[Speeltopic] Nyctophilia • One Direction 1 - Speeltopics

Ooit komt er een dag we vrij zijn.
Ooit komt er een dag we vrij zijn.
Ooit komt er een dag we vrij zijn.
Ooit komt er een dag we vrij zijn.
Er komt een dag dat we vrij zijn.

Als je heel stil bent, kun je horen dat deze gedachten rondspoken in de hoofden van de vijf jongens van One Direction. Het lijkt het perfecte leven wat deze jongens hebben, maar je wilt niet in hun voetsporen treden. Voor nog geen goud zou je dat willen. Wat niemand namelijk weet is dat deze band niets liever wilt naar het moment van voor het beroemd zijn. De momenten dat ze zichzelf konden zijn, of het moment dat ze zichzelf kunnen zijn, omdat ze geen contract meer hebben lopen met hun huidige management.
Louis, de jongen die uit wilt komen wie hij werkelijk is. Louis wilt niet langer rondlopen met het geheim dat Zouis Malikson echt is. Hij wilt Zayn niet voortdurend zwart maken en alleen bij hem in de buurt komen, zodra alle camera's verdwenen zijn. Hij wilt niet meer dat het management de romance uit elkaar probeert te drijven.
Niall, de kleine blonde Ier, die niets liever wilt dan terug naar Ierland. Terug naar Ierland, omdat hij het beroemd zijn zat is en verschrikkelijk last heeft van heimwee. Hij wilt niets liever dan bij zijn familie zijn en als onbekende gitarist in de kroegen wil jammen. Het gene wat hem nog altijd het beste bevalt.
Liam, de jongen die word gedwongen om door te gaan. Door te gaan terwijl zijn gezondheid op het spel staat en waar het binnenkort nog eens een keer faliekant mis mee kan gaan als hij geen rust krijgt.
Harry, de jongen die zijn relatie op het spel moet gaan zetten. Hij word verplicht om te doen dat hij single is, of met iemand anders moet daten, omdat zijn echte vriendin zwanger is. Een slechte iets voor de imago van de band vind het management, dus daar moeten ze ook niet aan denken.
Gaat het deze jongens samen lukken om hun eigen leven te gaan leiden? Misschien met een klein beetje hulp van hun familie? Stappen te ondernemen voor het straks echt mis gaat? Of is het al te laat?

I'm not the option you shouldn't have chosen.

Rollen •
• Harry Edward Styles • Kanga
• Louis William Tomlinson • Roe
• Niall James Horan • KiliOfDurin
• Liam James Payne • PresIey
• Zayn Javadd Malik • quin98

• Jillian 'Jill' Hailey Summer • Beifong
• Louise Hadewych Cleadde • Whisperings
• Mikayla 'Mickey' Danelea Daly • Roe
••



Invullijstje •


Regels •


Het begin:
De jongens zijn net ingelicht over een project waardoor zij de eerstkomende weken zoveel uur per dag achtervolgd zullen worden door een cameraploeg. Het zou een begin zijn voor een tv programma waardoor fans mee kunnen kijken in het dagelijkse leven van deze vijf jongens, maar ook een eind moet komen aan de roddels. Natuurlijk geweldig voor hen, maar voor de jongens een nachtmerrie die werkelijkheid word.
Deze avond zijn ze nog vrij, om te doen hoe of wat, zodat ze morgen hun levensstijl om kunnen gooien. Maar was dat wel een slimme zet geweest?

[ bericht aangepast op 28 feb 2014 - 19:26 ]

