Harry Potter Restart [Schrijftopic] - Speeltopics

Rollentopic

Personages
Huffelpuf:
Sasha von Beieren – vijfdejaars [Natas]

Alexandra Cassidy – zevendejaars [Rosanne]
Cameron Dupont – zevendejaars [Rosanne]
Yvan Joseph – zevendejaars [Marjanne]

Griffoendor:
Austyn Peterson – zesdejaars [Natas]
Renee Morton – zesdejaars [Marjanne]

Roald Charles Harris-Grant – zevendejaars [Margot]
Nemesis Seraphspawn – zevendejaars [Alicia]

Ravenklauw:
Pippa Victoria Montrose – vijfdejaars [Margot]
Mathieus Isaac McCloud – vijfdejaars [Yorick]
Kelly O'Pry – vijfdejaars [Yorick]
Syd – vijfdejaars [Anna]
Resa – vijfdejaars [Anna]
Yalou Didem - vijfdejaars [Marjanne]

April Campbell - zesdejaars [Natas]
Ramses – zesdejaars [Alicia]

Zwadderich:
Maria Amelie Cassidy – vijfdejaars [Natas]
Holly Blackstar – vijfdejaars [Yorick]

Debby Nickson – zesdejaars [Maartje]
Lord James Alan of Welltons – zesdejaars [Maartje]
Jonathan Nicholas Montrose – zesdejaars [Margot]
Van Carlton Madden – zesdejaars [Alicia]
Clive Pritchard – zesdejaars [Natas]
Illidus – zesdejaars [Jeffrey]

Geen afdeling:
Gabriel Stone [Alicia]
Ophelia Salome Vanca "Banshee" von Ruden-Erimar [Alicia]


Laten we maar beginnen de dag na het feest? Pippa, Amelie en Debby zullen dan wel in de ziekenzaal liggen.

[ bericht aangepast op 23 dec 2013 - 11:50 ]

Every villain is a hero in his own mind.

'Wie is er dood, Mathieus?' fluisterde Yalou, terwijl ze met haar hand over zijn rug wreef. Het was haar duidelijk dat hij in shock was en ze was bang voor de reden.

If you want the rainbow, you gotta put up with the rain

Clive heeft alleen Amelie en Debby met duivelsvuur vervloekt hoor.

Every villain is a hero in his own mind.

‘Nou, jij bent ook niet spraakzaam,’ vond Sasha. ‘Leid me anders even rond.’

Every villain is a hero in his own mind.

'Sorry,' mompelde Yvan. Hij kreeg een kleur. 'Ik leid je wel even rond. In de leerlingenkamer of in de school zelf?' Datvlaatste zou wel wat tijd gaan kosten; Zweinstein was groot.

If you want the rainbow, you gotta put up with the rain

'Ja, natuurlijk,' zei Gabriel. 'Iedereen was er toch bij, maar over het onderzoek kun je echt nog niets zeggen, beloof me dat je dat niet doet.'

Zaldrizes buzdari iksos daor. Maester > Zaldrizes

Van tilde Banshee op en liep onder zijn Onzichtbaarheidsmantel naar de zevende verdieping. Hij had opeens de behoefte om opnieuw naar de beenderen van Ignotus te kijken en haalde de overblijfselen van zijn voorvader uit een kleine kist die hij goed had opgeborgen in zijn geheime kamer.
Banshee sprong op de rugleuning van een grote leunstoel en bleef zitten kijken hoe Van met zijn toverstok in het gruis wroette en een of ander register raadpleegde. Hij was veel meer bezig met het herwinnen van de macht van zijn voorouders dan haar lichaam terug te krijgen. Dat deed haar pijn, want ze zag dat zijn aandacht steeds vaker naar anderen afdwaalde...
Van keek niet naar haar tijdens de paar uur die hij nodig had om er zeker van te zijn dat de beenderen van zijn voorvader Prosper inderdaad een bepaalde magie bevatten. Wat hij er mee kon, was vooralsnog een raadsel, maar dat moest haast wel in een of ander boek te vinden zijn.
Hij streek even met zijn hand over Banshees rug toen hij haar passeerde op weg naar de grote boekenkasten aan de anderekant van de kamer. Boeken en nog eens boeken waren opgestapeld in de kamer. Toen Van er voor het eerst geweest was, hadden er maar een paar kasten gestaan, maar nu hij steeds meer kennis en informatie nodig had om tot de oplossingen voor zijn problemen te komen, bleef het aantal boeken groeien en daarmee ook de grootte van de kamer.
Hij nam een stapeltje mee naar de stoel waar Banshee op had liggen slapen en wees met zijn stok op de haard om die aan te steken. Hij had wel even nodig om dit allemaal door te werken.

