Ralf Auron - 4th year Gryffindor – chaser
Op een gegeven moment vloog de deur open en ik zag Ginny tevoorschijn komen. Ze zag er niet echt al te best uit.
‘Heei, Gin!’ riep ik haar, maar ze zag me niet. Zonder naar me om te kijken, liep ze de gang in en verdween om de hoek. Even bleef ik verlamd zitten en later sprong ik pas geschrokken op. Die blik in haar ogen, ook al keek ze niet naar me. Wat was er aan de hand met haar? Hat ze me niet gezien, of negeerde ze me gewoon? Met grote, wilde stappen haastte ik me om de hoek, achter haar aan. Ze liep naar de astronomie toren. Hoezo dat?
‘Gin? Ginny!’ riep ik haar alleen maar, maar ze negeerde me, of ze luisterde niet. Eindelijk bij de toren aangekomen, stond ik stil bij de deuropening en zag hoe Ginny er midden in stond.
‘Ginny,’ begon ik en liep naar haar toe.
‘wat ben je hier aan het doen?’ vroeg ik, met een lichte trillende stem. Ik was bang dat ze iets geks zou gaan uithalen, door mij. Ginny is een gevoelige meisje, en als ik zo haar zie staan, ze is veels te gevoelig. En ik kan er zo te zien niet mee omgaan. Ik bleef op een afstand staan en probeerde haar blik op te vangen, en negeerde de heftige pijn in mijn hoofd en mijn lichaam die angstig begonnen te trillen. Ondanks dat het niet eens volle maan was, de glans van de maan deden me alsnog een vreselijke pijn. Ik liet mijn pijn zo min mogelijk zien. Ik zal dagen lang hier blijven wachten tot ik een verklaring van Ginny heb gehoord, zodat we weer rustig verder kunnen gaan.
[tun tun tuuuun]
Saving people, hunting things, the family business デ--▸ •••