• Oorspronkelijk is dit verhaal begonnen op Hyves, maar omdat die er helaas mee gaat stoppen, willen we hier graag verder gaan.
    Iedereen is natuurlijk vrij om mee te doen, maar we zitten dankzij Hyves' faillissement dus wel midden in het verhaal! Hopelijk hebben jullie hier begrip voor.


    Het is zeven jaar na het begin van het eerste verhaal. Nadat ze het Instituut hebben verlaten, wonen Kato, Cordelia, Emily, Wyatt en Rodey op het eiland waar Kato is opgegroeid.
    Inmiddels hebben Cordelia en Emily een kind gebaard.
    De vulkaan op het eiland Montserrat begint weer actief te worden. Uit angst dat hij gaat uitbarsten, verhuisd iedereen met de kindertjes naar Hawaii, plus enkelen van Kato's familieleden die dieper in het bos wonen en hem geloven.
    Omdat ze allemaal zo verschillend leven en de luxe van het Instituut gewend zijn, zijn ze altijd afhankelijk gebleven van de mensen aan het vaste land van de Verenigde Staten.
    Op Hawaii blijkt een hele nederzetting te zijn van vreemde wezens die niet in de mensenwereld kunnen wonen en om welke reden dan ook, hebben besloten om niet bij hun soortgenoten te zijn.
    Er is maar een kleine groep van die wezens die hen durft te vertrouwen. De zeemeerminnen en Rodey worden wel toegelaten, maar voor de halfwolven blijven ze vrezen. Ze zijn bang dat ze andere wezens opeten.
    Zij worden geacht om in de bossen, buiten het dorp te leven, tussen de andere, gevaarlijkere wezens. Daarom verlaat ook niemand het dorp. Behalve voor het water.
    Het dorp wordt bestuurd door een stel wijzen, die bepalen wat ze allemaal moeten doen wanneer er iets gebeurd.

    Meer uitleg en het inschrijf topic vindt je hier: http://www.quizlet.nl/forum/topic.php?tid=157054

    Personages

    Bethany 'Beth' - 21 - tijgermens q]Marjannee[/q
    Enaid - 97 - ederos q]Hohenheim[/q
    Ferapyle - ? - sater q]Ensiferum[/q
    Leona - 27 - trol q]Ensiferum[/q
    Meller Wartons - 14 - mensee q]Marjannee[/q
    Michelle L'Oreal - 22 - vervloekt mens q]Ensiferum[/q
    Minkabh - +/- 47 - papegaaienotter q]Hohenheim[/q
    Peikka - 31/32/33 - follet q]Hohenheim[/q
    Russel Wartons - 22 - mensee q]Marjannee[/q
    Satyr - 21 - sater q]Ensiferum[/q
    Stimpy - 1 - eekhoorn q]RosanneB[/q
    Tari - 19 - elf q]Marjannee[/q
    Venomis - 24 - dracaena q]Ensiferum[/q
    Weather - 20 - Treeture q]Marjannee[/q

    Nieuwkomers
    Allie - 22 - zeemeermin q]Hohenheim[/q
    Athiabbe Duskfury - 20 - halfwolf q]Hohenheim[/q
    Baiel - 22 - nereïde q]Marjannee[/q
    Cordelia Duskfury-Grecia - 21 - zeemeermin q]RosanneB[/q
    Emily Grecia - 22 - zeemeermin q]Marjannee[/q
    Glaie - ? - nereïde q]Marjannee[/q
    Gyab Duskfury - 19 - halfwolf q]Hohenheim[/q
    Javelin Ash - 21 - halfwolf q]Marjannee[/q
    John ? - ? - mens q]Marjannee[/q
    Kato Duskfury - 22 - halfwolf q]Hohenheim[/q
    Limany Redfinder - 22 - halfwolf q]Hohenheim[/q
    Maerle - 0 - zeemeermin/nereïde q]Marjannee[/q
    Nykin Duskfury - 0 - halfwolf/meermin q]Hohenheim[/q]/[q]RosanneB[/q
    Oliver May - 24 - mendax q]Marjannee[/q
    Pagelino Duskfury - 12 - halfwolf q]Hohenheim[/q
    Patja Duskfury - 9 - halfwolf q]Hohenheim[/q
    Prahi - 29 - Syrene q]Hohenheim[/q
    Qako Duskfury - 26 - halfwolf q]Hohenheim[/q
    Rodey Diablo - 21 - bosduivel q]Hohenheim[/q
    Wyatt - 23 - waternimf q]Hohenheim[/q
    Yati Stormghost - 22 - halfwolf q]Hohenheim[/q
    Zipp +/- 4- bosduivel q]Hohenheim[/q

    Overig
    Jill - 22 - mendax q]RosanneB[/q


    You were born with wings. Why prefer to crawl through life?

