The 19 years later, the new Generation • Harry Potter RPG [Speeltopic 4] - Speeltopics

*je mag zoveel karakters als je wilt aanmaken
*als je iets wilt zeggen of vragen, tussen haakjes*houw het netjes a.u.b.
*volgt de verhalenlijn van J.K Rowling.
*min. 100 woorden per post.
*geen ruzies
*als je niet meer mee doet, ga je netjes afmelden.
*Geen andere personages besturen tenzij je daar toestemming voor hebt van de person zelf
*wil je mee helpen met het opbouwen van deze RPG? stuur me maar een PB'tje (:
*je Nederlands of spelling hoeft niet goed te zijn, als je er maar plezier in hebt!
*en heb vooral veel plezier
*en geef me een koekje
*en er is altijd wel plaats voor een nieuwe karakter, ook al zijn we in het midden van de jaar

Saving people, hunting things, the family business デ--▸ •••

Amy Lynn Winchester || Klassenoudste || Zesde jaars || Ziekenzaal

Kreunend wende ik mijn gezicht af toen Madame Plijster de pijl uit Campbell zijn bewusteloze lichaam trok. Ik wist dat Campbell dit wel zou overleven. Hij was nu immers in de ziekenzaal en de oude verpleegster wist altijd de juiste dingen te gebruiken om iemand te helen.
'Robert, wil je Finn voor mij halen?' vroeg ik hem zacht terwijl ik naar hem op keek. Ik pakte voorzichtig zijn hand vast en kneep daar zachtjes in. Vervolgens liet ik die weer los en wendde ik mij tot Scorpius die met een verdrietig gezicht naar Campbell staarde.
'Het komt wel goed met hem.' beloofde ik de blonde jongen. 'Hij moet dit gewoon overleven.'


[Oke, ik ga er nu vandoor. Spreek jullie later! ^^]

"We accept the love we think we deserve."

Scorpius Malfoy - 5de jaars Huffelpuf - aanvoerder, keeper - klassenoudste

Eindelijk komen we aan bij Zweinstein. Ik negeer alle vragen en rare blikken als we langs komen lopen en ga meteen door naar de ziekenzaal. Madame Plijster doet de deur open en ik zie dat ze al heeft geslapen. Als ze mij ziet knijpt ze haar ogen even samen. Ik kom hier te vaak aangezien ik niet erg voorzichtig ben en tijdens zwerkbal niet veel op beukers let. Ze gebaart dat ik Campbell neer moet leggen op een bed en ik doe dat meteen. Ze loopt weer weg en ik pak Campbells hand. Madame Plijster komt er weer aan en trekt de pijl uit zijn borst. Ik kan niet kijken aangezien het te erg is. Ze loopt weer weg en ik kijk Campbell pijnlijk aan. 'Het komt wel goed met hem.' Ik draai me om naar Amy. 'Hij moet dit gewoon overleven.' Ik knik. 'Hij heeft al veel meegemaakt. Hij moet het gewoon redden,' zeg ik. Ik zie een stuk perkament en inkt dus besluit ik een brief te sturen naar Campbells ouders. Ik pak mijn veer en begin te schrijven. Niet veel, gewoon dat hij ernstig gewond op de ziekenzaal ligt. Ik draai me weer naar Campbell. 'Komop, je kan heel wat aan.' Toch doet het pijn om hem hier zo roerloos te zien liggen. 'De laatste keer dat je bewusteloos was, was toen tijdens de wedstrijd tegen Zwadderich toen Adams een beuker naar je hoofd sloeg. Ik weet nog hoe je wakker werd en heel hard schreeuwde: "Hebben we gewonnen?" Maar we hadden niet gewonnen. Want jij bent de beste speler die we hebben en ik kon me niet meer concentreren op die stomme snaai. Hij vloog voor mijn neus maar ik kon alleen maar aan jou denken omdat jij gewond was. Ze lachten me uit, maar dat maakte me niet uit want jij was weer bij bewustzijn...' Mijn stem stokt even. De angst slaat opnieuw toe als ik naar de grote rode plek bij zijn borst kijk.

Spoiler alert: you will save yourself

Robert Fransico D'Ablaing - Klassenoudste - Seeker - Griffoendor 5de jaar

Ik knikte naar hem terwijl ik toe keek naar madame Plijster die nu Campbells gewaad en t-shirt uit trok- en daaronder een hemd. Die ondertussen onder het bloed waren. Verbaasd liep ik naar Campbell toe en met mijn hand ging ik over de littekens die ik zag. De een zag er erger uit dan het ander. Ik wierp een verbaasde blik naar Scorpius. Een enorm schuldgevoel kwam naar boven; sneed hij zichzelf? Waarom heb ik er nooit meer aandacht besteed sinds toen.
Madame Plijster smeerde een serum op de wond terwijl ik ook haar blik over de littekens zag gaan. Ze voelde er aan maar ze zei er niks over. Ze deed Campbell een japon aan; die iedereen kreeg als ze gewond op bed lagen. Ze ging naar Amy toe; ‘Blijf maar een nachtje hier slapen- dat zal voldoende zijn denk ik. Ik doe het licht nu uit en we kunnen niks meer dan dit voor de jongen betekenen. Waarschijnlijk hersteld hij zich wel, hij is erger gewend.’ Ik voelde haar stem trillen wat mij deed huiveren. Snel draaide ik me om om naar Finnick te gaan.
Ik rende de trappen af om richting de grote zaal te gaan.

