[RPG] Young, Wild & Free [EEN] - Speeltopics

6 jongens, 6 meisjes en 1 villa op het partyeiland Ibiza. Dichtbij de mooiste stranden, de drukste clubs en het beste nachtleven ter wereld.

Het SBS6 progamma ‘Young, Wild and Free’ wil een beter reality-programma maken dan er ooit op de Nederlandse, of zelfs de internationale, televisie is geweest. Van dit progamma verwachten ze meer drama, meer drank en meer romances. Tien jongeren worden uitgekozen om hieraan mee te doen. Ze worden gekozen omdat zij de definitie van ‘feesten’ goed begrijpen en zich écht gaan uitleven in de villa. Dit alles weten de jongeren van elkaar, iets wat ze echter niet weten is dat er ook een andere kant aan het verhaal zit. Een kant die het SBS6 programma alleen maar leuker maakt voor de kijkers, maar minder voor de jongeren. Iedereen heeft namelijk een geheim dat ze voor de anderen proberen te bewaren. Een geheim waar de kijker echter heel snel achter zal komen en zich misschien zelfs mee zal gaan bemoeien.

De villa waarin deze jongeren mogen verblijven staat dicht bij het strand en lijkt net een paleis. Het heeft alles wat je maar zou kunnen wensen: sauna, bubbelbad, zwembad, enorme drank voorraad en slaapkamers die uitkijken op het prachtige strand van Ibiza.

De taak van de jongeren is om voor zoveel mogelijk kijkcijfers te zorgen. Het maakt niet uit hoe, het maakt niet uit waar, als er maar veel drama bij komt kijken en de jongeren moeten helemaal los gaan.

Maar aan deze heerlijke vakantie zit wel een nadeel. Alles wat ze doen wordt vastgelegd. In elke kamer –behalve in de badkamers- hangt een camera die elke minuut, elke seconde van de dag vastlegt en uitzend in heel Nederland. Iets wat de jongeren niet is verteld en is bedacht om het programma voor de kijkers nog leuker te maken, is dat het voor de kijkers zelfs mogelijk is om de jongeren bepaalde opdrachten te geven die ze moeten volbrengen. Opdrachten die de ene keer nog erger zijn dan de andere, maar volbracht moeten worden om op Ibiza te mogen blijven.

Verdeling voor het spel Truth or Dare:
Woonkamer:
Chanel, Isabella, Eve, Ashton, Tomas en Alexander

Tuin:
Julia, Allison, Catelyn, Daniel, Theseus en Riley

[ bericht aangepast op 13 april 2014 - 21:13 ]

Keep your head up, keep your heart strong

Tomas Charli Smiths.
Ik keek op bij het horen van voetstappen van een andere jongen. Mijn ogen gleden over hem en voor één moment leek hij mij voorbij te lopen maar hij stopte toch en stak zijn hand op. Ik fronste kort bij het idee waarom hij niet gewoon één hand gaf maar besloot me daar niet druk om te maken. ''Hey, ik ben Ashton,'' stelde hij zichzelf voor en ik haalde de peuk voor een paar seconde uit mijn mond en blies de rook uit. Doordat hij geen behoefte had in fysiek contact verroerde ik me ook niet veel en keek hem nogmaals kort aan en volgde zijn bewegingen naar de koelkast. ''Ik ben Tomas,'' stelde ik mezelf voor en zag hoe Ashton een blikje cola er uit haalde. ''Bevalt het je?'' Vraag ik hem kort erna en bekijk hem nogmaals maar nu van boven naar beneden. Hij zag er niet verkeerd uit en hoe moeilijk dat ook was om voor mij te zeggen was ik volledig eerlijk op dit moment. Ik haalde een hand door mijn haar en beet even op mijn lip bij het uitblazen van de rook. ''Ibiza,'' voeg ik er aan toe en ik kijk hem nog steeds net zo aan als daarvoor.

Everything is illuminated by the light of our past.

