• The 92th Hunger Games

    Everyone has got talents, and the Capitol knows that.
    But what if they decided to improve those talents?
    What if they'll make them stronger. What if they'll make a power of it?
    This is exactly what they did.
    They made this games special.


    Iedereen heeft zijn eigen talenten. Dingen waar hij of zij goed in is, dingen waar hij of zij minder goed in is.
    Omdat het Capitool besloten heeft dat deze spelen speciale spelen moeten worden, zullen zij de talenten van de tributen omvormen tot krachten.
    Elke tribuut heeft één bepaalde kracht. De ene zal kunnen vliegen, de andere kan gedachten lezen en nog iemand anders zal dan weer in een oogknip een stenen toren in brand kunnen steken.

    REGELS
    X Ik wil geen perfecte personages. Dat is verschrikkelijk vervelend om tegenover te spelen. Ik ga elk personage op zich na op het Mary-Sue bestaan door de quiz van Gilbertson
    X Je mag maximum 2 personages hebben. Maximum 1 meisje, omdat die sneller gaan.
    X Reserveringen blijven 3 dagen staan.
    X Probeer minimum 1 keer om de 3 dagen te posten in de vakantie. Als dit om de een of andere reden niet lukt, meld dat dan, alsjeblieft.
    X Niet allemaal 16+’ers. Natuurlijk is de kans groter dat je als 16+’er getrokken wordt, maar er zullen altijd wel wat jongeren in zitten.
    X Niet godmodden, powerplayen,…
    X “Hij/zij is een beroeps” is nog steeds geen reden je personage perfect te maken.
    X Ook beroeps hebben wapens waar ze niet mee kunnen omgaan, en ik heb liever dat dat er meer dan 1 of 2 zijn.
    X Niemand kan 35 dingen bemachtigen bij de hoorn. Je mag meerdere dingen hebben, maar hoe meer/hoe belangrijker de spullen zijn, des te groter de wonde die je oploopt.
    X Wonden verdwijnen niet zomaar. Die blijven totdat ze genezen zijn en zo’n wond is niet genezen als je gewoon even “floempie” zegt. Behalve als je natuurlijk de kracht hebt wonden te genezen.
    X Minstens 100 woorden per post
    X OOC tussen haakjes, maar nog steeds liever in het praattopic.
    X Geen one-liners. Lijkt me logisch als je 5 lijntjes moet schrijven.
    X Enkel ik (Hwin) open nieuwe topics, tenzij ik het aan iemand anders vraag en die persoon dat ook wil.
    X Ik trek lootjes voor de doden. Niemand wordt voorgetrokken, ook ikzelf niet.
    X Geen krachten in de trant van mensen kunnen doden met één oogknip. Tijdverdrijven kan ook niet, want niemand heeft het talent een beetje terug te kunnen keren in de tijd.
    X Caesar is rood, de hoofdspelmaker is groen.
    X We stoppen met tributen in te vullen als er nog 8 over zijn, we moeten tenslotte nog bloedbaddoden hebben. Er worden GEEN uitzonderingen gemaakt!


    Rollen
    District 1 || Luxeproducten:
    -
    -

    District 2 || Wapens en vredebewakers:
    -
    -

    District 3 || Elektronica:
    - Anastasia 'Anna' Larkins || WenseKronik
    - Laurens Marcell Oliver || LyraPhoenix

    District 4 || Visserij:
    - Madison Rose Evans || Celebration
    - Jonah Fisher || Hwin

    District 5 ||Opwekken van energie/medisch onderzoek:
    -
    - Nikolaj 'Nik' Petrov || WenseKronik

    District 6 || Transport:
    -
    -

    District 7 || Hout- en papierindustrie:
    - Eleanor Alice Carter || Gilbertson
    -

    District 8 || Textiel:
    -
    - Florence Thalua Rosewhite || LunaLovesit

    District 9 || Graan:
    -
    -

    District 10 || Vee:
    - Selena Semper || wankotje
    -

    District 11 || Landbouw:
    - Ayla Woods || MissPirate
    -

    District 12 || Steenkool:
    - Evelynn Fae Hawthorne || Cloacina
    -


    Arena:



    ~ Iedereen die niet ingevuld is sterft bij de hoorn
    ~ De kleding (felgroen, zie je lopen in het bos!): T-shirt, vestje (met kap), normale broek, laarzenµ
    ~ Als de RPG dreigt dood te lopen, trek ik lootjes. Anders om de week.
    ~ Rollen worden niet meer aangepast!


