RPG - Instituut voor Bijzondere Gevallen: Hawaï - 7 - Speeltopics

Het verhaal begint zeven jaar na het begin van het eerste verhaal. Nadat ze het Instituut hebben verlaten, wonen Kato, Cordelia, Emily, Wyatt en Rodey op het eiland waar Kato is opgegroeid. Inmiddels hebben Cordelia en Emily een kind gebaard.
De vulkaan op het eiland Montserrat begint weer actief te worden. Uit angst dat hij gaat uitbarsten, verhuisd iedereen met de kindertjes naar Hawaii, plus enkelen van Kato's familieleden die dieper in het bos wonen en hem geloven. Omdat ze allemaal zo verschillend leven en de luxe van het Instituut gewend zijn, zijn ze altijd afhankelijk gebleven van de mensen aan het vaste land van de Verenigde Staten.
Op Hawaii blijkt een hele nederzetting te zijn van vreemde wezens die niet in de mensenwereld kunnen wonen en om welke reden dan ook, hebben besloten om niet bij hun soortgenoten te zijn. Er is maar een kleine groep van die wezens die hen durft te vertrouwen.Langzaam wennen ze aan het leven op Hawaï, maar later blijkt dat ook daar niet altijd alles veilig is.

Meer uitleg en het inschrijftopic vind je hier

Het dorpje

[ bericht aangepast op 9 maart 2014 - 15:02 ]

Zaldrizes buzdari iksos daor. Maester > Zaldrizes

'Waarom doe je alsof het je koud laat?' vroeg Cordelia. 'Hij is je man!'

You were born with wings. Why prefer to crawl through life?

'Dat weet ik heus ook wel! Ik zeg toch ook dat ik me schuldig voel?'

If you want the rainbow, you gotta put up with the rain

'Je zegt dat je je schuldig voelt, maar je komt zo ongeïnteresseerd over. Ik bedoel er niets mee hoor,' zei Cordelia. Alles wat ze zei werd natuurlijk weer verkeerd opgevat.

You were born with wings. Why prefer to crawl through life?

'Nee, dat zal wel niet.' Als Cordelia haar een beetje zou kennen, dan zou ze inmiddels wel moeten weten hoe Emily zich in werkelijkheid zou voelen, maar dat bleek dus niet het geval te zijn.

If you want the rainbow, you gotta put up with the rain

'Het is wel duidelijk dat je me niet gelooft,' zei ze met een stalen gezicht. Ze was het een beetje zat dat ze steeds zaten te ruziën om niets. Voor de tweede keer vanavond was ze in staat om naar huis te gaan, weg van dit stomme avondje.

You were born with wings. Why prefer to crawl through life?

'Dat weet je helemaal niet. Je weet helemaal niet wat ik denk,' zei Emily, die direct het glas aan haar mond zette en nog een flinke teug naar binnen goot. 'Je kent me helemaal niet meer.'

If you want the rainbow, you gotta put up with the rain

'Nou, zo mag je niet over Baiel praten, hoor!' zei Athiabbe die een arm om Emily heen sloeg en Cordelia glimlachend aankeek. 'Niemand is perfect, hoor! Je moet maar blij zijn dat hij nog wat van je wil!'

Zaldrizes buzdari iksos daor. Maester > Zaldrizes

Emily veegde onopvallend langs haar ogen en snoof. 'Dat probeer ik ook,' zei ze.

If you want the rainbow, you gotta put up with the rain

Cordelia's ogen vulden zich met tranen. Wat een gemene opmerking!
'Misschien moet je inderdaad maar blij zijn dat hij nog iets van je wil,' zei ze met overslaande stem. 'Het kan zo over zijn.' Ze knipte met haar vingers. 'Als ik je zo zie ken ik je inderdaad niet.' Ze liep naar buiten en gooide de deur met een klap dicht. Ze ging een paar meter verderop op een bankje zitten en staarde met betraande ogen voor zich uit. Wat een rot avond.