Chanel Black
‘Riley, voor de mensen onder ons met een laag IQ, we zijn identiek’ hoorde ik Theo gelijk nadat ik Riley antwoord had gegeven zeggen, iets wat er alleen maar voor kon zorgen dat er opnieuw een klein grijnsje op mijn gezicht verscheen. Ik vond deze twee jongens geweldig, vooral zo samen. ‘Plus ik ben de oudste’ vervolgde hij.
Theo greep zijn broer bij zijn schouders en ging erop zitten, iets wat ervoor zorgde dat ik onopvallend met mijn ogen rolde, jongens bleven op sommige momenten gewoon een stel kleuters. ‘En gast, dit is Ibiza, als er geen zwembad was had ik die Nissan allang van die oprit gereden. En voor als je het wilt weten hij zat in mijn handbagage, ik heb hem dus alleen 10 minuten plus de rit hiernaartoe aangehad’ vervolgde hij zijn verhaal, wat ondertussen meer op een preek begon te lijken.
‘Je bent maar twee minuten ouder.’ antwoordde Riley. Ja hoor, ik was weer eens verzeilt geraakt in een saaie discussie ‘Bovendien…’ Ineens stopte Riley met praten en sprong Theo van zijn schouders af, waarna hij het zwembad uit ging. ‘RILEY! Dat was een onafgewerkt project! HOE vaak heb ik je al gezegd dat mijn iPod niet op shuffle all mag staan?’ hoorde ik Theo zeggen, waardoor ik ineens begreep wat er in een paar seconden gebeurt was. Hoewel het blijkbaar nog niet af was, moest ik toegeven dat het al best goed klonk en Theo dus ook goed moest zijn, iets wat hem alleen maar leuker maakte.
Pas toen ik Riley tegen me hoorde zeggen dat Theo zo zijn momentjes van aandacht nodig had, waarna hij weer een hele dag verder kon, richtte ik me weer op Riley. Toen ik het nummer #Selfie hoorde, twijfelde ik ineens of de muzieksmaak van Theo echt wel zo goed was, dit nummer vond ik namelijk helemaal niks. Heel even richtte ik me weer op hem, waardoor ik zag hoe hij via de trap het water weer in kwam, waarna ik me weer op Riley richtte.
Ik merkte hoe hij naar me toe boog, de afstand tussen onze gezichten overbruggend, maar uiteindelijk opzij ging zodat hij iets in mijn oor kon fluisteren. ‘Ik wist dat hij altijd de vrouwelijke van ons tweeën was. Maar shush, dit is ons geheimpje’ Voor heel even verscheen er een kleine grijns op mijn gezicht, maar toen besloot ik dat het nu tijd was om Theo te helpen. ‘Is dat zo?’ vroeg ik daarom op een plagende toon aan Riley ‘Want hoewel ik toe moet geven dat ik dit nummer ook niks vind, klonk de onafgemaakte versie van zijn eigen nummer heel erg goed. Wie zegt dat jouw muzieksmaak zoveel beter is? Aangezien het toch echt zijn iPod was die je aan hebt gezet’ Ik vond het maar al te leuk om beide jongens een beetje te plagen, vooral omdat ze zelf ook bezig waren.
Nog een keer keek ik Riley plagend aan, waarna ik naar Theo toe zwom en mijn armen flirtend om hem heen sloeg. ‘Dat klonk wel leuk hoor, dat zelfgemaakte nummer. Heb je ook nummers die wel af zijn, die ik wel mag horen?’ vroeg ik hem glimlachend.

Keep your head up, keep your heart strong

Julia Faye Dubois
Zoals ik eigenlijk al verwacht had pakte de jongen mijn hand aan en schudde hij hem kort, precies zoals het hoorde. ‘Mooie naam voor een mooie naam’ hoorde ik hem zeggen, want natuurlijk moest hij gelijk beginnen met flirten. Hij was en bleef een jongen. ‘Thanks’ antwoordde ik glimlachend, want hoewel ik wist dat hij het als een flirt bedoelde was een compliment altijd welkom.
‘Ik ben Daniël’ stelde hij zich vervolgens voor, met een lichte glimlach op zijn gezicht.
Ik zag hoe hij me vervolgens bekeek, maar ik liet hem gewoon begaan. Waarschijnlijk zou dat hier nog veel vaker gebeuren, dus moest ik er maar aan wennen.
‘Ik was trouwens van plan om zo even naar het strand te lopen, even kijken wat er daar allemaal te doen is, heb je zin om met me mee te gaan?’ Ik had namelijk helemaal geen zin om alleen met een aantal cameramannen te gaan, waardoor gezelschap altijd welkom was. Daarnaast was deze jongen was echt niet lelijk, waardoor ik het zeker niet erg vond om tijd samen met hem door te brengen.

