• SPEELTOPIC

    De titel zegt het eigenlijk al een beetje. Dit verhaal speelt zich af in die diepste gronden in het kasteel van Satan/ Lucifer. Jij bent als een van de 10 mensen uitgekozen om hem te vergezellen als een van zijn "Angels". Als Angel haal de mensen naar beneden, die in de hell horen, zodra ze dood zijn. Als Angel heb je veel vrijheid en kan je soms je eigen leven opbouwen voor een tijdje als je op aarde bent. Er zijn altijd 3 dagen waarbij je weer naar beneden moet om je krachten op pijl te houden. Elke Angel (vrouwen) of Demon (mannen) heeft zijn eigen unieke kracht om de zielen mee te nemen naar de plek waar ze horen.

    Rollen:
    Vrouw van Satan: Nemesis Sarris|| 500 jr || maybetonight
    Angels (Vrouwen): 1 OVER!
    - Sky Rosalie Crowley || 943 jr. || MissVendetta
    - Gereserveerd voor LyraPhoenix
    - Rose Katherine Lightwood || 1241 jr. || MissVendetta
    - Lauren Zinovjev || 70 jr. || Daughters
    -

    Satan/ Lucifer: Lucifer/ Luc || unknown || BlackDesire
    Demons (Mannen): 1 OVER!
    - Sebastian/ Seb || 1000 jr ||MarkOfCain
    - Vetis Lifeless || 100 jr. || LyraPhoenix
    - Alex Carson || 300 jr. || XLaheyX
    - Hades || 3599 jr. || MarkOfCain
    -



    -Alleen ik (Dangerx) mag topics aanmaken!
    -Geen gescheld of gepest! Na 2 waarschuwingen word je eruit gezet!
    -Minimaal 200 woorden per stukje.
    -Er moet minimaal 1 post tussen zitten voordat je weer een post plaats!
    -Rollen uitgebreid inleveren en laten nakijken! GEEN PERFECTE MENSEN!
    -Beheers alleen je eigen rol en niet dat van iemand anders! Jij hebt je eigen rol en daar bemoei je je ook mee!
    -Problemen of vragen? Stuur een pb en leg het graag allemaal uit


    - Rollentopic
    - Praattopic

    [ bericht aangepast op 23 april 2014 - 22:16 ]


    "I don't have sweet dreams.. I have beautiful nightmares" †

    ProudOfUs schreef:
    (...)
    Wraak op Hades of op wie? ;)


    (Op iedereen eigenlijk. Vooral op Lucifer. )


    Vampire + Servant = Servamp



    Lauren Zinovjev

    Ze wachtte tot het moment dat hij iets zou zeggen, maar het bleef kort stil voor hij ook maar sprak. En de woorden die hij sprak meende hij niet eens. De trilling in zijn stem was duidelijk te horen en ze wist gewoon dat hij loog. Dus besloot ze te blijven zitten. "Nee." Antwoordde ze op zijn woorden en keek toe hoe hij weg ging. Ze stond op en veranderde in een slechtvalk waarna ze hem achterna vloog. Ze streek neer in de boom en bleef een tijdje naar beneden kijken. Waarom liet ze hem gewoon niet met rust. Uiteindelijk liet ze zich neerdalen voor hem en pikte zacht in zijn been als straf dat hij ook maar tegen haar loog. Ze keek hem schuin aan en hopte naar hem toe en sloeg wat boos met haar vleugels. Het enigste wat ze nu hoefde te doen was weg vliegen. Hoe moeilijk kon dat nu zijn. Maar nee zij moest weer naar haar stomme gevoel luisteren en hier blijven. Het duurde echter niet lang voor ze weer terug veranderde. "Ik blijf je achter na gaan tot dat je niet meer tegen mij liegt." Sprak ze gemeen terwijl ze ging zitten en hem recht aan bleef kijken. "En jou kennende gaat dit nog wel even duren." Sprak ze hem terwijl haar blik over zijn gezicht heen gleed. Zouden zijn haren zo zacht voelen als ze er uit zagen? Waarom hield hij zijn haar trouwens wat langer. Niet dat het hem lelijk maakte. Totaal niet eigenlijk. Nee hij was best een knappe man. Lauren slikte om haar gedachten en schudde kort haar hoofd terwijl ze die gedachten weg drukte. "Jij maakt me in de war." Fluisterde ze zacht waarna ze van hem weg keek en haar zelf voor gek verklaarde dat ze die woorden ook maar gesproken had.


