• Oorspronkelijk is dit verhaal begonnen op Hyves, maar omdat die er helaas mee gaat stoppen, willen we hier graag verder gaan.
    Iedereen is natuurlijk vrij om mee te doen, maar we zitten dankzij Hyves' faillissement dus wel midden in het verhaal! Hopelijk hebben jullie hier begrip voor.


    Het is zeven jaar na het begin van het eerste verhaal. Nadat ze het Instituut hebben verlaten, wonen Kato, Cordelia, Emily, Wyatt en Rodey op het eiland waar Kato is opgegroeid.
    Inmiddels hebben Cordelia en Emily een kind gebaard.
    De vulkaan op het eiland Montserrat begint weer actief te worden. Uit angst dat hij gaat uitbarsten, verhuisd iedereen met de kindertjes naar Hawaii, plus enkelen van Kato's familieleden die dieper in het bos wonen en hem geloven.
    Omdat ze allemaal zo verschillend leven en de luxe van het Instituut gewend zijn, zijn ze altijd afhankelijk gebleven van de mensen aan het vaste land van de Verenigde Staten.
    Op Hawaii blijkt een hele nederzetting te zijn van vreemde wezens die niet in de mensenwereld kunnen wonen en om welke reden dan ook, hebben besloten om niet bij hun soortgenoten te zijn.
    Er is maar een kleine groep van die wezens die hen durft te vertrouwen. De zeemeerminnen en Rodey worden wel toegelaten, maar voor de halfwolven blijven ze vrezen. Ze zijn bang dat ze andere wezens opeten.
    Zij worden geacht om in de bossen, buiten het dorp te leven, tussen de andere, gevaarlijkere wezens. Daarom verlaat ook niemand het dorp. Behalve voor het water.
    Het dorp wordt bestuurd door een stel wijzen, die bepalen wat ze allemaal moeten doen wanneer er iets gebeurd.

    Meer uitleg en het inschrijf topic vindt je hier: http://www.quizlet.nl/forum/topic.php?tid=157054

    Personages

    Bethany 'Beth' - 21 - tijgermens q]Marjannee[/q
    Enaid - 97 - ederos q]Hohenheim[/q
    Ferapyle - ? - sater q]Ensiferum[/q
    Leona - 27 - trol q]Ensiferum[/q
    Meller Wartons - 14 - mensee q]Marjannee[/q
    Michelle L'Oreal - 22 - vervloekt mens q]Ensiferum[/q
    Minkabh - +/- 47 - papegaaienotter q]Hohenheim[/q
    Peikka - 31/32/33 - follet q]Hohenheim[/q
    Russel Wartons - 22 - mensee q]Marjannee[/q
    Satyr - 21 - sater q]Ensiferum[/q
    Stimpy - 1 - eekhoorn q]RosanneB[/q
    Tari - 19 - elf q]Marjannee[/q
    Venomis - 24 - dracaena q]Ensiferum[/q
    Weather - 20 - Treeture q]Marjannee[/q

    Nieuwkomers
    Allie - 22 - zeemeermin q]Hohenheim[/q
    Athiabbe Duskfury - 20 - halfwolf q]Hohenheim[/q
    Baiel - 22 - nereïde q]Marjannee[/q
    Cordelia Duskfury-Grecia - 21 - zeemeermin q]RosanneB[/q
    Emily Grecia - 22 - zeemeermin q]Marjannee[/q
    Glaie - ? - nereïde q]Marjannee[/q
    Gyab Duskfury - 19 - halfwolf q]Hohenheim[/q
    Javelin Ash - 21 - halfwolf q]Marjannee[/q
    John ? - ? - mens q]Marjannee[/q
    Kato Duskfury - 22 - halfwolf q]Hohenheim[/q
    Limany Redfinder - 22 - halfwolf q]Hohenheim[/q
    Maerle - 0 - zeemeermin/nereïde q]Marjannee[/q
    Nykin Duskfury - 0 - halfwolf/meermin q]Hohenheim[/q]/[q]RosanneB[/q
    Oliver May - 24 - mendax q]Marjannee[/q
    Pagelino Duskfury - 12 - halfwolf q]Hohenheim[/q
    Patja Duskfury - 9 - halfwolf q]Hohenheim[/q
    Prahi - 29 - Syrene q]Hohenheim[/q
    Qako Duskfury - 26 - halfwolf q]Hohenheim[/q
    Rodey Diablo - 21 - bosduivel q]Hohenheim[/q
    Wyatt - 23 - waternimf q]Hohenheim[/q
    Yati Stormghost - 22 - halfwolf q]Hohenheim[/q
    Zipp +/- 4- bosduivel q]Hohenheim[/q

    Overig
    Jill - 22 - mendax q]RosanneB[/q


    You were born with wings. Why prefer to crawl through life?