Keep your head up, keep your heart strong

Daniel Ryan Cleveland || Drugdealer en gebruiker

‘Thanks’ antwoorde ze glimlachend om mijn flirterige compliment, waardoor ik lichtjes grijnsde. ‘Ik was trouwens van plan om zo even naar het strand te lopen, even kijken wat er daar allemaal te doen is, heb je zin om met me mee te gaan?’ vroeg Julia me plots, waardoor er een licht glimlachje op mijn lippen verscheen. "Ja lijkt me leuk, misschien is er wel een strandfeest en zo niet kunnen we ook eens een duikje pakken." zei ik met een kort lachje, al wist ik heus wel dat de camera's ons overal zouden gaan volgen, maar feestjes waren altijd welkom en drank zeker. "Dus, waarom doe je eigenlijk mee aan dit programmaa?" vroeg ik haar toch lichtelijk nieuwsgierig. Ik wilde haar wat proberen in te schatten, het was altijd handiger te weten wat voor persoon er voor je stond. Stil, normaal, sociaal of gewoon wanhopig, dat bestond ook nog. Plus zo kon ik dan een beetje weten wat ik van haar zou willen weten. Tot nu toe leek ze me spontaan en dat plezierde me wel, ik hoopte nog op een ruige sexy kant van haar en dan zou ze me zeker om haar vinger kunnen krijgen. Ik hield namelijk niet zo heel erg van lievertjes die niet spannends willen of durven doen.


Ashton Michaël Collins || Werd misbruikt

''Ik ben Tomas,'' stelde de jongen zich voor en ik voelde hoe zijn blik op me brandde, lette op iedere beweging die ik deed. ''Bevalt het je?'' vroeg hij me plots en ik keek hem met een opgetrokken wenkbrauw aan, ik wist namelijk niet precies wat hij ermee bedoelde maar ik nam aan dat het over Ibiza ging. Ik trok het blikje open en nam een slokje van het zoetige drankje en daarna keek ik de jongen, genaamd Tomas aan. Hij haalde een hand door zijn haar en beet daarna even op zijn lip terwijl hij de rook van zijn sigaret uitblies. "Ibiza" vervolgde hij erna, waardoor mijn blik weer neutraal werd en rond mijn lippen toch een licht glimlachje verscheen. "Ibiza is echt prachtig, dit huis ziet er ook helemaal geweldig uit." zei ik vrolijk. "Ik kan niet wachten om te feesten." vervolgde ik met een grijnsje. Ik besloot wat tegen de tafel te leunen, zodat ik wat voor hem stond, aangezien dat aangenamer was om te praten. "En jij? Wat vind jij van Ibiza" vroeg ik hem terug. Hij leek me wel aardig en ik kon maar beter beginnen met vrienden maken, of anders zou ik het hier niet lang volhouden.

[ bericht aangepast op 29 maart 2014 - 13:25 ]

I caught a golden trout! But the real treusure? Friendship - ACNH

Theseus 'Theo' Keith Moore

Als Riley me verder begint te teasen krijg ik er genoeg van en blijf ik uit het zwembad. "Het is ook omdat jij dat lied zo leuk vond dat ik het gedownload he, oen." zeg ik poeslief tegen hem. ‘Want hoewel ik toe moet geven dat ik dit nummer ook niks vind, klonk de onafgemaakte versie van zijn eigen nummer heel erg goed. Wie zegt dat jouw muzieksmaak zoveel beter is? Aangezien het toch echt zijn iPod was die je aan hebt gezet’ zegt het meisje dan. Het streelt mijn ego, maar ik begin door te krijgen dat ze met onze voeten aan het spelen is. Ze zet ons tegen mekaar op. ‘Dat klonk wel leuk hoor, dat zelfgemaakte nummer. Heb je ook nummers die wel af zijn, die ik wel mag horen?’ vraagt ze dan. Ik haal mijn schouders onverschillig op en laat Riley met een handgebaar weten dat het wapenstilstand is. Ik maak een een gebaar van 'messing with our minds' en zet terwijl mijn mix van Helicopter op. Ik pak mijn witte handdoek en droog mezelf af. "Ben zo terug." zeg ik en neem mijn zware sporttas en loop ermee naar onze kamer, nummer vier en open de deur met de sleutel en gooi mijn tas met 'dope' op, op mijn bed. Ik kleed me razendsnel om naar een comfortabel setje kleren. Ik zoek mijn messen op uit mijn tas en doe er een in mijn broeksband, met de schede er rond natuurlijk, en loop weer naar beneden. Ik had natuurlijk de deur weer stevig op slot gedaan. Daarna storm ik het terras weer op en ga ik in de ligstoel naast die van Riley zitten. "Zo hoe igng het gesprek van onze tortelduifjes?" vraag ik terwijl ik subtiel op mijn broeksband klop zodat Riley doorheeft dat ik bewapend ben. Een normaal persoon zou het niet opmerken. "Dus wat heb ik gemist?"

