The Corvin Castle Stories - Speeltopics

The Corvin Castle Stories speelt zich af in het land Walachije (hedendaags Romenie) in 1474. Het verhaal begint met Kerst, wat in het dorp groots gevierd wordt, net zoals in het Corvin Kasteel. De hertog is Ivan Corvin, hier woont hij met zijn vrouw, twee kinderen (zoon en dochter), bastaardzoon en alle mensen in dienst.
Het familiewapen van de familie Corvin

De grote rode draad waar ik zelf aan dacht (suggesties mogelijk) om te zorgen dat de dorpelingen in opstand komen. Ivan laat de dorpsbewoners veel belasting betalen en de oudste zonen moeten als ze 20 - uitzonderingen zijn er natuurlijk maar met toestemming van de hertog - zijn het leger in, het is ook zo dat de hertog zijn eigen zoon in het kasteel laat verblijven, wat voor nog meer boosheid zorgt naar de hertog toe. Dit zorgt voor veel rumoer in het dorp, gezien ze bang zijn dat ze hun zonen nooit meer zullen terug zien. Plus het feit dat het al lang gevroren en gesneeuwd heeft, waardoor grote delen van de boerenlanden onder een dikke pak sneeuw liggen. Mensen sterven van de honger en in het kasteel genieten ze van het beste eten in de omstreeks.

Ook in het kasteel is niet alles goed, de hertog heeft recent zijn bastaard zoon laten komen inwonen. De bastaardzoon is bezig zijn vader in te palmen om het wettig te verklaren en zodoende kan hij hertog worden als zijn vader overleed. Maar hoever zal de bastaard gaan zodat hij wettig verklaard wordt?

Er is ook corruptie, de kerk en de ministers proberen zoveel macht te krijgen als ze kunnen door achter de rug om van de koning pakten te sluiten en deals te maken om zo hun hachje te redden of zo macht bij te krijgen.
En wat speelt er zich allemaal in de kerk nog meer af?


Regels:


Meedoen? Kijk rechtsboven in voor het rollentopic!

Karakterlijst:
Adel in Kasteel:
Ivan Corvin, hertog - 1,7 Unox22
Ileana Walter - Corvin - 1,8 Scoresby
Andreas Maldovan, bastaard - WenseKronik
Ellis Samantha Corvin, Dochter van de hertog - Lorum
Mihaita Ivan Cyprian Corvin, Zoon van de hertog - LyraPhoenix
Morgaine Coastillon, Verloofde van de Mihaita - tubbietoost

Middel/lage adel:
Roquan Rochir Elmenda, Ridder - Erebor
Isolde Hedwig van Henegouwen, hofdame Ellis - WenseKronik
Sybil Eleanor Golding, hofdame hertogin - Margotanne
Fye - Venomis
Agorax Saxton, wachter - 1,6 DelanoDKM

Personeel Kasteel:
Ulrich Rolfe, kok - WenseKronik
Ariana de Biville, kamermeisje - Tubbietoost

Dorpelingen:
Ludovico, bisschop - OakenshieId
Murtagh, huurmoordenaar (kerk) - OakenshieId
Katharina Preot, kardinaal Mazariunus dochter - WenseKronik
Thargor Vuurgeboren, Smid - Thargor
Avery Underhill, Molennaars dochter - BarnOwl
Vasilico Underhill, Molenaars zoon - BarnOwl
Sorin Buxton, boer - Scoresby

Extra:
Serena Azzurra Rossini a.k.a ileana BarnOwl
Blink, muzikant - LyraPhoenix

Heel veel schrijf en lees plezier!

[ bericht aangepast op 27 feb 2014 - 10:53 ]

[Wellicht een idee voor de opstandige mensen uit het dorp, een aanval tijdens het feest? Dan is er ook actie met de dorp mensen en wellicht met de mensen die in het kasteel werken dat die met hen samenspannen?]


Katharina glimlachte,
'Dan zie ik u rond half 7 bij de ingang van het kloosterhof?' Katharina stond op, maakte een vriendelijke knik en liep daarna weg naar haar slaapvertrek om een jurk uit te zoeken.

