Draculea schreef:
(...)
Haha ik huil dan ook niet als er iemand in de buurt is, dan houd ik me echt heel erg in door hard op mijn tong te bijten. :'D
Verder huil ik ook bijna nooit, maar met films en series... ja like I said, ik leef me gigantisch in. En ik wist ook wel dat sherlock niet echt dood was, maarja.
Kijk, het ligt eraan wat je huilen noemt. Ik heb wel vaak een brok in m'n keel en tranen in m'n ogen maar zonder geluid en niet zo erg dat tranen over m'n wangen heb lopen haha.
Ik heb een keer écht gehuild, dat was bij the fault in our stars maar dat is een boek.
Tja als ik zo iets weet lukt het me al niet meer om er verdrietig over te zijn, helaas/gelukkig