The Corvin Castle Stories - Speeltopics

The Corvin Castle Stories speelt zich af in het land Walachije (hedendaags Romenie) in 1474. Het verhaal begint met Kerst, wat in het dorp groots gevierd wordt, net zoals in het Corvin Kasteel. De hertog is Ivan Corvin, hier woont hij met zijn vrouw, twee kinderen (zoon en dochter), bastaardzoon en alle mensen in dienst.
Het familiewapen van de familie Corvin

De grote rode draad waar ik zelf aan dacht (suggesties mogelijk) om te zorgen dat de dorpelingen in opstand komen. Ivan laat de dorpsbewoners veel belasting betalen en de oudste zonen moeten als ze 20 - uitzonderingen zijn er natuurlijk maar met toestemming van de hertog - zijn het leger in, het is ook zo dat de hertog zijn eigen zoon in het kasteel laat verblijven, wat voor nog meer boosheid zorgt naar de hertog toe. Dit zorgt voor veel rumoer in het dorp, gezien ze bang zijn dat ze hun zonen nooit meer zullen terug zien. Plus het feit dat het al lang gevroren en gesneeuwd heeft, waardoor grote delen van de boerenlanden onder een dikke pak sneeuw liggen. Mensen sterven van de honger en in het kasteel genieten ze van het beste eten in de omstreeks.

Ook in het kasteel is niet alles goed, de hertog heeft recent zijn bastaard zoon laten komen inwonen. De bastaardzoon is bezig zijn vader in te palmen om het wettig te verklaren en zodoende kan hij hertog worden als zijn vader overleed. Maar hoever zal de bastaard gaan zodat hij wettig verklaard wordt?

Er is ook corruptie, de kerk en de ministers proberen zoveel macht te krijgen als ze kunnen door achter de rug om van de koning pakten te sluiten en deals te maken om zo hun hachje te redden of zo macht bij te krijgen.
En wat speelt er zich allemaal in de kerk nog meer af?


Regels:


Meedoen? Kijk rechtsboven in voor het rollentopic!

Karakterlijst:
Adel in Kasteel:
Ivan Corvin, hertog - 1,7 Unox22
Ileana Walter - Corvin - 1,8 Scoresby
Andreas Maldovan, bastaard - WenseKronik
Ellis Samantha Corvin, Dochter van de hertog - Lorum
Mihaita Ivan Cyprian Corvin, Zoon van de hertog - LyraPhoenix
Morgaine Coastillon, Verloofde van de Mihaita - tubbietoost

Middel/lage adel:
Roquan Rochir Elmenda, Ridder - Erebor
Isolde Hedwig van Henegouwen, hofdame Ellis - WenseKronik
Sybil Eleanor Golding, hofdame hertogin - Margotanne
Fye - Venomis
Agorax Saxton, wachter - 1,6 DelanoDKM

Personeel Kasteel:
Ulrich Rolfe, kok - WenseKronik
Ariana de Biville, kamermeisje - Tubbietoost

Dorpelingen:
Ludovico, bisschop - OakenshieId
Murtagh, huurmoordenaar (kerk) - OakenshieId
Katharina Preot, kardinaal Mazariunus dochter - WenseKronik
Thargor Vuurgeboren, Smid - Thargor
Avery Underhill, Molennaars dochter - BarnOwl
Vasilico Underhill, Molenaars zoon - BarnOwl
Sorin Buxton, boer - Scoresby

Extra:
Serena Azzurra Rossini a.k.a ileana BarnOwl
Blink, muzikant - LyraPhoenix

Heel veel schrijf en lees plezier!

[ bericht aangepast op 27 feb 2014 - 10:53 ]

Ivan Corvin, de hertog

Ivan stond op en deed de deur weer open. Hij verliet zijn kamer en dacht na. Hij draaide zich om en liep langs de keuken, waar de geur van heerlijk eten zijn neusgaten vulde. De kok was dus al goed bezig, hij hoefde zich er geen zorgen meer om te maken. Hij verliet zijn kasteel zodat hij weer op de binnenplaats stond.
'Roquan!' riep hij luid.
'Roquan!'

Rosalie Smith, bakster:

Rosalie was zo blij, dat ze deze keuze maakte. Ze moest snel haar moeder inlichten en ze hoopte dat haar vader en haar moeder trots op haar konden zijn. Ze voelde nog even aan het buideltje, die zwaar aan haar riem hing, maar dat maakte voor haar niets uit. Ze liep snel door de lange en smalle gangen naar de binnenplaats. Gelukkig, wist ze de weg terug. Ze kwam op de binnenplaats aan en ze keek even om haar heen. Blijkbaar was er iets gebeurd, daarnet. Ze voelde het aan de sfeer die hier hing, maar ze wist natuurlijk niet wat er was gebeurd. Ze hoopte natuurlijk niet, dat het erg was. Ze liep vervolgens door en ze merkte dat het nog wat kouder werd. Ze deed de stevige wollen cape nog strakker rond haar tengere lichaam en haar bruine golvende haar hing nu verwarrend op haar cape. Ze pakte de kar die bij de kok stond en met het wagen liep ze weer naar het dorp. Haar warme adem mengde zich met de koude lucht, wat veroorzaakte met wolkjes. Eenmaal thuis aangekomen, snelde ze zich naar binnen. 'Moeder' riep ze blij en haar moeder sprong geschrokken op. 'Ik heb geweldig nieuws' zei ze glimlachend. Meteen ging ze op de houten vloer zitten en legde haar handen op haar moeder's schoot. Ze vertelde alles aan haar moeder, begin tot het einde, dat ze broden moest maken alleen voor het kasteel en dat ze voortuin konden verdienen. Haar droom was werkelijk uitgekomen, hierdoor kon ze haar carrière waarmaken. Maar één ding zat haar niet lekker. Wat gebeurde er met de dorpelingen? Ze wou zo graag dat de dorpelingen ook goede en verse broden hadden en dat ze niet verhongeren. Dadelijk hadden ze helemaal geen goede nieuwe bakker en was hij of zij wel slecht. Wat dan? Het dorp moest niet gaan uithongeren en de hertog mocht niet zoveel belasting vragen. Ze hoopte vurig dat het wel mee zal vallen, maar misschien toch niet?

---

One Who Travels A Higher Path.

Katharina besloot een rondje te lopen door de kloostertuin, dat bracht haar altijd tot rust. Toen ze daar aankwam zag ze een bekende jonge man door de tuin lopen, hij nam plaats op een bankje dicht bij een beeld van de heilige maria. Op een of andere manier twijfelde Katharina eraan of deze jongeman wel zo heilig was, ze had hem vaker met de bisschop gezien maar nooit een gesprek met hem gehad.
'Goededag, mag ik erbij komen zitten?' Vroeg ze beleefd, de jonge man keek op. 'U wacht op bisschop Ludovico?' Vroeg ze, gezien ze wist dat hij er niet was omdat hij naar het kasteel was gegaan toen er geruchten waren geweest van een jonge die dood neer was gevallen.

Murtagh schudde zijn hoofd. ‘Nee, deze tuinen brengen me gewoon tot rust.’
Hij had niet echt zin in gezelschap, maar dit meisje was misschien wel bruikbaar.

---

Every villain is a hero in his own mind.

Katharina Preot

'Ow,' Een beetje ongemakkelijk keek Katharina naar de jonge man. 'Ik ben Katharina trouwens, dochter van kardinaal Mazariunus Preot.' De jonge man schudde zijn hoofd en keek alsof hij niet wist over wie ze sprak. 'Jij bent een bekende hier maar toch heb je geen kennis?' Ze keek hem vragend aan.

[ bericht aangepast op 30 dec 2013 - 13:28 ]

Andreas was na het akkefietje met Roderik terug gegaan naar zijn slaapvertrek, iemand klopte op de deur. Hij deed open en zag de prachtige verschijning Morgaine.
'Waaraan heb ik jou plezierige bezoek te danken schoonheid?' Hij gaf haar een kus op de rug van haar hand. 'Komt verder, ik heb al wijn klaar staan.'

'Die Roderik, die vriend van de bastaard, is uit het raam van de toren gevallen vandaag. Hij lag dood onder aan de toren, zijn hele lichaam verwrongen. Het schijnt dat hij dronken was. Een dood op kerstdag, je gelooft het toch bijna niet. Dit moet een voorteken zijn,' zei Sybil.

---

Zij zingen, nijgen naar elkaar en kussen, geenszins om liefde, maar om de sublieme momenten en het sentiment daartussen.

Thargor Vuurgeboren - Smid

Thargor was verbaast over het verzoek van Ileana om op de smederij te komen werken. "Waarom zou je dat willen meisje." Zei hij terwijl hij voorzichtig Ileana's pols pakte en haar hand naar boven bracht. "Je handen zijn zacht dus je hebt nooit gewerkt en er is een hoop kracht voor nodig om de blaasgalg te bedienen of het metaal te bewerken." Toen schoot hem iets te binnen. "Wacht hier." Zei hij. Na even te hebben gerommeld op een voorraad zolder van de smederij kwam Thargor naar buiten met een kist die hij voor Ileana neerzette en opende. De kist was compleet gevuld met kleine mallen, pincetten, priemen, tangen en ander fijn gereedschap. "Lang geleden kon ik hier mee omgaan maar nu niet meer." Zei Thargor terwijl hij zijn vlakke hand ophief om te laten zien dat zijn vingers trilden. "Ik weet niet of er een markt in is en je zult aan je eigen grondstoffen moeten komen maar als je wilt zou ik je kunnen leren een goudsmid te worden."