Serena Azzurra Rossini
Serena trok haar mantel aan en deed de cap over haar hoofd, ze wilde haar pijl en boog pakken maar even twijfelde ze. is het wel verstandig om met een pijl en boog een stukje door het dorp te lopen? toch nam ze een besluit want toen ze in het dorp ook met pijl en boog aankwam was niemand naar een wachter gegaan of wat dan ook, dus ze nam de risico maar weer. Als de wachters haar op zouden pakken en naar de hertog brengen dat maakte niks uit hoopte ze, ze hoopte dat hij of andere mensen haar niet zouden kennen, ze wist überhaupt niet meer zo zeker of zijn vader en de hertog van deze plaats elkaar ooit hebben ontmoet. Toen ze de pijl en boog had gepakt liep ze naar buiten de ijzige kou in,

[ bericht aangepast op 5 jan 2014 - 15:11 ]

Andreas trok even zijn kraak recht en streek met zijn hand over het borduursel. Het was mooi gemaakt en hij was er blij mee, er zat een embleem op die net iets afweek dan die van zijn vader. Hiermee was duidelijk dat hij de bastaard was en zo werd hij meestal ook aangesproken.
Hij dacht even na terug in de tijd, hij was ongeveer drie jaar geleden hij werd toen geintroduceert.
'De jongeheer Andreas Maldovan, zoon van hertog Ivan.' De zaal viel stil, dit was de eerste keer dat hij bij zijn familie was. Al voelde het niet zo, blikken keken hem strak aan, afkeurende blikken. Waarom naar hem, hij kan er niets aan doen dat hij geboren was? Andreas ging subtiel bij een pilaar staan en keek naar zijn omgeving, de mensen die feest vierden en hem links lieten liggen. Zijn vader had hem af en toe een blik waardig gekeurd maar hij praten vooral met zijn vrouw die hem afkeurende blikken keurde. Een mooi meisje liep op hem af en keek hem met grote ogen aan.
'Dus jij bent mijn broer?' Vroeg het meisje, Andreas knikte. 'Ellis Samantha Corvin,' ze maakte een korte buiging en keek achterom. Haar moeder staarde boos, snel kwam er een glimlachje en daarna liep ze weg. Weer stond hij alleen, niemand toonde een blik waardig. Toen hij opkeek zag hij wie er plotseling naast hem stond.
'Vraag je zusje maar ten dans,' Sprak hij zachtjes terwijl hij naar zijn zoon keek, Andreas wist niet echt of hij het moest doen. Hij had voor de rest van zijn leven aan het hof in Bohemen gewoond en dat was heel anders dan het hof hier. Hij had de taal geleerd maar zijn Duits was beter. Hij liep daarna naar zijn zusje toe, liet zijn blik glijden op het prachtige meisje met het rode haar dat naast haar stond. Ze was niet veel ouder dan zijn halfzusje.
'Andreas aangenaam,' hij pakte haar hand en gaf er een kus op. 'Mag ik deze dans van u?' Het meisje keek met grote ogen naar Ellis die goedkeurend knikte en zelfs een glimlach had. Andreas liep met het meisje aan zijn arm en ging staan in de begin positie. De muziek zou zo beginnen, zijn blik kruiste met die van zijn vader die hem verbaast aan keek. Waarschijnlijk zou deze actie hem berouwen maar het voelde goed.
Andreas schrok op uit gedachte en merkte dat hij door de gangen was gaan lopen. Hij stond boven aan de trap naar de grote balzaal.
'De heer Maldovan, zoon van Ivan Corvin, hertog van Walachije.' Andreas keek de zaal rond, dacht hij daar nou de tweeling van Bohemen, de dochters van hertog Jiri van Podiebrad te herkennen. Met een zelfverzekerde grijns liep hij naar de dames toe, maakte een vriendelijke knik en buiging.
'Vrouwe Anna en Ioana, jullie vermaken je zo te zien.' Andreas bekeek beide meisjes van top tot teen, ze leken op hun moeder en hadden hun vrouwelijke vormen gekregen.
'Andreas, dat is zeker lang geleden,' zei Anna terwijl ze haar zuster aankeek, 'vader kon helaas niet komen maar we moesten duidelijk maken dat u altijd welkom bent aan ons hof,' ze viel even stil en keek haar zuster weer aan. 'of in onze slaapvertrekken, maar dat wist je volgens mij al. Excuseer,' Anna maakte een kleine buiging en daarna liep ze samen met haar zusje weg. Andreas wist even niet wat hij ervan moest zeggen, besloot een wijn te pakken en naar Ileana te gaan.
'Ileana, wat zie je er weer beeldig uit,' Andreas keek zijn stiefmoeder aan, die duidelijk niet gecharmeerd was van zijn charme en zijn compliment naar haar.

