• 10 jongeren met een veel te grote mond hebben een weddenschap verloren. Dat zorgde wel voor een deuk in hun ego en zeker toen ze te horen kregen waar ze naartoe worden gestuurd. Deze jongeren worden door de tegenpartij namelijk naar meeste gevreesde pretpark in heel Londen gestuurd. Nu zal je -je afvragen wat er zo erg is aan een pretpark, maar zodra je het woord 'verlaten' ervoor zet, zal dat meer dan duidelijk worden. Het pretpark zou vervloekt zijn en de meeste vreselijke dingen zouden gezorgd hebben voor de sluiting. Negen jaar zijn er een aantal vreselijke moorden gepleegd en de geesten van de mensen zouden er nog altijd ronddwalen. En dan met name het spookhuis waar ze in zullen moeten overnachten. Ontsnappen is dan ook geen mogelijkheid. Zullen de jongeren toch opzoek gaan naar het ontsnappingsplan? Zullen ze achter het geheim komen? Bewijzen dat het er toch niet spookt? Of zullen de jongeren een voor een verdwijnen en uiteindelijk kan niemand het meer na vertellen?


    Rollen:
    De jongens:
    - Harry Styles: Script.
    - Louis Tomlinson: ICantChange.
    - Niall Horan: Vulcano.
    - Liam Payne: Velton.
    - Zayn Malik: Styles.

    De vriendinnen:
    - Aurora Ladris Grant: Scamander.
    - Aleyna Elizabeth Price: Dobreva.
    - Destiny Brooke Livingstone: Taormina.
    - Ryanne (Ree-Ann) Lucy McGurr: Cozart.
    - Rickena “Ricky” Melonee Harrison: Rider.

    Regels:
    - Minimaal rond de 130 woorden per stukje.
    - Geen perfecte personage's!
    - Drie waarschuwing is out
    - 16+ mag, maar hou het wel netjes.
    - Ga niet teveel off-topic en als je wel off-topic gaat, zet het tussen haakjes; ( ), { } of [ ].
    - Meld het even als je voor langere tijd niet kunt reageren.
    - Alleen ICantChange en Ramazzotti maken de nieuwe topics.
    - Geen ruzie buiten de RPG
    - Het is geen sneltrein! Zorg dat iedereen het een beetje kan volgen!

    Het begin:
    Ze zijn net gedropt door de diegene waarvan ze de weddenschap hebben verloren, eenmaal daar worden ze opgesloten in het pretpark, het spookhuis.

    [ bericht aangepast op 23 okt 2013 - 18:06 ]


    stay safe because I like being alive at the same time as you

    Zayn Malik
    Ook Harry schudden zijn hoofd. 'Ik ook nog niet.' De kleine gaap die volgde, maakte duidelijk dat hij loog. Mijn vingers bleven rustig door zijn haar kroelen en elke gezichtsuitdrukking verdween van mijn gezicht. 'Dat doe je toch niet.' Beweerde Harry en ik momepelde zachtjes. Hij had gelijk, dat zou ik inderdaad niet doen. Mijn ogen begonnen aan het donker te wennen, maar dat maakte alles er niet beter op. Ik voelde al heel snel Harry zijn ademhaling veranderen en wist dat hij sliep. Ik slaakte een diepe zucht en probeerde alle geluiden buiten te sluiten, net als ik had gedaan met mijn gevoelens. 'Lou, niet doen.' Mijn adem bleef hangen en mijn gezicht verkromp. Alsof de bliksem in mijn lijf sloeg. Ik kneep mijn ogen dicht en wilde Harry eigenlijk gewoon van me af duwen en me verstoppen in een hoekje. Het deed gewoon zo'n pijn. Polak was het duidelijk dat Harry sliep en het dus waar, dat hij praten in zijn slaap. 'Ik, uhm, ben niet meer verliefd op jou, maar op iemand anders...' En dit deed mijn hart pas echt breken. Al was het een droom, het raakte me bij elk woord. Ik duwde mijn kaken op elkaar en mijn vingers gleden even over Harry zijn wang. 'Stil maar. Droom maar over iets fijns.' Fluisterde ik zachtjes. De jongen lag helemaal tegen me aangeklemd, waardoor ik in geen mogelijkheid weg kon. Ik wilde dat hij ergens anders over droomde. Niet over Louis of iemand anders waar hij verliefd op was.