    'Dat lijkt me onmogelijk. Venomis kan hier helemaal niet naar binnen.' Natuurlijk waren Lato en Qako veel buiten de muren, maar Limany ging er van uit dat ze eventueel ook binnen de muren zouden kunnen overleven en dan zouden ze allen veilig zijn.


    Zaldrizes buzdari iksos daor. Maester > Zaldrizes

    'Ze wist dat Baiel ziek was. Hoe kon ze dat weten?' Ze betwijfelde het dat hij het van John gehoord kon hebben. 'En Baiel en ik wilden in het water gaan leven, omdat het Baiels gezondheid goed deed. Maar dat kan nu ook niet.'


    If you want the rainbow, you gotta put up with the rain

    'Misschien bluft ze.'
    Limany schonk thee in voor Emily door heet water in de mokken te schenken en deed er een paar gedroogde bladeren in.
    'Ik meen het. Iedereen hier is geobsedeerd door veiligheid. Wat kan ze doen? Als ze zo machtig is, erom moordde ze het dorp en niet uit toen ze haar weg stuurden? Ze schijnt hier gewoond te hebben.'


    Zaldrizes buzdari iksos daor. Maester > Zaldrizes

    Emily knikte. Ze staarde naar haar handen, maar haar hersens werkten als een razende. 'Zouden er nog wezens hier zijn die zich dat herinneren?' vroeg ze zich luidop af.


    If you want the rainbow, you gotta put up with the rain

    'Ik denk het wel. Die bestuurders. Ferapyle en - eh - Minkab, zij zijn vrij oud.'
    Limany hield Emily haar mok aan.


    Zaldrizes buzdari iksos daor. Maester > Zaldrizes

    Emily stond abrupt op. 'Ik moet met hen praten.'


    If you want the rainbow, you gotta put up with the rain

    Qako wenste Patja welterusten en liep de kamer uit. Het gebruik van deuren was hij inmiddels wel gewend. Een slapkamer afsluiten gebeurde bij hen thuis ook, al gebeurde dat niet door een stuk hout dat in scharnieren was gezet een zetje te geven.
    'Ik ben even naar het café, goed?' zei hij een beetje bezorgd en hij keek naar zijn broertjes in de zoonkamer. Pagelino kauwde op muntbladeren en Gyab had een boek met plaatjes opengeslagen tegen de tafelpoot en lag op zijn buik te lezen. Ze keken even op toen hij hen toesprak, maar Pagelino deed dat niet met zoveel aandacht. Hij zwaaide wat onbetekenend met zijn staart heen en weer en rolde zich op zijn rug. Qako hoopte niet dat hij zich verveelde. Er waren maar weinig kinderen in het dorp en hij zou binnenkort toch naar het Instituut vertrekken.
    'Dat heb je al gezegd,' merkte Gyab op. Hij maakte zijn blik niet los van het prentenboek, maar was ook weer niet zo geconcentreerd bezig dat het verhaal dat werd verteld hem veel kon schelen. 'Gebeurt daar nog wat interessants of zo? Anders wil ik graag mee.'
    Qako schudde zijn hoofd. Hij ging er niet heen, omdat hij verwachtte dat het personeel iets interessants had bedacht en als er al wat interessants zou gebeuren, wilde hij niet dat Gyab daar direct getuige van was. Hij verborg die gedachten liever.
    'Jij moet op Patja passen.'
    'Die slaapt toch.'
    'Nou en. Dat geldt niet voor iedereen. Straks gebeurd er iets.'
    Gyab knikte. 'En dan moet ik jou komen halen?'
    'Alleen dan, ja,' beaamde Qako. 'Tot vanavond.'
    Gyab knikte hem toe en Qako verliet zijn huisje. Hij trilde een beetje, waarschijnlijk van de spanning en hij was al in een wolf veranderd voor hij de deur van het café had bereikt, waar hij hoopvol op Javelin besloot te wachten. Hij was blij even iets anders te kunnen doen dan zijn broers en zussen te verzorgen en te werken en had ongelofelijk veel zin in deze avond.

    ~ ~

    Limany keek haar verward aan.
    'Wat wil je weten? Je gaat haar toch niet wéér op zoeken als ze je iets waardevols vertellen? Venomis is wel groot. Dat ze het hele dorp niet uitroeit, wil niet zeggen dat ze dat niet met jou kan doen.'

    [ bericht aangepast op 17 dec 2013 - 22:13 ]


    Zaldrizes buzdari iksos daor. Maester > Zaldrizes

    'Ik wil weten waarom ze doet wat ze doet,' zei Emily. Ze had de bitterheid in Venomis' stem herkend.


    If you want the rainbow, you gotta put up with the rain

    Limany blies in haar thee.
    'En dan? Dan wil je haar in therapie stoppen? Ik snap het echt niet. Het is vreselijk wat ze doet, maar je kunt haar niet veranderen. Het is een monster.'