    'Wat bedoel je?'
    Rodey wist niet goed wat hij van dat besluit vond, maar daar doelde hij niet helemaal op. Hij wilde vooral weten waarom ze dacht dat het onder water niet meer veilig zou zijn voor Venomis. Bij zijn weten kon zij niet onder water overleven, maar hij kon het natuurlijk ook bij het verkeerde eind hebben. Ze gingen dan wel met elkaar om, maar Rodey wist dat ze nog steeds geen sterke band hadden. Er was wel iets... Genegenheid, misschien vertrouwen of een combinatie van beiden, maar hij zou het niet precies kunnen zeggen. Zo wist hij bijvoorbeeld niet wat haar precieze redenen waren om ineens in het dorp te willen gaan leven en zich voor te doen als nereïde, terwijl ze zich de afgelopen weken alleen maar met het mensenleven van John had beziggehouden.
    Rodey wits ook wel dat hij dingen voor haar verborg. Ze hoefden immers niet elkaars diepste geheimen te kennen, al merkte hij de laatste tijd dat hij daar wel veel vaker naar verlangde. Haar geheimen kennen en haar de zijne te vertellen.


    Zaldrizes buzdari iksos daor. Maester > Zaldrizes

    Athiabbe werd wakker, omdat iemand haar gezicht kuste. Haar gedachten waren nog traag en haar dromen verwarden haar een beetje. Ze kon ze niet van de realiteit onderscheiden tot een vaag licht haar ogen bereikte. De matras kraakte een beetje en deukte in Wyatt was weer bij haar.
    ‘Hoe laat is het?’
    ‘Je hebt nog tijd. Je zei gisteren dat je pas met de lunch aan de slag moest, toch?’
    Athiabbe knikte en vond het lief dat hij haar had laten slapen. Hij wilde wel met haar mee denken en dat vond ze wel prettig. Dan had ze niet het gevoel dat alles op haar neerkwam.
    ‘Wat was er nou met je?’
    Ze staarde een tijdje nietsziend naar het plafond en sloot haar ogen. Helaas waren de twijfels nog niet helemaal weg. Niet helemaal… Het kwam ook doordat Wyatt er weer over begonnen was en dat had ze eigenlijk willen vermijden. Ze wilde hem echter niet verbieden om erover te praten, want daar had hij alle recht toe.
    ‘Het gaat wel weer,’ zei ze en ze sloot haar vingers om het puntje van haar donkere vlecht.
    ‘Daar geloof ik niks van.’ Hij glimlachte lichtjes, maar dat zag ze niet. ‘Je bent bang. Waarom? We kunnen het toch gewoon leuk hebben? ‘
    Athiabbe knikte. Ze wilde het wel leuk hebben, maar leuk was niet alles… Het voelde gewoon niet goed meer. Alsof ze iets fout deed, alsof zede verkeerde kant op gingen, tegen de stroom in.
    Wyatt was geweldig. Hij was nuchter, lief en zorgzaam. Hij was er wanneer ze hem nodig had en hij leek geduldig, maar dat was niet zo. Niet altijd en dat kwam door haar, omdat zij niet wilde. Het lukte haar gewoon niet. Ze vond hem al zo lang zo geweldig en nu ze hem eenmaal had, kon ze er niet aan toegeven.
    ‘Komt het door mij?’ vroeg hij bezorgd. ‘Ja, hè?’
    Wyatt was niet achterlijk. Ondanks dat ze elkaar niet zo vaak zagen als Kato en Cordelia, merkte hij al een tijdje dat ze ergens mee rondliep. Vannacht was hij er niet helemaal bij geweest met zijn hoofd, maar nu hij wakker was, herinnerde hij zich alles en eigenlijk zag hij het probleem ook al zitten. Hij zag zelfs de oplossing voor zich, maar dat zou hij niet zeggen. Zeker nu nog niet.
    Hij wist niet zo goed wat hij er aan moest veranderen, behalve tijd voor elkaar vrij maken, maar Athiabbe had het druk. Ze werkte in het café, ze werkte hele dagen in het café en de dingen die ze tussendoor samen deden, waren maar van korte duur.
    Laatst hadden ze het heel leuk gehad en Wyatt wist zeker dat zij dat ook zo had ervaren. Van die dingen moesten ze het hebben, maar het was niet genoeg. Hij kon nog wel wat andere dingen bedenken die hun relatie weer een stadium verder zou kunnen brengen, maar durfde ook dat niet te opperen, want daar hadden ze het intussen al vaak genoeg over gehad en hij had besloten om dat maar even te laten rusten, al was dat moeilijk.

    [Dit komt later wel af, maar ik zit nu even vast, haha]


    Zaldrizes buzdari iksos daor. Maester > Zaldrizes

    [Ik kom ook nu pas dat stukje van Javelin tegen... o.O Dat had ik dus gewoon over het hoofd gezien. En anders staat het er lekker twee keer.]