(Let the stealing begin? )

[ bericht aangepast op 29 dec 2013 - 23:29 ]

Morgaine Coastillon, Verloofde van de Mihaita

Morgaine trof Andreas aan in zijn slaapvertrek. "Waaraan heb ik jou plezierige bezoek te danken schoonheid?" Ze kreeg een kus op de top van haar hand. Dit keer draaide ze niet met haar ogen, ze was werkelijk blij hem te zien. "Komt verder, ik heb al wijn klaar staan."
Ze liep de kamer van Andreas in, ze was hier wel vaker geweest.
'om haar schoonbroer beter te leren kennen' had ze gezegd toen Mihaita er eens naar vroeg.
Ze ging zitten op de divan naast het raam. "Blijf je hier vannacht slapen?" zei ze toen ze het glas in lood op de vloer zag liggen en de koude tocht langs haar hals voelde trekken. "Ik weet het nog niet." antwoordde hij en gaf haar een glas wijn. "Ik kwam om je te complimenteren. Ik hoorde van zo'n dienstertje hoe je had gehandeld toen Roderick 'gevallen' was." ze sprak het woord een beetje cynisch uit. Ze wist niet wat er gebeurd was maar wist zeker dat Roderick niet in het raamkozijn was geklommen. "Ik denk dat een bericht sturen naar de familie verstandig was. Het is een zonde dat Mihaita de eer krijgt door niet te handelen."

---

The thing you do mean something to people -Ncis

Nou Murtagh weet.heus wel wat een kardinaal is

---

Every villain is a hero in his own mind.

Blink//muzikant
Blink liep door het dorp, opzoek naar een plek waar hij kon overnachten. Al zijn spieren deden zeer, en wisst dat hij het niet langer vol kon houden. Na de geur van vers gebakken brood, geroken te hebben. Liep hij naar een klein bakkertje. Het zag er open uit, en nam de deur de winkel in.
Blink zocht naar een heerlijk stukje brood, om gewoon voor bij het spelen, wat te kunnen eten. Zijn geldbuidel, hing aan zijn riem, knoopte het ervanaf, en liet de munten even in zijn hand rinkelen. Blink liep naar de toonbank. 'Hoeveel wilt u voor een brood, ik heb niet veel,' zei hij.

---

Vampire + Servant = Servamp

Serena azzurra rossini/Ileana
'Ik heb een slaapplaats nodig of geld om in de herberg te slapen.' Zei ze toen ze merkte dat haar cap van haar hoofd afzakte deed ze die weer goed. En keek ze naar de spullen die de smid net pakte en ze knikte. 'Ik vind alles goed' zei ze

Murtagh
'En wat overtuigt jij ervan dat ik er weinig van weet?' vroeg hij, terwijl hij haar geringschattend opnam. Ze leek hem geen type dat ieders verstandelijke vermogens overtrof.

Fye
Fye keek haar vriendin geschrokken aan. 'Meen je dat echt?'
Ze had Roderick altijd een vriendelijke jongeman gevonden – aardiger dan zijn vriend en ze kon eigenlijk niet geloven dat hij zomaar uit het raam gevallen was. Zo onbezonnen deed hij nooit!
'Jeetje, zeg! Op Kerstavond nog wel. Zijn familie zal wel in rouw zijn.'

---

Every villain is a hero in his own mind.

'Bespeur ik daar een beetje sarcasme dame?' Hij keek haar aan, ze lag op de divan dicht bij zijn raam, haar blonde haren golfde prachtig en het bovenlijfje van haar jurk zat strak om haar borsten. Ze glimlachte verleidelijk, hij ging naast de divan zitten. 'En als ik die mooie glimlach van jou zie is alsof ik de warmte voel van de zon,' hij streek met zijn hand door haar haren. 'En voor mijn slaapplaats vanavond, kan ik niet jou kamers bezoeken in de avond?'

Rosalie Smith, bakster:

Moeder was ontzettend trots op Rosalie en ze knuffelde elkaar stevig. 'Rosalie, mijn kind' zei haar moeder vol in tranen. 'Weet je wel wat dit betekent' zei haar moeder zachtjes en bekeek haar lieve Rosalie. 'We moeten het vieren' zei haar moeder glunderend. Rosalie had haar moeder niet zo blij meer gezien, nadat haar vader was overleden. Rosalie stond nu sterker in haar schoenen, omdat de hertog en alle andere haar goed vonden. Ze hoorde haar belletje van haar bescheiden winkeltje en ze stond meteen op. Wie zou dat zijn? Met haar handen klopte ze even haar schort af en liep snel naar haar winkeltje. Ze zag een wat jongere man staan en ze hoorde wat hij zei. Spijtig keek ze hem aan. 'Het spijt mij, meneer. We hebben geen brood meer' zei ze spijtig en zag dat hij wat munten in zijn handen liet rinkelen. 'De hertog van deze dorp heeft al onze broden gekocht, dus we moeten helaas wat nieuwe maken' zei Rosalie vervolgens. 'Als u dat goed vind, kunt u eventjes wat verder binnen komen, zodat ik nieuwe brood voor u kan maken.' zei Rosalie vriendelijk en vragend. Met haar warme en zachte handen pakte ze de hand van de jongeman, waar de munten op lagen en deed zijn hand voorzichtig dicht. 'U hoeft helemaal niets voor te betalen' zei ze glimlachend en keek de man even aan.

---

One Who Travels A Higher Path.