[200] || Satan's Angels || Speeltopic - Speeltopics

Index RPG Actieve Topics Zoek

19 maart 2014 - 10:23

Blodreina 2351

SPEELTOPIC

De titel zegt het eigenlijk al een beetje. Dit verhaal speelt zich af in die diepste gronden in het kasteel van Satan/ Lucifer. Jij bent als een van de 10 mensen uitgekozen om hem te vergezellen als een van zijn "Angels". Als Angel haal de mensen naar beneden, die in de hell horen, zodra ze dood zijn. Als Angel heb je veel vrijheid en kan je soms je eigen leven opbouwen voor een tijdje als je op aarde bent. Er zijn altijd 3 dagen waarbij je weer naar beneden moet om je krachten op pijl te houden. Elke Angel (vrouwen) of Demon (mannen) heeft zijn eigen unieke kracht om de zielen mee te nemen naar de plek waar ze horen.

Rollen:
Vrouw van Satan: Nemesis Sarris|| 500 jr || maybetonight
Angels (Vrouwen): 1 OVER!
- Sky Rosalie Crowley || 943 jr. || MissVendetta
- Gereserveerd voor LyraPhoenix
- Rose Katherine Lightwood || 1241 jr. || MissVendetta
- Lauren Zinovjev || 70 jr. || Daughters
-

Satan/ Lucifer: Lucifer/ Luc || unknown || BlackDesire
Demons (Mannen): 1 OVER!
- Sebastian/ Seb || 1000 jr ||MarkOfCain
- Vetis Lifeless || 100 jr. || LyraPhoenix
- Alex Carson || 300 jr. || XLaheyX
- Hades || 3599 jr. || MarkOfCain
-

-Alleen ik (Dangerx) mag topics aanmaken!
-Geen gescheld of gepest! Na 2 waarschuwingen word je eruit gezet!
-Minimaal 200 woorden per stukje.
-Er moet minimaal 1 post tussen zitten voordat je weer een post plaats!
-Rollen uitgebreid inleveren en laten nakijken! GEEN PERFECTE MENSEN!
-Beheers alleen je eigen rol en niet dat van iemand anders! Jij hebt je eigen rol en daar bemoei je je ook mee!
-Problemen of vragen? Stuur een pb en leg het graag allemaal uit

- Rollentopic
- Praattopic

[ bericht aangepast op 23 april 2014 - 22:16 ]
"I don't have sweet dreams.. I have beautiful nightmares" †

11 mei 2014 - 13:24

Solavellan 805

Daughters schreef:

Lauren Zinovjev
Lauren merkte op hoe Hades bij haar kwam staan en de sfeer bij de slaven meteen veranderde wat betekende dat ze bang voor hem waren. De slaven waren er in het begin er nooit blij mee geweest dat ze hier vaak kwam. Maar ze liet de slaven met rust en liet hen hun werk doen. Lauren kwam hier misschien maar al te graag maar ze was nooit echt in gesprek geweest bij de slaven. Natuurlijk had ze hun wel eens gevraagd of ze wat te eten voor haar wouden maken maar daar bleef het bij. Ze had niet echt zin in vriendschap. En had ze die wel nodig dan zou ze zich nog liever tussen de dieren mengen dan met mensen, slaven of demonen en angels. Maar toch was er iets binnen in haar die toch na een vriendschap verlangde met een zelfde soort persoon. Een angel of een demon dus. Maar ze was te voorzichtig en vaak te afwezig om ook maar een vriendschap op te bouwen in die 90 jaar dat ze in hel woonde en vooral die 80 jaar dat ze als angel was gekozen door lucifer. “Ik snap waarom je hier graag komt.” Lauren was verrast om zijn woorden en keek hem aan. Ze had niet verwacht dat de andere het zouden begrijpen. Maar Hades leek het dus wel te snappen. Nu ze zo even dicht bij hem in de buurt was merkte ze toch dat hij anders was dan ze ooit maar had verwacht. "Oja?" Klonk haar stem dan ook wat verbaast. Ze luisterde naar zijn woorden en een voorzichtige glimlach verscheen op haar gezicht. Ze keek hem wat vreemd aan om de woorden: "en de plek waar ik rust heb is diegene die ik altijd zelf maak" even moest ze denken maar al snel begreep ze wat hij bedoelde. "Ik begrijp het" waren haar woorden. Ze keek weer naar buiten en merkte niet meteen dat Hades plannen had om weg te gaan. “Ik zal je maar met rust laten.” Kort bleef ze even stil. Eerst van plan om hem te laten gaan. Maar niet veel later keek ze om en zag dat hij nog niet weg was. "Hades?" Klonk haar stem vragend. Even bleef ze stil en keek kort naar de grond. "Wil je me die plek laten zien?" Vroeg ze hem aarzelend waarna ze weer naar hem op keek.