    Nothing isn't better or worse than anything. Nothing is just nothing - Arya Stark

    •Hades•



    Plots zag hij een slechtvalk zijn richting uit vliegen en hij wist direct dat het Lauren was. Ze vloog in de boom en Hades negeerde haar terwijl hij bleef staren naar de struik voor hem. Hij kon zijn gedachten alleen maar onderdrukken als zij wegging. Plots stond ze als vogel naast hem en pikte ze in zijn been. “Dat doet me geen zeer weet je”, zei hij stil terwijl hij haar nog steeds negeerde. Plots veranderde ze terug in haar menselijke vorm en zei ze: “Ik blijf je achter na gaan tot dat je niet meer tegen mij liegt." Dan ging ze voor hem zitten zodat hij haar zag. Hij zuchtte en dan zegt ze: “"En jou kennende gaat dit nog wel even duren." “Waarom ga je niet gewoon weg”, zegt hij stil en hij drukt zijn hoofd tegen zijn knieën. Door haar dacht hij terug naar zijn tijd als mens. De tijd die hij had verdrongen omdat hij er niet terug aan wou denken. Hij was 23 geweest toen hij verliefd werd op Elysia , ze was de dochter van een belangrijke officier in het Griekse leger en de beste vriend van zijn vader, zo leerde hij haar ook kennen en hij werd verliefd op haar. Hij was 24 en zij 18 toen hij vertelde wat hij voor haar voelde. Zij begon te lachen en zei dat ze alleen maar tegen hem sprak voor haar vader en dat ze verloofd was met haar ‘ware’ liefde. Toen werd hij woedend, razend en hij volgde Elysia naar haar huis en toen vermoordde hij haar en haar verloofde en nam zijn eigen leven. En zo kwam hij in Hell terecht en besloot hij zijn emoties uit te sluiten en dat had hij ook gedaan, tot nu. En nu wist hij waarom hij iets in haar zag, ze leek op Elysia, uiterlijk gezien dan, Lauren had verrassend genoeg een beter karakter. “Jij maakt me in de war”, hoort hij dan haar plotseling fluisteren. Hij kijkt op en fluistert dan: “Oh Lauren, jij mij ook.” Hij slikt en dan rollen de woorden over zijn lippen: “Je vertrek als ik de waarheid verteld, hé.” Ze knikt en dan zegt hij zacht, bijna onhoorbaar: “Ik denk dat ik verliefd op je wordt.”



    Lauren Zinovjev

    Ergens had ze wel gehoopt dat het hem zeer had gedaan. Maar helaas was dit niet het geval zoals hij zei. Waarom ze hem zo graag pijn had willen doen wist ze ook niet echt. Waarschijnlijk omdat ze gewoon boos op hem was. “Waarom ga je niet gewoon weg” Lauren bleef stil en keek terug hoe hij zijn hoofd in zijn knieën drukte. "Dat vraag ik me ook af." Fluisterde ze zacht. Ze bleef hem aan kijken en ze wou maar al te graag weten wat er nu op dit moment door zijn hoofd zou gaan. Maar ergens voelde het ook naar om hem zo te zien. Het liefst stond ze op en wou ze naar hem toe lopen en hem troosten. Want wat zij er uit maakte was dat hij verdrietig was. Misschien was dat juist helemaal niet het geval en had hij inderdaad een hekel aan haar. En loog hij juist niet net in zijn kamer. Maar dacht ze dat hij loog. Lauren beet hard op haar lip en wou dat ze inderdaad op kon staan om weg te gaan. Maar ze kon het gewoon niet. Hier kon ze zo boos om worden. Zodra ze dan ook bekende dat hij haar in de war maakte en ze daarna weer naar hem op keek, zag ze dat hij ook haar kant op keek. Lauren knikte als antwoord op zijn vraag dat ze vertrok als hij de waarheid sprak. "Ja" Sprak ze er nog zacht achter aan. “Ik denk dat ik verliefd op je wordt.” Maar in plaats van op te staan en weg te lopen bleef ze zitten en hem aan kijken. Dit kon niet, hij kon niet verliefd op haar worden. Ze was niet een persoon om verliefd op te worden. "Dat kan niet." Sprak ze zacht terwijl ze bang werd voor haar eigen gevoelens en haar hart die sneller begon te kloppen om zijn bekentenis. "Je kan niet verliefd op mij worden." Sprak ze met angst in haar stem. "Ik weet niet meer hoe ik van iemand kan houden." Vervolgde ze. En uiteindelijk wist ze op te staan. Maar voor dat ze weg kon gaan veranderde ze zonder dat ze dit ook maar wou in een panter en drukte haar gehele lichaam tegen hem aan. Om uiteindelijk haar kop tegen zijn hand te drukken en zo tegen hem aan bleef staan.