    Happy hunger games, and may the odds be ever in your favor!

    [ bericht aangepast op 5 jan 2014 - 12:29 ]


    Even as we grieved, we grew; even as we hurt, we hoped; even as we tired, we tried

    Ayla Woods ~ District 11

    Ik voelde de plaat omhoog gaan, en ik keek omhoog. Zonlicht scheen fel in mijn gezicht. Mooizo, geen ijzig koud landschap of zoiets. Ik keek om me heen. Voor me was de hoorn en overal om ons heen was bos. Daar kon ik me mooi in verschuilen. Zoek water! Dat was wat mijn mentor er bij me had ingehamerd. Ik kon mijn districtgenootje niet vinden. Die stond vast aan de andere kant van de hoorn. Ik keek naar alle spullen die om de hoorn uitgestald waren. Zou ik wat pakken? Voor me ligt een rode rugzak. Die kan ik wel grijpen en dan kan ik snel ergens het bos in rennen. 10… Nu begin ik toch echt zenuwachtig te worden. 9… Mijn handen beginnen vreselijk te trillen. 8… Mijn ademhaling gaat onmogelijk snel. Rustig aan. 7… Adem in, adem uit, in, uit. 6… In, uit, in, uit. 5.. Focus je Ayla, je kan dit. 4.. Gewoon die rugzak grijpen. 3.. En dan het bos in rennen, zo hard als je kan. 2.. Ik ga alvast in een goede positie staan, zodat ik snel weg kan rennen. 1.. Oh god! BOEM! Ik ren zo snel ik kan op de rugzak af, en dan sprint ik het bos in. Mijn conditie was niet erg goed, maar hij is verbeterd bij de trainingen. Zoef… Ik voel een vindvlaag naast mijn wang. Dan zie ik ineens een mes in de grond steken. Ik pak hem op en ren verder. Als ik het bos in verdwijn kijk ik nog even achterom. Zo te zien word ik niet gevolgd.


    'Your happy ending may not be what you expect. That's what will make it so special.' ~ Mary Margaret

    Laurens Marcell Oliver
    Ik trok Anna omhoog en rende met haar het bos in. Even keek ik haar aan en zag dat ze ergens moeite mee had. Daarbij stopte ik op een veilige plek en doorzocht de rugzak.
    Een flesje zonder water, wat gedroogd voedsel en een vislijn. Ik draaide me naar Anastasia om. 'Gaat het wel met je?' vroeg ik haar ook al zou het totaal niet goed met haar gaan, aangezien ze haar hand zo akelig vasthield. 'We moeten eerst ergens water zien te halen,' vertelde ik verder en pakte het kleine flesje zonder inhoud. 'En natuurlijk je hand verbinden.' Ik zocht om me heen om iets te bebruiken. Ik trok mijn vest uit en scheurde wat van mijn T shirt af en trok vervolgens weer mijn vest aan.
    Ik liep naar Anastasia toe. 'Geef je hand eens en vertel waar het zeer doet,' zei ik met de reep stof in mijn handen.


    Vampire + Servant = Servamp

    Nadat ik mijn rugzak even heb bekeken liep ik weer door. Na voor mijn gevoel uren lopen zag ik een smal beekje. Ik wilde er al van drinken, want ik was uitgedroogd. Toen zag ik een bloem in het water. Die bloem had ik bij de trainingen gezien. De bloem zorgt ervoor dat het water vol gif komt te staan. Ik was verdrietig en besloot verder te lopen. Ik besloot na een tijdje pauze te nemen en aat wat gedroogd fruit. Ik wilde weer verder lopen toen ik een paar blaadjes hoorde ritselen. Ik draaide me vloegensvlug om en probeerde te ontdekken wie degene was

