[RPG] Exams during war [The Marauders, Harry Potter][Speeltopic 1] - Speeltopics

Personages:
James Potter ~ JamesPotter
Sirius Black ~ Piaffe
Remus Lupin ~ Insurgents
Peter Pettigrew ~ JamesPotter
Lily Evans ~ Dreamlight
Severus Snape ~ Eruditie

Tom Riddle/Voldemort ~ Pulsar
Bellatrix Black ~ ZaIa
Lucius Malfoy ~ Flitwick
Narcissa Black ~ Dreamlight

Frank Longbottom ~
Alice Longbottom ~
Albus Dumbledore ~
Minerva McGonagall ~

Zelf bedachte Personages: (maximaal 5!)
- Faline Rosalinde Castell -Ravenclaw-Zevendejaars ~ Jafar
- Brooke Jane Eatside-Hufflepuf-Zevendejaars ~ ZaIa
- Rosa Wakefield-Ravenclaw-Tweedejaars ~ Orine
- Elisabeth Jorja Kingston-Gryffindor-Zevendejaars ~ Flitwick
-
Andere personages kun je ook even navragen. Ik ben niet echt wakker nu, dus ik ben waarschijnlijk vet veel vergeten xd.

Regels:
-Wees aardig tegen elkaar.
-OOC in het praattopic of tussen haakjes(dat nog komt)
-Gebruik ABN
-16+ toegestaan, maar wel netjes houden
-Probeer minstens een of twee keer per week te reageren, zo blijft het topic leven.
-Alleen ik maak de topics, tenzij anders aangegeven.
-Geen perfecte personages
-Er is geen minimum aan woorden, maar probeer minstens twee a drie regels te schrijven
-Heb plezier!

Rollentopic
Praattopic


Begin:
Het is 10 februari 1978. Het vriest lichtjes en het is bewolkt. Er is geen neerslag.
Op deze dag wordt iedereen 's morgens wakker en maakt zich klaar voor de dag. De leerlingen gaan naar de lessen en de Deatheaters maken plannen voor een nieuwe overname of iets dergelijks.

[ bericht aangepast op 23 april 2014 - 15:56 ]

---

And don't forget, Elvendork! It's unisex!

Lily Evers
Ik kijk toe hoe Brooke de krant weg pakt.
'We... ehh.. we moeten iets over... eh... hij zou nog doorgeven waar het over ging. Hij noemde een aantal dingen op, maar hij ging nog een lijstje maken en aan mij doorgeven.' Ik kijk Potter scherp aan en er verschijnt een frons op mijn voorhoofd. Dat klonk wel heel erg vaag. Alsof hij het zelf nog niet eens weet en zomaar wat verzint. Hoewel het uiteraard wel iets voor Potter is om vaag te doen. Dat heb ik de afgelopen zeven jaar wel gemerkt. Niet dat ik altijd bij hem in de buurt ben, maar ik zie hem vaak genoeg om een beetje te weten hoe hij in elkaar zit. Of dat denk ik tenminste. Dit jaar zie ik hem nog meer dan anders, met al dat hoofdmonitorengedoe. Ik moet toegeven dat ik er enorm van baalde toen ik hoorde dat hij dat was geworden, maar ik moet ook toegeven dat dat gebaal momenteel wel meevalt. Hij doet zijn werk uitstekend en hij is altijd aardig tegen mij, hoewel ik daar de achterliggende reden wel van weet. Potter heeft zijn verliefdheid op mij nooit onder stoelen of banken geschoven. Eerst vond ik het nogal vervelend, maar ik merk de laatste tijd dat ik me eerder gevleid voel. Ook bedenk ik me steeds meer: Wat is nu nog een reden om hem te haten?
'Maareh, hoelaat spreken we af?' Meteen wordt ik uit mijn gedachten gehaalt door de persoon waar ze over gingen. ''S morgens of 's avonds?'
'Het maakt mij niet zoveel uit. Is 's avonds goed? En hoe laat?' Mijn stem klinkt nog een beetje ongelovig door heel dit gedoe, maar ik besluit ook dat ik er niet meer over ga vragen. Waarschijnlijk zal ik toch geen zinnig antwoord terugkrijgen.