    Zaldrizes buzdari iksos daor. Maester > Zaldrizes

    Javelin was nerveus voor haar afspraak met Qako. Omdat ze niet naakt in het dorp mocht rondlopen, had ze een hemdje en een broekje aangetrokken. Ze hoopte dat ze niet in een wolf zou veranderen, want dan zou ze uit haar kleren scheuren en dat zou zonde zijn. Ze was bang dat het haar niet zou lukken om niet te transformeren, want haar zenuwen begonnen steeds meer op te spelen naarmate ze dichter bij het café kwam. Toch keek ze er ook naar uit. Ze vond Qako leuk gezelschap en als ze bij hem was, voelde ze zich vertrouwder dan alle anderen op dit eiland.
    Ze herkende zijn wolvengedaante in de schemering. Een glimlach verscheen op haar gezicht. 'Hallo.'


    If you want the rainbow, you gotta put up with the rain

    'Ja, het is een monster,' beaamde Emily. 'En ze heeft vreselijke dingen gedaan. Maar John leeft en het zusje van Satyr leeft en Ariana leeft. Ik begrijp niet waarom ze hen niet gewoon heeft opgepeuzeld.'

    [ bericht aangepast op 17 dec 2013 - 22:24 ]


    If you want the rainbow, you gotta put up with the rain

    Kato en Cordelia lagen nog in bed die morgen. Liae had een uurtje geleden nog voeding gehad en ze sliep weer als een roosje. Ook Nykin was nog stil in zijn kamertje. Cordelia was vreselijk moe door de gebroken nachten. Liae moest continu gevoed worden en ze was dat niet meer zo gewend. Ze draaide zich slaperig om en ging tegen Kato aanliggen. Ze deed haar ogen nog even dicht, want zijn lichaamswarmte maakte haar slaperig.
    Na een half uurtje werd ze weer wakker toen Kato bewoog en ze legde haar arm over zijn buik.
    'Ben je wakker?' vroeg ze zachtjes.


    You were born with wings. Why prefer to crawl through life?

    Rodey liet zich na de ochtendschemering uit de boom glijden. Eigenlijk was hij uitgeput. Uitgeput van de hele dag. Het gesprek met Emily had hem zo lang aan het denken gezet - ondanks dat hij dat probeerde te vermijden - dat het duizelde in zijn hoofd en hij had weer behoefte aan concrete afleiding. Alweer... Dat ging niet erg lekker...
    Rodey zette zijn terughoudende gevoelens voor Venomis opzij, want hij wist dat zij hem kon afleiden. Niet dat hij verwachtte dat ze hem uiterst enthousiast zou begroeten en ze er een vreselijk gezellige avond van zouden maken, maar... Hij wist niet wat hij wel verwachtte. Iets Venomis-achtigs, wat dat dan ook zou mogen zijn.
    Met grote passen zette hij koers richting het hotel. Hij ging er niet van uit dat zweer in het bos was. Dat wilde hij gewoon niet. Een teleurstelling zou hij vanzelf wel tegenkomen als dat toch het geval zou zijn en hij klopte even later op de deur van haar hotelkamer. Hij had geen idee of ze sliep en of hij haar zou storen als ze dat wel aan het doen was en hij negeerde de angst die langzaam in hem naar boven kroop toen hij zich afvroeg wat ze zou doen als hij haar daadwerkelijk uit haar slaap haalde.
    Rodey merkte dat er nog een heleboel dingen waren die hij niet van haar wist en hij was vreselijk nieuwsgierig.

    ~ ~

    Qako hief zijn kop op toen hij haar uiteindelijk zag. Ze was al behoorlijk dichtbij, maar door het donker viel ze hem nu pas op. Hij kwam overeind, met zijn staart in de lucht en liep naar haar toe om aan haar hand te ruiken. Hij wist bijna zeker dat ze zich gewassen had voor ze hier naartoe gekomen was en haar geur deed hem wel wat. Het was fijn om erdoor omringd te worden.


    Zaldrizes buzdari iksos daor. Maester > Zaldrizes

    Venomis overwoog even om kleren aan te trekken, maar bedacht zich toe dat Rodey de enige was die wist dat ze hier overnachtte en die had er toch geen moeite mee dat ze geen stom vod aan deed. En als het wel iemand anders was… ach, niets was vreemd in een dorp als dit.
    Ze veerde overeind, want ze had eigenlijk wel behoefte aan wat gezelschap.
    ‘Hé!’ groette ze hem enthousiast en ze zwaaide de deur open.


    Every villain is a hero in his own mind.

    'Gaat het je lukken om te veranderen? Ik denk niet dat je zo gemakkelijk wat kunt drinken,' glimlachte Javelin.


    If you want the rainbow, you gotta put up with the rain