    ''yOu aLreaDy kNoW wHaT'S uP''

    Harry Styles.
    Lichtelijk voelde ik een hand zachtjes over mijn wang wrijven en ik murmelde zachtjes een geluidje. 'Zayn,' mompelde ik zachtjes en ik klemde mijn hand om zijn middel. Hij mocht hier nooit meer weg, hij moest hier blijven bij mij. Bij hem was ik veilig. Dan zou ik nooit meer aan Louis hoeven te denken, dat is nu wel bewezen. 'Leuk...' Ik hoopte dat ik door Zayn nooit meer met Louis te maken zou krijgen, al was dat natuurlijk onmogelijk en mijn schuld. 'Ja, leuk.' Opnieuw smakte ik wat met mijn lippen en ging iets omhoog liggen, zodat ik mijn hoofd bijna in Zayn's nek kon verbergen. 'Niet kwijt,' kwam er deze keer uit en mijn adem blies in Zayn's nek.
    [is lasting om te schrijven als iemand slaapt, haha.]


    stay safe because I like being alive at the same time as you

    Zayn Malik
    Hoe verder ik hier in verdiept raakte, hoe meer ik me besefte dat ik het los moest laten. Dat ik Harry los moest laten. Of tenminste toch mijn gevoelens voor hem. Ik kon hem niet loslaten als vriend en in mijn hart zou hij altijd veel meer voor me betekenen. 'Zayn.' Harry murmelde zachtjes en ik slikte moeizaam. 'Stt, ik ben hier. Rustig maar.' Fluisterde ik zacht. ik was blij dat hij sliep, want nu hoorde hij mijn gebroken stem niet. Ik haalde mijn neus even op, om mijn tranen tegen te gaan. Ik wilde nooit meer verliefd worden. 'Leuk...' Mijn adem bleef in mijn keel hangen en ik durfde bijna niet meer te ademen. Mijn duim streelde nog altijd zachtjes zijn wang. 'Ja, Zayn vind je heel leuk.' mijn worden waren zo zacht, dat zelf ik ze nog maar net kon horen. 'Ja, leuk.' Harry smakte met zijn lippen en kwam iets omhoog liggen. Ik vroeg me echt af waar hij over droomde. Al wist ik niet of ik dit wel wilde weten. 'Niet kwijt.' zijn adem blies in mijn nek, wat kippenvel veroorzaakte. mijn hand verplaatste zich weer naar zijn haar en rustig speelde ik met zijn krullen. hij leiden me totaal af van mijn angst, maar ik wist niet wat ik liever had. 'Niet kwijt, ik ben bij je echt.' Dit ging een nog veel langere nacht worden als ik had gedacht.

    [haha, begrijp ik. ;p]


    ''yOu aLreaDy kNoW wHaT'S uP''

    Harry Styles.
    Algauw werd ik terug wakker van de zachte strelingen van Zayn's vingers die opnieuw door mijn krullen gingen. Ik gaapte en rekte mezelf uit. "Heb ik nog iets bijzonders gezegd?" Mompelde ik zachtjes, terwijl ik merkte dat ik wat hoger lag. Direct schoof ik weer terug zoals ik net lag, hopend dat ik Zayn niet in verlegenehid had gebracht. "Ga jij anders maar eerst slapen, ik kan begrijpen dat het niet fijn is als je me hoort praten in mijn slaap..." Ik schaamde me er echt ontzettend voor en was dus ook reuze benieuwd of ik nog wat had gezegd, maar ik wist het eigenlijk niet, binnen vijf minuten wist ik niet of het kon, maar Zayn ging het me vast zo vertellen. Ik hoorde de wind guren om het hokje en ik kroop automatisch nog dichter mijn slaapzak in. Kon het niet al opnieuw dag worden? Maar het zou een lange nacht worden als we echt wakker zouden blijven.
    [dus is hij terug wakker, lols.]

    [ bericht aangepast op 30 sep 2013 - 20:06 ]