    Nothing isn't better or worse than anything. Nothing is just nothing - Arya Stark

    •Hades•



    In plaats van weg te lopen bleef ze hem aanstaren en zei ze dan: “Dat kan niet. Je kan niet verliefd op mij worden.” Hades hoorde de angst in haar stem. Dat had hij niet verwachten, hij had verwacht dat ze zo als Elysia ging reageren en hem ging achterlaten maar ze was ook bang. "Ik weet niet meer hoe ik van iemand kan houden”, zei ze stil en dan stond ze recht en veranderde ze in de zwarte panter en duwde ze haar lichaam tegen de zijne. “Ik dacht dat ik al mijn gevoelens had afgesloten, de goede alleszins en sinds mijn menselijk leven heb ik ook nog nooit iemand lief gehad, laat staan gewild te hebben want de reden dat ik hier ben, in de Hell zit is door de liefde maar nu ik het luidop heb gezegd ik weet het niet, het is de waarheid”, zegt Hades stil en dan zucht hij diep. “Ik ben zo screwed, straks ben ik al zo radeloos en hopeloos als Seb”, zegt hij stil en hij wrijft afwezig over haar haar. “Wel, misschien is nu het moment om weg te rennen en nooit meer terug te komen of om ook uit je schulp te komen”, zegt hij stil en hij laat haar los en staat dan snel en soepel recht zodat hij boven haar uittorent.



    Lauren Zinovjev

    Lauren spitste haar ogen bij het horen van zijn woorden en luisterde aandachtig. Iedereen deed dat toch? Iedereen probeerde zijn gevoelens af te sluiten zodra ze eenmaal in hel waren. En ook zij had het geprobeerd. Maar dat maakte haar onmenselijk en dat was alles wat ze niet wou zijn. Vandaar ook dat ze zo veel moeite deed om haar menselijkheid te bewaren. Al was die ook niet zo geweldig. Maar het was altijd beter dan een monster te worden. je bent namelijk pas een monster zodra je je er naar gedraagt. En dat probeerde ze dus echt te verbergen. Ze was wel wat verbaast toen ze hoorde dat hij in hel zat door de liefde. Wie verwachtte dat nou. “Ik ben zo screwed, straks ben ik al zo radeloos en hopeloos als Seb” Lauren kon het niet laten om te grinniken om zijn woorden. Ze kende Sebastian niet zo heel goed maar ze snapte waar hij op doelde. Ze had hem vaak zat gezien. Lauren draaide haar lichaam zo, zodat hij haar beter aan kon raken op de fijne plekken. Soms wou ze dat ze voor altijd een dier was. Dat zou zo veel beter en makkelijker zijn. Dan een demon. “Wel, misschien is nu het moment om weg te rennen en nooit meer terug te komen of om ook uit je schulp te komen” Ze keek toe hoe hij op stond en boven haar uittorde. Ze keek dan ook omhoog naar hem en slikte zacht moeizaam. Zo zoals hij nu stond leek het zo'n machtige man. Hij was sowieso ouder dan haar, en ook veel beter in zijn beroep dan zij. Ze was nog maar 70. Hoe oud Hades was wist ze eerlijk gezegd niet precies. Maar wat ze wel wist was dat hij zeer oud was. Ze dacht kort na over de wegen die ze kon kiezen. Ze ging zitten en bekeek hem kort. Een kant van haar zei dat ze beter weg kon gaan. Maar een andere veel sterkere kant zei dat het beter was om te blijven. Dus duurde het niet lang voor ze weer recht ging staan en zich tegen hem aan drukte. "Ik ga niet weg." Zei ze op een onmenselijke toon. Wat meer dierlijk klonk dan ook maar haar stem leek. Maar het was duidelijk verstaanbaar. Ze wist alleen niet hoe ze dit alles aan zou pakken. Ze zou echt uit haar schulp moeten komen en dat betekend dat ze zich zo min mogelijk mocht veranderen bij hem in de buurt maar dat was niet vol te houden. Soms nam het 'beest' het van haar over en daar kon ze helemaal niks aan doen. En dat zou ze hem uiteindelijk ook moeten zeggen.