[ bericht aangepast op 27 feb 2014 - 12:36 ]

When I taste Tequila, Baby, I still see ya

[Mag Isabelle, Robert gaan stalken? ]

The monsters running wild inside of me. I'm faded

Feaser schreef:
[Mag Isabelle, Robert gaan stalken? ]

When I taste Tequila, Baby, I still see ya

[Nooo! Hij moet in de gang zijn. Niet in de zaal )': Crying!]

The monsters running wild inside of me. I'm faded

Feaser schreef:
[Nooo! Hij moet in de gang zijn. Niet in de zaal )': Crying!]

When I taste Tequila, Baby, I still see ya

Isabelle Crowley || Klassenoudste || Seeker || Vijfde jaars ||

Ik stond op en keek Nola,Serena,Henri en Rowan heel even aan. ''Ik ben zo terug.''Zei ik tegen ze. En ik keerde mij om - om weg te lopen. De Groote Zaal uit. Mijn blik had ik strak op de grond gericht en een zucht verliet mijn mond. Ik liep de trappen op en zag schoenen een eindje verder. Verbaasd keek ik op. Robert, hmm hij zag er niet erg vrolijk uit. Langzaam liep ik naar hem toe. ''Hoi.''Zei ik tegen hem. ''Zoek je iets of iemand?''Vroeg ik hem.

The monsters running wild inside of me. I'm faded

Robert

‘Hoi.’ Ik keek op en ik zag Isabelle. Ook al kende ik haar pas sinds vanmorgen klonk haar stem bekend.
‘Zoek je iets of iemand?’ Ik twijfelde; moest ik haar dingen vertellen of zou ik gewoon doen alsof er niks aan de hand is. Waarschijnlijk kreeg de hele school morgen er toch lucht over.
‘Nee hoor, ik wilde alleen even rust van al dat kabaal; ik was eigenlijk net van plan terug te gaan.’ Zei ik. ‘En jij dan?’ het was meestal niks voor Zwadderaars om opeens hen alleen tegen te komen op de gangen zonder voorbedachte rade.

When I taste Tequila, Baby, I still see ya

Isabelle Crowley || Klassenoudste || Seeker || Vijfde jaars ||

Hij keek op en dacht even na. ''Nee hoor, ik wilde alleen even rust van al dat kabaal; ik was eigenlijk net van plan terug te gaan.''Antwoordde hij. Kort knikte ik. ''En jij dan?''Vroeg hij me. Ik haalde even mijn schouders op. ''Geen idee, ik heb geen zin in al die drukte. Dat krijg je al genoeg dit jaar. ''Antwoordde ik. Eigenlijks was ik nieuwschierig naar het tafereel van net.
Austin Jase die Amy zoende? Dat is best om te lachen. Een onzekere jongen die een meisje midden in de Groote Zaal kust? Ge-wel-dig!

The monsters running wild inside of me. I'm faded

Robert

Ik glimlachte door haar opmerking. 'De jaar is nog niet eens begonnen en er was al drama.' Met een blik op wat er de hele dag gespeelt had. Eerst brooke die me zoende, daarna drama in de trein met Isabelle, wat ik eerlijk gezegt wel fijm vond totdat Finnick kwam.. maar dat zal ze nooit mogen weten. En nu amy, cambell, austin incident. Soms werden dingen gewoon te veel.
'Nou uhm, zullen we maar weer naar binnen gaan?' Ik had eerlijk gezegt geen idee wat ik met haar aanmoest, ookal wenste ik wel dat ik het wel wist.

When I taste Tequila, Baby, I still see ya

Isabelle Crowley || Klassenoudste || Seeker || Vijfde jaars ||

''De Het jaar is nog niet eens begonnen en er was al drama.''Glimlachte Robert naar me. Een kleine grinnik verliet mijn mond. ''Dat kun je wel zeggen ja.''Antwoordde ik. Mijn blik ging door het verlaten trappenhuis. ''Nou uhm, zullen we maar weer naar binnen gaan?''Vroeg Robert me. ''Eh..is goed ja.''Antwoordde ik. ''Heb je zin in dit schooljaar?''

The monsters running wild inside of me. I'm faded

Scorpius Malfoy - aanvoerder, seeker - klassenoudste

Mijn mond valt open en ik kijk op naar Robert. Meteen denk ik aan een keer na zwerkbaltraining waarbij ik een litteken op zijn arm zag. Hij zei tegen mij dat hij was gevallen ofzo. Nu valt het litteken bijna niet meer op vanwege de anderen. Ze smeert een serum over de wond en ik bal mijn handen tot vuisten omdat het er ontzettend pijnlijk uitziet. Madame Plijster kijkt me aan. 'Je kan vanacht hier blijven. Over een paar uur moet er weer serum op dus dan kan je dat op zijn wond doen,' zegt ze. Ik knik en wacht tot ze weg is. Dan doe ik mijn schoenen uit en ga ik bij Campbell in bed liggen. Na een tijdje val ik dan toch in slaap:.

