• Avalerion or Alerion is a mythological bird. It was "rather small, yet larger than an eagle" and lived near the Hydaspes and the Indus according to European medieval geographers and bestiaries, which were possibly based on a description by Pliny. Only two of the birds were said to exist at a time. A pair of eggs was laid every 60 years; after hatching, the parents drowned themselves. Alerions have been seen in coats of arms, most often depicted as a bird with no beak and feathered stumps in place of legs or no legs at all.


    Alerion
    Ilerion


    Er broeit iets onder de mens. Iets groots. De regering kan het voelen. Zíj kunnen het voelen. Maar wie zijn zij? Straatkinderen. Voor de meeste mensen is dat wat zij zijn. Onbetekenend. Afval. Deze kinderen die hun ouders uit het oog of uit het hart verloren zijn. Kinderen van ouders die misschien zelfs dood zijn. Kinderen die er helemaal alleen voor stonden. Een klein getal werd misschien opgenomen in weeshuizen, wellicht geadopteerd. Maar geaccepteerd? Nee. Dat nooit helemaal. De kinderen waren hoe dan ook op henzelf aangewezen. Totdat hun leven compleet veranderde. Plotseling. Als een donderslag bij heldere hemel.


    Natuurlijk wisten deze kinderen al op jonge leeftijd dat zij stuk voor stuk uniek waren. Maar dat ze waren voorbestemd voor iets dat de wereld zou kunnen veranderen? Nee. Dat was hen nooit verteld. Wie wilde hen immers in bescherming nemen tegen de projecten die de regering aan het voorbereiden was? Op een bepaald punt in hun leven veranderde die status. Hun levens en gaven raakten verwikkeld met elkaar.
    Er was eindelijk iemand die luisterde, iemand die hielp. Iemand die hen kon leiden. Iemand die hen iets heel bijzonders gaf. Ze ontwikkelden gaven.
    Helaas hadden deze gaven tot gevolg dat de kinderen, inmiddels eerder jongeren, enorm interessant werden voor onderzoekers en wetenschappers. Op een enkeling na wonen zij nu allemaal in onderzoekscentra.”


    Ze wonen hier niet vrijwillig. Veel buitenstanders noemen het een gesticht. Sommigen omdat zij denken dat deze begiftigde jongeren gek zijn, of zelfs een andere diersoort. Ze vrezen hen.
    Een enkeling noemt het zo in de wetenschap dat de behandeling in deze inrichting afgrijselijk is, en dat eenieder die deze ondergaat nooit hetzelfde zal zijn. Als hij of zij überhaupt nog levend naar buiten komt.
    Dag en nacht worden onmenselijke tests en onderzoeken op de jongeren afgevuurd. Wie zich niet aan de regels houdt wacht een gruwelijke straf.
    Tot een zeker punt lijkt de Redder, waarvan zij dachten dat die bestond, te zijn vergeten. Toch blijft er hoop groeien onder de begaafden, en deze hoop doet leven. Sommigen zeggen zelfs contact te kunnen leggen met de Redder. Geestelijk en kort, maar het is nieuwe informatie. Opdrachten die naar vrijheid kunnen leiden.

    Hun aanwezigheid in de inrichting is niet het enige dat de begaafden met elkaar gemeen hebben. Langzaam en niet geheel zonder moeite komen zij achter elkaars gaven, levens, hun gevechten en hun littekens. Ze zijn stuk voor stuk hetzelfde, en al voelt het totaal niet zo, ze zijn gezegend met gaven om grootse dingen te kunnen doen.