[Kan Serena stiekem in het kasteel komen om stiekem iets te stelen of ongezien even bij het feest aanwezig te zijn, of is dat eigenlijk gewoon weg onmogelijk om dan ook het kasteel binnen te dringen? want ik heb niet zoveel inspi meer ;p]

Roquan Rochir Elmenda

De man die voor hem zat, keek op terwijl hij nog wat noten tokkelde. Wat hij hoorde beviel hem wel. Het leek erop dat hij wel erg makkelijk van zijn taak was afgekomen
'Het is net hoe je het ziet, ik ben wat dat het gaat geen bard, maar een muziekant. Ik ben bereid om op het feest van jullie te spelen, maar daarvoor staat wel een grote prijs,' vertelde de Bard, die dus eigenlijk gewoon een muziekant was. Maar muziek was muziek naar Roquan's idee, dus het zou vast wel goed zijn. Was een bard niet ongeveer hetzelfde als een muzikant? Ze maakten beiden muziek en zorgden voor vermaak. Al twijfelde hij of de hertog bereid zou zijn om een grote prijs te betalen. Nahja, de mochten hij en de muzikant wel uitvechten. Hij knikte dat hij het begreep en liet de muzikant verder spreken.
'Ach ja, beter dan op de koude grond, slapen lijkt me ook geen pretje. Welke kant op mijnheer.'
'Nee, de grond is zeker geen pretje.' Roquan sprak uit ervaring. In de begintijd van zijn carrière als ridder was hij een gewone soldaat geweest en had hij vaak genoeg op de grond moeten slapen met enkel een dekentje voor de warmte. Nee, hij had daar geen goede herinneringen aan overgehouden.
'Volgt u mij maar, dan breng ik u naar de hertog.'

---

Stenenlikker

Thargor Vuurgeboren - Smid
Het was langzaam maar zeker drukker aan het worden in de taverne, hun gezichten maar al te bekend voor Thargor. Het merendeel kwam hier net als hem met een zekere regelmaat, ieder met zijn eigen reden. De één om de kou, duisternis of eenzaamheid van de donkere winternacht te verdrijven de ander om met zijn laatste muntstukken zijn problemen te verdrinken. Hij nam een gulzige teug uit zijn eigen kroes en liet zijn ogen over de bezoekers gaan. De tafel waar de wachten normaal gesproken hun loon vergokten was verlaten opdat iedere wacht moest assisteren bij de festiviteiten in het kasteel. Hij zag tranen opwellen in de ogen van een man aan de bar nadat deze een slok had genomen van het bocht waarvan de barman het lef had om het rum te noemen. Thargor verzonk bijna weer in gedachten toen hij zijn oog op een klein groepje mannen liet vallen die zich in een halve cirkel om een jonge man verzameld hadden. Hij had de man nog nooit gezien en besloot poolshoogte te nemen.