Spoiler alert: you will save yourself

Robert

'Heb je zin in dit schooljaar?' Vroeg ze aan me. Ik bleef staan en dacht aan Campbell terug. 'Eerlijk gezegt niet. Jij?' Vroeg ik aan haar. Ik moest weer terug denken aan zijn littekens op zijn lichaam. Hoe kwam hij er aan. Ik hoopte dat hij zich blij zou voelen als hij weer bij bewust zijn kwam maar ik had een voorgevoel van niet. Opeens schoot weer omhoog waarom ik hier heen kwam; voor Finnick. Ik wist niet eens of we nu nog het ziekenzaal in mochten.

When I taste Tequila, Baby, I still see ya

Campbell Saunders

Met een schrok word ik wakker en ik wilde overeind schieten maar ik viel meteen neer weer in de kussens. Wacht kussens? Was ik niet dood? Ik voelde iemand gedeeltelijk op mij liggen; Scorpius. Ik keek naar zijn gezicht hoe zijn adem over mijn gezicht heen streek en zijn arm lag beschermend om mij heen. Ik kreeg een steek door mijn lichaam hoe ik hem nu zag liggen. Het liefst wilde ik hem zoenen maar ik wist dat dat alles nog moeilijker zou maken.
Ik keek om mij heen en als ik het goed herinnerde lag ik in het ziekenhuis. Ik kneep mijn ogen dicht terwijl ik mijn hart voelde bonken tegen mijn ribben. Waarom kon ik ook nooit wat goeds doen? Zelfs in dood gaan faal ik. Ik keek naar het andere bed en ik zag Amy. Hoe kwam zij hier?
‘Dat heb jij gedaan, Campbell.’
Ik schrok van die stem.
‘Ik heb gedaan wat je wilde.’ Mompelde ik zachtjes.
‘Waarom leef je dan nog?’
Ik sloeg mijn ogen neer; hij had gelijk. Ik voelde koud aan terwijl er een deken over me heen lag. Met een arm sloeg ik de deken een gedeelte van mij af en ik was ingebonden met een verband. Ik voelde er aan en het voelde beurs en stekerig.
Mijn hand ging verder naar onderen waardoor ik littekens voelde; zou iemand deze gezien hebben? Waarschijnlijk madame Plijster en Scorpius? Ik verborg ze altijd door met omkleden een hemd te dragen tijdens het omkleden. Sommige littekens zagen er luguber uit.
Mijn blik ging weer door de kamer terwijl er tranen in mijn oog sprongen toen ik Amy zag liggen. Zou ze dood zijn; of ernstig gewond? Beide waren vreselijk om op je geweten te hebben
‘Er is daar een oplossing voor; je had het beloofd.’Ik knikte en ik keek de kamer rond; een glinstering van een voorwerp lag op een kastje tegenover mij; een mes.
‘Doorboor het mes in je hart; kom je belofte na. Maak je familie voor een keer trots.’Ik slikte en voelde of ik mijn toverstaf had maar die had ik echter niet. Ik keek naar Scorpius die nog steeds onbewogen naast mij lag. Ik zou er alles voor doen om hem nog eens vast te houden hem zoenen.
Ik zuchtte en wilde uit bed stappen maar in plaats daarvan viel ik met een dreun op de grond door de arm van Scorpius waarmee hij me vast gehouden had.
Ik bleef even stil maar ik hoorde niks. Snel kroop ik naar het kastje en pakte het mes. Met een gehijg ging ik tegen de muur zitten; nu zou niks meer tussen ons komen.
Ik streek met het mes langs mijn been. En door de glinstering van het mes moest ik aan Scorpius denken; wat zou ik hem missen maar ik wist dat hij beter af was zonder mij. Ooit zou hij me dankbaar zijn.
‘Zeg gedag tegen Nathaniel.’ Hoorde ik de stem in mijn hoofd zeggen; ik wist dat ik het nu moest doen. Ik wierp nog een blik naar Scorpius. ‘Het doel heiligt de middelen.’ Fluisterde ik terwijl er tranen over mijn wangen rolde. Ik keek naar Scorpius en ik stak het mes in mijn borst waarna ik hem er weer uit trok.
‘Dit is voor Scorpius.’ Fluisterde ik door mijn tranen heen.
Ik stak hem weer met een kreun er in. ‘Dit is voor Amy.’
Ik haalde hem weer eruit en ik hoestte bloed op. Nog een keer. Ik probeerde op mijn hart te mikken terwijl ik hem weer in mij stak;
‘Dit is voor Nathaniel.’

[ bericht aangepast op 27 feb 2014 - 14:14 ]

When I taste Tequila, Baby, I still see ya