(Aaw cute! Ik reageer misschien vandaag nog en anders morgen! Ik vertrek zo en ben tot 's avonds laat weg)

11 mei 2014 - 14:39

Daughters 123

MarkOfCain schreef:
(...)
(Aaw cute! Ik reageer misschien vandaag nog en anders morgen! Ik vertrek zo en ben tot 's avonds laat weg)

(haha thanks, ik zie hem wel verschijnen kan zijn dat ik morgen avond pas reageer omdat ik morgen middag de stad in ga.)

Nothing isn't better or worse than anything. Nothing is just nothing - Arya Stark

11 mei 2014 - 17:38

Solavellan 805

•Hades•

Hades wou net vertrekken als hij Lauren hoorde zeggen: “Wil je me die plek laten zien?" Ze leek onzeker en Hades snapte het wel. Niemand had zijn dimensie al gezien buiten Seb. Maar nou ja er is een uitzondering voor iedere regel. Daarbij veranderde zijn plek altijd. “Kom maar mee”, zei hij. Vaag zag hij dat ze recht stond en naar hem liep maar toen sloot hij zijn ogen en stelde hij zijn plek voor. Hij stelde een oude Griekse atrium voor. Iets van zijn tijd maar dan met alle moderne spullen van nu. Alles wat hem maakte wat hij was lag daar. Hij stelde zich het kleine fonteintje voor met daarnaast de ligzetels. Tafels vol eten, maar ook een grote muziekinstallatie. Soms ontvoerde hij zelfs artiesten om bij hem te zijn en hem te entertainen . Maar niet vandaag. Hij stelde een warme zon voor. Alles dus. Zijn handen lagen voor hem licht open en toen hij zijn ogen opende was er een lichtbol van kracht tussen zijn handen. Hij spreidde zijn handen en een poort kwam. Lauren stond plots naast haar en toen zei hij zachtjes: “Ik moet je vasthouden om je mee te nemen, dus mag ik je hand?” Hij kreeg haar hand en hij liep door de poort. Alles zag er uit zoals hij het gedacht had. Alle details waren perfect. Zelf de muurschilderingen op de muur. Hades was een perfectionist op dat vlak. Hij zag Lauren rondkijken met een verbaasd gezicht. “Hier zit ik dus vaak, maar het uiterlijk veranderd wel snel”, zegt hij en wat weifelend loopt hij dan naar de tafel met eten en neemt hij een druif en stopt hij die in zijn mond. Dat zet hij zich in een moderne lounge stoel en hij ontspant merkbaar. Dan vraagt hij met zijn ogen genietend gesloten: “Wat vind je er van?”