---

"Happiness can be found, even in the darkest of times.. if one only remembers.. to turn on the light." —Albus Dumbledo

Rosa Wakefield

Ik kijk haar recht in de ogen aan en zij antwoord: 'Mijn kamergenoten zijn nog in de desbetreffende slaapkamer. Ze hebben meestal wat meer moeite met opstaan dan ik. Ik ben echter ook niet iemand die veel waarde hecht aan het gezelschap van anderen,' Ik irriteer me weer aan haar omdat ze zo kalm is. Ik schenk wat drinken voor me zelf in en neem kleine slokjes. Plotseling begin ik te bibber, het is koud hier. Dan vraagt ze aan mij of ik ook eerder dan mijn vriendinnen was. Ik knikte. Weer begin ik te bibberen. Dan komen de uilen eraan. Er valt een brief voor mijn neus. Blij kijk ik naar de brief, ik open hem. 'Van me ouders,' zeg ik opgewekt. Ik begin de brief te lezen.
Lieve Rosa

Heb je het naar je zin op op Zweinstein?
Hier thuis is het heel gezellig! Het gaat weer goed met je zusje Kira, ze is weer uit het St. Holisto.

Nog veel plezier
Groetjes Mama, Papa en Kira.

Ik kijk weer op van de brief. Ik geef de brief aan Faline zodat zij hem ook kan lezen.

[ bericht aangepast op 14 april 2014 - 18:06 ]

---

Wees jezelf, er zijn zoveel anderen.

Remus Lupin

Veel van een antwoord kreeg ik niet en na zijn haar gefatsoeneerd te hebben liep Sirius de badkamer weer uit. Ik liep achter hem aan en trok snel -na het labeltje gecheckt the hebben- een broek aan. Ik speurde de lege slaapkamer af naar mijn boekentas en vond die uiteindelijk terug onder Sirius' bed. In gedachten zag ik Sirius met een opgetrokken wenkbrauw naar me kijken.
Toen ik zag dat ook de badkamer al leeg was griste ik snel de tas van mijn bed en holde met twee treden tegelijk de trappen af. Eenmaal in de Great Hall liep ik snel door naar de tafel van Gryffindor. Ik liet me tegenover Sirius en Eliziabeth neerploffen op de houten bank.
'Hey,' begroette ik iedereen. Ik keek even ons groepje rond. Peter, Sirius en Elizabeth zaten tegenover me. 'Waar is...' begon ik mijn zin, maar maakte hem niet meer af toen ik James een eind verderop met Lily zag kletsen.
'Probeert hij haar uit te vragen voor valentijnsdag of is dit weer gewoon een mislukte flirtpoging?' vroeg ik aan niemand in het bijzonder. Ik pakte een stuk toast en de jampot en keek de drie personen aan de andere kant van de tafel vragend aan.

---

-

James Potter

Voorzichtig kijk ik in Lily's groene ogen. Ik heb denk ik haar ogen in alle emoties al wel gezien. Boos het meeste, maar soms ook vrolijk, verdrietig en angstig. Geïrriteerd kwam ook best vaak voor. Nu kijken ze nadenkend en ongelovig. Misschien gelooft ze me niet. Ik zou mijzelf denk ik ook niet geloofd hebben, maar dat ben ik. In mijn ooghoeken zie ik ook Remus binnenkomen en ik pak een beker met sinaasappelsap. Ik neem een slok.
'Het maakt mij niet zoveel uit. Is 's avonds goed? En hoe laat?' vraagt ze en ik hoor de ongelovigheid in haar stem.
'Prima!' zeg ik vrolijk. 'Zullen we half acht doen? Ik regel wel iets van een lokaal of zo.' zeg ik en ik sta op.
'Tot bij Geschiedenis van de Toverkunst.' zeg ik en ik maak een soort van knipoog, maar je kan niet echt zien of het nou een knipoog was of gewoon een knipper. Ik loop met mijn Sinaasappelsap terug richting mijn vrienden.
'Ik heb een soort van date voor valentijnsdag!' zeg ik vrolijk tegen Remus, Sirius, Elisabeth en Peter. 'Alleen weet Lily dat nog niet. Het is een verrassingsdate!'

---

And don't forget, Elvendork! It's unisex!

