[RPG] Young, Wild & Free [EEN] - Speeltopics

6 jongens, 6 meisjes en 1 villa op het partyeiland Ibiza. Dichtbij de mooiste stranden, de drukste clubs en het beste nachtleven ter wereld.

Het SBS6 progamma ‘Young, Wild and Free’ wil een beter reality-programma maken dan er ooit op de Nederlandse, of zelfs de internationale, televisie is geweest. Van dit progamma verwachten ze meer drama, meer drank en meer romances. Tien jongeren worden uitgekozen om hieraan mee te doen. Ze worden gekozen omdat zij de definitie van ‘feesten’ goed begrijpen en zich écht gaan uitleven in de villa. Dit alles weten de jongeren van elkaar, iets wat ze echter niet weten is dat er ook een andere kant aan het verhaal zit. Een kant die het SBS6 programma alleen maar leuker maakt voor de kijkers, maar minder voor de jongeren. Iedereen heeft namelijk een geheim dat ze voor de anderen proberen te bewaren. Een geheim waar de kijker echter heel snel achter zal komen en zich misschien zelfs mee zal gaan bemoeien.

De villa waarin deze jongeren mogen verblijven staat dicht bij het strand en lijkt net een paleis. Het heeft alles wat je maar zou kunnen wensen: sauna, bubbelbad, zwembad, enorme drank voorraad en slaapkamers die uitkijken op het prachtige strand van Ibiza.

De taak van de jongeren is om voor zoveel mogelijk kijkcijfers te zorgen. Het maakt niet uit hoe, het maakt niet uit waar, als er maar veel drama bij komt kijken en de jongeren moeten helemaal los gaan.

Maar aan deze heerlijke vakantie zit wel een nadeel. Alles wat ze doen wordt vastgelegd. In elke kamer –behalve in de badkamers- hangt een camera die elke minuut, elke seconde van de dag vastlegt en uitzend in heel Nederland. Iets wat de jongeren niet is verteld en is bedacht om het programma voor de kijkers nog leuker te maken, is dat het voor de kijkers zelfs mogelijk is om de jongeren bepaalde opdrachten te geven die ze moeten volbrengen. Opdrachten die de ene keer nog erger zijn dan de andere, maar volbracht moeten worden om op Ibiza te mogen blijven.

Hoe alles eruit ziet:


De regels:


De rollen:


Andere topics:


Kamerlijst:
Kamer 1: Eve Faraday & Allison Emilio Floriano Agnelli
Kamer 2: Julia Faye Dubois & Catelyn Nova Kenway
Kamer 3: Isabella Marie Swan & Chanel Black
Kamer 4: Theseus Keith Moore & Riley Vance Moore
Kamer 5: Daniel Ryan Cleveland & Tomas Charli Smiths
Kamer 6: Alexander Lahote & Ashton Michaël Collins

Begin:
We beginnen dat iedereen aankomt op het vliegveld van Ibiza, onderweg is naar de villa of net bij de villa is aangekomen.

Verdeling voor het spel Truth or Dare:
Woonkamer:
Chanel, Isabella, Eve, Ashton, Tomas en Alexander

Tuin:
Julia, Allison, Catelyn, Daniel, Theseus en Riley

[ bericht aangepast op 13 april 2014 - 21:13 ]

---

Keep your head up, keep your heart strong

[ MT ]

---

And if we only die once... I wanna die with you ~ One Republic

Kleding:

Eve Faraday

Zuchtend sleurde Eve haar koffers van de loopband. Haar vlucht was verlaat geweest, ze had tussen twee zwetende, iets te dikke mensen gezeten en had zo'n beetje de hele vlucht turbulentie gehad. Tijd om even bij te slapen was er niet bij geweest en Eve was dan ook totaal niet te spreken over haar vlucht. Tijdens de vlucht was haar humeur naar een dieptepunt gezakt maar toen ze eindelijk het te drukke vliegveld uitstapte verdween haar humeur als sneeuw voor de zon. De lucht was strak blauw en er was nergens een wolkje te zien. De zon scheen fel maar er was een verkoelend briesje wat zorgde voor een aangename warmte, vond Eve dan. Ze schoof haar zonnebril op haar hoofd en weer helemaal vrolijk hield ze een taxi aan. Door het mooie uitzicht vanuit haar raampje had ze geen tijd om te klagen over de taxi. De rit leek wel een eeuwigheid te duren omdat ze zoveel zin had om eindelijk de villa te zien. Ze was erg benieuwd, vooral omdat ze luxe helemaal niet gewend was. Toen de taxi de oprit op reed zag ze een schitterende zwarte Nissan staan wat betekende dat ze dus opgescheept zat met ten minste een ontiegelijk rijk persoon. De auto getuigde van smaak en luxe, net als de villa die er achter stond. Eve betaalde de taxichauffeur en sleepte zelf de koffers uit de achterbak. Twee stuks had ze bij, ze had voordat ze naar ibiza ging een hele nieuwe zomercollectie aan geschaft maar er was nog plek zat in haar koffers om ook nog hier wat kleding op de kop te tikken. Eve was van het shoppen en het liefst van het goedkope shoppen. Ze vond het leuk om met goedkope kleding de leukste looks in elkaar te flansen. En het leuke was dat iedereen het super leuk vond en niet eens merkte dat ze geen designerkleding aan had, geweldig. Met een grote glimlach op haar gezicht liep ze naar de openstaande deur. In de gang stond een meisje met een jongen te praten, een ander meisje zat op een koffer en ze zag nog net de rug van een jongen die verdacht veel leek op de jongen die nog in de gang stond maar op het punt stond hem achterna te gaan. Het waren sowieso broers, misschien wel tweelingbroers en dat vond Eve wel leuk hoewel ze zeker wist dat ze moeite ging krijgen met onthouden wie wie was. Ze groette de mensen in de gang vrolijk met een hallo en sloot de voordeur achter zich. Wie liet er nou een voordeur van een villa open staan? Zo kon iedereen gewoon naar binnen lopen en iedereen die in het tv programma hoorde had een sleutel gekregen. Ze viste haar sleutel bos te voorschijn met haar kamer sleutel eraan, kamer één was voor haar bestemd. "Ik breng even mijn spullen naar boven en dan zie ik jullie straks wel, ik ben trouwens Eve!" zei ze tegen de ganghangers terwijl ze de trap naar boven op ging. Bij haar kamer aangekomen stak ze de sleutel in het slot en opende deur. De kamer was nog mooier dan ze verwacht had na het zien van de villa. Ze hoefde niet moeilijk te doen met het kiezen van het bed want beide bedden hadden hetzelfde prachtige uitzicht omdat de gehele muur bestond uit glas. Vanuit het raam had ze uitzicht op de tuin en in de verte zag ze de zee schitteren. "wauw.." mompelde ze zachtjes tegen zichzelf terwijl ze zich op het zachte bed liet zakken. Dit was zoveel mooier, luxer en beter dan ze verwacht had. Alleen jammer dat het lastig was om dingen voor jezelf te houden omdat je 24/7, behalve in de badkamer, gevolgd werd door camera's. Maar met zo'n verblijfplaats nam ze dat voor lief.