Sidera nostra contrahent solem lunamque

Everything that kills me makes me feel alive ~ OneRepublic

Riley 'Riles' Vance Moore || Kleding
“Want hoewel ik toe moet geven dat ik dit nummer ook niks vind, klonk de onafgemaakte versie van zijn eigen nummer heel erg goed. Wie zegt dat jouw muzieksmaak zoveel beter is? Aangezien het toch echt zijn iPod was die je aan hebt gezet.” Het was klareduidelijk dat ze ons alle twee rond haar vinger probeerde te winnen en tegen elkaar probeerde uit te spelen. Echter kende ze ons blijkbaar nog niet zo goed. Ik zou kunnen zeggen dat ik nooit had gezegd dat mijn muzieksmaak beter was en dat bovendien mijn iPod stuk was – Het was de waarheid trouwens. Tijdens een van mijn drugsmomenten had ik het ding immers tegen de muur gegooid toen het zogezegd te luid stond terwijl het in werkelijkheid niet eens aan had gestaan – maar het boeide me vrij weinig. Ik keek daarom gewoon toe hoe ze van me weg zwom, richting mijn broertje die het zwembad al was uitgeglipt.
“Dat klonk wel leuk hoor, dat zelfgemaakte nummer. Heb je ook nummers die wel af zijn, die ik wel mag horen?” Als ze Theo en mij geïrriteerd wilde maken, was haar poging allesbehalve gelukt. Theseus haalde zijn schouders onverschillig op waarna hij me met een handgebaar liet weten dat het een wapenstilstand was. Het was duidelijk dat mijn wederhelft ook in de gaten had wat het meisje aan het doen was en dus net zoals mij allesbehalve haar haar gang zou laten gaan. Als ik één ding zeker wist dan was het dat ik een meisje nooit boven Theseus zou kiezen. Niet dat ze met haar geplaag dat van plan was. Ik had al lang genoeg door dat het meisje gewoon van flirten hield. Geen blijvertje. Ik knikte, akkoord gaande met wat hij daarna gebaarde om vervolgens onder de geweldige mix van Helicopter die Theo had gemaakt nog een tiental baantjes onder het water trok. De drugs die door mijn lichaam pompte, zorgde er immers voor dat ik een uitlaatklep moest hebben voor al de overbodige energie die door mijn lichaam stroomde. Bovendien had ik dan meteen mijn training achter de rug. Mens sana in corpore sano, toch?
Na een tijdje zwom ik weer naar de kant, zette mijn beide handen erop zodat ik me omhoog kon trekken en lag even later met enkel de natte boxershort aan op de ligstoel. Mijn zwarte sporttas had ik naast me gezet en mijn kleren had ik daarop gegooid. Met de warmte van de zon zou mijn lichaam immers snel terug droog genoeg zijn waardoor ik mijn kleding weer aan zou kunnen doen. Ik haalde nog een hand door mijn haren waarna ik mijn bril opzette en van de zon genoot. Af en toe viel mijn blik op Chanel terwijl de stilte eventjes tussen ons in heerste en ik daarom mijn camera uit mijn sporttas haalde om hem daarna weer dicht te ritsen. Ik drukte daarna de hele tijd op het pijltje om zo de foto’s voorbij te zien komen. Mijn moeder die naar haar auto liep. Het gezellige nieuwe pasgevormde familietje op een familieuitstap. Mijn vader op zijn werk. Het was één van mijn grootste geheimen die ik angstvallig voor iedereen verborgen hield, zelfs voor mijn tweelingbroer. Niemand had ooit deze camera aangeraakt en als ze dit zouden doen dan wisten ze ook welke sanctie eraan vast hing. Ik had het hen al goed genoeg duidelijk gemaakt.
“Lach eens even.” Ik richtte de camera op Chanel waarna ik door de lens keek. Foto’s nemen was één van mijn favoriete bezigheden en al zeg ik het zelf ik kon het best wel goed. Ik keek daarna eventjes naar de foto met een kleine glimlach. “Foto één van Ibiza is werkelijkheid geworden.” Na een tijdje hoorde ik Theo’s al te bekende voetstappen het dek weer op lopen en zijn stem bevestigde mijn vermoeden. “Zo hoe ging het gesprek van onze tortelduifjes?” Ik keek hem over mijn bril duidelijk geïrriteerd om zijn opmerking aan toen hij zich in de ligstoel naast me plofte. De sporttas zat nu tussen ons beide in waardoor ik zeker gerust kon ademhalen. Toen hij dan ook subtiel op zijn broeksband klopte, wist ik meteen dat hij zijn mes daar had steken. Misschien moest ik me straks ook maar eens gaan omkleden. “Dus wat heb ik gemist?” Mijn camera had ik ondertussen met de lichtbruine lederen camera-band over mijn nek gehangen en leunde nu op mijn borstkas. “Niets speciaals.” Ik haalde onverschillig mijn schouders op waarna ik genoot van de zon terwijl mijn handen de camera stevig vasthielden. “Gewoon enkele foto’s aan het maken.” Ik bracht de camera weer naar mijn gezicht om even later een foto net op het verkeerde moment van hem te nemen. "Smile brother."