Lily Evers
Afwachtend kijk ik Potter aan. Als ik merk dat hij naar mijn ogen kijkt wordt ik zenuwachtig. Ik slik even en volgens mij bloos ik zelfs. Dat brengt irritaties naar boven. No way dat James Potter mij laat blozen. Soms weet ik niet meer zo goed wat ik van hem moet denken. Wat vind ik eigenlijk van hem? Het is een raar gevoel dat ik mezelf geen antwoord op die vraag kan geven, of misschien wil ik het antwoord helemaal niet geven.
'Prima!' zegt hij opgewekt. 'Zullen we half acht doen? Ik regel wel iets van een lokaal of zo.' Ik knik terwijl hij opstaat.
'Tot bij Geschiedenis van de Toverkunst.' Gaat hij verder. Nog net voordat hij wegloopt zie ik hem een hele vreemde beweging maken met één van zijn ogen. Is dat soms een nieuwe flirt techniek? Ik lach zacht omdat het er zo grappig uitziet, maar ik hou er al snel mee op als ik merk wat ik aan het doen ben. James Potter zal mij niet aan het lachen maken, nooit! Het is ook zo verwarrend. Ik ben vastbesloten om hem te haten, maar tegelijkertijd ben ik redelijk genoeg om te beseffen dat ik hem helemaal niet meer haat, zal het zijn dat ik hem echt aardig vind? Dat kan gewoon niet. Absurde gedachte, ik ben vast nog niet helemaal wakker. Net zoals altijd als ik me zoiets bedenk, duw ik mijn gedachte weer aan de kant, maar ook ik merk dat mijn smoesjes steeds zwakker klinken. Ik weet niet eens of ze nog wel werken, en stel dat ze niet werken: Wat doet James Potter met mijn gevoelens?

---

"Happiness can be found, even in the darkest of times.. if one only remembers.. to turn on the light." —Albus Dumbledo

Elisabeth Jorja Kingston
Hij ging naast me zitten. Alsof ik er niet veel aandacht aan schonk pakte ik mijn glas en nam een slok.
'Hoi,' zegt hij en ik volg zijn hand naar de appels. Hij neemt een hap en het valt mij even op dat hij wijdbeens zit.
'Hoi!' zeg ik en kijk naar zijn kauwende mond. Dan kijk ik weer naar James die aan komt lopen.
'Ik heb een soort van date voor valentijnsdag!' zegt hij vrolijk tegen de vier die er zitten. 'Alleen weet Lily dat nog niet. Het is een verrassingsdate!' Grinnikend schud ik mijn hoofd.
'Je dacht, ze wil geen date met me dus ik lieg gewoon tegen haar?' Ik heb wat flarden van het gesprek opgevangen. 'Jij bent onverbeterlijk, Potter.' Ik strijk onverschillig mijn hand door mijn haar, iets wat als een automatisme is ontstaan. 'Maar ja,' zeg ik en zoals altijd, zie ik het weer van de goede kant, 'je hebt tenminste een date! En dat hoor je mij niet zeggen.' Ik duw met mijn voet mijn tas iets verder weg zodat ik er niet steeds tegen aan stoot. Het is wat kil in de grote zaal en boven ons kolken wat donkere wolken doelloos heen en weer. Ik ril even en klop op de lege plek naast me, om aan te geven dat James daar kan gaan zitten.

---

"It's funnier in Enochian." ~ Castiel

Lily Evers
Ik doe zo lang mogelijk over mijn eten, maar als ik het echt helemaal niets meer aan het doen ben pak ik zuchtend mijn spullen in. Het ziet er een beetje stom uit als ik hier helemaal alleen zit, dus ga ik maar vast naar de les. Ik weet dat het nog veel te vroeg is, maar wat moet ik anders doen? Zodra ik mijn tas heb opgepakt loop ik zo onopvallend mogelijk de grote zaal uit, op weg naar geschiedenis van toverkunst. Ik wordt al misselijk bij de gedachte aan dat vak. Zo zal het voor anderen vast niet overkomen. Die denken vast dat ik het leuk vind omdat ik altijd braaf mijn huiswerk maak, helaas is niets minder waar.
Op een begeven moment blijf ik stilstaan en draai ik me om. Ik zie Foppe, hangend aan een kandelaar. Ik doe mijn best om niet in lachen uit te barsten. Hij vraagt me dwingend om hem los te maken, maar ik schud met mijn hoofd. Moet ik hem echt bevrijden na alles wat hij heeft gedaan bij, eigenlijk de hele school. Fluitend loop ik door, alsof ik zijn smeekbedes niet hoor. Ik kijk hem nog één keer aan, nog net voordat ik de hoek omloop en ik zwaai vrolijk naar hem.
Eenmaal bij het lokaal is er uiteraard nog niemand. Terwijl ik wacht leun ik tegen de muur aan en laat ik me op de grond zakken. Na een paar minuten vol met ongeduldigheid, pak ik een boek, voor de zoveelste keer.