    Nothing isn't better or worse than anything. Nothing is just nothing - Arya Stark

    •Hades•



    Ze veranderde terug in een mens nadat ze een lange tijd naar haar had zitten staren. “Ik ga niet weg”, zei ze met haar stem nog half hangend bij een dier. Ze drukte zich tegen hem aan en Hades sloeg een arm rond haar en drukte zich tegen haar aan. Hij sloot zijn ogen en genoot van het moment. Hij wou van dit moment genieten en niks overhaasten. Als ze op hem zou vallen, oké dan zou hij haar kussen maar hij wist dat ze nog niet zo ver was. Hell, hij was ook niet zo ver. Hij kon zichzelf nog niet helemaal blootgeven. Dat zou te veel van hem kosten, dat was onmogelijk. “Wat zijn we allemaal fucked up”, zegt hij stil en hij opent zijn ogen en staart naar het landschap. Hades kijkt haar glimlachend aan door haar antwoordt en dan blijven ze weer even stil staan. Dan laat Hades haar terug los en zegt hij: “Ik ga terug naar mijn kamer, opruimen, als je mee wilt er is plaats genoeg.” Dan liep hij terug naar zijn kamer en begon hij daar alle boeken terug op volgorde van ouderdom te leggen. Hij vervloekte zichzelf dat er een scheur was in één van zijn oudste boeken en legde het dan met extra voorzichtigheid terug. Zijn hoofd tolde nog steeds en zat nog steeds vol. Hij had afleiding nodig maar hij wist dat Lauren deze afleiding niet goedkeurde en hij besloot om het even uit te stellen tot dat er een ziel naar Hell moest in plaats van één van zijn zielen te nemen die hier beneden waren.



    Lauren Zinovjev

    Het voelde zo goed toen hij een arm om haar heen sloeg en hij zich tegen haar aan drukte. Lauren legde haar hoofd tegen hem aan en sloot kort haar ogen. Toch voelde ze zich iets gespannen, maar dat kwam waarschijnlijk meer om het feit dat ze niet gewend was om aan geraakt te worden als haar menselijke ik. Vooral door een man. Lauren was vooral blij dat hij haar niet probeerde te zoenen want dat was wel het laatste waar ze nu aan toe was. “Wat zijn we allemaal fucked up” Lauren opende haar ogen weer en keek hem aan. "Tja, wat verwacht je ook van een paar demonen." Glimlachte ze zacht terwijl ze hem bleef bekijken en de glimlach rond haar lippen bleef hangen. Ergens vond ze het best jammer dat Hades haar terug los liet maar eigenlijk hadden ze elkaar voor nu wel genoeg aangeraakt. Ze zette dan ook langzaam een stapje naar achteren om wat ruimte te creëren. “Ik ga terug naar mijn kamer, opruimen, als je mee wilt er is plaats genoeg.” Ze knikte enkel als antwoord en liep met hem mee. Ze liep wat achter hem aan om het feit dat hij wat sneller dan haar liep maar dat kwam waarschijnlijk omdat zijn benen langer waren dan de hare en zij dus kleinere stappen zette dan hij. Maar zo'n groot probleem vond ze dat nu ook al weer niet aangezien ze graag naar zijn achter werk keek bedacht ze nu net. Zodra ze in zijn kamer waren besloot ze hem te helpen met de boeken maar besloot ze maar niet zelf in de kast te leggen aangezien ze blijkbaar op volgorde gezet werd. Een volgorde die zij echter niet helemaal begreep. Uiteindelijk bleef ze naar hem kijken en zuchtte ze zacht toen ze een bekend gevoel in haar lichaam voelde. Het was iemands tijd. "Ik moet gaan, de plicht roept." Sprak ze zacht. Aarzelend bleef ze hem aan kijken, Niet echt wetend hoe ze nu weg moest gaan.