    Wat ze zelf niet weten, is dat een mythisch wezen, een vogel, hen onder haar vleugels heeft genomen. Hun 'Redder' is dan ook niet zomaar een persoon - maar een machtig en vrij wezen. Precies zoals de meesten van hen ook graag zouden zijn.
    Eén van de dingen die Alerion hen gaandeweg heeft ingefluisterd, is dat er van elke gave maar twee mensen bestaan die hem kunnen bezitten.
    Deze zullen zich sterk tot elkaar aangetrokken voelen, al hoeft dat niet seksueel te zijn. Het zijn ook lang niet altijd mensen van het tegenovergestelde geslacht. Hun band is sterk, geestelijk gezien, en zelfs als zij het niet bewust willen, zullen zij vaak perongeluk in elkaars buurt verkeren. Zo niet, is hun telepathie nog een tweede mogelijkheid op contact. Want hoewel sommigen (twee, als het er dus is) met iedereen kunnen telepatheren, is de connectie tussen 'zielsverwanten'
    altijd het sterkst gebleken. Voor velen is het verhaal van de zielsverwanten echter een sprookje: binnen de inrichting bestaat niet zoiets als liefde. Daar heeft de regering wel voor gezorgd - denken ze.
    Een zeer naar, en nog onopgelost detail aan de begaafden, is de jonge leeftijd waarop de meesten van hen heengaan. De regering is al sinds het begin nieuwsgierig naar deze ontwikkeling in het verloop daarvan, maar vele begaafden kunnen het zelf niet eens bevatten.
    Denk eens in: is het logisch voor een fit, jong persoon om voor de dood te kiezen? Nee. Dat is het allesbehalve.
    Toch zijn er begaafden die gemakkelijk de zestig halen.
    Waarom? Nageslacht. Dat lijkt het voor de hand liggende antwoord.
    Alerion schonk iedere begaafde zijn of haar kracht bij de geboorte, al ontdenken sommigen dit pas later. Zij liet hen leven met de zweem van macht, en verbond hen in koppels om vele van hen ware liefde te geven. Maar wat is de prijs van al die privileges?
    Niet lang nadat een begaafde zijn of haar genen heeft doorgegeven - zullen de krachten en het leven dat deze persoon ooit bezat - wederom opgeëist worden door Alerion.

    Deze RPG speelt zich af in een van de onderzoekscentra waarover je gelezen hebt. Rollen zijn hybriden (deze begaafde jongeren dus), onderzoekers of beveiliging. Onderzoekers mogen absoluut NIET zachtaardig zijn.




    Verhaallijn:

    De onderzoekers besluiten (worden overtuigd?) dat het een goed idee is met de hybriden naar buiten te gaan om te zien welk effect de frisse lucht, verschillende plaatsen etc. op hen hebben.
    Een paar hybriden weten te ontsnappen, maar zijn al snel teruggevonden. De rest wordt snel teruggebracht naar het centrum. Elliott en Stevie-Ann hebben seks. Rosper vindt ze en brengt ze terug.

    Tijdsprong van 9 maanden

    Stevie-Ann bevalt van een kindje en weet zichzelf op de een of andere manier in haar badkamer te verdrinken, alsof ze niet anders kan, gedwongen. De onderzoekers vinden de baby niet interessant en een van de hybriden (misschien Lucy, omdat die Stevie-Ann’s zielsverwant is? Iemand anders mag ook.) neemt de zorg voor het kleine wezentje op zich. Stevie doet Rosper aan zijn verleden denken en hij draait door om haar dood.
    Wat de onderzoekers echter wel interessant is, is wat Stevie-Ann gedaan heeft. Ze beginnen een afschuwelijk onderzoek om de relatie tussen nageslacht en sterfte te onderzoeken (hier kan nog veel creativiteit in geprut worden, qua hoe het onderzoek eruit ziet. Als het maar gruwelijk is.).

    Vanwege deze gruwelijke behandeling beginnen de hybriden een opstand. Dit is waar Avalerion in beeld komt (al kwam de dood van het eerder genoemde meisje natuurlijk ook door haar). Avalerion bestookt al een tijdlang iemand met opdrachten (Ik stel Elliott of Daniel voor, maar als iemand anders volunteert?) en tijdens de opstand neemt zij kort bezit van diens lichaam. Dit heeft tot gevolg dat deze persoon iemand ongezien afslacht (onderzoeker of bewaker lijkt mij het meest logisch, maar als daar niemand bij is die dood mag kan een hybride ook wel).