---

And if we only die once... I wanna die with you ~ One Republic

Theseus Keith Moore ||Clothing

Ik volg Rileys voorbeeld en pak mijn zware tas, die we onderweg nog bijgevuld hadden en loop vervolgens achter hem aan. “Bonjorno!” zegt een meisje waarop mijn broer het niet kon laten er op te antwoorden: “Voor zover ik weet, is Ibiza nog steeds een Spaans eiland hoor.”. Grinnikend been ik achter hem aan richting zwembad. Het meisje dat er lag, lag te zonnen in een doorschijnend wit jurkje en daarvan werd mijn grijns alleen maar breder. Ik legde mijn zak in de stoel naast Riles en hoorde Spaans. "Buenas dias." zegt het meisje en ik kom achter de rug van mijn broer tevoorschijn. "Hola señorita, como estas?" zeg ik met een brede glimlach tegen haar. "Te ves muy bien,"* zeg ik vervolgens flirterig en kijk over de rand van mijn zonnenbril. "has estado aquí mucho tiempo?**" vraag ik vervolgens en laat mijn blik over het zwembad dwalen. De zon brandt op mijn huid en daar moet ik nog even aan wennen. Ik vervloekte mezelf dat ik was vergeten mijn snapback op te zetten.

*je ziet er mooi uit
** Ben je hier al lang?
(iets korter stukje :') )

[ bericht aangepast op 25 maart 2014 - 17:39 ]