    Qako deed zich dankbaar tegoed aan het dier, hoewel hij daar eigenlijk niet zo veel tijd voor had. niet dat dat veel uitmaakte, want behalve Peikka, was er eigenlijk niemand die een directe bedreiging zou kunnen vormen en Peikka was gewoon dom, geen meesterbrein dat het dorp wilde overnemen. Van Athiabbe had hij een beetje geleerd hoe hij het voor zichzelf gemakkelijker kon maken om terug te veranderen en na enkele pogingen lukte het hem. Hij kende Javelin niet goed genoeg om alleen via lichaamstaal te communiceren


    Zaldrizes buzdari iksos daor. Maester > Zaldrizes

    'Ariana dacht dat Venomis het water in kon,' verzuchtte Emily.

    -

    Het lukte Javelin echter nog niet om in een mens te veranderen voordat ze haar eend helemaal had opgegeten. Pas toen transformeerde ze en glimlachte ze verlegen. 'Hé.'


    If you want the rainbow, you gotta put up with the rain

    'Dat zou ik niet weten.'
    Rodey stond op om een paar van de vruchten op te rapen die hij net had laten vallen. Hij gaf er een an Emily in de hoop dat ze zich een klein beetje op iets anders zou durven concentreren.
    'Je hoeft nu nog geen beslissing te nemen en als dat toch moet, dan zorg ik ervoor dat ik ze meten terughaal.'


    Zaldrizes buzdari iksos daor. Maester > Zaldrizes

    ‘Volgens mij heeft Venomis haar geen lichamelijk geweld aan gedaan, maar ze is gewoon verwaarloosd. Ondervoed en mentaal gebroken. Ze heeft meer dan een jaar in gevangenschap geleefd en ik ben bang dat ze nooit meer de oude wordt.’
    Hij slaakte een zucht. Hij realiseerde zich nu dat ze misschien beter dood had kunnen zijn, net als zijn moeder. Laila wilde daar niet over praten, maar hij wist wel dat ze er niet meer was en dat zijn zusje haar waarschijnlijk had zien sterven.


    Every villain is a hero in his own mind.

    Emily schudde verwoed haar hoofd. 'Ik ga niemand afleveren.' Ze pakte zijn hand. 'Baiel is mijn man, maar Ariana... ze heeft al zo lang gevangen gezeten. Ik kan het haar niet weer aandoen om -' Ze slikte. 'Ik had nooit naar het bos moeten gaan...'


    If you want the rainbow, you gotta put up with the rain

    'Het is vreselijk wat Venomis heeft gedaan. Ze heeft ook een vriend van ons vastgehouden, John, misschien ken je hem wel.'


    You were born with wings. Why prefer to crawl through life?

    'Een beetje wel,' zei hij zacht, maar hij wilde haar niet beledigen. 'Het geeft niet. We bedenken wel iets.'


    Zaldrizes buzdari iksos daor. Maester > Zaldrizes

    Qako grinnikte.
    'Hallo. Bedankt voor de gans.'
    Hij was best hongerig geweest en had zijn tijd eigenlijk niet willen verdoen met jarigen en zo minder alert zijn.


    Zaldrizes buzdari iksos daor. Maester > Zaldrizes

    'En dat wil jij niet,' concludeerde Kato. 'Is hij niet aardig? Ik wil wel met hem praten.' Hij keek even weg, want hij wilde niet dat ze dacht dat hij haar niet zelfstandig vond. 'Als je dat eventueel zou willen, hoor.'


    Zaldrizes buzdari iksos daor. Maester > Zaldrizes

    Satyr schudde zijn hoofd. ‘Nee, zijn naam komt me niet bekend voor. Wat is hij voor wezen?

    ***

    ‘Ach, misschien gaat hij vanzelf weg als hij hier een beetje zijn weg gevonden heeft,’ hoopte Michelle. Ze wilde niet onaardig zijn, want hij was vriendelijk geweest, ondanks dat zijn blik haar soms beangstigde.

    [ bericht aangepast op 14 dec 2013 - 21:15 ]


    Every villain is a hero in his own mind.

    'Geen probleem,' zei Javelin. 'Ik heb 'm uit zijn lijden verlost.'


    If you want the rainbow, you gotta put up with the rain

    Emily legde haar hoofd weer op Rodeys schouder en bleef zwijgend zo zitten. 'Je bent heel erg belangrijk voor me, Rodey,' fluisterde ze toen.


    If you want the rainbow, you gotta put up with the rain

    Hoewel Cordelia niet van liegen hield, wist ze dat ze niet anders kon. 'Een nereïde,' antwoordde ze.


    You were born with wings. Why prefer to crawl through life?