---

If we hug a little tighter, our hearts will be a little closer

Zayn Malik

Toen Louis mijn lippen omhoog deed met ze vingers schudde ik even lachend mijn hoofd. ' Je bent gek' zei ik en glimlachte liefjes naar hem, hij was gek maar wel mijn gek. ' Dat je dronken ben heeft hier niets mee te maken en dat laatste ben ik het toch niet helemaal mee eens' zei ik tegen hem en woelde nogmaals door zijn haren heen. De volgende woorden van de jongen lieten me knikken, hij zou zich wel vervelen of zo dat die daarom een laptop nodig had. Ik wurmde me uit zijn greep en dacht even na. Ik liep uiteindelijk naar het meisje toe, ' Hey uhm, heb je toevallig een laptop bij je?' vroeg ik maar op dat moment gebeurde er ook nog iets anders. De stem van Niall was door de kamer te horen en een glimlach verscheen op mijn gezicht. Hij ziet iets in het Iers en het was duidelijk niet tegen mij maar toch maakte het me blij. ' Je hebt het gered Nialler' zei ik blij en glimlachte naar hem. Ik besloot de twee maar even met rust te laten en kroop weer bij Louis in bed. ' Jij en onschuldig Louis? Waarom heb ik het gevoel dat daar iets niet klopt?' vroeg ik lachend en drukte een kusje op zijn mondhoek. ' Lessen met een B he? Dan ken ik alleen maar Biologie' zei ik lachend en die lach werd luider bij zijn volgende woorden. ' Dat is waar ja' zei ik en had toch niet zo heel veel problemen met zijn straffen. ' Tommo blijf van me haar af' gromde ik zachtjes toen ik zijn hand door mijn haar voelde gaan maar grinnikte wel zachtjes, hij kon het vaak niet laten en ik vond het ook niet heel erg. Hij was bijna de enige die geen boze reactie kreeg na het aanraken van mijn haar. ' Nog wel ja' mompelde ik zachtjes na de woorden van Louis, hij wist ook wel dat het nog is verkeerd af kon lopen. ' Ik zou het graag doen ja, maar ik weet niet of dat echt kan' mompelde ik en keek Louis aan. Nog maar drie uurtjes in dit geweldigee ziekenhuis en dan konden we eindelijk terug naar huis. ' ik neem je mee ja, over drie uur' zei ik en knikte bij zijn volgende woorden. ' Laten we die laatste drie uur maar leuk maken ja!'

[Iemand voor Louise?]

---

"Live simply, so others can simply live." - Matthew Espinosa

Mikayla Daly
Mijn vingers verstrengelde zich met van de jongen, die op dit moment nog breekbaarder leek dan dat hij normaal al leek. Heel voorzichtig liet ik mijn hand afglijden naar zijn borst, om deze daar te laten rusten. Ik draaide mijn hoofd toen Zayn mijn richting op kwam lopen en vroeg of ik toevallig een laptop bij me had. Heel even keek ik de jongen verbaasd aan, maar om te antwoorden kreeg ik de tijd niet, want een Iers stemgeluid liet me razendsnel omkijken naar Niall. Een brede glimlach was op mijn gezicht te vinden door het feit dat de jongen wakker was. Iets wat alleen werd bevestigd doordat ik in een paar blauwe ogen keek, blauwe ogen die ik maar al te goed herkende. 'Je bent wakker,' zei ik zachtjes teruggeschakeld naar het vertrouwde Iers.
Zijn woorden verbaasde me en ik had een kleine seconde nodig om het ook tot me door te laten dringen. 'Je bent dronken,' was het eerste wat zachtjes over mijn lippen rolde, maar uiteindelijk werd mijn glimlach omgetoverd in een grijns. Ik boog me voorover om een zacht kusje op zijn voorhoofd te drukken en te knikken. 'Maar als het serieus blijft, dan zou ik niets liever willen, schat.'
De jongen probeerde omhoog te komen, maar werd tegengehouden, wat hij sowieso zou worden. Was het niet op deze manier, dan was het wel door mij. Mijn hand gleed toch naar zijn wang, om mijn hoofd te schudden bij zijn gevloek. 'Doe alsjeblieft even rustig. Je bent net wakker en ik heb je langer nodig,' zei ik zachtjes. Natuurlijk snapte ik het, maar we verzonnen er zometeen wel iets op. Hij moest nog even rust houden. 'Ik hou ook van jou, Nialler,' verliet mijn mond met een glimlach, om me ietwat te draaien. Mijn capuchon gooide ik deze keer wel van me af, om mijn blik over zijn gezicht te laten glijden. 'Maar laat me nooit meer zo schrikken,'

---

If we hug a little tighter, our hearts will be a little closer

Whisperings schreef:
[Iemand voor Louise?]

Liam?