---

Sidera nostra contrahent solem lunamque

Riley 'Riles' Vance Moore || Kleding
Genietend van het uitzicht genoot ik van de warme zonnestralen die me verwarmde en de wind die het hele plaatje een beetje verkoelde. De ultieme zomerse combinatie waarvan het onmogelijk is om er niet van te houden als je het mij vraagt. Vanuit mijn ooghoeken keek ik naar het meisje die momenteel mijn aanwezigheid had opgemerkt. Haar zonnebril had ze in haar haren geschoven waarna ze rechtop was gaan zitten en me zo leek te bestuderen. Ik voelde hoe haar ogen op me branden en ze elk stukje detail leek te observeren. Terwijl ze dit deed, verscheen er een glimlach op haar gezicht waaruit ik concludeerde dat ze wel blij was met wat ze zag. Natuurlijk streelde het mijn ego wel een beetje en verscheen er een klein geamuseerd glimlachje om mijn lippen. Vooral eigenlijk omdat ik het werkelijk amuserend vond dat het eens andersom was. Ik was normaal altijd diegene die de meisjes zo bekeek en dus werd het al snel duidelijk dat voor de verandering dit er ééntje met pit was. Ik besloot dan ook om er een speelse opmerking over te geven.
“Bueanas dias.” Haar perfecte Spaanse accent klonk in mijn oren waardoor ik eventjes dacht dat ze misschien Spaans bloed door haar aderen had stromen. Het kon altijd gezien ze toch wel een zongebruinde huid bezat. “Tú gustas la vista?*” Mijn accent klonk allesbehalve slecht. Thuis – in de drugsbende welteverstaan – leerden we de Spaanse taal immers automatisch omwille van de vele Spaanse klanten die toch wel regelmatig over de vloer kwamen. Bovendien was Lucca, één van de andere jongeren die in hetzelfde milieutje was gerold en bovendien behoorde tot één van mijn beste vrienden, ook Spaans waardoor hij me de nodige woorden had geleerd. Mijn gezicht had ik nu naar haar toe gedraaid terwijl ik mijn tanden bloot lachte en nog snel een knipoog schoot vooraleer mijn geliefde broertje ook het dek op kwam wandelen. “Hola señorita, como estas?" Zijn al te bekende stem klonk in mijn oren waardoor ik over mijn schouder keek en zag hoe hij zoals verwacht achter me stond. De brede glimlach op zijn gezicht was er niet af te slaan. Soms was hij dan ook zo obvious.
“Te ves muy bien," vervolgde hij daarna op een flirterige toon waardoor ik even met mijn ogen rolden. Soms leek het wel alsof hij één zak vol met hormonen was. De jongen was er nog geen vijf minuten of meneer had al besloten om meteen de fliterige kant op te gaan. Ik was het tegenovergestelde; natuurlijk konden er ook wel eens flirterige opmerkingen over mijn lippen rollen maar ik was meer voor de subtiele aanpak. Theo was meer direct.
“Has estado aquí mucho tiempo?” Ik keek even naar het bruinharige meisje om vervolgens Theo weer aan te kijken en daarna mijn blik te laten glijden op het water dat er met dit warme weer veel te uitnodigend uitzag. Ik zou toch zo graag..
“Jullie mogen jullie Spaanse flirterig praatje wel afmaken maar ik heb wel wat leukers gevonden.” mompelde ik daarna om vervolgens de zonnebril van mijn neus te plukken en hem naast mijn zwarte zware sporttas gooide. Ik ging daarna op de ene hiel van mijn schoen staan met mijn andere voet om zo de laars uit te schoppen en deed daarna hetzelfde met de andere. Ondertussen trok ik het t-shirt over mijn hoofd waarna ik hem op de stoel gooide en vervolgens mijn mobiel die ik uit mijn broekzak had gevist er naast gooide zodat deze niet nat kon worden. Daarna nam ik een aanloop naar het zwembad om vervolgens er met een sierlijke duik in te duiken. Mijn zwarte broek had ik aan gelaten gezien het me niet interesseerde of deze nat werd of niet. Het was niet zo’n belangrijk kledingstuk als de ‘Dope Chef’ t-shirt die ik van een belangrijke vriendin had gekregen waardoor het me niet echt uitmaakte.
Het verkoelende water maakte onmiddellijk contact met mijn bruine huid en zorgde meteen voor dat aangename gevoel dat je krijgt als het warm is en je in een zwembad springt. Ik zwom vervolgens weer naar boven, haalde een hand door mijn natte bruine haren om deze te fatsoeneren en ging daarna op mijn rug liggen om zo naar de lucht te kijken. Het maakte me vrij weinig uit wat de anderen bewoners van me zouden denken als ze me zo op deze manier in het zwembad zagen.

[*Bevalt het uitzicht je?]

[ bericht aangepast op 25 maart 2014 - 17:43 ]

---

Rise and rise again until lambs become lions

Daniel Ryan Cleveland || Drugdealer en gebruiker

"De rit vond ik niet zo erg, ik heb van het uitzicht kunnen genieten." zei ze, waarna ze even kort haar blik afwende, maar me vervolgens wel met een speelse grijns rondom haar lippen aankeek.Het scheurende geluid van gierende autobanden deed me even omdraaien en fronsen en ook niet veel later werd de deur open gegooid door de twee debielen die hun intrede speciaal wilden laten lijken. Ik snoof even kort en bekeek ze even beiden. Een tweeling dat was zeker ik rolde even onopgemerkt met mijn ogen en mompelde dan ook kort "hoi", maar verder besteedde ik er geen aandacht aan. Nog een ander meisje was er ook bij gekomen, maar ze leek ons niet op te merken. "Lief van je, maar mijn andere koffer en tas zijn al boven. Deze gleed uit mijn handen voor ik goed en wel boven was." zei ze dan, mijn voorstel afwijzend. Ik haalde er enkel mijn schouders bij op en nam mijn eigen koffer weer in de hand. "En daarbij is hij aan de zware kant en dat kan ik een ander niet aan laten doen." zei ze weer speels, waardoor ik haar ook grijnzend aankeek."Maar kan ik jou misschien helpen?" vroeg ze vervolgens. "Ah zo'n koffertje kan ik met gemak optillen en nee hoeft niet. Deze spieren heb ik niet voor niets." zei ik met een schuine grijns en een knipoog. "Dan ga ik maar naar mijn kamer hé, zie je later wel." zei hij en glimlachte nog eens kort naar haar, waarna ik de trappen opliep richting kamer 5. Ik zette mijn koffers voor de deur en besloot nog vlug eens rond te kijken of er nog andere mensen waren in de kamers. Bij kamer 2 had ik geluk, een meisje met lange blonde haren en een slank lichaam was bezig met haar kamer te bekijken. "Bevalt de kamer je?" vroeg ik haar met een scheve grijns rond mijn lippen.