You were born with wings. Why prefer to crawl through life?

Athiabbe deed een poging om Emily binnen te houden, maar die was niet te stoppen. Ze beende achter Cordelia aan en ging recht voor haar staan. 'Wat ben jij gemeen!' Ze had ook tranen in haar ogen gekregen, maar keek wel kwaad naar Cordelia terwijl ze haar vuisten had gebald. Ze wilde zo graag ergens tegenaan slaan, maar hier was geen kussen of iets dergelijks waar ze haar frustratie gewoonlijk kwijt kon en daarom stampvoette ze. 'Jij hebt niet eens dóór hoe gemeen je bent! Jij weet helemaal niet hoe het nu gaat, jij weet niet eens wáárom ik niets meer met Baiel wil doen en je oordeelt er maar gewoon op los! Ik heb een nieuwtje voor je, maar niet iederéén heeft een leven dat haar zo makkelijk afgaat als bij jou!'

If you want the rainbow, you gotta put up with the rain

'Nee, hoe zou ik dat moeten weten? Je houdt blijkbaar de schijn op dat alles zo goed met je gaat! Ik ben geen helderziende, Emily!' Ze kwam overeind. 'En mijn leven is ook niet altijd rozengeur en maneschijn, ik wou dat je daar eens over ophield! Mijn leven afdoen als perfect. Nou, ik kan je verzekeren dat dat het niet is. Kato en ik hebben ook vaak genoeg onze ups en downs. Jij bent hier de enige die gemeen doet!'

You were born with wings. Why prefer to crawl through life?

'Kato doet niet moeilijk als hij een keertje op de kinderen moet passen. Kato is blij als hij 's avonds eens een keertje niet hoeft te werken. Kato werkt zodat jullie genoeg geld hebben om niet in dat stomme rothotel te wonen, en die gebruikt niet constant de smoes dat hij meer wil genieten van het leven, en die zegt ook niet dat genieten voor hem blijkbaar niks met zijn gezin te maken heeft!'

If you want the rainbow, you gotta put up with the rain

'Nee, waarom zou hij? Hij geniet van het leven met mij en de kinderen.' Ze ging weer zitten en zuchtte diep. 'Dat is er dus aan de hand? Met Baiel? Waarom heb je me dat niet eerder verteld? Waarom doe je dat op deze manier? Je weet toch dat ik altijd naar je wil luisteren!' zei ze wanhopig. 'Het is echt heel gemeen om te zeggen dat ik je niet ken, als je al die dingen voor me verzwijgt.'

You were born with wings. Why prefer to crawl through life?

'Nou, gezellig,' zuchtte Athiabbe en ze zakte onderuit op de bank. Limany hief haar kop op en maakte een meelevend geluid.
Athiabbe nam nog een slok uit haar glas en keek naar de rest.
'Ik heb geen zin om me er mee te bemoeien. Dat helpt toch niet.'

Zaldrizes buzdari iksos daor. Maester > Zaldrizes

'Zo zou het ook moeten zijn! Zoals het bij jou en Kato is!' Emily voelde hoe ze in elkaar zakte. Ze ging op het bankje zitten en sloeg haar handen voor haar gezicht. 'Ik begrijp gewoon niet waarom Baiel niet bij mij wil zijn, waarom hij niet bij zijn kinderen wil zijn... Blijkbaar zijn wij niet goed genoeg voor hem!' Ze slaakte een zucht en sloot haar ogen. 'Het is echt niet makkelijk om dat zomaar tegen jou te zeggen... "Hé, Cordelia, weet je trouwens dat mijn man, je weet wel, die man die bijna zou sterven, van wie ik dacht dat hij niet meer leefde, dat ik me niet meer tot hem aangetrokken voel?"' Ze schudde haar hoofd. 'Ik doe écht mijn best om van hem te houden. Echt heel hard.'

If you want the rainbow, you gotta put up with the rain