[Ik weet dat het een saai en stom stukje is, maar ik had zin om iets te posten.]

---

"Happiness can be found, even in the darkest of times.. if one only remembers.. to turn on the light." —Albus Dumbledo

(Pumbaa --> Insurgents)

---

-

[Mijn veel te late topics
Waar kan ik heen met Snapie?]

---

Spoiler alert: you will save yourself

RAB schreef:
[Mijn veel te late topics
Waar kan ik heen met Snapie?]

(Je kan hem naar de grote zaal sturen, maar ook naar Geschiedenis van de Toverkunst, want dat hebben ze zevendejaars zo, We hebben btw een praattopic, dat is makkelijker hahaha)

---

And don't forget, Elvendork! It's unisex!

(Orine

---

>Reksje)

---

Wees jezelf, er zijn zoveel anderen.

RAB --> Eruditie

---

Spoiler alert: you will save yourself

(Jafar reageert niet? Dus ga ik even verder)

Rosa Wakefield

Ik lees de brief verder, blij kijk ik op. Dan pak ik mijn rooster en kijk welke les ik moet doen. Toverdranken, persoonlijk vind ik dat wel grappig, een beetje dingen daar elkaar gooien en klaar. 'Doei, Faline.' roep ik opgewekt, Snel ren ik weg op naar Toverdranken. De lessen zijn nog niet begonnen, maar ik vind het alstijd handig om iets eerder te zijn. Ik leun tegen de muur aan en ga enthousiast praten met een van mijn vriendinnen die komt aanlopen. Slakhoorn is ook altijd al vroeg, dus we mogen al naar binnen. Ik groet de professor vrolijk en ga op mijn plek zitten. Snel pak ik mijn spullen erbij en strijk mijn veer glad.
'Wat gaan we doen, professor?' vraag ik nieuwsgierig en ik leun achterover.

---

Wees jezelf, er zijn zoveel anderen.

(Ik zal de komende twee weken iets minder reageren, ik heb het nogal druk met van alles en nog wat.)

---

-

Narcissa Zwarts
Urenlang luister ik naar informatie. Al met al zijn we niet ver vooruit gekomen, maar dat laten we niet graag merken aan hem. Dat laatste woord klinkt zelfs onheilspelend in mijn gedachten. Eerlijk gezegd heb ik het gevoel dat zelfs die niet meer veilig zijn. Eén voor één spreekt er weer iemand anders. Ik moet zeggen dat ik niet heel erg goed oplet. Er zit toch niets belangrijks bij, maar wat ik wel merk is dat iedereen zijn woorden opmerkelijk zorgvuldig uitkiest. Het zijn woorden die overtuigend en verbazingwekkend moeten klinken. Alsof we toch iets belangrijks hebben gedaan de afgelopen tijd. Het zou nog de moeite waard zijn als alles ook geloofwaardig overkomt, maar als zelfs ik het niet geloofwaardig vind, hoe zou hij er dan over denken. Als ik merk dat Rabastan bijna klaar is kijk ik Lucius aan. Hij zit naast me, maar hij doet alsof ik er niet ben. Hij staart voor zich uit, net zoals de meesten doen. Ik meestal ook. Op het moment dat Rabastan op geen enkele manier meer tijd kan rekken staat hij op.
'Dit is allemaal goed en wel, maar hoe zit het ministerie? Daar denken jullie niet aan! Leuk dreuzeltjepest doen maar niet denken aan de prioriteiten! Moet ik dan alles zelf doen?' Ik schrik amper nog van zijn reactie. Na een tijdje begin je te wennen aan het feit dat je leven elke seconde dat je met hem doorbrengt, op het spel staat. Voor iedereen is het nog de beste optie ook, zo denk ik er tenminste over. Als ik hier niet zou zitten, was ik allang dood geweest. Als hij de kamer uitloopt, beweeg ik niet. Niemand beweegt, net zoals altijd. En net zoals altijd, wacht ik op het moment dat iemand zal gaan spreken.

[Ik hoop dat dit stukje een beetje goed is. Ik wilde eerst nog even wachten met posten, maar ja, overenthousiastme!]

[ bericht aangepast op 21 april 2014 - 15:09 ]

---

"Happiness can be found, even in the darkest of times.. if one only remembers.. to turn on the light." —Albus Dumbledo