- Inspiratie uit Billy Joels "Piano man" gehaald -

[ bericht aangepast op 15 jan 2014 - 20:40 ]

Morgaine Coastillon, Verloofde van de Mihaita

Ze liep de grote zaal in, het was al behoorlijk druk. Morgaine bekeek de mensen terwijl ze de trap afliep. Mihaita had zich gemengd in een gesprek en zag haar niet. Ze zag hoe Andreas afliep op de tweeling van Bohemen, de dochters van hertog Jiri van Podiebrad. Die meiden waren nog minder waard dan de horige boeren van de hertog. Toen de tweeling hoorde dat Morgaine verloofde met Mihaita, kreeg ze een postduif met de tekst "verloofd is nog niet getrouwd. Alles kan kapot!" Vlak daarna was Mihaita uitgenodigd op hun hertogdom voor de thee. Morgaine liep op hun af en overhoorde hun gesprek. "'of in onze slaapvertrekken, maar dat wist je volgens mij al. Excuseer." Ze maakte een kleine buiging en vertrokken. Wat zou het vervelend zijn als er vanavond iets verschrikkelijks met hun gebeurde. Er speelde en klein glimlachje om haar mond. Andreas ging in gesprek met schoonmama, iets waar Morgaine geen behoefte toe had. Ze liep de zaal door tot ze werd aangesproken.

---

The thing you do mean something to people -Ncis

Ariana de Biville, kamermeisje

Ze had zich de hele middag verstopt in de keuken, Ulrich en de rest van het keukenpersoneel geholpen. Helaas kon ze nu niets meer dan mee gaan helpen op het feest. Alle hulpjes in het kasteel hadden kleding gekregen voor zulk soort gebeurtenissen. Ze liep naar de kast en pakte haar jurk eruit. Toen ze hem aan had bekeek ze zichzelf. De jurk was haar sinds de vorige keer veel te ruim geworden, maar ze had nu geen tijd meer om dat te fixen. Ze liep naar beneden en pakte een dienblad met drankjes. Terwijl ze door de zaal liep kreeg ze het warm, daar stond Mihaita! "Ga jij die kant op?" vroeg een van de andere meiden. "Euhm prima." Ze voelde zich onrustig, maar of dat door Mihaita kwam wist ze niet.
Ariana liep de kant op van hun gezelschap, maakte een buiging en hield de glazen voor de heren.

[ bericht aangepast op 19 jan 2014 - 21:16 ]

---

The thing you do mean something to people -Ncis

Elrohir schreef:
Roquan Rochir Elmenda

De man die voor hem zat, keek op terwijl hij nog wat noten tokkelde. Wat hij hoorde beviel hem wel. Het leek erop dat hij wel erg makkelijk van zijn taak was afgekomen
'Het is net hoe je het ziet, ik ben wat dat het gaat geen bard, maar een muziekant. Ik ben bereid om op het feest van jullie te spelen, maar daarvoor staat wel een grote prijs,' vertelde de Bard, die dus eigenlijk gewoon een muziekant was. Maar muziek was muziek naar Roquan's idee, dus het zou vast wel goed zijn. Was een bard niet ongeveer hetzelfde als een muzikant? Ze maakten beiden muziek en zorgden voor vermaak. Al twijfelde hij of de hertog bereid zou zijn om een grote prijs te betalen. Nahja, de mochten hij en de muzikant wel uitvechten. Hij knikte dat hij het begreep en liet de muzikant verder spreken.
'Ach ja, beter dan op de koude grond, slapen lijkt me ook geen pretje. Welke kant op mijnheer.'
'Nee, de grond is zeker geen pretje.' Roquan sprak uit ervaring. In de begintijd van zijn carrière als ridder was hij een gewone soldaat geweest en had hij vaak genoeg op de grond moeten slapen met enkel een dekentje voor de warmte. Nee, hij had daar geen goede herinneringen aan overgehouden.
'Volgt u mij maar, dan breng ik u naar de hertog.'