Ashton Michaël Collins || Werd misbruikt

Wat ongemakkelijk liep ik het vliegtuig uit. De rit was totaal niet goed verlopen, namelijk omdat het mijn eerste keer was dat ik op een vliegtuig zat. De vrouw die naast me zat had me een kauwgompje aangeboden ,die ik dan ook dankbaar aangenomen had. Mijn hoofd deed enorm veel zeer en echt veel zin om nu nog de drukke straat op te gaan om een taxi aan te houden, dat had ik niet echt. Om wat energie bij te tanken had ik een Latte gekocht in het koffiezaakje, die in het vliegveld te vinden was en daarna begon ik mijn zoektocht naar een Taxi. Het duurde me een eind tegen dat ik er één kon tegen houden en ik had geluk met mijn chauffeur. Alhoewel, hij erg nieuwsgierig was en met me wilde praten. één echte prater was ik niet en mijn Spaans tja daar ken ik noppes van. In gebrekkig Engels vertelde ik hem kort dat ik naar een villa ging, maar meer woorden maakte ik er niet echt aan vuil. Na zker een dik halfuur in de taxi gezeten te hebben, aangezien hij verloren was gereden, bereikte ik toch het huis en haf de man zo'n 5 euro, waarna ik uit stapte. Hij hielp me met mijn koffers en daarna reed hij van de oprit. Het zou me niet verbazen als ik de laatste hier was. Met goede moed liep ik de wonderbaarlijke villa in en keek ik tevreden rond. Ik had gehoord dat ik kamer 6 deelde met iemand, maar ik was vergeten wie. Mijn koffers achter me aan zeulend, liep ik de trap op en ging ik zo richting mijn kamer. Ik zag dat ik er als eerste was, dus koos ik het bed dat recht stand en leegde ik meteen mijn koffers, zodat ik er geen last meer van zou hebben. En nu begint het avontuur pas.

[ bericht aangepast op 25 maart 2014 - 18:44 ]

---

I caught a golden trout! But the real treusure? Friendship - ACNH

Julia Faye Dubois
Nadat ik beslist had dat ik het hier wel een paar weken vol kon houden, opende ik mijn beide koffers. Mijn jurkjes, broekjes, shirtjes, rokjes en blousjes hing ik op in de kledingkast, mijn bikini’s en lingerie legde ik in één van de lades, mijn make-up en haaraccessoires in weer een andere la en mijn hakken zette ik op de bodem van de kast. Vervolgens koos ik mijn roze bikini uit mijn kast, waarna ik naar de badkamer liep en deze aan trok. In mijn bikini liep ik vervolgens weer terug mijn kamer in, waar ik een spijkerbroekje en een wit blouseje uit mijn kast pakte om dit vervolgens over mijn bikini aan te trekken. Ik had namelijk helemaal nog geen zin om te gaan zwemmen, maar wel wilde ik erop voorbereid zijn.
‘Bevalt de kamer je?’ hoorde ik een jongensstem achter me toen ik mijn blik nog een keer door de geweldige kamer liet gaan. Ik draaide me om naar de jongen en zag dat hij er best goed uit zag, iets wat voor een glimlach op mijn gezicht zorgde. ‘Ik vind mijn kamer geweldig’ antwoordde ik eerlijk, waarna ik naar hem toe liep en mijn hand naar hem uit stak. ‘Ik ben Julia’ stelde ik mezelf voor. Ik zou een aantal weken met deze jongen doorbrengen, waardoor ik beter zijn naam maar zo snel mogelijk kon leren kennen.

---

Keep your head up, keep your heart strong

Daniel Ryan Cleveland || Drugdealer en gebruiker

Ik leunde wat tegen de deurholte en keek het blonde meisje geamuseerd aan. Ze draaide zich om en glimlachte even. ‘Ik vind mijn kamer geweldig’ Was haar eerlijke antwoord en ik glimlachte zwakjes. Het was een grote ruime kamer en hopelijk was die van mij ook zo mooi en groot. Ze liep rustig naar me toe en stak haar hand uit, die ik dan maar vriendelijk aannam en kort schudde. ‘Ik ben Julia’ stelde ze zichzelf voor." Een grijnsje sierde mijn lippen, voordat ik sprak. "Mooie naam voor een mooie meid." zei ik met een knipoogje naar haar. "Ik ben Daniel." stelde ik me vervolgens voor met een lichte glimlach. Een onschuldige flirt kon heus niet kwaad en ik loog zeker niet. Haar donkere ogen leken erg mooi bij haar lange lichtgekrulde blonde haren en haar kledingsmaak was ook niet verkeerd want een spijkerbroek en bloes staken nooit af.

[ bericht aangepast op 25 maart 2014 - 20:54 ]

---

I caught a golden trout! But the real treusure? Friendship - ACNH

Chanel Black // kleding
‘Si’ antwoordde ik met een speelse glimlach toen de jongen me vroeg of het uitzicht me beviel. Hij was erg knap, dus dat uitzicht beviel me zeker. Over zijn Spaans moest ik toegeven dat het erg goed was, maar aangezien hij er niet Spaans uitzag zou het me verbazen als hij ook echt Spaans was.
Verbaasd keek ik naar de jongen die ineens achter de rug van de eerste jongen tevoorschijn kwam en als twee druppels water op deze jongen leek. Dat het een tweeling was, was duidelijk. Iets wat ik een stuk minder duidelijk vond, was hoe ik deze twee ooit uit elkaar zou moeten houden.
‘Hola señorita, como estas?’ hoorde ik de jongen met een brede glimlach op zijn gezicht zeggen ‘Te ves muy bien’ vervolgde hij flirtend, waardoor er opnieuw een glimlach op mijn gezicht verscheen. ‘Gracias’ antwoordde ik.
‘Has estado aquí mucho tiempo?’ vroeg hij vervolgens, waarna ik mijn hoofd schudde ‘No, solamente una media hora’* antwoordde ik. Ik vond het geweldig dat beide jongens Spaans spraken, waardoor ik mijn Spaans nu al kon gebruiken. Dat ze het bij de TV nu alleen nog maar moeilijker kregen, omdat ze vertaling onder het beeld moesten plaatsen, maakte mij niks uit. Dan hadden die mensen ten minste ook weer iets nuttigs te doen.
‘Jullie mogen jullie Spaanse flirterige praatje wel afmaken maar ik heb wel wat leukers gevonden’ hoorde ik de andere jongen mompelen, waarna hij zijn laarzen en shirt uit trok en met een sierlijke duik het zwembad in dook. Op mijn gezicht verscheen een lichte grijns, waarna ik opstond en sierlijk mijn jurkje uit trok, iets wat ervoor zorgde dat ik alleen in mijn bikini kwam te staan.
‘Ik ga ook even zwemmen, ga je mee?’ vroeg ik, gewoon in het Nederlands, aan de jongen die nog bij me stond. Vervolgens liep ik naar het zwembad waar ik via de grote, schuin aflopende trap in liep. Als meisje zijnde, met twee jongens en allemaal cameramannen om me heen, moest ik toch nog een beetje charming blijven toch?
*Nee, pas een half uurtje

