brian keek om zich heen, maar zag verder inderdaad niemand. 'Hij is hier vast ook terecht gekomen.'

-
'Maar dat eten ze vast niet. Denk ik,' voegde Aenea eraan toe. Ze wist immers niets van deze planeet.

-
'Nou, in elk geval niet in IJsland.'

Every villain is a hero in his own mind.

Viktor naderde de twee figuren.
'Beste mensen!' riep hij, vriendelijk als hij was.
'U weet vast wel waar we zijn!'

-

Daisy knikte.
'Dan moeten we hem vinden.'

-

'Ik zag de bodem anders vol liggen met zandkoekjes, hoor.'

-

'Een stuk makkelijker, dat ik daar niet aan gedacht heb,' zei Ardaneus en hij volgde de rode zon naar het oosten.

[ bericht aangepast op 26 april 2014 - 19:41 ]

'Zover was ik ook nog wel gekomen,' zuchtte hij, terwijl hij zijn shirt om zijn hoofd bond. Hij had het gevoel dat zijn hoofd elk moment uit elkaar kon spatten door de hitte.

'We moeten eerst schaduw, voedsel en water vinden,' antwoordde Brian.

-
'Duik er dan maar wat voor me op.' Ze gaf hem een duwtje, zodat hij in het water viel.

-
'Is het nog ver?' wilde Epialthes weten. 'Anders stel ik voor dat we haar opeten.'

-
'Waarom tover je niet gewoon een parasol? En vul je mijn mond even met aguamenti?' Assa keek hem vragend aan.

Every villain is a hero in his own mind.

Moon keek naar de oude man. 'Sorry. Wij hebben ook geen idee waar we zijn.'

Every villain is a hero in his own mind.

'Ik weet niet hoe ver het nog is, het kan goed nog dagen duren. We eten haar niet op, mens smaakt nergens naar,' gromde Ardaneus weer.

-

Ignatius toverde meteen een luchtbel tevoorschijn en genoot van de afkoeling die het water hem gaf.

-

'Maar wat als Jurgen hier ook is? We kunnen hem niet aan zijn lot overlaten!'

-

'Dat is zeer merkwaardig,' vond Viktor, die het meisje en de jongen voor hem even bestudeerde. Vervolgens stak hij zijn hand uit, want ook in noodsituaties mocht je je manieren niet vergeten.

'Nimue smaakte anders prima,' antwoordde Epialthes. 'Heerlijk, zelfs. Volgens mij spreek je niet uit eigen ervaring, mijn beste Ardaneus.'

-
Aenea trok haar jurk uit en stapte ook het water in.

-
'Waarom Jurgen niet en de rest van de mensen wel?' vroeg Brian met opgetrokken wenkbrauwen. 'We kunnen niet iedereen helpen voordat we onszelf geholpen hebben.'

-
'Hallo. Ik ben Moon en dit is Li.'

Every villain is a hero in his own mind.

'Zet me onmiddellijk neer!' zei Zoë die het maar niets vond dat ze weer zweefde en zich nit kon bewegen. 'Ik ben geen mens, stelletje imbecielen!'

[ bericht aangepast op 26 april 2014 - 20:53 ]

Zaldrizes buzdari iksos daor. Maester > Zaldrizes

Jurgens keel voelde ontzettend droog. Het enige wat hij zich herinnerde, was een enorme boom, die steeds dichterbij kwam. Zijn hele lichaam zweette en toen hij zijn hoofd optilde, zag hij een paar druppels bloed op de grond liggen. Er plakte zand aan zijn gezicht, die hij er met zijn hand afveegde.
Hij ontdeed zich van zijn shirt en legde deze in zijn nek, terwijl hij doelloos begon te lopen.

If you want the rainbow, you gotta put up with the rain

Ardaneus keerde zich naar de vrouw.
'Als je geen mens bent, wat ben je dan wel?'

-

'Aangenaam kennis te maken, Moon, Li,' zei Viktor met een glimlach en hij schudde hun handen.
'Vinden jullie het erg als ik bij jullie blijf? Samen kan je meer voor elkaar krijgen dan alleen.'

[ bericht aangepast op 26 april 2014 - 20:56 ]

Joshua rolde met zijn ogen. Daarna richtte hij zijn toverstaf op Assa. 'Mondje open,' grijnsde hij, waarna hij een waterstraal in haar mond liet spuiten.

'Dat gaat je niets aan. Zet me neer!'

~ ~

Li schudde zijn hoofd. Hij vond het prima.
'Waar komt u vandaan?' vroeg hij toen ze hun weg vervolgden.

Zaldrizes buzdari iksos daor. Maester > Zaldrizes

Alaine veegde het zweet van haar gloeiendhete voorhoofd . Haar gezicht was rood aangelopen en ze voelde zich slecht. Ze voelde zich licht, alsof ze ieder moment in elkaar kon zakken. Haar haren plakten aan elkaar en ook haar kleren zaten aan haar huid gekleefd. Haar zweet was de lijm die alles bij elkaar hield.
Toen ze eindelijk iemand onder aan de zandberg zag , strompelde en struikelde ze , onhandig als het lopen ging en uitgeput door de hitte, van de berg af en vloog de jongen om de hals.

-

'Ik kom uit IJsland,' antwoordde Viktor.
'Het is een prachtig land, werkelijk waar. Waar komt U vandaan, jongeman?'

[ bericht aangepast op 26 april 2014 - 21:11 ]

'Eh - hoi,' zei Jurgen geschrokken. Ze had hem geraakt tegen zijn wang en dat deed hem pijn, maar hij verbeet zich.

If you want the rainbow, you gotta put up with the rain

Alaine wilde Jurgen al niet meer loslaten, bang dat haar enige mogelijkheid tot redding of overleving weg zou vallen.
'Ik ben zo blij je te zien!' riep ze enthousiast en ze bleef hem omhelzen.

[ bericht aangepast op 26 april 2014 - 22:48 ]