    Nothing isn't better or worse than anything. Nothing is just nothing - Arya Stark

    Vetis Lifeless
    Vetis was door de poort gestapt en kwam ergens ver van de stad vandaan waar hij op een droog heuvelachtig landschap kwam te staan. Vetis had gezegd dat hij zichzelf had verbannen, maar nu voelde hij een steek van verlangen om terug te keren, maar hij kon niet terug.
    Vetis liep over het landschap en liet zich daarna gewoon op de grond vallen. Hij dacht na en wist zelf dat hij vroeger zo geleefd had. Vetis keek naar de lucht en sloot zijn ogen:

    Vetis liep achter zijn zus aan. Ze waren buitenstaanders, demons die geen onderdak hadden. Vetis was met knikkende knieeen op de grond gevallen doordat hij niet meer kon lopen.
    Hij zat onder het bloed van het verdedigen tegen de andere buitenstaanders en zijn zus had hem overeind geholpen. Ze liepen vermoeid verder en kwamen aan bij het kasteel. Dit was het moment geweest dat ze ergens bij hoorde, geen buitenstaanders. Een familie...


    Vetis schoot wakker en lag nog steeds op de heuvel. Vetis stond overeind en liep rustig verder waarbij hij in de verte een huisje zag staan. Er brande rook uit de schoorsteen en hij hoopte dat ze hem binnen lieten.


    Vampire + Servant = Servamp

    •Hades•



    “Ik moet gaan, de plicht roept”, verbrak Lauren de stilte. Hades knikte en zei haar gedag en toen verdween ze. Hades zuchtte diep en dacht dan dat hij terug naar de aarde moest – hij was één van de weinige die wist dat de Hel en de Hemel een soort van deal hadden. Lucifer had het alleen tegen zijn vrouw en hem gezegd, mede omdat hij hem al zolang kende. Hij maakte een poort en kwam in het straatje terecht en daar, naast het smeulend vuur stond hij, de engel. Hades kneep even zijn ogen toe door de felheid van zijn grace. Hier was hij dus bang voor geweest. Hades was nooit bang geweest dat de mensen het zouden horen ,wat die zouden de persoon natuurlijk in het gesticht sturen, hij was bang geweest voor de Hemel. De Hemel dacht altijd veel te snel dat we oorlog wouden, wij namen zielen mee, zij namen zielen mee, einde. We hadden een soort bondgenootschap dat iedereen zich alleen bemoeide met zijn eigen dingen. Maar als mensen zouden horen dat er demonen waren dachten engelen direct dat we de Apocalypse wouden. De engel draaide zich om en toen zag Hades wie het was. Hij begon te lachen en liep naar de engel – die op zijn beurt ook grijnsde. “Hades!” riep hij met een grijns. “Zeus, lang geleden”, zei Hades met een grijns. Er was een tijd geweest dat Zeus over de aarde zwierf, omdat hij vrijheid wou, en toen ontmoette hij de net getransformeerde Hades. Samen deden ze zich voor als goden, ze verzamelden halfgoden en toen werden ze een team, Poseidon, was een nymf die macht wou en samen waren ze de 3. Maar toen werd Hades gestraft en besloot Zeus terug naar de Hemel te gaan. Hij was terug opgenomen en zorgde nu voor de zaken op de aarde. Dit was eenmaal niet de eerste keer dat Hades rommel moest opruimen van demonen. Sommige demonen, die voor de nieuwere demonen de eer hadden om bij Lucifers top 10 te horen, hadden mensen verteld wie en wat ze waren en wouden alleen een oorlog ontketenen. Hades moest dan altijd de zaken afhandelen met de Hemel – waarschijnlijk omdat Lucifer niet graag andere engelen zag – en zo kwam hij Zeus vaak tegen. “Wie was het?” vraagt Zeus als hij Hades loslaat. “Is dat echt nodig, hij is nog een jonkie, Lucifer zorgt er wel voor dat hij gestraft wordt”, antwoordt Hades terwijl hij naar de maan staart. “Je weet dat we alles classificeren”, zegt hij direct terug. Hades rolt met zijn ogen en zegt: “Over classificeren gesproken, hoe groot is mijn dossier al?” Zeus grijnst en zegt: “We hebben meerdere boeken nodig.” Hades grijnst terug en zegt: “Hetzelfde voor jou Zeus.” “Je wijkt weeral af, zoals altijd”, merkt Zeus stijf op. Hades zucht en zegt: “Hij heeft Vetis.” Zeus knijpt zijn ogen samen en denkt even na en zegt dan: “Nog nooit van hem gehoord.” “Dat komt omdat hij nog niks kan, het zou me zelf verbazen als hij al een ziel in Hell heeft gekregen en één keer maakt hij een fout en we hebben de Hemelse politie al.” Zeus grijnst en zegt: “Wel, bedankt voor de informatie en hou je demonen in het gareel.” “We zijn demonen, in het gareel houden bestaat niet”, zegt Hades verveeld terug. Zeus antwoordt niet meer terug en verdwijnt in een lichtflits. Als Hades zich terug omdraait naar het vuur ziet hij dat het verdwenen is, buiten wat as.