    Door het besef wat hij/zij gedaan heeft draait hij/zij door en begint meer mensen uit te moorden. Een aantal hybriden schaart zich achter deze persoon, een ander deel gaat ertegen in de aanval. Er ontstaat een heuse oorlog, waarin uiteindelijk iedereen een kant gekozen heeft.

    Een van de twee groepen weet door middel van gaven uit te breken. (Ik stel voor dat dit de groep is waar Alex toe behoort. Als we zorgen dat hij in een van de kamers van de onderzoekers kan komen (door anderen hun vechtgaven) kan hij uit het raam kijken en samen met een hybride die in staat is vanbuiten de deur te openen naar buiten teleporteren. Zo kan de rest dan ook naar buiten.)

    De andere groep hybriden zitten nog een tijd onder extra strenge bewaking vast, maar weet uiteindelijk ook te ontsnappen.


    Ontsnapperds uitstapje (groen wel, rood niet): Elliott, Cloe, Myrcella.
    Alex, Raffaël, Blane, Lavina, Lucy, Maere, Galain, Nathan, Eres, Paisley, Lydia, Andrew, Stevie-Ann (eerst wel, maar werd toen meegenomen door Rosper).



    Regels:
    Niet alleen meiden aanmaken.
    Geen ruzie OOC.
    Geen Mary sue's.
    OOC tussen haakjes. {}[]()
    Minstens 10 regels.
    Tenzij anders aangegeven open alleen ik de topics.
    Langdurige afwezigheid melden.
    Speel met de ander mee, blokkeer niet.
    Niet alleen 1 op 1 spelen.
    Je personage draagt altijd een uniform, verdere versiering zoals sieraden zijn niet toegestaan.
    Huisdieren natuurlijk ook niet.

    Lees andermans posts, a.u.b. Dit is wel zo sociaal...


    Deze kleding krijgen hybriden van het centrum. De onderzoekers dragen een labjas of een pak, inclusief stropdas. Dat ligt eraan wat ze gaan doen.


    De tekst in het plaatje is niet zo heel duidelijk. Onder mannelijke hybriden staat "Mily's (Natsune's vorige gebruikersnaam) advies iets te letterlijk genomen" en onder vrouwelijke hybrides "Maar dan zonder stropdas".
    De hybriden krijgen geen schoenen, en lopen dus op blote voeten.


    Rol:
    Naam:
    Leeftijd: - Hybride tussen 12 en 25, medewerker tussen 23 en 100-
    Geslacht:
    Uiterlijk: -inclusief foto('s)-:
    Innerlijk:
    Gave: -indien Hybride-
    Extra:


    Rollen tot nu toe:

    Hybriden:
    Nathan James Gibson - 22 - Plaatsen dingen in andermans hoofd - Avalerion - Rollenstory - Zielsverwant
    Alexander Evan “Alex” Anderson - 18 - Teleportatie - Avalerion - Rollenstory
    Elliott Layton King - 19 - Doden of verlammen door gedachten - IAmLightning - Rollenstory
    Raffaël Seager - 17 - Vliegen - Xionn - Rollenstory
    Blane - 19 - Onzichtbaarheid - Xionn - Rollenstory
    Galain Herpïon - 19 - Weer beïnvloeden - LordoftheAir - Rollenstory
    Andrew Forrest - 18 - Alles in menselijk vermogen in een keer kunnen/maken - jasonreina - Rollenstory

