Labelfactory || Celebrities [RPG] || 1 - Speeltopics

All those fairytails are full of shit - Maroon 5

[hij kan naar Patrick]

Bowties were never Cooler

[Ik heb Cristiano of Diana?]

El Diablo.

[Of ik heb Kristina? (: ]

But perhaps the monsters needed to look out for each other every now and then.

[Hoe kan Mia tegen Fransisco aanlopen bij de wc's als hij op de catwalk staat te praten met Patrick?]

Bowties were never Cooler

[Wat veel opties :'D. Uh, ik maak wel even een post dan kan iemand die wilt naar hem toe]

"We will teach you how to make boys next door, out of assholes."

KiliOfDurin schreef:
[Hoe kan Mia tegen Fransisco aanlopen bij de wc's als hij op de catwalk staat te praten met Patrick?]

Ik ben gemeen xoxo

Coco-Leigh Mason - Model

Alsof het de gewoonste zaak van de wereld was scheurde Justin ervandoor met een moordend tempo. Ik bedankte God stilletjes dat ik een helm had en zorgde ervoor dat ik me stevig vasthield, aangezien ik geen zin had in brokstukken en gebroken botten. Het enige voordeel wat ik aan de rit had overgehouden was de tijd die we hadden bespaard door het hoge tempo.
Ik stapte van de motor af zodra het gevaarte tot stilstand was gekomen, haalde de helm van mijn hoofd af en woelde met een hand door mijn haren totdat de lokken weer zo goed als in model zaten. Het had er wel beter uitgezien, maar het kon er voorlopig mee door.
"We kunnen er in ieder geval zeker van zijn dat je nooit te laat komt voor een belangrijke afspraak," mompelde ik als antwoord, waarna ik speels met mijn ogen rolde en Justin een plagerige blik schonk, voordat ik de kans nam om eventjes rond te kijken. De lunchroom die voor mijn neus was gebouwd leek gezellig, maar ook druk. De drukte zou ook een groot voordeel kunnen zijn, aangezien je in een grote massa niet zo snel opviel. Mensen zouden ons dus niet constant lastigvallen. Geloof me, ik hield van de aandacht die ik van tijd tot tijd kreeg en waardeerde de complimenten, maar af en toe wilde ik ook een beetje kunnen ontspannen na een lange dag op de catwalk.
Ik keek weer terug naar Justin en glimlachte. "Ga je mee? Ik trakteer."

Francisco Lachowski - Ontwerper

Toen Patrick zijn hoofd schudde liet ik een zachte zucht weerklinken door de stille ruimte, die er inmiddels al vrij netjes begon uit te zien. "Dan denk ik dat ik ze via de telefoon inlicht," zei ik stilletjes, hoewel de frustratie tot diep in mijn stem te horen was. Ik had het eigenlijk wel kunnen verwachten, de dag ging me veel te vlot af. Diana en Mia hadden hun werk perfect gedaan en de kleding was prachtig geweest, net zoals de make-up en de bijbehorende accessoires.
Opeens vertelde Patrick me dat hij mijn collectie prachtig had gevonden, waardoor er als automatisch een vriendelijke glimlach rond mijn lippen krulde. Hoewel ik nu met een probleem zat, was het altijd leuk en aardig om te horen van iemand dat hij of zij je kledinglijn mooi vond, zeker van een topontwerper zoals Patrick Stump. Hij mocht het zelf niet inzien, maar hij had werkelijk waar oog voor talent. Zijn collecties waren niet zo zeer mijn smaak, maar wel erg goed. "Bedankt, dat betekent veel voor me. Ik vond jouw kledinglijn overigens ook weer in het oog springen, en dat is enkel een positieve opmerking."
Nog voordat ik iets anders kon zeggen voelde ik opeens hoe ik een stukje opzij werd geduwd, waardoor ik eventjes mijn best moest doen om mijn evenwicht te bewaren. Verward keek ik opzij en zag ik Mia, één van mijn topmodellen, tegenover me staan. Ze kon geen beter moment uitzoeken. "Mia, ik was je al aan het zoeken. Heb je even?" vroeg ik, me niet bekommerend om het feit dat ze me daarnet bijna omver liep. Ik was de lastigste niet. "Er heeft zich een klein probleem voorgedaan en ik wilde het even met jou en Diana, hoewel ik haar niet kan vinden, erover hebben."

[ bericht aangepast op 10 okt 2013 - 17:40 ]

"Her heart was a secret garden, and the walls were very high."