    Florence Thalua Rosewhite || D8
    56, 55, 54... Deze minuut duurt te lang. Ik sta in mijn positie, mijn klauwen uit en klaar om te rennen. Om me heen is droge platte aarde, en verder niets dan bos. Perfect. Iedereen zal zich in de bossen verschuilen. Dat heeft natuurlijk nadelen, het bos is groot. Maar hoe groter de bondgenootschappen, hoe beter ze te vinden zijn. Zijn er trouwens wel teams? In mijn hoofd begin ik de laatste vijftien seconden mee te tellen. 3, 2, 1... De gong gaat. Ik sprint van mijn plaat en buk onder een springende tribuut. Ik ren naar de dolk die ik eerder zag liggen. Helaas had ook een andere tribuut het hierop gemunt, en heeft hij een bijl. Volgens mij kwam hij uit district 7. Hij werpt de bijl en deze schampt net langs mijn arm, die begint te bloeden. Woedend vlieg ik omhoog en raak hem in zijn borst met een klauw. Daarna gris ik de bijl uit zijn hand en volg de klauw in zijn borstkas. Daarna pak ik de dolk, gooi de bijl weg en sprint ik nog eens om de hoorn heen. Ik zie de andere dolk en pak hem snel weg. Ik rol weg langs het net gegooide werpmes die in de aarde belandt en schaaf met mijn wang langs de grond. Daarna sta ik snel op en ren ik het bos in, zonder om te kijken.


    { do you call yourself a freaking hurricane like me? }

    Selena semper

    Ik zag een konijn achter de bosjes vandaan komen en moest hard lachen. Ik besloot om terug te gaan om te kijken wat er nog in de hoorn.ligt. Dus ik moest weer eindeloos rennen. Toen ik een glimp opving van de hoorn bleef ik staan. Ik zou pas gaan als ik zeker wist dat er niemand meer is. Ik rustte even uit en wilde eigenlijk ook nog een val zetten. Ik besloot om de val later te zetten en zocht een goede overnachtingsplek. Toen zag ik volgens mij de jongen uit district 5. Ik dook snel achter de bosjes en hoopte dat hij mij niet had gezien.

    Nikolaj 'Nik' Petrov || District 5

    Nik hoorde wat geritsel, hield zijn dolk in de aanslag en keek naar het bosje dat net bewogen had.
    'Ik weet dat je er zit, wat is je kracht?' Vroeg Nik. Hij besloot dat als hij de kracht nuttig vond de gene niet te doden.


    Anastasia 'Anna' Larkins || District 3

    Toen ze stil stonden bekeek Laurens haar vingers, haar wijs en middelvinger waren gebroken. Anastasia beet op haar lip en maakte een klein piep geluidje toen Laurens haar vingers aanraakte.
    'Zoek twee dikke takjes,' sprak ze terwijl ze diep in en uit ademde. Laurens kwam snel terug, met een stuk van zijn shirt bond hij haar vingers ermee vast.
    'Dit kan even pijn doen,' mompelde hij toen hij er een knoopje in maakte.

    [ bericht aangepast op 6 jan 2014 - 17:59 ]

    Selena semper

    Ik weet dat je daar zit wat is je kracht zei hij. Ik kwam uit de bosjes en keek hem aan. Ik kan in elk dier veranderen als ik dat wil en jij? Ik probeerde mezelf groot te houden, maar mijn ogen werden toch een beetje nat. Ik hoopte dat hij mij niet zou vermoorden. Ik wachtte in spanning af en wilde vragen of hij mij niet wilde vermoorden. Dus vroeg ik zachtjes wil je mij aldsjeblieft sparen ik zal alles doen wat je wilt maar laat me gaan.