    Lavina Tara Carré -17- Transformatie - GreaterGood Rollenstory
    Eres Elena Slowayk - 21 - Kracht - Pwettyness - Rollenstory
    Cloe Marianne Feline Rivière - 17 - Energie controleren/gebruiken/aftappen voor/van planten - annickemiek - Rollenstory - Stand-by
    Myrcella Rhaella Baratheon - 24 - Symplysatie (verdubbelen vervelende emoties) - Pwettyness - Rollenstory
    Stevie-Ann Carter - 16 - Tekeningen tot leven wekken - Avalerion - Rollenstory - Zielsverwant
    Lucy Mary King - 15 - Tekeningen tot leven wekken - IAmLightning - Rollenstory - Zielsverwant
    Maere Rose Lostock - 16 - Telekinese - Traitor - Rollenstory
    Paisley Marybell Couvler - 17 - Mensen aanvallen met hun eigen onzekerheden door haar blik - Interaction - Rollenstory - Zielsverwant
    Lydia Herpïon - 16 - Mensen in slaap zingen - Susye - Rollenstory

    Onderzoekers:
    Dean Edward Collin Rosper - 27 - GreaterGood - Rollenstory
    Emile William Jack Starlek - 30 - annickemiek - Rollenstory - Stand-by

    Valesca Tatiana Charina Raevenwood - 25 - Avalerion - Rollenstory

    Beveiliging:
    Tzin - tussen 24 en 26 - LordoftheAir - Rollenstory


    Mensen die niet meer reageren en dus overgenomen of gedood kunnen worden:
    Josephine Eve "Josy" Valo - Hybride - 19 - Hatsumomo - Rollenstory
    Caine Douglas Wayne - Onderzoeker - 32 - Miserere - Rollenstory
    Deana Collins - Onderzoeker - 24 - Cesaria - Rollenstory
    Daniel Michael Gabriel DiRosilia - Hybride - 20 - Incedunt - Rollenstory
    Nicole Lauraine Harvard - Bewaker - 31 - BromoneaPulp - Rollenstory
    Hieronymos Yaromir Hertz - Onderzoeker - 78 - BromoneaPulp - Rollenstory
    Guinevere Maeve "Gwynn" Warren - Hybride - 13 - Cesaria - Rollenstory
    Connor Marten McGary - Hybride - 21 - Creaturi - Rollenstory
    Jake Douglas Jonshon - 15 - Van uiterlijk veranderen - XbrownieX - Rollenstory
    Andrew Landon James - Hybride - 16 - Weet wat anderen van hem denken - xAlways - Rollenstory
    Hadley Maverie Pastor - Hybride - 17 - Nog geen gave ingevuld - Goldwing - Rollenstory



    Het centrum is aan de buitenkant een betonnen blok, en ramen zijn er alleen in de kamers van de onderzoekers.

    De rollenstory
    Het rollentopic
    Speeltopic 2
    Story met alle posts
    Meedoen kan altijd. c:

    Speeltopic 4

    [ bericht aangepast op 19 nov 2013 - 21:45 ]


    Thou shallt not stir one foot to seek a foe.

    [Dean is met Val op weg gegaan om Raffaël te onderzoeken, en daar zijn al drie posts over gegaan. Twee als je Alex niet meetelt.
    Als je nou gewoon een post daarmee schrijft en dan eraanvastknoopt dat hij wegloopt en Stevie vindt?
    Ik gelooooof dat ze nu bezig zijn, en ik heb niet veel zin om zelf nog op veel details in te gaan zonder dat het echt een inhoud heeft voor de verhaallijn.]


    Thou shallt not stir one foot to seek a foe.