[ bericht aangepast op 31 maart 2014 - 16:42 ]

Rise and rise again until lambs become lions

Tomas Charli Smiths.
Ashton keek me met een opgetrokken wenkbrauw aan, ik zag dat hij pas wist waar het over ging toen ik het iets meer verduidelijkte. ''Ibiza is echt prachtig,'' zei hij. ''Dit huis ziet er ook helemaal geweldig uit,'' vervolgde hij vrolijk. ''Ik kan niet wachten om te feesten,'' zei hij en een licht grijnsje verscheen nu ook op mijn gezicht. Hij leunde wat tegen de tafel aan en ik staarde kort naar zijn iets getinte postuur. ''En jij? Wat vind jij van Ibiza,'' kaatste hij de vraag terug en ik had nog steeds een licht geamuseerde kop. ''Ik heb geen idee, het is hier in ieder geval echt werkelijk prachtig. De meisjes zien er goed uit, de feesten zijn groot en dit huis is ook niet verkeerd,'' zei ik tegen hem en doofde de sigaret. Ik rookte best veel en er was al vaak genoeg tegen mij gezegd dat ik er misschien eens mee moest proberen te stoppen maar het lukte gewoon niet. ''Ben je hier al lang?'' Vroeg ik hem toen en keek hem recht in zijn donkere ogen aan. Het leek me best logisch aangezien we hier allemaal pas net aan kwamen. Er kwam een meisje binnen die ons beide begroetten en het lukte me om een gemaakte glimlach op te zetten. Ze liep naar de koelkast en ik volgde net zoals ik bij Ashton had gedaan haar bewegingen. ''Ik ben Catelyn, btw,'' stelde ze zichzelf voor en ik bekeek haar nu maar van iets dichterbij. ''Ik ben Tomas,'' antwoordde ik en ik draaide me om naar de koelkast en opende hem subtiel. Om eerlijk te zijn had ik eerder zin in wat sterks maar om niet erg op te vallen pakte ik een biertje en leunde ik weer op het aanrecht.

Everything is illuminated by the light of our past.