---

How far is far

Louis Tomlinson
'Gek op jou, heel erg gek,' zei ik onschuldig, wetende dat hij het op een andere manier bedoelde, die ook redelijk waar was. Zayn zijn lieve glimlach was ook iets waar ik het voor deed, om zelf ook zachtjes te lachen. 'Waarom ben je het niet met me eens deze keer? En blijf van mijn haar af, Malik,' rolde zachtjes over mijn lippen, ook al vond ik het niet erg. Ik was een stuk makkelijker met mijn kapsel dan de jongen naast me. 'Je bent een schat,' zei ik zachtjes, om nog een kusje op zijn wang te drukken voor de jongen opzoek ging naar een laptop. Mijn ogen volgde de bewegingen van Zayn nauwkeurig, die naar het meisje liep. Deze wilde naar haar tas wijzen, maar de stem van Niall, die ons allemaal om liet kijken zorgde ervoor dat het er niet van kwam. 'Wat goed om je weer te horen, Niall,' rolde over mijn lippen met een glimlach voordat ik me omdraaide, zodat ik mijn armen om de jongen kon slaan, die weer bij me in bed kroop. De andere twee zouden ook wel eventjes was rust willen, ook al was ik nog steeds benieuwd wie het meisje was. 'Altijd, Zaynie, altijd. Net zo onschuldig als jou. En omdat je me dan niet al te goed kent, of me juist te goed.' Het laatste was het gene waar ik op gokte, want als iemand me moest kennen, was het deze jongen wel. Misschien kende hij me nog wel beter dan ik mezelf. 'Ik dacht een lesje van bedenk het zelf maar. Maar Biologie klinkt ook niet verkeerd,' zei ik met een onschuldige lach, die meer werd naarmate we begonnen over mijn straffen. Wie wisten beide hoe of wat, dus daar rolde verder niet heel veel woorden meer van over mijn lippen. 'Zaynie, je bent een na-aper, maar ik zal het doen.' Expres haalde ik nog een keer mijn hand door zijn haar, want ik wist dat ik een van de weinige was, die het wel kon maken. Daar maakte ik dan natuurlijk ook gebruik van. Net als van de woorden dat hij me wel mee wilde nemen. 'Doe het dan en wel nu graag,' mompelde ik, ondanks ik alles wel best vond zolang Zayn er was. Toch vond ik thuis nog altijd beter dan drie uur hier doorbrengen. 'We gaan het heel leuk maken. We hebben nog een straf en nog een gezellig iets op de laptop, dus maak je geen zorgen.' Om hem nog een kusje na te drukken.

---

If we hug a little tighter, our hearts will be a little closer

Zayn Malik

' En ik van jou' zei ik en keek even naar zijn onschuldige gezicht, hij wist dat ik het op een andere manier bedoelde maar dat maakte niets uit. ' Omdat je toch echt de liefste bent en deze kaar ga ik niet in discussie' zei ik en grijnsde even naar hem. Hij was gewoon liever dan mij dus dat moest die maar van me aannemen. ' Sinds wanneer mag ik niet meer aan jou haar komen?' vroeg ik en haalde mijn hand plagend nog een keer door zijn haar. Ik keek nog even het meisje naast het bed van Niall, wie was ze? Ik wou ze nu niet storen maar waarom had Niall nooit over haar verteld? Het leek op zijn vriendin maar ik wist het niet. ' Ja wij zijn samen heel erg onschuldig hé' lachte ik en knikte nog even, ik kende hem inderdaad te goed. We waren ook zo vaak samen dan wist je opgeef moment gewoon echt alles van elkaar. ' Ooh zo'n lesje' zei ik lachend en prikte een keertje in zijn wang. De jongen noemde me een na-aper en haalde vervolgens nog een keer een hand door mijn haar waardoor ik gromde. Ik pakte zijn handen vast en ging boven hem hangen. ' Volgens mij krijgt er hier nog iemand straf' zei ik lachend en grijnsde even. 'Nee, ik wil niet dat er iets mis gaat' zei ik toen hij wou dat ik hem nu meenam. ' Ja die straf kan maar die laptop moeten we dan wel even zien te regelen' zei ik omdat ik nu geen idee meer had waar ik die vandaan kon halen.

PresIey schreef:
(...)
Liam?

[Is goed, Louise zal Liam bellen.]