[ bericht aangepast op 12 mei 2014 - 17:21 ]

12 mei 2014 - 9:27

Blodreina 2351

Sky Rosalie Crowley

Sky keek bitter naar de ziel en martelde hem meerdere malen. Hij viel telkens flauw en zodra hij elke keer wakker werd zag je de hoop op zijn gezicht. Hij hoopte natuurlijk dat het dan over was, maar hell no dat zou ermee zou stoppen. Zielen martelen was nu haar nummer 1 hobby. Sky keek kil in zijn ogen terwijl ze vollop haar elektriciteit op hem uitoefende. De deur van de kelder ging open en iemand liep binnen. Zware voetstappen klonken over de gitzwarte stenen. Sky haalde adem door haar neus en ging door met martelen. Het was Seb die de kelder was ingelopen. Het klonk alsof hij haar nodig had, alsof hij het hele kasteel hard doorgezocht naar haar. “Sky!" Hoorde ze hem roepen, maar ze keek niet op of om. Door haar emotie uit te hebben gezet, boeide haar vrij weinig eigenlijk nog. Haar blik verbitterde en hield haar hoofd naar een kant. Seb vervolgde: "Euh, Lucifer is terug, gaan we dan nu vragen of we elkaar mogen aanraken want ik word hier eerlijk gezegd gek van.” Sky keek nu op en trok haar elektriciteit van de ziel af. Ze haalde diep adem en keek Seb aan met haar verbitterde blik. Ze hoorde de woorden wel, maar haar lichaam liet haar geen enkel emotie voelen. Ze beet even op haar lip en bleef Seb aankijken. "Lucifer boeit mij vrij weinig op dit moment." Zei haar stem bitter. Ergens diep in haar wilde ze natuurlijk niet zo tegen hem doen, maar nu alles uit stond, maakte haar lichaam geen enkele uitzondering.

"I don't have sweet dreams.. I have beautiful nightmares" †

12 mei 2014 - 19:08

Solavellan 805

Sebastian

“Lucifer boeit mij vrij weinig op dit moment”, hoorde hij Sky zeggen ,alhoewel de woorden maar niet bleven hangen in Seb zijn hoofd. Hoe kon ze dat zelf zeggen? We konden eindelijk samen zijn en dan is ze zo bot! “Komaan, Sky, doe even normaal, ga gewoon mee”, antwoordt Seb. Maar hij weet dat ze niet zal reageren. Ze bleef maar de ziel martelen, ze bleef dezelfde handelingen herhalen. “Ik herken je niet meer”, fluisterde hij. Hij draaide zich om en zei: “Nog eens wordt duidelijk gemaakt wie ik ben en dat een relatie hebben onmogelijk, alleen maar als je Lucifer noemt!” Het laatste deel van de zin sprak hij woedend uit. “Als je terug normaal bent ,kom dan naar mijn kamer”, zegt Seb snel en dan rent hij snel de kelder uit. Onderweg duwt hij een paar Demons en slaven omver maar dat kan hem geen reet schelen. Hij rent snel naar zijn kamer voor dat hij zijn emoties echt begint te tonen. Net als hij zijn deur achter hem sluit, vallen de eerste tranen. Seb drukt zich tegen de deur aan en vraagt zich af waarom dat altijd met hem gebeurd. Met zijn handen in zijn haar denkt hij aan een paar dagen geleden, toen hij Sky meenam naar het strand. Hoe gelukkig en blij ze toen was en voor even, heel even vervloekte Sebastian dat hij een Demon was en dat hij niet gelukkig kon zijn. Maar vlak er na verdween deze geachte weer. Alsof het daar beter zou zijn. Seb zuchtte diep en wreef de tranen uit zijn gezicht en bleef zo zitten.

[ bericht aangepast op 12 mei 2014 - 19:10 ]