Chanel Black
Gelijk nadat Theo mijn woorden had gehoord, zag ik hoe zijn gezicht veranderde. Iets wat ervoor zorgde dat ik wist dat ik zijn ego streelde, iets waar het me deels ook om te doen was. Nadat ik hem vroeg of hij nog een nummer had dat ik wel mocht horen haalde hij onverschillig zijn schouders op en liet hij Riley met een handgebaar weten dat het wapenstilstand was. Mijn blik gleed naar Riley en ik zag hem met zijn hoofd knikken, iets wat ervoor zorgde dat er een kleine grijns op mijn gezicht verscheen.
‘Kijk, jongens, zo moeilijk is het dus niet om aardig tegen elkaar te doen’ zei ik, met de grijns op mijn gezicht. Dat was namelijk waar het mij om te doen was, ik had geen zin meer in zulke saaie discussies als daarnet en ik wist precies hoe ik zoiets voor elkaar moest krijgen; zo dus. Heel moeilijk was zoiets ook niet, met de drie broers die ik zelf had.
‘Ben zo terug’ hoorde ik Theo zeggen, waarna hij zijn zwarte sporttas pakte en weg liep. Omdat Riley bezig was met baantjes trekken, bleef ik gewoon zitten waar ik zat. Pas toen Riley weer op de ligstoel was gaan zitten, besloot ik dat ik nu ook wel lang genoeg in het water had gezeten. Ik stond op en liep, via de trap waar ik nu toch al dichtbij zat, het water uit, om vervolgens richting de ligstoelen te lopen.
‘Lach eens even’ hoorde ik Riley zeggen, vlak nadat ik op een stoel was gaan liggen en mijn zonnebril weer op had gedaan. Mijn zonnebril zette ik in mijn haren, waarna ik me, met een glimlach op mijn gezicht, naar hem toe draaide. Riley nam de foto, waarna hij hem bekeek en er een glimlach op zijn gezicht verscheen. Iets wat me vertelde dat het een leuke foto was geworden. ‘Foto één van Ibiza is werkelijkheid geworden’
‘Zo, hoe ging het gesprek van onze tortelduifjes?’ hoorde ik Theo’s stem zeggen, blijkbaar was hij dus ook weer terug gekomen. ‘Dus wat heb ik gemist?’
Ik wilde hem antwoord geven, maar Riley was mij voor. ‘Niets speciaals’ hoorde ik hem zeggen, precies zoals het was. Heel veel hadden we in de paar minuten die hij weg was namelijk niet tegen elkaar gezegd.

Keep your head up, keep your heart strong

Julia Faye Dubois
‘Ja, lijkt me leuk, misschien is er wel een strandfeest en zo niet kunnen we ook eens een duikje pakken’ antwoordde Daniel met een kort lachje op mijn vraag of hij mee ging naar het strand. ‘Mijn bikini heb ik al aan, dus dat zwemmen is sowieso een goed idee’ antwoordde ik. Ook met een feestje zou ik wel even kunnen zwemmen, dus beide ideeën waren goed wat mij betreft.
‘Dus, waarom doe je eigenlijk mee aan dit programma?’ vroeg hij ineens met een lichtelijk nieuwsgierige stem. ‘Ik had wel zin in een vakantie vol feestjes en kreeg te horen dat die hier meer dan genoeg te vinden waren. Daarnaast is een gratis vakantie altijd goed, toch?’ antwoordde ik, waarna ik merkte dat ik nu ook best nieuwsgierig was naar zijn reden. ‘Jij?’ vroeg ik daarom.
Terwijl ik mijn deur open liet staan zodat ik naar hem kon luisteren, liep ik mijn kamer in waar ik mijn tas pakte. Ik deed mijn portemonnee, mijn mobiel en wat andere dingen erin, waarna ik weer terug naar Daniël liep. ‘Zullen we nu trouwens gaan?’ vroeg ik ‘Of moet jij nog eerst even naar je kamer?’