    stay safe because I like being alive at the same time as you

    Zayn Malik
    Mijn blik was al die tijd naar boven gericht en ik probeerde de tranen tegen te houden. Zelfs nu Harry zo dicht tegen me aanlag, voelde ik me eenzamer dan ooit tevoren. Ik hoorde hem gapen en hij rekte zich iets uit.Heb ik nog iets bijzonders gezegd?' Mompelde hij zachtjes. ik beet op mijn lip en schudden zachtjes mijn hoofd. Als ik hem vertelde dat hij had gezegd dat hij iemand leuk vond, werd dat vast het gespreksonderwerp en daar wilde ik absoluut niet met hem over praten. ik verslapte mijn grip toen Harry weer snel terug schoof, naar zijn oude houding en trok mijn hand terug uit zijn haar. 'Nee, alleen een beetje gebrabbel waar ik niets van verstond.' Loog ik stil. Hij wist vast zelf ook niet waar hij over gedroomd had, dus kon ik dit makkelijk zeggen. "Ga jij anders maar eerst slapen, ik kan begrijpen dat het niet fijn is als je me hoort praten in mijn slaap..." ik zuchten en sloot mijn ogen even. Het was inderdaad niet fijn om te horen dat weer eens iemand anders Harry zijn hart veroverd had. Maar ook zonder dat, zou ik geen oog dicht doen. 'Met mijn slaap komt het wel goed, maak je geen zorgen en ga maar weer slapen.' ik hoopte gewoon dat het weer snel dag zou worden en ik me weer af kon zonderen van iedereen. Harry zou het dan toch te druk hebben met de andere, net als de rest.


    ''yOu aLreaDy kNoW wHaT'S uP''

    Harry Styles.
    Ik merkte dat Zayn zijn hoofd schudde en ik kon het eigenlijk niet geloven dat ik niets in mijn had gezegd, dat was haast onmogelijk. Ik praatte altijd wel. "Nee, alleen een beetje gebrabbel waar ik niets van verstond." Ik bewoog mijn hoofd iets op en neer, wat op knikken moest lijken. "Ik dacht al. Maar echt helemaal niets wat je letterlijk kon verstaan? Gewoon eerlijk zeggen, ik zal niet bijten," een kleine grinnik verliet mijn mond, Louis kon altijd hele verhalen vertellen als ik 's nachts weer eens had gepraat. Zayn zuchtte zachtjes. "Met mijn slaap komt het wel goed, maak je geen zorgen en ga maar weer slapen." Antwoordde hij nadat ik had gezegd dat het makkelijker zou zijn als hij als eerste ging slapen. "Zeker weten?" Een aarzelende toon kon je vast wel in mijn stem horen, maar ik wilde ook dat Zayn gewoon goed kon slapen, ondanks de harde ondergrond. Het was niet fijn als je de helft van de nacht wakker werd gehouden doordat je 'kamergenoot' steeds lag te praten in zijn slaap.


    stay safe because I like being alive at the same time as you

    Zayn Malik
    Ik had mijn armen verstopt in mijn slaapzak en had hem hoog tot mijn kin opgetrokken. 'Ik dacht al. Maar echt helemaal niets wat je letterlijk kon verstaan? Gewoon eerlijk zeggen, ik zal niet bijten.' De zachten grinnik verliet zijn mond, maar ik vond er niets grappig aan. Waarom nam hij gewoon geen genoegen met mijn antwoord. Ik bleef even stil en sloot mijn ogen even. 'Je had een gesprek met Louis.' Zei ik uiteindelijk stil. Als hij het zo graag wilde weten. Ik kon alleen niet denken, dat hij blij zou zijn met mijn worden. 'Je vond iemand anders leuk ofzo.' Zei ik nog zachter en probeerde het zo nonchalant te houden. Maar ik wist niet zeker of de pijn in mijn stem doorschemerde. 'Ga weer slapen Haz. Het is goed.' Ik wilde hier gewoon niet over praten.


    ''yOu aLreaDy kNoW wHaT'S uP''

    Harry Styles.
    Of ik had echt niets gezegd, of Zayn wist zich er geen raad mee. Maar zulke rare dingen zei ik volgens mij nooit... "Je had een gesprek met Louis." Zei hij toch nog naar een paar minuten en ik voelde hoe mijn hartslag een keer oversloeg. Shit. Waarom moest ik nu net dromen over dat gesprek? Waar Zayn nota bene bij was... "Je vond iemand anders leuk ofzo." Het klonk ontzettend zacht, maar ik had het wel verstaan. Wacht. Dit kon niet. "Hè? Heb ik dat letterlijk gezegd? Hoe kan dat nou weer, ik vind helemaal niemand leuk." Of nou ja, wel iemand, maar die zag mij waarschijnlijk niet eens staan. "Ga weer slapen Haz. Het is goed." En ik schudde mijn hoofd om vervolgens iets overeind te komen en voor me uit te staren, het vieze raampje doorheen. Ik wist er even geen raad mee.