13 mei 2014 - 10:29

Blodreina 2351

Sky Katherine Crowley

“Als je terug normaal bent ,kom dan naar mijn kamer” Hoorde ze Seb zeggen, voordat de deur dicht knalde. Pas toen besefte ze wat ze deed. Sky slikte en sloeg haar ogen ten gronde. Langzaam aan begonnen haar tranen te stromen. Hoe kon ze zo doen tegen iemand waarvan ze hield. Sky trok haar elektriciteit terug en ging liggen in een hoekje. Zachtjes vielen er tranen op de zwarte marmeren stenen. Haar handen gleden door haar haren en ze haalde diep adem. Niet dat het veel hielp, want het maakte haar tranen erger en haar blik vertroebelde. Ze snelde zich naar boven en verborg haarzelf in de lounge. Met een flinke glas whiskey eindigde ze zittend bij de open haard. In haar ogen stonden nog tranen, maar huilen kon ze niet meer. Ze nam een grote slok en staarde naar het vuur. Woeden op haarzelf, kneep ze het glas samen tot het uit elkaar spatte. De whiskey lag verspreid over de vloer, samen met wat stukken glas. Langzaam liet Sky het grote stuk glas, in haar handen, vallen op de vloer. Het stuiterde en maakte nog meer geluid van vallend en kapot glas. Sky stond op en stond voor de deur van Seb. Langzaam zakte ze ertegen aan en snikte in stilte. Haar lichaam was moe van het huilen en zachtjes huilde ze haarzelf in slaap.

"I don't have sweet dreams.. I have beautiful nightmares" †

13 mei 2014 - 15:40

Itsuki 3513

Pryhta Lifeless
Het kleine winkeltje op de hoek van de straat brandde een klein lichtje. Een kaart waarop stond dat ze open waren, gaf haar de gelegenheid om zwijgend naar de deur te lopen en te openen.
Zachtjes kraakte de deur en ze glipte naar binnen en zag dat de verkoopster er niet was. Prytha liep naar de plank met avontuurlijke boeken en zocht het vervolg deel van wat ze had gelezen.
Het had lang geduurt voordat het volgende deel dat ze altijd al wou lezen, uitkwam en nu lag het in haar handen. 'kan ik ergens mee helpen, jongedame?' vroeg de verkoopster die nu achter de toonbank stond.
Prytha liep met het boek naar de toonbank en zocht naar geld, die ze niet had.
'ik ben mijn geld vergeten, ik heb het onderweg verloren en een persoon ging ermee vandoor toen ik het op straat zag liggen, dus heb nu geen geld,' sprak Prytha met leugens. 'Ik betaal u zo snel mogelijk terug,' loog ze weer en de vrouw schoof het boek naar me toe.
'Je mag het gerust lenen mijn kind, dan krijg ik het wel weer terug en misschien heb je weer genoeg geld,' sprak de vrouw en Prytha liep met het boek onder haar kleren de winkel uit en sloeg de hoek om waarbij ze de poort nam.
Ze kwam uit in een van de gangen en liep naar haar kamer. Ze zou het boek uitlezen voordat het papier tussen haar handen zal verbranden.

Vampire + Servant = Servamp

13 mei 2014 - 19:35

Solavellan 805

Sebastian

Seb zijn tranen waren op toen hij plots een grote bonk hoorde tegen zijn deur. Hij stond recht en droogde zijn tranen. Anderen Angels of Demons moesten niet zien hoe hij er uit zag. Seb opende daarna zijn deur en zag Sky liggen. Op haar wangen lagen nog natte sporen van haar tranen. Sebastian vergat onmiddellijk zin woede en verdriet en zijn liefde voor haar nam de bovenhand. Seb wou haar net oppakken toen hij weer aan Lucifers waarschuwing dacht. Hij zuchtte diep en liep toen terug naar zijn kamer en toen wist hij wat hij moest doen. Hij ging naar zijn bed en pakte zijn laken. Hij wikkelde haar in het laken zonder haar aan te raken en pakte haar toen op. Hij legde haar op zijn bed. Ze lag niet echt vredig te slapen, maar ze leek ook gewoon geen nachtmerries te hebben. Ze sliep gewoon. Sebastian wreef zijn haar bezorgd naar achteren en beloofde zichzelf dat zodra ze wakker werd ze naar Lucifer gingen. Het had lang genoeg geduurd. Ze werden er allebei gek van. Lucifer mocht dan misschien tegen hun relatie zijn maar hij had hun wel nodig. Wat zou hij zijn zonder zijn Demons? Hij zette zich vermoeid in zijn zetel en nam het boek waar hij in aan het lezen was en waakte zo over Sky.