    [Wankotje zou jij als er wat gezegt wordt het kunnen aangeven met aanhalingstekens ? Dan is het duidelijk wanneer je praat peronage praat pf wanneer er iets gezegt wordt ]

    Nikolaj 'Nik' Petrov || District 5

    Nikolaj twijfelde of hij er wat aan had, maar besloot voor nu niets te doen. Hij had toch wel iemand nodig.
    'Oke, als je wilt kunnen we samenwerken?' Toen begonnen de muziek te spelen en in de lucht kwamen plaatjes van wie er overleden waren. Het was toch anders, op het grote scherm vorig jaar toen hij dit zag vond hij het niet erg maar nu.Hij had daar tussen kunnen staan, zijn naam, zijn foto, dat had hij kunnen zijn. Hij was niet de enige die dat realiseerde want ook het meisje keek en leek ver jn gedachte te zijn

    [ bericht aangepast op 6 jan 2014 - 17:59 ]

    selena semper-district 10"vee"

    Ik zag dat hij twijfelde, maar toen zei hij iets wat ik nooit had kunnen verwachten. Hij vroeg of we konden samenwerken. Ik knikte alleen. Ik wilde nog naar zijn naam vragen alleen toen hoorde ik de muziek. Ik had er ook tussen kunnen staan. Ik zag mijn eigen districtgenoot. Hij was 1 van de weinige die ik vertrouwde. Maar nu zat ik opgescheept met iemand waar ik de naam niet eens van wist. Ik bekeek hem even van top tot teen. Ik keek hem even aan. "Hoe heet je welke kracht heb jij en waarom wil je met mij samenwerken?" Vroeg ik.

    [ bericht aangepast op 6 jan 2014 - 18:42 ]

    Nikolaj 'Nik' Petrov || District 5

    Nikolaj mocht haar wel, ze had pit iets wat hij niet verwacht had bij haar uiterlijk. Ze was een mooi meisje om te zien, wat een zonde zou het zijn als ze dood ging. Nikolai keek even om zich heen, realiseerde dat hij eigenlijk in zijn laarzen en ondergoed stond. Hij grijnsde ging tegen een boom staan en voelde een rare tinteling door zijn lichaam.
    'Dit is mijn kracht,' hij stak zijn arm uit en die veranderde van kleur daarna schudde hij even met zijn hoofd en de tinteling trok weg. 'Ik ben...' hij stopte even griste zo naast haar iets uit de lucht en stopte het in zijn mond. 'Nikolaj Petrov, maar iedereen noemt mijn Nik,' het meisje keek vol afschuw naar hoe Nik het beestje op at.
    'wat? Bijwerking van het manipuleren van mijn DNA,' Hij grijnsde naar haar want haar gezichtsuitdrukking was erg grappig om te zien.

    [ bericht aangepast op 6 jan 2014 - 21:52 ]

    selena semper-district 10

    hij stond grijzend naar mij te grijnzen. ik vroeg me af waarom hij stond te grijnzen en begreep het snel. "dit is mijn kracht". zei hij. hij ging tegen een boom staan en stak zijn arm uit. ik keek vol verbazing zijn arm veranderde in een andere kleur. "ik ben" verder kwam hij niet. hij greep naar iets en at het op. " ik ben nikolay petrov,maar iedereen noemt mij nik"maakte hij zijn zin af. ik keek metvol afschuw naar hoe hij het beestje opat. "wat? bijwerking van het manipuleren van mijn dna"ze hij. ik keek naar hem alsof hij gek was. hij grijnsde wa me matelijk irriteerde. ik zei dat ik even ging kijken of ik wat eten kon vangen. ik was niet eens 5 meter van onze plek vandaan en trapte in een val. ik gilde het uit en besloot toch maar stil te zijn. daar hing ik dan ondersteboven

    Nikolaj 'Nik' Petrov || District 5 || Dicht bij de Hoorn

    Nik schudde zijn hoofd en keek omhoog.
    'Sorry mijn val,' hij kwam vast over als een klootzak omdat hij breed stond te grijnzen om wat gebeurd was, 'trouwens ik heb je naam nog steeds niet gekregen, wat is het?' Zei Nik terwijl hij naar een boom liep om daar het touw los te snijden.
    'Wil je mij eerst naar beneden krijgen?' Siste ze boos terwijl ze ondersteboven hing,
    'Wat jij wilt,' Nik haalde zijn schouders op en sneed het touw los waardoor ze een smak op de grond maakte. 'Sorry,' zei Nik terwijl hij bij haar neer knielde. 'Heb je je bezeerd?' Ze wreef even over haar knieen, schudde daarna van niet en stond zonder klagen op. 'sorry, nogmaals.' Nik kon niet helpen dat hij haar lichaam bekeek, hij keek snel om zich heen. 'Anders gaan we spullen pakken bij de hoorn, er zijn nu niet veel mensen en de meeste zijn dood die er liggen.' Opperde Nikolaj als idee, benieuwd wat zijn bondgenoot er van zou vinden.

