RPG - Het Epische Verhaal 2 - Speeltopics

Oorspronkelijk is dit verhaal begonnen op Hyves, maar omdat die er helaas mee gaat stoppen, willen we hier graag verder gaan.
Iedereen is natuurlijk vrij om mee te doen, maar we zitten dankzij Hyves' faillissement dus wel midden in het verhaal! Hopelijk hebben jullie hier begrip voor.

De wereld was een zooitje en hoewel Morgan dat probeerde op te lossen, was iedereen eigenlijk alleen maar bezig elkaar uit te moorden en opnieuw de macht te grijpen.

De tijd wordt weer teruggedraaid en iedereen wordt opnieuw wakker. Dit keer bevinden ze zich echter niet meer op Zweinstein. Ze worden wakker in een doodnormaal gezin, waarvan de ouders denken dat het hun eigen kinderen zijn.

Het blijkt zelfs dat ze hun toverkracht zijn kwijtgeraakt en als normale tieners naar school moeten.

Meer uitleg en het inschrijftopic vind je hier
Speeltopic 1
Overlegtopic 1

Personages

[ bericht aangepast op 25 nov 2013 - 19:31 ]

Zaldrizes buzdari iksos daor. Maester > Zaldrizes

Jurgen had de kamer naast die van Daisy - het was een kleine, muffe kamer, maar hij kon er slapen. Hij had geen kleding mee en deed daarom zijn shirt en broek uit, waarna hij in hemd en onderbroek in het bed stapte en zijn ogen sloot. Hij kon de slaap echter niet vatten.

If you want the rainbow, you gotta put up with the rain

Daisy deed haar pyjama aan en trok de dekens over haar heen, waarna ze haar hoofd op het kussen legde en in slaap viel.

'Daisy? Ik ben het.'
Ze deed haar ogen open en zag Roan voor haar.
'Roan.' Zei ze zachtjes, en ze pakte zijn handen vast.
'Gaat het?' Vroeg hij. Ze loog en zei ja, maar het ging nu ook beter, want ze was bij Roan.
Hij hielp haar overeind en zette haar neer op een stoel.
'Ik hou van je.' Zijn woorden galmden door de kamer.
Hij zette de stoel aan en heel haar lichaam verkrampte. Ze gilde het uit van de pijn.
En toen werd Roan op een soort opstapje geduwd, door Peaches een touw om zijn nek geworpen, en hij riep: 'Daisy, ik hou van je!'
Een spreuk flitste door de kamer.
'Daisy,' smeekte hij. 'Ik wou niet- Ik hou van je.'
Weer een felle flits uit Peaches' richting en Daisy voelde nog meer pijn.
'Het spijt me.' Fluisterde Roan, voor het hout verdween en hij opgehangen werd.
'Roan!' krijste ze.

[ bericht aangepast op 2 dec 2013 - 17:29 ]

Jurgen schoot overeind toen hij een gil hoorde. Hij stapte direct uit zijn bed toen hij hoorde dat het gegil uit de kamer naast hem kwam. Daisy. Hij opende haar deur en zijn hart begon sneller te kloppen toen hij haar zag woelen in bed. Hij rende naar haar toe en sloeg zijn armen om haar heen.
'Daisy, Daisy! Word wakker!'

If you want the rainbow, you gotta put up with the rain

Roan hing levenloos aan het touw in de inmiddels lege kamer, maar opende toen zijn mond.
'Daisy, Daisy! Word wakker!'
Schreeuwend schrok ze wakker.

Of en toe zei Ignatius wel iets tegen Sam, maar dan waren het meer scheldwoorden. Nu keek hij geobserdeerd naar zijn horloge. Ze hoorde iemand gillen en keken elkaar aan. Hopend dat zij niet het volgende slachtoffer zouden zijn.

-

Wense hoorde gegil en slikte, wat zou daar aan de hand zijn? Ze voelde zich erg alleen en dacht aan het kind in haar buik. Hoe vreselijk was dit, dan zat ze in een cel, zwanger en koosvriendloos met een psychopaat die mensen blijkbaar marteld.

Ignatius gezicht werd langzaam een glimlach.

Jurgen hield haar vast. 'Het was maar een droom,' zei hij kalmerend, 'het was maar een droom!'

If you want the rainbow, you gotta put up with the rain

Daisy haalde stokkerig adem en trilde van top tot teen. Ze hield Jurgen krampachtig vast.

'Rustig maar,' mompelde Jurgen. Hij hield haar stevig vast en drukte haar tegen zich aan. Hij hoopte dat ze weer rustig zou worden.

If you want the rainbow, you gotta put up with the rain

Daisy boorde onbewust haar nagels in zijn huid. Ze hoorde wel zijn woorden maar ze drongen niet tot haar door.
Toen ze zich eenmaal bewust werd van zijn aanraking, werd haar ademhaling rustiger.

'Sst. Het was maar een droom. Een nachtmerrie.' Hij probeerde haar blik te vangen.

If you want the rainbow, you gotta put up with the rain

Ze drukte haar gezicht tegen hem aan. Het was maar een droom. Een droom.

Jurgen bleef die woorden herhalen en merkte dat ze langzaam maar zeker rustiger werd. Hij voelde haar hartslag dalen.

If you want the rainbow, you gotta put up with the rain

Voorzichtig durfde Daisy haar ogen weer open te doen. Het was echt een droom geweest. Ze was veilig. Veilig bij Jurgen.

Jurgen klom voorzichtig bij haar op bed. 'Gaat het weer een beetje?' vroeg hij zacht.

If you want the rainbow, you gotta put up with the rain