    Hopelijk is de uitbreiding van de mythologie niet erg, ik had plots inspiratie in dit toen ik op reis was :)

    *Melding*
    Ik ga voorlopig het topic overnemen en in goede banen (proberen) leiden. Ik zal iedereen een privébericht sturen omdat jullie nog willen meedoen of niet.
    Ik versta het natuurlijk als jullie op reis zijn, maar dan we tegen september toch terug kunnen beginnen. Voor de mensen die niet verder willen kunnen we of je rol overnemen of de rol vrijmaken. Het feit dat ik het topic voorlopig overneem is besproken met MissVedetta. Zij heeft het te druk in het 'echte leven' om nu een topic te leiden. Hou hier rekening mee en ik hoop dat we terug gaan beginnen (:

    [ bericht aangepast op 8 aug 2014 - 19:40 ]

    (Is het goed als ik nog een laatste post met vetis maak, dat hij dood gaat? Krijg ineens een idee.)


    Vampire + Servant = Servamp

    Lazulis schreef:
    (Is het goed als ik nog een laatste post met vetis maak, dat hij dood gaat? Krijg ineens een idee.)

    Geen probleem! (:

    Vetis Lifeless//laatste Post
    Vetis had niet gemerkt toen hij naar het huisje was gelopen een man had gezien die hij kende. Vetis hapte naar adem en zocht naar de benodigde lucht om te kalmeren.
    Vetis wilde wegrennen, maar twee handen grepen hem bij zijn lichaam en werd de duisternis in getrokken. Alles ging als een waas voorbij. 'Vetis, je hebt de demons in gevaar gebracht,' sprak de persoon voor hem die hij kende als Lucifer.
    'Ik wilde niemand in gevaar brengen,' riep Vetis om zich onderuit te halen, maar niets hielp. Lucifer liep naar de jongen toe en greep hem bij zijn kraag en liet hem onderuit zakken, op zijn knieen. Vetis zou hier nooit meer uit komen. Hij zag dat deze straf zijn dood zou zijn.
    Een stenen beker werd naar zijn mond gebracht, waarbij die tegen zijn lippen gekandeld werd.
    Een zoete vloeistof werd in zijn mond, maar slikken deed hij niet.
    'Slik,' siste Lucifer en Vetis kneep zijn neus dicht en Vetis voelde dat hij moest slikken. Het brandende vloeistof dat hij herkende als holy water ging als een vaart door zijn lichaam en hij viel naar voren, voordat hij de grond raakte werd zijn wereld zwart en gevoeloos en een hoopje stof.

    Bam, de dood van Vetis.


    Vampire + Servant = Servamp

    {Mogen we nu eigenlijk gewoon verder spelen of moeten we nog wachten? }


    Credendo Vides