---

Keep your head up, keep your heart strong

Theseus 'Theo' Keith Moore//Clothing

Het meisje antwoord in het Spaans dat ze er pas een halfuur is. “Jullie mogen jullie Spaanse flirterig praatje wel afmaken maar ik heb wel wat leukers gevonden.” zegt Riley dan mompelend en springt met de helft van zijn kleren nog aan in het zwembad. Ik bekijk het tafereel hoofdschuddend. "Ik ga ook zwemmen, ga je mee?" zegt het meisje dan. "con alegría*" zegt is grijnzend en trek mijn shirt over mijn hoofd en gooi het bij de tas, ik ben te tuk op mijn Ramones shirt om er mee te zwemmen. Dan maak ik mijn riem los en laat mijn broek naar beneden zakken om die vervolgens van mijn enkels af te schoppen bij het shirt van daarnet. Dan zet me aan de rand van het zwembad en duw met stevig af om met zo weinig mogelijk water te laten opspatten in het zwembad te komen. Het lukt me vrij goed en ik zwem onder water met stevige slagen naar Riley toe, om daarna zijn zwarte broek af te trekken die hij had aan gelaten. Ik adem diep in als ik boven water kom en grinnik. Ik weet dat de coke hem actief maakt, ik weet er namelijk alles van, maar ook dat hij er wel is naast slaat als hij het genomen heeft, als is hij het zo gewend dat hij het bijna niet meer merkt. Ik zwem met een stevige crawl weg van hem, naar het meisje toe. "Ik ben Theseus trouwens, je mag me ook Theo noemen als je wilt," zeg ik plots als ik me bedenk dat ik me helemaal nog niet heb voorgesteld. "Die halvegare van mijn broer daar is Riley en zoals je wel kan zien zijn we tweelingen. Maar op het moment kan je ons gemakkelijker uit elkaar halen door onze rug te bekijken eerlijk gezegd." zeg ik met een brede glimlach. Het ding met de tatoeages maakt het voor haar makkelijker om te weten wie wie is, sinds ik een grote Expendables tatoeage heb en Riley een grote leeuw.