Keep your head up, keep your heart strong

Ashton Michaël Collins || Werd misbruikt

Tomas grijnsde ook heel lichtjes en ook lichtelijk geamuseerd. ''Ik heb geen idee, het is hier in ieder geval echt werkelijk prachtig. De meisjes zien er goed uit, de feesten zijn groot en dit huis is ook niet verkeerd,'' zei hij en ik knikte instemmend. Ik zag hoe hij de peuk, die daarnet nog tussen zijn lippen zat, nu uitdrukte en ik zag hoe nog kleine rooksliertjes uit de sigaret kwamen, voordat hij helemaal gedoofd was. Ik was ergens heel erg blij dat ik niet rookte, mijn longen verbrodden voor een stokje, daar deed ik liever niet aan mee. Het feit dat ik mensen heb geweten die aan lonkanker stierven, deden me er zeker afblijven. ''Ben je hier al lang?'' vroeg hij en deze keer schudde ik mijn hoofd. "Nee, volgens mij kwam ik hier als laatste aan." zei ik met een kort lachje. Net als ik hem wat wilde vragen, kwam een meisje binnen lopen ze had lange stijle bruine haren en donkere ogen. Het meisje begroette ons beiden en ik glimlachte zwak, waarna ik haar ook begroette met een simpele, maar vriendelijke 'Hey.' Ze ging naar de koelkast toe en haalde ook wat te drinken uit voor haarzelf. ''Ik ben Catelyn, btw,'' stelde ze zichzelf voor nu stelde ook Tomas zich voor aan het meisje. ''Ik ben Tomas,'' Ik besloot me ook voor te stellen. "Ik ben Ashton ,maar je mag me Ash noemen." zei ik dan ook vriendelijk. Tomas ging van het aanrecht af en liep naar de koelkast toe om vervolgens een biertje uit te halen.

I caught a golden trout! But the real treusure? Friendship - ACNH

Daniel Ryan Cleveland || Drugdealer en gebruiker

‘Mijn bikini heb ik al aan, dus dat zwemmen is sowieso een goed idee’ antwoorde ze, waardoor ik onopgemerkt grijnsde. Blonde meisjes in bikini, waren zeker hot dus ik kon niet wachten om naar het strand te gaan. ‘Ik had wel zin in een vakantie vol feestjes en kreeg te horen dat die hier meer dan genoeg te vinden waren. Daarnaast is een gratis vakantie altijd goed, toch?’ zei ze en ik lachte kort en knikte instemmend. "Inderdaad, alles wat gratis is, is leuk." lachte ik. ‘Jij?’ kaatste ze de bal terug, wat wel te verwachten was. "Het weer, het uitzicht, de luxe, de meiden de feestjes en drank... Zo kan ik er wel meer opsommen. Dit alles is hier beter dan Nederland." zei ik met een glimlach een beetje de waarheid omzeilend, maar het is niet dat ik net loog. Na het feit van mijn mislukte leven, was dat zeker mijn tweede argument, waarom ik hier wilde zijn. Julia liep haar kamer weer in en nam haar tas, die al keurig gepakt was .‘Zullen we nu trouwens gaan?’ vroeg ze, maar voordat ik wat kon zeggen was ze me al voor ‘Of moet jij nog eerst even naar je kamer?’ en kinkte even kort. "Ik ga nog vlug mijn spullen halen, over vijf minuten ben ik daar." zei ik tegen haar en daarna liep ik naar mijn kamer toen, waar mijn koffers nog voor de deur geparkeerd waren. Nadat ik de deur dichtgedaan had, ritste ik mijn koffers open opzoek naar een zwemshort. Nadat ik die gevonden had. Verklede ik me snel en nam nog mijn mobiel mee en nam een deel van mijn geld mee.De rest van het geld verstopte ik in mijn koffers. Ik had nu een simpel witte tanktop aan met mijn groene zwemshort eronder. Ik ging mijn kamer uit en liep terug naar Julie met een grijnsje op mijn gezicht. "I'm ready, to party."

I caught a golden trout! But the real treusure? Friendship - ACNH

Everything that kills me makes me feel alive ~ OneRepublic

Omdat er hier al een tijdje niet is gereageerd, is het nu tijd geworden voor een opdracht.
Het is nu een paar uur later en iedereen is terug geroepen van waar ze waren en wat ze deden.

Het is nu tijd voor het avondeten en omdat dit de eerste dag is, is het eten heel simpel: voor iedereen een pizza.

Vlak voor ze gingen eten hebben ze de oodracht gekregen om, gewoon tijdens heet eten, het spel truth or dare te spelen om elkaar beter te leren kennen. De groep is in tweeën gedeelt, de verdeling is te zien inder de spoiler

[ bericht aangepast op 12 april 2014 - 10:33 ]

Keep your head up, keep your heart strong

(Mag Alexander niet mee doen ? )

Everything that kills me makes me feel alive ~ OneRepublic