Blink//Muzikant
De ridder voor me dacht even na van wat Blink daarnet gezegd had, maar begon al snel te spreken over het op de koude grond slapen. Zelf kwam Blink overeind en keek de ridder nog eens aan, toen hij zijn luid verborg onder zijn mantel. Blink vroeg welke kant we op moesten gaan. 'Volgt u mij maar, dan breng ik u naar de hertog,' sprak de ridder en liep achter hem aan richting het kasteel. 'En wie mag ik daarbij bedanken?' vroeg Blink hem naar zijn naam, want wie weet kan hij een liedje spelen van de ridder en de draak, maar of dat een succes gaat worden, wist hij niet.
'Wat voor en persoon is die hertog wel niet?' vroeg hij daarna nog eens.

Mihaita Ivan Cyprian Corvin
Met rustige passen liep Mihaita zijn kamer uit. Hij had zich flink opgedost en dat zou ook wel moeten om de eer van de familie te behouden, maar als hij de kans had gekregen was hij zo weer in zijn burgerkleding geschoten.
Mihaita zag al wat gasten door de gangen lopen en boog licht bij het paseren daarvan. Mihaita besefte dat hij wat aan de late kant was en liep een zijgang in naar de grote zaal. Mihaita bleef even bovenaan de trap staan toen zijn naam geroepen werd. 'Mihaita Ivan Cyprian Corvin.' Mihaita haate zijn lange naam, waarbij hij af toe dacht om het gewoon bij Mihaita te houden.
De jongen liep de trap af en voegde zich gelijk bij een van de bekende hertogen. Mihaita keek af en toe om zich heen en zag dat een van de dienstmeisjes hem aankeek. Zacht glimlachend draaide hij zich terug naar de tweeling en begon zijn verhaal over koetjes en kalfjes. 'Excuseer me dames, maak er nog een geweldige avond van,' sprak Mihaita en liep van de tweeling weg, naar weer een nieuw gesprekspaar die aan de rand van de zaal stonden.

---

Vampire + Servant = Servamp

Venomis > OakenshieId (:

---

Every villain is a hero in his own mind.

Ivan Corvin, de hertog

Ivan zat nog op zijn kamer en deed zijn ringen om. Hij was van mening dat hij , omdat hij dit feest organiseerde, best te laat kon komen. Bovendien leek hij belangrijker als hij als laatste binnenkwam.
Hij schoof een ring met een robijn om zijn ringvinger. Nee, hij leek niet belangrijker, hij was belangrijker dan wie dan ook in die zaal, en dat zouden ze weten. Hij drukte zijn kroon weer stevig op zijn hoofd en stond op om zich naar het raam toe te bewegen. Hij had een perfecte kijk op de binnenplaats en het dorp, en er stroomden nog steeds mensen naartoe, en daarom besloot hij nog héél even te wachten, tot iedereen er was.

Ariana de Biville, kamermeisje
Hij pakte geen glas en draaide zich terug om. Vlak daarna liep hij weg. 'eikel' probeerde ze te denken, maar ze was allang weer gesmolten van zijn glimlach. Ze liep verder en het viel haar op dat de Groothertog zich nog niet had laten zien. Hij was altijd te laat. Ze had al vaker het geluid opgevangen dat de gasten dit niet prettig vonden, maar wie was zij om zich daarmee te bemoeien.
De rest van de avond probeerde ze angstvallig Mihaita te ontwijken. 2 keer knikkende knieën op een avond kon ze niet aan.

---

The thing you do mean something to people -Ncis

Agorax zijn missie was geslaagd. Hij heeft de eenzame wolf gevangen en gedood, hij heeft van zijn vacht een mantel gemaakt.
"Die is voor mijnheer Ivan' dacht Agorax.
Hij liep tussen de menigte door over het kasteel plein. Hij had een vermoedde dat Ivan op zijn kamer zat. Brutaal als dat hij was stond hij voor de kamer van Ivan en klopte op de deur en stapte naar binnen.
'Mijnheer, ik wil u met trots vertellen dat mijn jacht op de Eenzame Wolf is geslaagd. Hierbij heb ik als eerbetoon voor u een mantel gemaakt van de vacht van het beest. Mocht deze mantel u tijdens het feest en de rest van de winter warm houden en laat hem met trots uitstralen als de Kasteelheer die u bent.'
Hij deed de Mantel bij Ivan om, maakte een buiging en ging weer terug naar zijn post.