---

Sidera nostra contrahent solem lunamque

Riley 'Riles' Vance Moore || Kleding
Badend in het verkoelende water keek ik naar de lucht en de wolken die zich boven me bevonden. Het was een erg zomerse dag waardoor de zon dan ook al zijn werking deed en ons verwarmde. Ik genoot van de rust rond me heen terwijl ik voelde hoe de drugs adrenaline in mijn lijf pompte. Ik had al enkele keren net zoals Theo willen stoppen met drugs maar keer op keer was de verleiding te groot om weer te herbeginnen. Bovendien waren de afkickverschijnselen zo verschrikkelijk dat de moed me al in de schoenen zonk als ik er nog maar aan dacht. “Ik ga ook even zwemmen, ga je mee?” De vrouwelijke stem klonk over het dek waardoor ik eventjes opkeek en zag hoe ze op een sierlijke manier haar jurkje had uigetrokken. Zoals ik al eerder zei; dit meisje mocht er zeker en vast zijn. Maar ongetwijfeld was dit wel met alle meiden die hierin vertoefden hoewel er natuurlijk altijd ééntje moest uitspringen. Ik denk niet dat de TV lelijke koeien zou laten deelnemen om het daarna vervolgens uit te zenden. Het was al lang duidelijk dat dit programma de knappe mensen had uitgekozen om zo geld in hun zakken te scheppen. “Con alegría.” hoorde ik Theseus zeggen waarna hij ons aan de plons te horen ons vergezelde in het zwembad.
Mijn aandacht had ik ondertussen weer gericht naar de lucht terwijl ik zachtjes één of ander liedje die onze moeder vroeger voor ons zong – weliswaar voordat ze samen met pa had besloten om ons als zesjarige achter te laten - begon te neuriën. Ook al koesterde ik een enorme haat tegen hen; was mijn nieuwsgierigheid en verlangen naar vroeger toch groter. Doordat ik zo in mijn gedachten en het uitzicht zat verzonken, verloor ik mijn dierbare broertje uit het oog waardoor ik even later verschrikt voelde hoe hij mijn zwarte broek naar onderen trok.
“What the fuck, man?” verliet geïrriteerd en geschrokken mijn mond waarna ik onmiddellijk recht kwam en in zijn grinnikende gezicht keek. Ik kon die glimlach wel van zijn gezicht slaan en blijkbaar wist hij dit ook gezien hij snel met een stevige crawl van me weg zwom richting het meisje die nog steeds in het water naast de schuin aflopende trap stond. “Ga maar lopen ja. Eikel.” mompelde ik duidelijk geïrriteerd waarna ik naar de zijkant zwom, mijn beide handen op de kant plaatste en me zo optrok. De zwarte broek hing half over mijn achterste waarna ik mijn broek uittrok en zo in mijn boxer kwam te staan. Hij zou niet twee keer de kans krijgen en om nu zijn zwembroek – iets wat ik serieus had overwogen – zomaar in het bijzijn van het meisje af te trekken vond ik dan toch een stapje te ver gaan. Hij was nog steeds mijn broer en hoewel ik hem graag voor schud wilde zetten, besloot ik het toch maar op een andere manier te doen. “Ik ben Theseus trouwens, je mag me ook Theo noemen als je wilt. Die halvegare van mijn broer is Riley en zoals je wel kan zien zijn we tweelingen. Maar op het moment kan je ons gemakkelijker uit elkaar halen door onze rug te bekijken eerlijk gezegd.” Ik stond met mijn rug naar het duo waardoor de leeuw duidelijk zichtbaar was op mijn rechter schouderblad.
“De enige halvegaren hier zijn de personen die een zwembroek onder hun broek aan hebben zonder dat ze wisten dat er überhaupt een zwembad was óf dat ze gingen zwemmen en vervolgens zo uren op een vliegtuig zaten.” verliet mijn mond terwijl ik me omdraaide en hem met een klein zelfingenomen glimlachje aankeek. Soms begreep ik zijn logica toch echt niet. Of hij was gewoon veel georganiseerder dan ik en had alles al op voorhand gepland. Maar dan nog, naar mijn mening was ik de enige normale die zoals elk normaal mens een boxer onder zijn broek aan had. Hoe kwam hij er überhaupt op om een zwembroek onder zijn broek aan te doen?
“Trouwens dat is niet de enige manier hoe je ons kan onderscheiden. De knappere en slimmere ben ik. De minder knappe is Theo. Simpel als wat.” rolde geamuseerd over mijn lippen toen ik me weer naar hen had omgedraaid en uit Theo’s broekzak zijn iPod nam. Vervolgens nam ik mijn sporttas en haalde daar twee kleine boxjes uit en ritste hem daarna snel weer dicht. De energie stroomde door mijn lijf waardoor ik zin had om een liedje op te zetten en me even volledig uit te leven. Al snel schalde Pursuit of Happiness van Kid Cudi op het hardste volume uit de twee boxjes waarna ik met een salto het zwembad weer in sprong en zo de cameramannen wat nat maakte. Zij zouden me ook nog wel snel beu worden. Daar was geen twijfel mogelijk aan.
Ik zwom onder water richting mijn broertje zonder dat hij het door had waarna ik omhoog kwam, met mijn rug naar hem toe en mijn voorkant richting het meisje , maar zo dicht tegen het meisje stond waardoor onze gezichten maar enkele centimeters van elkaar verwijderd waren.
“Ik hoop niet dat ik je gesprek verstoor.” Mijn mondhoeken kropen lichtjes omhoog terwijl de waterdruppels van mijn haren richting mijn gezicht gleden en de onschuldige kinderlijke toon duidelijk te horen was. Dat was nou wat ze noemen subtiliteit, broertje.

[ bericht aangepast op 26 maart 2014 - 16:10 ]

---

Rise and rise again until lambs become lions

Tomas Charli Smiths.
Ik had even uit het raam gekeken om te genieten van het uitzicht, een paar weken zou ik het hier wel volhouden. Mijn peuk gooide ik uit 't raam en ik draaide me weer om naar de deur. Het rook hier al aardig sterk dus spoot ik maar wat deodorant om de geur te verminderen. Het hielp weinig en ik gooide de deodorant weer terug op het bed en opende de kamer deur en liep door de hal heen. Mijn ogen gingen over de jongen die in de deuropening stond en ik liep er om heen om mijn weg te vervolgen naar de keuken. Waarschijnlijk wist zo wel iedereen hoe ik heette. De jongen had iets wat gespierde armen en zag er niet alsof hij geld tekort kwam. Misschien als ik de mensen hier wat beter kende dat ik wat geld voor mezelf mee terug naar huis kon nemen. Ik probeerde de gedachten weg te halen maar het leek niet tot me door te dringen dat ik weer makkelijk op het oude pad terechtkwam door deze gedachten. Mijn voetstappen klonken op de trap en ik liep langs de mensen door naar de keuken, ik viel waarschijnlijk niet erg op - wat mijn bedoeling was. Ik kwam aan bij de keuken en hees me op het aanrecht om vervolgens een sigaret op te steken en die in de hoek van mijn mond te plaatsen. Ik bleef op het aanrecht zitten en keek even om me heen en opende de koelkast. Mijn ogen gingen over de overvolle koelkast en ik zou me alles behalve schuldig voelen als ik al begon met drinken.

---

Everything is illuminated by the light of our past.