    Paisley Marybell Couvler.
    De man, wiens naam ik nog steeds niet gekregen had, dook ineen na mijn vragen - krabde over zijn gezicht en kroop haast weg in het ziekenhuisbed. Ik liet hem los, opnieuw. Bang voor hetgeen dat hij zou kunnen aanrichten. Hij had een gave, ik wist niet of deze gevaarlijk was. En toen.. toen vielen mijn gedachte weg in een leegte.
    Waarom weet je niet meer wie ik ben? Paisley. Ik ben het. Nathan. Kun je me nog horen? Wat hebben ze met je gedaan?
    Een tijdlang voelde ik niets anders dan pijnlijk geduw, getrek en stampij in mijn hoofd. Het was mijn beurt om mijn armen rond mijn gezicht te vouwen en mijn hoofd heftig te schudden.
    ''Stop! Stop!''
    ''Zo ken ik je weer. Ik denk dat er niets anders op zit dan weer maanden te spenderen aan gedichten lezen en mijn mond houden… bij jouw zijde.'' Haast uitgeput van het mentale gevecht, voelde ik mijn armen verslappen en kon ik niets anders dan enkel naar hem staren. Nathan. Hij heette Nathan.
    ''Ze hebben me over jou verteld, Nathan.'' Ik schudde mijn hoofd ongelovig terwijl ik enkele passen achteruit zette. Mijn ogen plots gevuld met tranen en mijn handen tot boze vuisten.
    ''Hoe kon je me dat aandoen?'' Ik beet op mijn onderlip terwijl ik me omdraaide en de zaal uit rende, naar mijn slaapkamer. Nathan. Hij had mijn keel doorgesneden. Hij had mijn leven kapot gemaakt.


    • Life is hypocrite and you are just selfish.

    [Gabs, je bent mijn held. C:
    Mette ook trouwens.
    De rest moet ook posten. ):

    Guys? Morgen ben ik er niet. Niet dat dat heel veel uit lijkt te maken, maar goed.
    Ik ben dan op de Vans Warped Tour!!!! *hyper rondjes rent*
    Ik heb er zoveel zin innnnn.
    ]


    Thou shallt not stir one foot to seek a foe.

    Avalerion schreef:
    [Gabs, je bent mijn held. C:
    Mette ook trouwens.
    De rest moet ook posten. ):

    Guys? Morgen ben ik er niet. Niet dat dat heel veel uit lijkt te maken, maar goed.
    Ik ben dan op de Vans Warped Tour!!!! *hyper rondjes rent*
    Ik heb er zoveel zin innnnn.
    ]


    {Super leuk!
    Ik ben er morgen en overmorgen ook niet.
    *Zucht* Ik schrijf geen stukjes, ik weet het. Maar ik kan maar aan één ding denken de laatste tijd. Sorry voor mijn weinige schrijverij.}


    Tijd voor koffie.

    [Het geeft niet, denk ik.
    Mogen we/mag ik weten wat datgene is?]


    Thou shallt not stir one foot to seek a foe.

    [Iemand iets met Blane? C: ]


    "Wheeeeze" ~ Mizuki, Kamisama Hajimemashita.

    {sorry sorry mensen dat ik de laatste tijd niet reageer. :( maar ik ben heel erg inspiloos en had de vorige week pw week }


    welkome to my garden of fantasy

    Avalerion schreef:
    [Het geeft niet, denk ik.
    Mogen we/mag ik weten wat datgene is?]


    {Ik voel me enorm lullig, dat ik het vorige wel heb gezegd, maar niet kan zeggen wat de reden is. Sorry, sorry, sorry, but I'm all alone in this. Niets persoonlijks.}


    Tijd voor koffie.

    [Maaaaaaaaaah, het was zo god damn awesome. x.o

    Ik weet niet of iemand de band Memphis May Fire kent, maar... : D

    (v.l.n.r.: Een vriendin van me, ik, Matty Mullins, ze leadsinger of ze mon favorite band eveaaahrrrr.)

    En Sophie... Het geeft niet. Just know that I'll be there for you.









    Post. ):

    Ik zal morgen voor Nathan posten, Gaby. <3]

    [ bericht aangepast op 10 nov 2013 - 23:22 ]


    Thou shallt not stir one foot to seek a foe.

    | Terrific went Interaction. |


    • Life is hypocrite and you are just selfish.

    [Ik zal het aanpassen.
    Ik ga schrijven.
    Eerst voor Stevie (Ivm belang voor verhaallijn), dan Nathan.

    -nvm- c: ]

    [ bericht aangepast op 11 nov 2013 - 22:07 ]


    Thou shallt not stir one foot to seek a foe.