---

Swift as the Wind, Silent as a forest, Fierce as Fire, Immovable as a Mountain~Takeda Shingen, Fuurinkazan

Roquan Rochir Elmenda

'En wie mag ik daarbij bedanken?' vroeg de Muzikant en Roquan had het vermoeden dat hij zijn naam wilde weten, maar zeker wist hij het niet. Hij was nooit erg goed in het begrijpen wat mensen bedoelden als ze een beetje met onduidelijke woorden spraken. Roquan wilde het liefst duidelijke taal horen, die hij meteen kon gebruiken. Al die onnodige woorden en zinnen waren voor hem niet nodig.
'Mijn naam is Roquan, tenminste, ik neem aan dat je dat vroeg,' zei hij en hij schaamde zich een beetje voor de vraag. Hij vond het nooit erg fijn als hij mensen niet begreep.
'Wat voor en persoon is die hertog wel niet?' vroeg de muzikant toen. Roquan wist dat als hij eerlijk naar zijn mening zou antwoorden, hij in de problemen zou kunnen komen als iemand het hoorde of de muzikant het zou doorvertellen, dus besloot hij om zijn antwoord oppervlakkig te houden.
'Een streng persoon met een liefde voor zijn rijkdom en macht. Maar hij houdt van zijn volk, al laat hij dat niet altijd merken.' Uiteindelijk was hij van mening dat hij toch wat teveel had vertelt, al zouden waarschijnlijk veel mensen hetzelfde vertellen.
'Weet je trouwens al wat je vanavond gaat spelen?' vroeg hij nieuwsgierig. Als ridder was hij ook uitgenodigt op het feest. Hij was eigenlijk niet echt van plan om er lang te blijven hangen, maar als er wat leuke muziek gespeeld werd, zou hij wat langer blijven.

{Hehe, heb nu besloten dat Roquan niet een al te helder licht is, haha.}

---

Stenenlikker

Andreas Maldovan, bastaard Ivan

Ileana hield het gesprek kort en erg formeel, dus na vier a vijf zinnen was het gesprek klaar. Andreas was het gewend, ze wou niet gezien worden met de bastaard. Het was ook duidelijk dat andere hertogen er zo over nadachten merkte Andreas. Als hij een gesprek vaag hoorde werd hij vaak als 'de bastaard' bestempeld, iets waar hij niet heel blij mee was gezien hij een naam had. Hij wist nog wel toen hij zo brutaal was om tegen de hertog van Spanje te zeggen dat zijn naam Andreas was en niet bastaard was zijn vader erg boos geworden.
Dit was zijn titel en zo zou het ook tot aan zijn dood zijn, had zijn vader hem niet al te vriendelijk uitgelegd.

Door de gasten heen zag hij zijn zusje niet en besloot haar te zoeken, toen hij bij de stallen aan kwam zag hij haar en haar dienstmeisje Isolde staan, wat een pracht meiden waren het toch, ieder jaar werden ze mooier. Hij besloot erop af te lopen gezien ze echt naar het feest moesten.


Ulrich Rolfe, kok
Pas op, plaatjes kunnen je hongerig maken :p

Ulrich was erg blij met de hulp van het dienstmeisje, hij bekeek al het eten en vroeg zich af wanneer de hertog zou arriveren zodat ze het eten konden opdienen. Ulrich legde nog de blaadjes goed die om het varken lagen en knikte goed keurend. De zwanen had hij geprepareerd en op de top van de met zwaan gevulde pasteien gedaan. De peren waren lekker zacht en zouden zo van je mes afvallen. Hij knikte erg tevreden, over een kwartier zouden ze het koude eten op de tafels kunnen neerzetten zodat iedereen het kon aanschouwen. Het varken zou hij bewaren tot dat de hertog er zou zijn en hem kon aansnijden en zo het banket openen.

[ bericht aangepast op 28 jan 2014 - 12:08 ]