Chanel Black
Zoals ik eigenlijk ook al verwacht had, kwam de tweede jongen ook al snel het water in. Hij zwom naar zijn tweelingbroer, ik was namelijk zeker dat ze een tweeling waren, anders leken ze niet zo veel op elkaar, en wat hij daar deed zag ik niet. Wat zijn tweelingbroer vervolgens zei hoorde ik niet omdat ze te ver weg waren, maar wel zag ik aan zijn gezicht dat hij de actie van zijn broertje helemaal niet leuk vond. Pas toen de jongen die ik als tweede had ontmoet naar mij toe was gezwommen en ik zijn broer met zijn broek half over zijn achterste uit het zwembad zag klimmen, zag ik wat deze jongen hier naast me gedaan had. Heel even bleef ik naar de jongen die nu bij de ligstoelen stond kijken, maar al snel keek ik weer naar de jongen naast me toen hij tegen me begon te praten.
‘Ik ben Theseus trouwens, je mag me ook Theo noemen als je wilt’ hoorde ik de jongen naast me, Theo dus, zeggen. ‘Die halvegare van mijn broer daar is Riley en zoals je wel kan zien zijn we tweelingen. Maar op het moment kan je ons gemakkelijker uit elkaar halen door onze rug te bekijken eerlijk gezegd’ vervolgde hij, waarna zijn broer, Riley, het niet kon laten om gelijk antwoord te geven ‘De enige halvegaren hier zijn de personen die een zwembroek onder hun broek aan hebben zonder dat ze wisten dat er überhaupt een zwembad was of dat ze gingen zwemmen en vervolgens zo uren op een vliegtuig zaten’ Automatisch verscheen er een kleine grijns op mijn gezicht, het leek me inderdaad niet lekker om met een zwembroek aan in het zwembad te zitten en daarnaast vond ik het alleen maar leuk om deze twee met elkaar te horen discussiëren. ‘Ik ben Chanel’ antwoordde ik met een klein glimlachje op mijn gezicht tegen Theseus, aangezien ik me zelf ook nog niet had voorgesteld.
‘Trouwens, dat is niet de enige manier hoe je ons kan onderscheiden. De knappere en slimmere ben ik. De minder knappe is Theo, simpel als wat’ hoorde ik Riley zeggen, waardoor er opnieuw een klein grijnsje op mijn gezicht verscheen en ik mijn aandacht op hem richtte, waardoor ik zag hoe hij een iPod uit de broekzak van zijn broer haalde om vervolgens twee boxjes uit zijn tas te halen en muziek aan te zetten. Omdat Riley zo ver weg stond en Theo dichtbij, besloot ik mijn aandacht weer op hem te richten. Daardoor zag ik niet hoe Riley weer het water in kwam en naar ons toe zwom, om tussen ons in weer omhoog te komen. Iets dat ervoor zorgde dat ik voor een seconde van hem schok, maar er al snel weer een kleine grijns op mijn gezicht kwam te staan. Hij stond zo dicht bij me dat ik bijna zijn adem in mijn gezicht kon voelen, iets wat ik eigenlijk helemaal niet erg vond. ‘Ik hoop niet dat ik je gesprek verstoor’ hoorde ik hem zeggen, waarna ik mijn hoofd schudde. ‘Zo interessant was dat gesprek niet’ antwoordde ik. Het was me maar al te duidelijk dat hij zijn broertje wilde plagen, iets waar ik hem maar al te graag bij hielp.

[ bericht aangepast op 26 maart 2014 - 20:01 ]

---

Keep your head up, keep your heart strong

Theseus 'Theo' Keith Moore

“De enige halvegaren hier zijn de personen die een zwembroek onder hun broek aan hebben zonder dat ze wisten dat er überhaupt een zwembad was óf dat ze gingen zwemmen en vervolgens zo uren op een vliegtuig zaten.” zegt Riley dan. Ik laat een geïrriteerd geluidje horen bij die opmerking. “Trouwens dat is niet de enige manier hoe je ons kan onderscheiden. De knappere en slimmere ben ik. De minder knappe is Theo. Simpel als wat.” zegt hij dan en ik trek een zuur gezicht. Ik had echt zin om hem aan zijn oren over de grond te trekken. Hij springt uit het zwembad en vist mijn iPod uit mijn zak en Zet Pursuit of Happiness op. Ik richt mijn aandacht weer op het meisje als ik plots opschrik van een Riley voor mijn neus. "Ik hoop niet dat ik je gesprek verstoor.” zegt hij dan DUIDELIJK geamuseerd. "‘Zo interessant was dat gesprek niet." antwoordde het meisje en ik dacht dat ik het kreeg. "Riley, voor de mensen onder ons met een laag IQ, we zijn identiek." zeg ik tegen zijn rug. "Plus ik ben de oudste." Ik grijp hem bij zijn schouders en ga er op zitten. "En gast, dit is Ibiza, als er geen zwembad was had ik die Nissan al lang van die oprit afgereden. En voor als je het wil weten hij zat in mijn handbagage, ik heb hem dus alleen 10 minuten plus de rit hiernaartoe aangehad. " Als ik plots iets in mijn oren hoor wat niemand moet, een van mijn gemixte nummers, horen spring ik van zijn rug af en ga uit het zwembad. "RILEY! Dat was een onafgewerkt project! HOE vaak heb ik je al gezegd dat mijn iPod niet op shuffle all mag staan?" bijt ik hem dan toe. Het is iets wat ik doe. Ik maak een mix van verschillende nummers, maar de onafgewerkte zet ik op mijn iPod zodat ik ze opnieuw kan beluisteren. Ik ga naar aangeschaft en klik op #Selfie, gewoon omdat het lied goed is, en kom weer langs de trap het water in.