    [En voor Alex? D: Iemand? Alex en Raff? Iemand.... *kruipt in een hoekje*]


    "Wheeeeze" ~ Mizuki, Kamisama Hajimemashita.

    [For the pervs under us.]

    Stevie-Ann Carter

    Elliott smaakt heerlijk. Als appels met kaneel en warme chocolade.
    Ach. Waarschijnlijk verbeeld ik me dat, maar het geeft niet. Ik ben mezelf en mijn controle helemaal kwijt, en zonder dat ik weet hoe we zover zijn gekomen voel ik hoe hij mijn naakte onderlichaam binnendringt. Ik krom mijn rug en leg mijn handen achter zijn hoofd en trek het dicht tegen me aan, tussen mijn borsten, en en en …
    Kreunend beweeg ik mee met zijn bewegingen. Nee. Ik doe het tegenovergestelde. Ik weet het niet. We rollen om en om en om tussen de takken. Ze prikken, maar het doet geen pijn. In mijn hoofd hoor ik het mooiste vogelgezang dat ik ooit beleefd heb. Het zwelt meer en meer aan, terwijl ik steeds dichter bij een hoogtepunt kom. Elliott is net iets eerder, maar ik weet hem lang genoeg gevangen te houden om zelf niet overgeslagen te worden. Ik kan het wel uitgillen, maar er komt enkel een soort piepgeluid uit mijn keel. Het klinkt bijna gekweld. Dat ben ik ook. Gekweld door genot.
    Met mijn ogen stijf gesloten en mijn hoofd in Elliott’s hals lig ik daar, uit te hijgen. Mijn handen zwerven ergens over zijn borst. Langzaam richt ik me iets op, maar ik behoud de leegte van het niet-zien. Mijn lippen vinden met enige moeite de zijne. Zo zacht.

    Wanneer de roes weg is en ik weer enigszins bij zinnen ben gekomen begint het denken. Maar… Hoeveel ik er mijn best ook op doe, ik kan me er niet toe brengen me zorgen te maken om het feit dat zijn lichaamsvocht zich in mij bevindt, zich nu waarschijnlijk een weg baant naar cellen waaruit ik ook ooit ben ontstaan. Het is zelfs de juiste tijd van de maand voor zulke dingen.
    Ik kom overeind en haal rillend mijn schouders op. Vloeistoffen sijpelen uit mij. Verschillende, meerdere. Het was immers mijn eerste keer.
    Ik pluk wat kleine donzige veertjes van mijn lichaam en uit mijn haar. Verder zie ik ze nergens. Vreemd.
    Takjes prikken in mijn blote knieën en een fris briesje strijkt over mijn huid. Ik draai me om naar Elliott. Vermoedelijk heeft hij mijn shirt nog. Ik vind het, probeer niet verloren te raken in zijn ogen.

    Net wanneer ik me aan wil beginnen te kleden hoor ik gekraak. Als een speer richt ik me tot het geluid en met een gil sla ik de stukken textiel om, voor mijn lichaam. Voor mijn gevoel bedekt het helemaal niets. Daar staat hij. De engste van allemaal. De man die mijn nachtmerries beheerst.
    Jammerend kruip ik achteruit, maak me zo klein mogelijk.
    Ik huil. Doe me alsjeblieft geen pijn.



    [Nathan komt morgen. Ik ga nu slapen. Ik denk dat ik dan ook voor Alex post, tenzij er voor die tijd een Dean-post is. Anders lopen we dood, en dat moet ik koste wat het kost voorkomen. p; ]

    [ bericht aangepast op 11 nov 2013 - 23:00 ]


    Thou shallt not stir one foot to seek a foe.

    {Er komt iets aan! Ik post het z.s.m.}


    Tijd voor koffie.

    Tesserae schreef:
    {Er komt iets aan! Ik post het z.s.m.}


    [Whiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiih!! C: ]


    "Wheeeeze" ~ Mizuki, Kamisama Hajimemashita.