---

"Live simply, so others can simply live." - Matthew Espinosa

Louis Tomlinson
'Maar hoe kan iemand jou nu ook niet leuk vinden. Ik denk dat ik vervloekingen om mijn oren zou krijgen als iedereen komt te weten dat Zouis echt is,' zei ik nog net zo onschuldig, maar kreeg wel twinkelde oogjes door zijn woorden. 'Ik zeg deze keer niets behalve dat ik het niet met je eens bent.' Ik kwam wat omhoog, om een zacht kusje tegen zijn wang aan te drukken. Daarna haalde ik mijn schouders om terwijl ik zijn arm met moeite weer om me heen probeerde te wikkelen. 'Sinds..Uh, nou ja, nu,' antwoordde ik en liet het er maar bij, want ik wist dat de jongen zijn vingers anders helemaal niet meer uit mijn warrige kapsel zou halen. Mijn blik volgde, niet veel later, die van de jongen, om uit te komen bij het meisje bij Niall zijn bed. 'Er zal een reden voor zijn. Laat het nog even rusten en dan zal het vanzelf duidelijk worden,' zei ik zachtjes, al was ik zelf ook wel benieuwd. Over het algemeen waren we eerlijk tegenover elkaar en vielen de woorden uiteindelijk toch wel. 'Zouis ,de onschuldigheid' Malikson, is niet voor niets onze naam,' lachte ik, wetende waar het daar kwam. Als iemand de andere kende dan waren wij twee het toch echt wel. Een handigheidje van al een lange tijd bevriend geweest zijn en dagen op elkaar lip zitten. Je kon niets anders dan alles te weten komen en een open boek voor elkaar worden. 'Ja, zo'n lesje, maar ik neem nog steeds de biologieles ook als genoegen hoor,' rolde over mijn lippen, om mijn hoofd te draaien en naar zijn vinger te happen. De vinger die ik alleen vastpakte, om erna een zacht kusje erop te geven terwijl mijn andere hand door zijn haar gleed. Zijn reactie, dat hij niet veel later boven me hing, liet me verbazen, maar ook grijnzen. Mijn benen wikkelde zich rond de middel van de jongen, om met grote ogen te kijken. Mijn armen wilde ik rond zijn nek wikkelen, maar gezien hij deze nog steeds vast had, was dat geen optie. 'Doe het dan,' rolde lachend over mijn lippen. 'Aangezien je me toch niet nu al meeneemt en het dan misschien nog interessant kan worden.' voegde ik eraan toe. 'Dan kan je die laptop ook laten. Dat word dan koffie.'

[ bericht aangepast op 22 feb 2014 - 18:51 ]

---

If we hug a little tighter, our hearts will be a little closer

klik

---

If we hug a little tighter, our hearts will be a little closer

Zayn Malik

Ik grijnsde toen zijn benen om mijn middel sloten en ik keek hem recht in zijn ogen aan. Hij vroeg me eigenlijk gewoon voor zijn straf die ik eigenlijk nog niet eens had. Ik bracht mijn lippen vlak voor de zijne zodat er nog maar een millimeter tussen zaten en ik voelde zijn adem tegen mijn lippen aan. ' Daarvoor hebben we toch echt een andere kamer nodig' fluisterde ik daarna zachtjes in zijn hoor en beet daar zachtjes in. Daarna haalde ik mijn hoofd weer weg en keek hem recht in zijn ogen aan. Ik grinnikte even, dit werd nog grappig voor mij. Mijn hoofd bracht ik weer dicht bij de zijne maar meer deed ik niet. ' Is kijken hoeveel geduld jij eigenlijk heb Lou ' Zei ik terwijl een plagende grijns mijn lippen sierde en ik de jongen een knipoog gaf. ' Maar wou je nou nog koffie?' vroeg ik daarna aan Louis terwijl ik de jongen aankeek. Ik had zo'n gevoel dat hij heel weinig geduld had en of die die koffie nou nog wou wist ik ook niet zo zeker. Ik pakte zijn beide handen even met een hand vast terwijl ik mijn andere hand naar zijn gezicht liet gaan en ik met mijn duim zachtjes over zijn kaaklijn streelde terwijl ik wachtte op antwoord.

