RPG - Het Epische Verhaal 7 - Speeltopics

De wereld was een zooitje en hoewel Morgan dat probeerde op te lossen, was iedereen eigenlijk alleen maar bezig elkaar uit te moorden en opnieuw de macht te grijpen.

De tijd wordt weer teruggedraaid en iedereen wordt opnieuw wakker. Dit keer bevinden ze zich echter niet meer op Zweinstein. Ze worden wakker in een doodnormaal gezin, waarvan de ouders denken dat het hun eigen kinderen zijn.

Het blijkt zelfs dat ze hun toverkracht zijn kwijtgeraakt en als normale tieners naar school moeten.

Meer uitleg en het inschrijftopic vind je hier
Speeltopic 1, 2, 3, 4, 5, 6
Overlegtopic 1
Rollenstory

Personages

[ bericht aangepast op 18 april 2014 - 16:06 ]

[Debby kan overal zijn waar je wilt. Er zijn wat groepjes die elkaar een beetje meeten en zo.
Sloane, Damien en Viktor zijn onderweg naar een dorp, Joshua en Assa zijn ergens aan het lunchen, Li en Moon struinen wat rond...]

Zaldrizes buzdari iksos daor. Maester > Zaldrizes

[Sloane, Damien en Viktor gaan toevallig naar het restaurant/cafe ding van Debby :p ]

'En dat, meisje,' zei Jenny grijnzend, 'laat dus zien hoeveel hij werkelijk om je geeft. Zijn eigen dochter kan geen redenen bedenken waarom haar vader van haar houdt. Niets. Nada.' Ze spuwde in haar gezicht. 'Wat wil je, als je zo stom ben als het achterwerk van een varken.'

--

Alice lachte. 'Als je wilt slapen, wel ja.'

If you want the rainbow, you gotta put up with the rain

Alaine veegde met de rug van haar hand het spuug van haar gezicht, om het vervolgens zo onopvallend mogelijk aan de muur te vegen.
'Ik ben niet stom,' zei ze zacht, Jenny's blik ontwijkend.

-

'En ik wil graag slapen, jij vast ook.'

Alice knikte. Ze deed haar afgestampte sneakers uit - veel beter dan de hakken die ze blijkbaar eerst had gedragen - en legde haar voeten op het bed.

--

'Lieverd, natuurlijk weet je zelf niet dat je stom bent,' zuchtte Jenny overdreven.

[ bericht aangepast op 14 april 2014 - 9:52 ]

If you want the rainbow, you gotta put up with the rain

Wense had zich afstandig gehouden van Daniel en het meisje Alaine. Ze voelde zich ondanks het gezelschap eenzaam.

-

Sam was moe, toen er een nieuwe man binnen kwam greep ze haar kans. Ze had haar spiegel gebroken en een deel achter de hand gehouden. De man wees naar het bed en Sam ging erop zitten, hij zoende haar in haar nek. Streelde haar lichaam, maakte zijn riem en broek los.
'Zo meisje, kom maar op.' Had hij gezegd. Terwijl ze bezig waren ging Sam bovenop hem zitten, ze zoende hem in zijn nek en met haar ene hand ging ze onder haar kussen. 'Jij hebt er wel zin in he,' Sprak hij tijdens het hijgen door. Ze knikte alleen maar en het bloed gutste uit zijn keel. Snel pakte ze een jurk en die trok ze aan. Ze rende naar de deur, die niet op slot zat en ging de kamer uit. De ruimte waar ze in belanden was kaal en had meerdere deuren.
Ze moest er verwilderd uit zien, bebloed, haren alle kanten op en in een jurk op blote voeten. Ze hield het stuk spiegel in haar hand die trilde. Daarna liep ze stap voor stap door de lege ruimte.

-

Debbie schonk een glas Jack Daniels in en dronk het in een paar tuigen op. Ignatius was weg en zij was nu helemaal alleen.

'Je bent toch maar voor de sneakers gegaan?' vroeg Hermes haar.

-

Alaine fronste.
'Houd op, doe niet zo gemeen.'

Alice knikte. 'Ik weet niet hoe ik überhaupt aan hakken ben gekomen. Hakken zijn verschrikkelijk.' Ze kroop omhoog en trok haar knieën naar haar lichaam toe. 'Je moet blij zijn dat je nooit op hakken hebt hoeven lopen!'

--

'Ga je me nou commanderen?' Jenny schudde haar hoofd. 'Je bent zo stom dat je nog steeds niet weet hoe het hier werkt. Zie je,' ze richtte haar stok op het meisje, 'ik ben degene die bepaald hoe het hier gaat en jij niet.' Ze tikte even met haar stok op de tralie. 'Maar omdat je graag zoveel vrijheid wilt, dan laat ik jou kiezen hoe ik die vriend daar van je,' ze wees op de jongen in de cel, 'het beste pijn kan doen. Welke spreuk acht je daar het meest geschikt voor?'

If you want the rainbow, you gotta put up with the rain

Ik, ik ken geen spreuken om mensen pijn te doen,' gaf Alaine toe, en ze was opgelucht. Het was dan niet haar schuld dat de jongen vervloekt werd.

-

'Misschien komt dat nog,' grapte Hermes.

MT. Anders vergeet ik bij te lezen.

Every villain is a hero in his own mind.

'Dat is nou jammer. Misschien moet ik ze je dan maar leren,' vond Jenny. 'Al ben ik ervan overtuigd dat er minimaal één spreuk is die je wel kent. Heb je ooit gehoord,' ze streelde even over de stok die haar gegeven was, 'van de cruciatusvloek?'

--

Alice schoot in de lach, maar keek toen weer quasi-serieus. 'Ja, wie weet. Het zou je mooi staan.'

If you want the rainbow, you gotta put up with the rain

Li legde het boek over Harry Potter op zijn borst en staarde naar het plafond. De letters vermoeiden zijn ogen en hij luisterde even naar Moon die een radio aan had gezet en de krant las aan de eettafel. Het was een oude krant die ze hadden gepakt van een tafeltje uit een café en Li verwachtte dat ze geen vacatures zou vinden. In een café werken was natuurlijk makkelijk, maar dan zou iedere bezoeker haar kunnen zien en haar herkennen en dat was geen goed idee.
Li wilde eigenlijk wel terug naar die tweedehands winkel en daar geld verdienen. Hij had het gevoel alsof daar meer verborgen lag wat te maken had met hun eigen wereld.

Zaldrizes buzdari iksos daor. Maester > Zaldrizes

Alaine knikte voorzichtig.
'Ik..ik heb ervan gehoord..maar ik hoef het niet te zien hoor!'

-

Hermes schoot in de lach.
'In ieders geval niet zo mooi als ze jou staan.'

'Je mag kiezen. Of je moet het zien - bij deze jongen - of je moet het voelen.' Ze keek het meisje aan. 'Aan jou de keus.'

--

'Nou, daar praat je wel anders over als je me erop zou zien lopen,' grijnsde Alice ondeugend. 'Ik val echt tien keer om voordat ik één stap heb gezet.'

If you want the rainbow, you gotta put up with the rain

'Dat vind ik nou net het mooiste!' bekende Hermes.

-

Alaine wendde haar gezicht van iedereen af en praatte zacht.
'Dan..zie ik het liever.'