RPG - Het Epische Verhaal 2 - Speeltopics

Oorspronkelijk is dit verhaal begonnen op Hyves, maar omdat die er helaas mee gaat stoppen, willen we hier graag verder gaan.
Iedereen is natuurlijk vrij om mee te doen, maar we zitten dankzij Hyves' faillissement dus wel midden in het verhaal! Hopelijk hebben jullie hier begrip voor.

De wereld was een zooitje en hoewel Morgan dat probeerde op te lossen, was iedereen eigenlijk alleen maar bezig elkaar uit te moorden en opnieuw de macht te grijpen.

De tijd wordt weer teruggedraaid en iedereen wordt opnieuw wakker. Dit keer bevinden ze zich echter niet meer op Zweinstein. Ze worden wakker in een doodnormaal gezin, waarvan de ouders denken dat het hun eigen kinderen zijn.

Het blijkt zelfs dat ze hun toverkracht zijn kwijtgeraakt en als normale tieners naar school moeten.

Meer uitleg en het inschrijftopic vind je hier
Speeltopic 1
Overlegtopic 1

Personages

[ bericht aangepast op 25 nov 2013 - 19:31 ]

Zaldrizes buzdari iksos daor. Maester > Zaldrizes

‘Dus je hebt iedereen voorgelogen?’ vroeg Tomas met opgetrokken wenkbrauwen.
Eigenlijk had hij nooit anders verwacht, maar het voelde goed te weten dat hij het altijd bij het juiste eind had gehad.

-

‘We zijn er sinds gisteren,’ vertelde Moon. Ze liep naar zijn bed toe en liet haar bezorgde blik over hem heen glijden. ‘Ben je nog erg verward?’

Every villain is a hero in his own mind.

'Zo zou je het kunnen zeggen. Het is maar net hoe je het ziet,' zei Hermes.

De jongen staarde even intens naar haar voelde Debbie,
'Ik ben Debbie trouwens,' ze stak haar hand uit naar hem. 'De eigenaresse van dit cafe zolang mijn ouders er niet zijn.' Ze glimlachte naar hem.

‘Nou, Debby, je ouders hebben een mooi café.’ Hij stopte het laatste frietje in zijn mond. ‘Met lekkere patat.’

-

Tomas snoof en zag dat Adrienne geschrokken was van die onthulling.

Every villain is a hero in his own mind.

Quinn ergerde zich eraan dat Hermes niet met haar sprak, maar wel met anderen. Ze pakte zijn hand en hield die wat steviger vast dan nodig was.

~~

Li wees naar het klembord aanheft voeteneinde van zijn bed, maar hij betwijfelde of Amon al die medische informatie zou begrijpen.
'Mijn medicijnen zitten daar in,' zei hij met een blik op de infuuszak. 'Ik denk dat ze er iets tegen de pijn in doen.' Hij kon het verder allemaal niet onthouden. Zijn rechterarm was verbonden, evenals zijn borst en hij had bij het verwisselen van zijn nachthemd gezien dat er ook pleisters en schaafwonden op zijn benen zaten.

Zaldrizes buzdari iksos daor. Maester > Zaldrizes

'We waren een van de eersten tovenaars, en daarom vond men ons speciaal.'

-

'Gehuild toen Ignatius stierf?' vroeg Ardaneus.
'Sinds wanneer geven de heersers zoveel om elkaar?'

[ bericht aangepast op 29 nov 2013 - 22:01 ]

‘Nou wij vonden je niet speciaal en jij deed alsof je een god was,’ snoof Tomas. ‘Zeker zodat je meissie van je onder de indruk was.’

-

Moon kende de medicijnen niet, maar was blij dat Li zich iets beter leek te voelen.
‘Kunnen we iets voor je doen? Heb je iets nodig?’
Ze wist niet hoeveel toezicht er hier op hem gehouden werd.

Every villain is a hero in his own mind.

'Ze verwachtten waarschijnlijk dat ik wel een paar uur zou slapen,' zei Li, die merkte dat hij meer praatte dan hij in dagen had gedaan en vroeg zich af of dat hem goed zou doen. 'Dat is alleen niet gelukt.' Hij glimlachte vaag en keek naar Luuk. 'Hoe - hoe kom je hier?'

Zaldrizes buzdari iksos daor. Maester > Zaldrizes

'Of omdat het belangrijk was.'

‘Ik ben bij Moon gebleven,’ antwoordde hij. ‘Ik heb maar gedaan alsof ik gek was.’
Hij grinnikte, want hij had voor geen goud van haar gescheiden willen worden.

-

'Vast.'
Tomas dacht terug aan de adelaarseieren die ze voor hem hadden moeten stelen.

Every villain is a hero in his own mind.

Li kon daar niet ok lachen, want hij wist wat Luuk over zich had afgeroepen.
Hij keek bezorgd nar Moon. 'Hoe gaat het met je? En thuis?' Hij wist dat er iets niet klopt met haar Dreuzelvader.

Zaldrizes buzdari iksos daor. Maester > Zaldrizes

Ignatius streek door zijn haren.
'Ik neem aan dat je me dit keer wél van dienst kan zijn,' zei hij toen tegen Epialthes, 'in plaats van mij tegen te werken?'

‘Ze zijn allemaal erg van slag doordat Sam is omgekomen. Mijn moeder was blij toen Luuk bij ons kwam, want Noha was nogal opstandig.’ Ze keek hem met een spijtig gezicht aan. Ze wilde niet kwaadspreken over het meisje, maar zo lagen de feiten wel.

Every villain is a hero in his own mind.

‘Wie weet.’ Epialthes hechtte niet veel waarde aan zijn woorden. Hij was alleen trouw aan zichzelf, maar zag niet op een vete met Ignatius te wachten dat werkelijk nergens over ging. ‘Heb je grootste plannen dan?’

Every villain is a hero in his own mind.

'Dat heb ik zeker,' antwoordde Ignatius.
'Sykes en Ardaneus zijn hier. Brian is hier. Aenea en Nick zijn hier.'
Hij besloot om er verder niets over te zeggen, want hij wilde het meisje niet afschrikken.