Louis Tomlinson
De heldere bruine ogen, die recht in de mijne keken, lieten me herinneren waar ik voor het eerst voor was gevallen. De ogen die onschuldigheid uitstraalde terwijl de jongen daar nog geeneens bij in de buurt kwam. Dezelfde onschuldigheid die in mijn ogen te vinden was toen ik een klein stukje omhoog kwam, om een kusje op de jongen zijn lippen te planten, waarna ik me weer terug op het kussen liet vallen. Zijn woorden zorgde voor grote ogen en een rilling die over mijn rug liep. De jongen wist net zo goed als mij dat hij ons, mij, op dit moment in een lastige positie zette. Dat was ook de reden dat ik op mijn lip moest bijten en mijn ogen langzaam dicht zakte. Niet dat mijn gedachten meehielpen, om mezelf te herpakken en gewoon door te gaan, ook al waren dat niet de enige problemen. 'Je weet dat we dat niet kunnen maken,' mompelde ik zachtjes, wetende dat als Zayn zo door zou gaan ik de regels met gemak kon verbreken. Zijn vraag over mijn geduld liet ik varen, want we wisten allebei dat deze niet al te veel was. 'Jij bent zo'n gemeen persoon, Malik,' rolde over mijn lippen, om hem langzaam aan te kijken en mijn hoofd te schudden. 'Het enige wat ik wil is dat je ophoudt of heel lief een andere kamer gaat zoeken,' antwoordde ik terwijl ik een hand los probeerde te wringen uit zijn greep, om omhoog te komen en de jongen met vernauwde oogjes aan te kijken. 'Je hebt geluk met je naam,' rolde over mijn lippen voor ik mijn hand op de zijne legde en heel zachtjes een kusje op zijn lippen drukte.

---

If we hug a little tighter, our hearts will be a little closer

Zayn Malik

' Wie zei dat je mij mocht kussen Tomlinson? je hebt nog steeds straf' zei ik en gaf een zacht tikje op zijn neus. Misschien was het niet leuk wat ik deed maar ik had hier gewoon zo de neiging naar. Hij had er ook zelf een beetje om gevraagd, al weet ik dat dit niet helemaal eerlijk is. Ik keek hoe zijn ogen dicht gingen terwijl hij op zin lip beet, dit was voor mij het moment dat ik maar al te goed doorkreeg dat hij dit niet lang ging volhouden. De volgende woorden van Louis zorgen ervoor dat de glimlach van mijn gezicht verdwijnt en ik zucht. 'Jaja..' mompelde ik met een toch een licht geïrriteerd toontje. Ik werd hier echt gek van, ik wou gewoon kunnen doen wat ik wou. Na zijn volgende woorden rolde ik dan ook van hem af en kroop het bed uit. Ik ging naast het bed op de stoel zitten. 'Nou zo goed dan, zo is er genoeg afstand tussen ons' zei ik en zuchtte nogmaals, ik was dit zo zat. De jongen wou me nog een kusje geven maar ik draaide mijn hoofd weg, 'Dan dit ook niet, wacht maar tot we thuis zijn'

Niall Horan
Ik hoorde een fijn bekend Iers geluid en glimlachte naar haar. Ik hoorde nog meer woorden, maar die kon ik nu niet snappen. Ik was te dronken om iets naast mijn moedertaal te kunnen snappen. Ik glimlachte en deed een aanzoek omdat dat het enige was waar ik na al deze verschrikkelijke waanbeelden aan kon denken. Ik rolde met mijn ogen bij haar constatatie dat ik bezopen was. Had ze dat nog niet gemerkt door mijn dubbele tong en zelfs in het Iers een zwaar accent. Ik glimlachte bij het kusje op mijn voorhoofd en haar toestemming. "Het was echt serieus. Ik wil niet meer zonder je. Nooit meer. Ik had er alleen een coma voor nodig om dat in mijn botte kop te krijgen." Ik probeerde me los te krijgen om haar te omhelzen, maar ik zat vast aandat verduvelde tuigje. Ik liet een hele rits vloeken gaan, maar stopte toen ze me tegenhield. Ik wilde hier niet liggen. Ik wilde haar in mijn armen sluiten en mijn roes uitslapen. Zacht mompelde ik nog dat ik van haar hield en ik straalde toen ik hetzelfde van haar terug kreeg. "Kom je naast me liggen? Ik ben moe. En ik beloof het niet meer te doen, want nu heb ik jou." zei ik oprecht. Tja, dronkenlappen en kinderen konden niet liegen. Ik pakte haar hand en drukte er een kusje op. Pas toen drong tot me door dat ik geen ring had. "Morgen ofzo gaan we ring shoppen. Het kan me geen ruk schelen waar ik moet zijn. Ik wil bij jou zijn. Daarbij kan jij het tuigje uit doen, dus ik kan met je terug naar huis als je wil." Ik wist niet dat het management er Paul eenslotje op had laten zetten, waardoor die niet uit kon totdat de bodyguard het uit deed, wat dus nooit was. Ik moest er zelfs gewoon mee douchen. Kut management. Ik had nu gelukkig wel nog iets om me voor in te zetten en voor te blijven vechten. Iemand die veel van me hield, zoveel dat ze helemaal naar dit verduvelde eiland was gekomen voor mij.