    ik zag nik zijn hoofd schudden "sorry mijn val"zei hij met zo stomme grijns. "trouwens ik heb je naam nog steeds niet gekregen wat is het" vroeg hij. ik mompelde wat wat op selena semper moest lijken. i siste dat hij mij nu wel omlaag moet halen en dat deed hij. ik kwam met en smak op de grond en deed best wel pijn. hij bood zijn excuus aan. hij keek om zich heen en bood aan om spullen bij de hoorn te pakken. ik knikte alleen even naar hem. ik vertrouwde hem nog steeds niet helemaal. maar goed ik had bondgenoten nodig om het ver te schoppen. ik keek even naar hem. hij was niet lelijk ofzo nee dat was het zeker niet. het is dat ik hem niet echt ken.

    Ayla Woods ~ District 11 ~ In het bos

    Ik bleef doorlopen in het bos. Ik keek voortdurend achterom, om te zien of ik gevolgd werd. Ik dacht van niet. Maar je kon nooit voorzichtig genoeg zijn. Zou er nog wat bij de hoorn liggen? Die gedachte spookte al de hele tijd rond in mijn hoofd. Maar waarschijnlijk zaten er beroeps, dus het was te gevaarlijk om terug te gaan. Ik was nu al moe, terwijl ik nog niet zo lang liep. Ik ging even tegen een boom aan zitten en maakte de rugzak open. Hij was best klein en felrood. Ik stalde de spullen voor me uit. Er zaten een lege waterfles, een klein bakje met gedroogd fruit, een paar handschoenen en een touw met haak. Ik deed alle spullen in mijn rugzak en pakte het mes dat naar mij werd gegooid. Het was een mes met een bruin leren heft van ongeveer 15-20 cm. lang. Ik had geen bondgenoten. Niemand was naar mij toegekomen en ik naar was naar niemand toegegaan. Misschien was het beter geweest als ik tenminste 1 iemand had. Maar ik kon ook best voor mezelf zorgen. Dacht ik.

    [Sorry dat ik niet zo vaak post, ik heb nu alweer 5 toetsen :( ]

    [ bericht aangepast op 9 jan 2014 - 20:35 ]


    'Your happy ending may not be what you expect. That's what will make it so special.' ~ Mary Margaret

    Ayla Woods ~ District 11 ~ In het bos

    Ik stond weer op en begon verder te lopen. Waarom zou ik niet gewoon gebruik maken van mijn “super kracht”, zoals mijn beste vriend Nathan het altijd noemde. Nathan en mijn familie waren de enigen die wisten van mijn kracht. Ik probeerde het zo goed mogelijk verborgen te houden. Ik ging stevig op de grond staan, zette me af en... vloog door de lucht. Zo sprong ik nog een paar keer, zodat ik een heel eind verder kwam. Het kostte wel veel energie, maar ik kwam verder dan als ik zou lopen. Ik moest nu toch wel echt water vinden. Anders zou ik binnen de kortste keren dood zijn. Ik klom in de hoogste boom die ik nu kon vinden en keek om me heen. In het Zuiden, dacht ik want daar kwam ik vandaan, zag ik de glinstering van de Hoorn. Ik keek nog wat in het rond. Daar in het noorden, wat was dat. Ik sprong een boom verder, maar die was niet zo hoog. Ik sprong nog één boom naar voren en klom weer in de top. Was dat nou een huisje of iets dergelijks? Het leek wel een vervallen dorp. Daar zou ik wel heen kunnen. Ik schatte dat het nog een halve dag lopen was. Maar ik kon sneller door mijn krachten. Maar nu nog water. Ik zag nergens een meer. En riviertjes waren moeilijk te zien in dit bos. Ik klom weer uit de boom en liep gewoon verder. Dat kostte wat minder energie.


    'Your happy ending may not be what you expect. That's what will make it so special.' ~ Mary Margaret