20 juni 2014 - 22:29

Itsuki 3513

Vetis Lifeless
Vetis Lifeless liep zijn kamer in en nam de poort naar boven. Hij wilde het nog een keer proberen en liep de straat in richting een rustige plek en zag een oude man op een bankje zitten.
Vetis liep nar de man toe en ging naast hem zitten, maar toen de man naar hem keek begonnen zijn ogen groot te worden.
'De..Dem..Demon,' riep hij stond op en liep de straat uit. Vetis keek geschrokken op en zocht naar een waterplas en zag dat ik mijn ogen niet verborgen had en mijn
vleugels zichtbaar waren.
Vetis hoorde geschrokken stemmen uit de straat komen en Vetis veranderde zich in een normale jongen, maar hij was te laat toen er een groepje agenten kwamen aanlopen en hielden hun wapens gereed.
Hij hoopte dat iemand hem zou zien en alarm sloeg. Vetis rende ervandoor en schoot door een poort en kwam uit in zijn kamer. Zo snel mogelijk zocht hij naar Prytha of Sebastiaan .
Hij moest iemand vinden en snel.

(Zo k heb geschreven.)

Vampire + Servant = Servamp

20 juni 2014 - 23:15

Blodreina 2351

[Omg! Dit is er idd ook nog 0.0 SEB EN SKY!! Ik ga morgen zo snel mogelijk iets posten!!]

"I don't have sweet dreams.. I have beautiful nightmares" †

20 juni 2014 - 23:17

Solavellan 805

MissVendetta schreef:
[Omg! Dit is er idd ook nog 0.0 SEB EN SKY!! Ik ga morgen zo snel mogelijk iets posten!!]

[YES het komt weer op gang!!! ]

21 juni 2014 - 18:42

Daughters 123

Lauren Zinovjev

“Kom maar mee”, Lauren had die antwoord niet verwacht maar na die woorden stond ze op en liep aarzelend naar hem toe. Ze voelde de bliken van de bedienden op haar gericht maar die negeerde ze volkomen. Ze was een Angel, ze kon hem makkelijk aan. Al betwijfelde Lauren dat er iets ging gebeuren. Het duurde niet lang voor ze naast hem stond en bekeek hem kort. Ze keek vol intresse naar het licht en vroeg zich af waar hij haar mee zou nemen. “Ik moet je vasthouden om je mee te nemen, dus mag ik je hand?” Lauren schrok wat van zijn woorden maar aarzelend gaf ze hem zijn hand. En liep ze met hem mee door de poort. Ze kneep haar ogen dicht bang voor een fel licht maar dat leek er niet te zijn. Dus opende Lauren haar ogen weer en keek wat verbaasd rond. Hier had ze zeker niet opgerekent. Haar mond viel wat open terwijl ze rond bleef kijken. Zodra ze ook maar besefte dat ze haar mond los had staan sloot ze hem en keek richting Hades. “Hier zit ik dus vaak, maar het uiterlijk veranderd wel snel”, Ze keek hem na terwijl hij naar een tafel met fruit liep en vervolgens plaats nam in een van de stoelen. Lauren keek weer verder om haar heen en liep vervolgens naar de muziekinstallatie. Ze bekeek de muziek die er naast lag maar drukte uiteindelijk gewoon op play naar dat ze hem aan had gedaan. Benieuwd naar wat voor muziek er uit de spiekers zou komen. Terwijl het even duurde draaide ze zich weer terug om en liep door de ruimte heen terwijl ze alles nieuwsgierig bekeek. “Wat vind je er van?” Even bleef ze stil voor ze antwoord gaf en draaide naar hem toe. “Prachtig.” Fluisterde ze.