---

Bowties were never Cooler

Louis Tomlinson
'Jij ook, Malik, dus ik zeg dat ik jou mag kussen, want dat hoort bij jouw straf,' zei ik slim, om zijn vinger vast te pakken. 'Daarbij zal jij het helemaal niet erg vinden, want ik hoor je nooit klagen,' Verder hield ik me stil, onderdrukte de neiging om nog een kusje te geven. Ik liet Zayn wel gewoon zijn gang gaan, luisterde netjes, om het uiteindelijk zelf terug te pakken op een ander moment. Mijn ogen gleden voor een seconde dicht bij zijn doen en laten, om weer te openen bij zijn geïrriteerde toon waardoor ik even moest slikken. Deze reactie was niet mijn bedoeling geweest, maar ik snapte het wel, omdat in principe alles wat we wilde, werd verboden. Eigenlijk was dat dus de echte straf in plaats van wat wij hier allemaal in onze gedachten rond lieten spoken. Een straf omdat wij elkaar zagen zitten. Een zachte zucht verliet mijn mond toen de jongen uit het bed kroop, om er zelf ook uit te kruipen. Met moeite zette ik me op zijn schoot neer met opengetrokken benen, mijn voeten plaatsende op het stukje van de stoel die nog vrij was en mijn hoofd tegen zijn schouder. 'Zayn, je weet dat ik het zo bedoelde, toch? Denk je daarbij ook echt dat ik dit leuk vind?' mompelde ik zachtjes. 'Ik wil het liefste ook alles kunnen doen, de hele wereld laten zien dat de meeste geweldige jongen bij mij hoort,' voegde ik er zachtjes aan toe, om mijn vingers onder zijn kin te plaatsen. 'Kom op, doe niet zo dwars en geef me gewoon een kus, schat,' zei ik zachtjes, om al een kus van hem te stelen. 'Dan krijg je thuis alles wat je hart je begeerd en nu niet kan,'

---

If we hug a little tighter, our hearts will be a little closer

Zayn Malik

Voor ik het wist zat Louis op mijn schoot en automatisch sloten mijn armen om zijn middel heen. 'Ik weet het Lou, jij kan er niks aandoen maar ik wordt er soms gewoon een beetje gek van ' zei ik en aaide even door zijn haar heen. Ik glimlachte bij zijn volgende woorden. ' Ik zou ook niks liever willen want van mij mag iedereen weten dat ik van jou hou en dat je altijd de mijne zult blijven' glimlach ik naar hem en keek hem aan toen zijn vingers onder mijn kin zaten. Ik luisterde naar zijn woorden en voor ik het wist zaten zijn lippen al op de mijne. ' Nou oké dan' zei ik en drukte een lange kus op zijn lippen. ' Sorry voor mijn reactie Lou' zei ik zachtjes tegen hem en trok hem wat dichter tegen me aan. ' Zorg jij dan maar dat je nog sneller naar huis mag' grijnsde ik naar Louis en drukte een kusje op zijn wang. ' Thuis maken we dit af' fluisterde ik daarna zachtjes in zijn oor waarna ik naar hem grijnsde en ik nog snel een kusje op mijn lippen plante. ' Nu kunnen we toch echt beter wachten tot we thuis zijn' zei ik tegen hem want dit was weer het moment dat ik weer verstandig begon te denken. Wie weet was er ineens iemand die hier foto's van ging maken of zo, dan waren we er echt geweest