Zaldrizes buzdari iksos daor. Maester > Zaldrizes

Pippa was erg bang dus Debby begon haar te troosten Amelie lach bijna op sterventoen plotseling iemand binnen kwam je zeg alleen wit en toen was alles verdwenen wat ooit bestaan heeft dat is het einde:)

tiptoe through the tulips...

RoryWilliams schreef:
Pippa was erg bang dus Debby begon haar te troosten Amelie lach bijna op sterventoen plotseling iemand binnen kwam je zeg alleen wit en toen was alles verdwenen wat ooit bestaan heeft dat is het einde:)

[ bericht aangepast op 2 jan 2014 - 0:22 ]

If you want the rainbow, you gotta put up with the rain

Nemesis veegde weer langs haar ogen toen haar gedachten naar Sky waren afgedwaald. Ze sloot haar ogen en leunde tegen Roalds schouder. Ze kende haar nog niet zo goed voor het toernooi begon,,maar ze mocht haar heel graag en het feit dat ze er niet meer was... Nemesis hoopte dat Clive hier hard voor gestraft werd.

Zaldrizes buzdari iksos daor. Maester > Zaldrizes

Sasha haalde zijn schouders op. ‘Dat ligt eraan hoeveel tijd je hebt.’
Al zag het er niet uit alsof hij veel andere dingen te doen had.

Every villain is a hero in his own mind.

'Goed dan,' zei Cameron. 'Ik zal niets plaatsen.' Voorlopig, dacht ze.

You were born with wings. Why prefer to crawl through life?

'Genoeg.' Het lukte Yvan niet om heel erg hartelijk te zijn. Hij was met zijn gedachten op te veel andere plekken.

If you want the rainbow, you gotta put up with the rain

Pippa's ouders waren al weg toen de uitslag kwam. Haar vader, Jonathan, Pippa en hun vader hadden drie kwartier gezwegen en haar moeder probeerde af en toe iets te zeggen, haar zusje Steffie had alleen gejengeld dat ze honger had. Het was niet gezellig geweest.
Gelukkig was Jonathan er nog wel toen de zuster binnenkwam.
'Nou Pippa, de uitslag is er. Ik kan je melden dat je geen weerwolf bent geworden, maar je zult als vanzelfsprekend wel wat trekjes overnemen.'
Jonathan zuchtte opgelucht. 'Ik was zo bang dat het mis was.'
'Jonathan, begin alsjeblieft niet opnieuw,' zei Pippa en ze trok haar neus op. 'Wanneer kan ik terug?'
'Sneller dan we hadden gedacht,' zei de verpleegster opgewekt.

Zij zingen, nijgen naar elkaar en kussen, geenszins om liefde, maar om de sublieme momenten en het sentiment daartussen.

'Dat meisje,' bracht Matthieus moeizaam uit. 'De ogen, de dood...in haar ogen.'

Lord struinde door de hallen van Zweinstein zonder doel, het was minder gezellig zonder Debby. Haar eeuwige gelach, haar gepraat, haar niet zo grappige grapjes en haar stomme opmerkingen ... hij stopte even.
'Waarom mis ik dat kreng?' Mompelde hij over hard, het was niet dat hij haar niet mocht maar ze maakte het toch minder erg om rond te zwalken in Zweinstein. Als hij niets te doen had was zij er meestal om zijn dag te verlichten met een van haar stomme ideeën.