Nothing isn't better or worse than anything. Nothing is just nothing - Arya Stark

21 juni 2014 - 19:15

Solavellan 805

•Hades•

Hades keek met een glimlach naar Lauren die gebiologeerd rond keek. Ze ging naar zijn muziekinstallatie en “I don’t care” van Fall Out Boy kwam uit de speakers. In het algemeen was hij niet voor die groep maar dat liedje paste totaal met hem. Het kon hem niet schelen wat mensen dachten. Hij liep terug naar de tafel en nam nog een druif terwijl hij Lauren hoorde zeggen: “Prachtig.” Er kwam een grijns op Hades’ gezicht en hij zette zich dan aan de tafel neer en zegt dan: “Ik heb eigenlijk nog nooit iemand hier naar toe gebracht, buiten Seb.” Dan kijkt hij haar aan en zegt hij: “Geen idee waarom ik je hier naar toe neem, normaal mag je hier alleen maar binnenkomen als ik je vertrouw.” Hij neemt een kristallen glas van de tafel en neemt een slok van de verfrissende champagne en zegt dan: “Waarschijnlijk omdat je speciaal bent, je bent anders dan de rest, ik kan mijn vinger er niet op leggen.” Hij denkt even na en neemt nog een slok. Dan eindigt het liedje en komt “Enemies” van Shinedown op. Van die groep hield hij wel. De meeste demonen die zijn muzieksmaak hadden gehoord keken altijd verbaasd. Als je al zo oud was luisterde je meestal naar de muziek van je tijd maar Hades luisterde altijd verder, wou altijd nieuwe muziek ontdekken. Zo vond hij deze groep een paar jaar geleden. Hij hield van de combinatie van de zanger met de instrumenten. De tekst kon hem niet zo veel schelen, het ging hem om het geluid. Dat was uiteindelijk toch het enige belangrijke. Hij neemt nog een slok van zijn champagne en kijkt Lauren aan.

Muziek:

[ bericht aangepast op 21 juni 2014 - 19:19 ]

22 juni 2014 - 9:29

Daughters 123

Lauren Zinovjev

Lauren moest zeggen dat ze redelijk verbaast was over de muziek. Maar dat liet ze niet merken. Ze had hem eerder aangezien voor klassieke muziek. Lauren had nooit verwacht dat er andere demonen met de tijd mee waren gegaan qua muziek. Zij zelf haatte de muziek uit haar tijd, maar dat kwam meer omdat ze op een nare moment was dood gegaan. Terwijl ze daar weer aan dacht liet ze haar vingers over de liteken in haar hals gaan en rilde ze bij de gedachten. Waarom was ze haar menselijke leven en karakter nooit kwijt geraakt? De meeste demonen wisten er niet veel meer van. In elk geval niet het gevoel. Ze voelde elke keer als ze er aan dacht hoe de touw om haar nek strak werd getrokken zodra de stoel onder haar vandaan werd getrapt. Ze hadden haar handen niet vast gebonden dus had ze de touw vast gegrepen met haar handen om haar omhoog te houden. Dat was echter niet lang vol te houden. Zo gezond en sterk was ze niet meer in die tijd. En zodra ze los liet viel ze op de grond. En toen kwam het ergste. De man greep haar haren vast en trok er had aan zodat ze haar hals bloot legde. Het mes die veel te langzaam door haar huid sneed was verschikkelijk geweest. Lauren haalde even diep adem om de haat voor even te kunnen vergeten. Ze kon nu moeilijk hades gaan behandelen als of hij haar vermoord had. "Intressant" sprak ze enkel over zijn muziek smaak. “Ik heb eigenlijk nog nooit iemand hier naar toe gebracht, buiten Seb.” Lauren zocht hades zijn stem op en had niet in de gaten gehouden dat hij was verplaatst net op het moment dat ze iets wou zeggen sprak hij verder. “Geen idee waarom ik je hier naar toe neem, normaal mag je hier alleen maar binnenkomen als ik je vertrouw.” Ze bleef stil staan en plukte zenuwachtig aan haar kleding. Dit was zo'n geen goed idee geweest om mee te gaan. Straks wou hij dat ze dingen met hem deed. En dat ging ze zeker niet doen. Nu niet nooit niet met niemand niet. Ze zou zodra ze weer terug was bij de mannen vandaan blijven. Als mens zijnde in elk geval. Ze kon gewoon dat gevoel van vertrouwen niet krijgen bij hen. Zelfs niet bij lucifer die vertrouwde ze voor geen meter. En dat wist hij, ze had het hem vaak duidelijk gemaakt. Maar Hades had iets waardoor ze mee was gegaan. Ze keek toe hoe hij een glas pakte en er van dronk. Aan de geur te reuken was het champagne. “Waarschijnlijk omdat je speciaal bent, je bent anders dan de rest, ik kan mijn vinger er niet op leggen.” Een tijdje bleef ze stil staan terwijl ze naar hem keek, ze was niet speciaal. Anders ja dat was ze wel maar speciaal was ze zeker niet. Zodra hades naar haar keek voelde ze hoe haar spieren onder haar huid begon te bewegen wat betekende dat haar lichaam klaar was om te veranderen maar dat wou ze niet, ze was het niet eens van plan geweest. Soms had het shapeshiften een eigen wil en had ze geen controle meer over haar eigen lichaam. Over wat ze dan deed of dacht, maar ze had dit niemand verteld, en dat zou ze ook zeker tegen niemand vertellen. Ze hoopte dan ook zo dat Hades dit niet zag. Lauren zette haar nagels in haar huid en sloot kort haar ogen. Vaak leek alleen pijn de transformtie te stoppen of uit te stellen. Plots draaide Lauren zich om en liep naar de muziekinstalatie in de hoop muziek te vinden van haar smaak. Ze bekeek de cd's en draaide zich om naar hades, "heb je ook iets van Panic! At the disco, of the pretty reckless." Sprak ze totaal negerend wat hij eerder over haar had verteld.

