RPG - Het epische verhaal - Speeltopics

Oorspronkelijk is dit verhaal begonnen op Hyves, maar omdat die er helaas mee gaat stoppen, willen we hier graag verder gaan.
Iedereen is natuurlijk vrij om mee te doen, maar we zitten dankzij Hyves' faillissement dus wel midden in het verhaal! Hopelijk hebben jullie hier begrip voor.

De wereld was een zooitje en hoewel Morgan dat probeerde op te lossen, was iedereen eigenlijk alleen maar bezig elkaar uit te moorden en opnieuw de macht te grijpen.

De tijd wordt weer teruggedraaid en iedereen wordt opnieuw wakker. Dit keer bevinden ze zich echter niet meer op Zweinstein. Ze worden wakker in een doodnormaal gezin, waarvan de ouders denken dat het hun eigen kinderen zijn.

Het blijkt zelfs dat ze hun toverkracht zijn kwijtgeraakt en als normale tieners naar school moeten.

Meer uitleg en het inschrijftopic vind je hier

Personages

[ bericht aangepast op 17 nov 2013 - 18:49 ]

Every villain is a hero in his own mind.

Noha liep stug door naar het huis waar Megan nu woonde. Het was gelukkig niet ver, maar ze werd nogal aangegaapt toen ze op de bel had gedrukt en er open werd gedaan.
'Ik kom voor Megan.'
Ze stapte over de drempel en sloeg geen acht op Moon. Als de deur voor haar neus dichtgegooid zou worden, zou Nohad at alleen maar een plezier doen.
'Megan?' vroeg Noha onderaan de trap.

Zaldrizes buzdari iksos daor. Maester > Zaldrizes

sam keek naar Ignatius,hij keek te zelfverzekerd en ze gunde dit hem niet. Ze liep verder de cel in en ging zitten.
'Hallo?' Sam haalde een wenkbrauw op en negeerde Ignatius, die zich begon te irrriteren aan Sam haar gedrag.

[ bericht aangepast op 11 nov 2013 - 23:16 ]

Ignatius kneep zijn ogen samen.
'Als ik je een vraag stel, geef je antwoord.'

Megan had een beetje doelloos op haar bed gelegen, toen ze plots haar naam hoorde. Ze herkende direct Noha's stem en haastte zich naar beneden.
'Ik kom!' Ze vloog haar vriendin om de hals. Ze was altijd blij om Noha te zien, en zeker nu. Megans wenkbrauwen gingen omhoog van verbazing toen ze zag dat Moon achter Noha stond. Wat deed Moon hier?

You were born with wings. Why prefer to crawl through life?

Noha negeerde Moon.
'Trek je het een beetje?' vroeg ze terwijl ze om zich heen keek. Mae was immers dood, de echte dochter van Megans zogenaamde ouders en Noha hoopte dat zij niet net zo bezorgd deden als die van haarzelf. 'Die Dreuzels hangen me echt de keel uit.'

Zaldrizes buzdari iksos daor. Maester > Zaldrizes

'Mij ook,' zuchtte Megan. 'Ik bedoel, ik kende die Mae niet eens. Heel erg hoor, dat ze er niet meer is. Alleen, ze verwachten van mij dat ik er om rouw. Ik weet niet wat hier allemaal aan de hand is, met al die doden. Je zou denken dat het een of ander vies spelletje is van iemand. Net als het afnemen van onze toverkracht. Hoe is het bij jou thuis?'

[ bericht aangepast op 11 nov 2013 - 23:07 ]

You were born with wings. Why prefer to crawl through life?

Luuk nam ook een hap, brandde zijn lippen, maar moest toch toegeven dat zich niet kon herinneren dat hij zoiets lekkers eerder had geproefd, behalve misschien tijdens de paar dagen die hij op Beauxbatons had doorgebracht.
‘Nou, je hebt gevoel voor smaak.’

-

‘Als het iets belangrijks was, zou ik het maar gauw doen, want ik heb geen flauw idee of we hier ooit nog terug zullen komen.’
Nick keek over zijn schouder toen Daisy ineens verscheen.
‘Er wil nog iemand afscheid van je nemen.’

-

Moon bleef een beetje ongemakkelijk achter Noha staan. Ze kon zich niet herinneren dat ze zich ooit zo onzeker had gevoeld. Zelfs toen ze drieduizend jaar tijd had overbrugd en in een totaal nieuwe wereld kwam, voelde ze zich minder bekeken dan nu. Ze zocht naar woorden, maar kon niets zeggen. Het leek alsof er verder geen gespreksonderwerpen waren geweest, behalve Li, en ze kon zich niet goed herinneren of dat inderdaad zo was.
‘Ik – eh – ik wilde graag een bekend gezicht zien,’ bekende ze met terneergeslagen

Every villain is a hero in his own mind.

Daisy kantelde nieuwsgierig haar hoofd.
'Oh?'

Ondanks dat Noha haar liever niet in haar buurt had, was ze blij dat Moon niet voor Li's gezelschap had gekozen. Ze wist dat hij met een witte auto met blauwe lichten was vervoerd en vroeg zich af hoe ze naar het hospitaal konden komen om hem te bezoeken. Ze wilde dat alleen neit voorstellen waar Moon bij was, omdat ze neit wilde dat die opnieuw als een of ander schoothondje achter haar aan zou komen hobbelen.
'Dan is dit vast je eerste verstandige beslissing sinds je je toverkracht bent kwijtgeraakt,' zei ze en ze keerde zich weer tot Megan. 'Kunnen we niet naar je kamer gaan?' De Dreuzels sloegen hen vanuit de woonkamer gade en Noha werd er nogal onrustig van, ook al kon ze nu niet zien wat ze dachten.

Zaldrizes buzdari iksos daor. Maester > Zaldrizes

'Ja, laten we dat doen,' knikte Megan. Ze liep vlug naar boven en deed haar deur dicht.

You were born with wings. Why prefer to crawl through life?

Sam keek niet op, ze wou hem gek maken. Daarbij kon ze niet wachten om te zien wat de dame van Ignatius zou afpakken. Verder had ze gemerkt dat er andere cellen waren, iets wat ze heus wel aan Ignatius wou vertellen. Dat er meer mensen hier waren, maar helaas kon ze het gewoon niet.

Ignatius legde zijn vingers onder haar kin en duwde die omhoog, waardoor ze hem moest aankijken.
'Geef antwoord. '

Sam keek hem recht in zijn ogen aan, ze wou de waarheid spreken, ze wou het zingen, schreeuwen van de daken maar ze had geen stem. Sam keek hem vuil aan en glimlachte toen.Ze wist zeker dat door dit te doen dat hij haar helemaal kapot zou maken maar het was het waard. Je kon hier toch ook niet dood gaan...

O, ik zie dat hij niet het hele stukje heeft gekopieerd, maar dit hoorde er nog achter:

... ogen. ‘Maar als je liever alleen met Noha wilt zijn, moet je dat zeggen.’

[ bericht aangepast op 11 nov 2013 - 23:47 ]

Every villain is a hero in his own mind.

Ignatius liet haar los en gaf haar weer een klap in haar gezicht, waarna hij haar omver duwde.
'Goed. Dan antwoord je niet, trut.'

[ bericht aangepast op 11 nov 2013 - 23:48 ]