Diana Irina Melison

Na een paar minuten weet ik nog niks en besluit om mijn telefoon erbij te pakken. Misschien hadden mijn vrienden nog plannen. Ik open mijn Prada tas en zoek naar mijn telefoon. Ik duw wat spullen opzij en een lichte frons ontstaat tussen mijn wenkbrauwen als ik de grote Samsung Galaxy S4 niet kan vinden. Ik denk even goed na en een geïrriteerde zucht rolt over mijn lippen als ik me bedenk dat hij vast nog op die tafel ligt. Ik kan hem beter nu halen voor ik hem helemaal kwijt ben.. Ik loop weer naar binnen en zie even verderop Francisco, Mia en Patrick staan. Daar kan ik ook nog heen.. Snel loop ik naar het tafeltje waar eerder vandaag nog mijn make up werd gedaan en tot mijn grote opluchting ligt hij daar. De witte telefoon gesierd door een zwart Chanel hoesje. Snel stop ik hem in mijn tas en loop dan naar het groepje dat ik net al zag. 'Hey.' glimlach ik en sta al snel naast Mia.

El Diablo.

[Iemand voor Patrick?]

Bowties were never Cooler

(Ik heb Cris nog?)

El Diablo.

[Prima]

Bowties were never Cooler

(Gaat Pat naar hem? Cris is ehh... Aan het flirten met wat stylisten, I don't know)

El Diablo.

[Ik verzin zo wel wat]

Bowties were never Cooler

Justin Drew Bieber

Grijnzend keek ik Leigh aan. Ik kwam regelmatig te laat bij een belangrijke afspraak alleen omdat ik of geen zin had om te gaan, of met wat anders bezig was. En daarom werd ik ook meestal aangehouden als ik ernaar toeging. Ik schudde mijn hoofd toen ze zei dat zij trakteerde. 'Dat dacht ik dus niet. Ik heb je meegenomen dus ik betaal' zei ik gelijk waarna ik mijn zonnebril afzette zodat mijn bruine ogen tevoorschijn kwamen. Een glimlach speelde op mijn gezicht toen ik de deur opendeed en als eerst Leigh binnen liet om daarna er achteraan te lopen. De rij zou nog geen paar minuten duren. Ik was van plan om gewoon een broodje en koffie te nemen. Het maakte me niet veel uit wat Leigh zou nemen, al had ik voor mijn modellen een speciaal dieet opgezet zodat ze nooit aan zouden komen. Mijn twee favorieten, Kristina en London, hoefden het niet te volgen want ik vertrouwde hun natuurlijk. Aankomen, al was het maar een gram, was bij mij totaal niet toegestaan. Afvallen mocht echter wel. Het liefst zo dun mogelijk zodat het het kleinste maatje pasten. Het klonk verschrikkelijk, dat was het eigenlijk ook, maar wie mooi wilde zijn moest maar pijn lijden. Terwijl ik allemaal nadacht waren we ondertussen bij de kassa en dacht ik even na. 'Een broodje gezond voor mij, alsjeblieft. En een cappuccino, als het kan' zei ik en ik keek vragend naar het meisje naast me. De portemonnee had ik binnen enkele seconden alweer uit mijn broekzak gehaald en pakte er alvast een briefje van twintig uit.

[Ik vrees dat Chris vanavond of morgen komt, moest naar het ziekenhuis voor mijn tante]

"We will teach you how to make boys next door, out of assholes."

Patrick Vaughn Stump
Ik glimlachte nog even bij zijn complimentje. "Dank je" zei ik zacht. Ik nam de dwijlemmer mee de catwalk af naar de backstage. Daar ging ik verder met dwijlen. Francisco was ondertussen weg en ik begon weer een deuntje te neurieen, die ik ook weer op mijn arm kriebelde met de marker uit mijn zak. Toen ik ook hier klaar was liep ik naar mijn kledingrekken en begon alles te controleren. Achter de rekken hoorde ik geklets. Ik liep er omheen en zag Cris met de stylistes flirten. Dat wilde ik liever niet, want dat zou zoizo een keer mis gaan en ik wilde mijn stylistes niet kwijt. Ook wilde ik geen ruzie met zijn ontwerper. "Cris, kan ik even met je praten?" vroeg ik aan hem. Mijn stem was zoals altijd vriendelijk, maar hij maakte ook duidelijk dat ik nu even geen nee duldde. Ik liep naar achter de kledingrekken, waar de stylistes ons niet zouden kunnen horen. Ik moest prive met hem spreken, want zijn gedrag begon me nu best op mijn zenuwen te werken. Hij mocht wel een topmodel zijn. Iets minder arrogant mocht wel. Net als Christopher eigenlijk.

[ bericht aangepast op 10 okt 2013 - 20:57 ]

Bowties were never Cooler