Nothing isn't better or worse than anything. Nothing is just nothing - Arya Stark

22 juni 2014 - 11:20

Solavellan 805

•Hades•

[face=times]Hades merkte dat Lauren zich wat ongemakkelijk bewoog op haar stoel en zich dan plotseling recht zette. Hij probeerde te doen alsof hij niks had gezien en toen liep ze naar de muziekinstallatie. Ze begon te kijken naar zijn cd’s en draaide zich toen om en vroeg: “Heb je ook iets van Panic! At The Disco of van The Pretty Reckless?” Hij zette zich recht en stopte toen hij heel dicht bij haar stond en zei toen: “Ik heb wel een liedje van Panic! At The Disco, Miss Jackson heb ik wel alleen.” Dan haalt hij zijn cd eruit en neemt hij zijn iPod en steekt hij hem in de box en scrolt hij naar Panic! At The Disco. Het liedje begint maar Hades blijft nog steeds naast haar staan. Hij wordt op de één of andere manier naar haar aangetrokken. Hij heeft geen idee waarom. Misschien omdat ze voor zichzelf kan zorgen en precies niet zo’n gigantisch ego heeft als de rest, hemzelf inbegrepen. Hij wilt iets zeggen maar sluit zijn mond dan en draait zich bruusk om en loopt naar het fonteintje en laat het water hem kalmeren. Zijn handen zijn gebald en Hades vraagt zich in hemelsnaam af wat ze met hem aan het doen is. “We kunnen beter terug gaan”, zegt hij stil en dan sluit hij zijn ogen en maakt hij weer een poort. Hij moest even alleen zijn, nadenken en zij leidde hem alleen maar af. Toen hij zijn ogen weer opende stond ze naast hem en pakte ze zijn hand vast. Hij probeerde niet te denken aan Lauren die nu dicht bij haar stond en stapte door de poort. Ze stonden terug in de keuken en de slaven weken weer voor hen uit.

[ bericht aangepast op 22 juni 2014 - 11:21 ]

Index RPG Actieve Topics Zoek