[ bericht aangepast op 26 maart 2014 - 20:27 ]

---

Sidera nostra contrahent solem lunamque

Riley 'Riles' Vance Moore || Kleding
“Ik ben Chanel.” Hmmh.. Chanel.. de naam van het modehuis of de achternaam van de bekende Franse modeontwerpster genaamd Coco Chanel. Haar ouders hadden haar naam goed uitgekozen. Het stond haar vast en zeker niet mis.
Ik besloot daarna om een opmerking te maken over op welke manier ze ons nog kon onderscheiden waardoor ik zeker wist dat Theseus me werkelijk over de grond kon slepen en me eens gewelddadig wilde toetakelen. Geweldig. Mijn missie was duidelijk gelukt. Even later schalde het geweldige lied van Kid Cudi door de boxen waarna ik er niets beter op kon vinden om nog een stapje verder te gaan met mijn plaagactie. Hierdoor stond ik enkele seconden later tussen hen beide in met mijn gezicht maar enkele centimeters verwijderd van het bruinharige meisje dat blijkbaar Chanel heette. Beide personen schrokken zich bijna een ongeluk waardoor het alleen maar grappiger en plezieriger voor mij werd. “Zo interessant was dat gesprek niet.” antwoordde Chanel onschuldig terwijl ze haar hoofd schudde waardoor er een klein zacht lachje over mijn lippen rolde en ik haar geamuseerd aankeek. Theseus’ kennende zou hij het nu werkelijk kunnen uitschreeuwen van irritatie. Het maakte het alleen maar erger dat het meisje het spelletje met me meespeelde.
“Riley, voor de mensen onder ons met een laag IQ, we zijn identiek.” En huppa daar had je hem al. “Plus, ik ben de oudste.” Ik voelde hoe hij zijn handen op mijn schouders plaatste en even later erop zat. Ik rolde met mijn ogen terwijl ik het oogcontact met het bruinharige meisje bleef behouden en Theo er niets beter op kon verzinnen om zich vervolgens te verdedigen over het dragen van zijn zwembroek onder zijn broek.
“Je bent maar twee minuten ouder. Bovendien..” Ik dwaalde af toen ik een al te bekend geluid van een van zijn gemixte nummers hoorde en ik onmiddellijk in de lach schoot toen hij een tirade voor de vierde of vijfde keer – meegeteld diegene in de auto – deze dag afstak. “RILEY! Dat was een onafgewerkt project! Hoe vaak heb ik je al gezegd dat mijn iPod niet op shuffle all mag staan?” Ik deed alsof ik even telde om hem vervolgens plezierig aan te kijken.
“Dat is ook de reden waarom ik het altijd doe, smartass.” De uitdagende toon kon men ongetwijfeld onderscheiden. Ik richtte me vervolgens op Chanel en keek haar kinderlijk aan. “Af en toe heeft Theo zo zijn momentjes van aandacht nodig. Dan moet je hem gewoon enkele minuutjes was aandacht geven en dan kan hij weer een hele dag verder.” zei ik daarna luchtig alsof het het meest naturelle onderwerp was om daarover te praten. Theo plagen behoorde dan ook tot iets dat automatisch in mijn karakter zat. Vervolgens hoorde ik hoe #Selfie uit de boxen schalde en ik overdreven zuchtte en openbaarlijk met mijn ogen rolden. Ik boog me vervolgens naar Chanel toe, overbrugde de afstand tussen onze gezichten maar ging uiteindelijk opzij zodat ik iets in haar oor kon fluisteren zodat broertjelief het niet zou horen.
“Ik wist dat hij altijd al de vrouwelijke van ons tweeën was.* Maar shush. Dit is ons geheimpje.” Ik keek haar half glimlachend aan waarna ik haar een knipoog schonk en vervolgens onschuldig naar mijn broer keek alsof ik zo net niets had gezegd. “Zet dat lied trouwens af.”

[*Gaat btw over dat liedje. Riley vindt dit een vreselijk liedje en vindt het dan ook eerder voor het vrouwelijke geslacht. Daarom dat hij er zo'n opmerking over geeft. Ik dacht het maar effe toe te lichten. ^^]

[ bericht aangepast op 29 maart 2014 - 20:26 ]

---

Rise and rise again until lambs become lions

Ashton Michaël Collins || Werd misbruikt

Toen ik na even klaar was met al mijn spullen weg te leggen hoorde ik buiten muziek halmen. Mijn nieuwsgierigheid bracht me naar het raam welke ik opendeed en even naar buiten keek. De frisse wind kwam me tegemoet en deed me erg deugt. De muziek kwam van het zwembad waar ik twee jongens en een meisje zag zitten. De jongens leken sprekend op elkaar, waaruit ik kon opmerken dat ze een tweeling waren. Het meisje zag er dan wat zuiders uit. Spontaan verscheen er kort een glimlach op mijn lippen, waarna ik voor de laatste keer naar het prachtige uitzicht van Ibiza keek en daarna bij mijn raam vandaan ging. Het was hier ontzettend warm en een drankje kon er bij mij wel nu in. Ik baande me een weg richting de keuken en eenmaal ik daar was, zag ik nog een andere jongen zitten. Even was ik stil en keek ik naar de jongen die op het aanrecht stond met een peuk tussen zijn lippen, maar ik besloot hem dan toch te begroeten. "Hey, Ik ben Ashton." zei ik terwijl ik mijn hand naar hem opstak, merendeels omdat ik niet zo veel hield van fysiek contact. Ik liep naar de koelkast toe en haalde er een blikje cola uit.

[ bericht aangepast op 28 maart 2014 - 13:08 ]

---

I caught a golden trout! But the real treusure? Friendship - ACNH