    stay safe because I like being alive at the same time as you

    Zayn Malik
    Ik had gewoon mijn mond moeten houden. Moeten zeggen dat hij iets over katten aan het brabbelen was. Dat had hij vast ook wel geloofd. 'He? Heb ik dat letterlijk gezegd? Hoe kan dat nou weer, ik vind helemaal niemand leuk.' Ik wist niet of ik dat als goed of slecht moest opvatten. Maar op dit momenteel ik zo de weg kwijt, dat ik het allemaal niet zo goed meer wist. 'Ik ben niet meer verliefd op kou, maar op iemand anders.' Citeerde ik zachtjes zijn worden. Ik zuchten en probeerde hem weer te laten slapen. Ik had al veelte veel gezegd. Hij schudden enkel zijn hoofd en ging rechtop zitten. Ik zuchten zachtjes en kwam ook half overeind. 'Het was maar een droom Haz. Kom, ga nou weer slapen. Je ziet er moe uit.' Probeerde ik hopeloos, terwijl ik voorzichtig mijn hand op zijn schouder legde.


    ''yOu aLreaDy kNoW wHaT'S uP''

    Harry Styles.
    Ik fronste mijn wenkbrauwen en trok mijn slaapzak wat hoger op. "Ik ben niet meer verliefd op jou, maar op iemand anders." Dan was het echt een droom want zo heb ik het nooit uitgemaakt met Louis. En ik ben trouwens niet eens echt verliefd op diegene. "Hm, oke, ik zal je wel moeten geloven, hè." Een zachte grinnik verliet mijn mond. Ik hoorde Zayn zuchten en hij kwam ook half overeind zitten. "Het was maar een droom Haz. Kom, ga nou weer slapen. Je ziet er moe uit." Zei hij, terwijl hij zijn hand op mijn schouder legde. Een tinteling ging door mijn lichaam heen. Ik denk omdat hij warme handen had. Ik knikte en liet mezelf weer terug in mijn slaapzak zakken. "Maar ik vind dat jij eerst moet gaan slapen, want anders hoor je mij straks weer wat zeggen in mijn slaap..." Mompelde ik zachtjes en draaide me op mijn zij, richting Zayn.


    stay safe because I like being alive at the same time as you

    Zayn Malik
    Ik zou nooit meer wat zeggen. Ik zou gewoon mijn mond dichtnaaien, en dan had ik nooit meer last van mijn eigen worden. 'Hm, ok, ik zal je wel moeten geloven he?' Hij had niet echt een keuze, want het was de waarheid. Ik wilde gewoon dat hij terug ging liggen en ging slapen. Ik had gewoon geen zin om hier een discussie met hem over te hebben. Hij mocht dan misschien niemand leuk vinden, dat maakte deze situatie er niet beter op. Harry knikte en ging weer goed in zijn slaapzak liggen. Ik volgde langzaam zijn voorbeeld en ging dit keer op mijne zij liggen, met mijn arm onder mijn hoofd. 'Maar ik vind dat jij eerst moet gaan slapen, want anders hoor je mij weer wat zeggen in mijn slaap..' Ik zuchten zachtjes. 'Haz, doe niet zo raar. We gaan allebei gewoon proberen te slapen. Zo'n last heb ik er echt niet van.' Als Harry op mij moest wachten, voordat ik sliep, kon dat nog lang gaan duren.


    ''yOu aLreaDy kNoW wHaT'S uP''

    Harry Styles.
    Zayn ging ook weer terug onder zijn slaapzak liggen en legde tevens zijn arm onder zijn hoofd, wat misschien een slim idee zou zijn. Maar ik lag opzich nog wel lekker zo. "Haz, doe niet zo raar. We gaan allebei gewoon proberen te slapen. Zo'n last heb ik er echt niet van." Ik vond het eigenlijk een heel normaal iets, maar Zayn blijkbaar niet en ik vond het niet zo erg. Dan kon ik weer gewoon terug gaan slapen. "Hm, goed dan. Maar als je er echt last van krijgt, mag je me gerust aantikken of omduwen." Ik sloot opnieuw mijn ogen en duwde mezelf nog wat dieper mijn slaapzak in, zodat bijna alleen mijn krullen nog te zien waren. "Welterusten, Zaynie," murmelde ik nog zachtjes, voordat ik opnieuw terug in slaap viel. Deze keer hoopte ik niet te hoeven praten voordat Zayn in slaap zou vallen.


    stay safe because I like being alive at the same time as you

    Zayn Malik
    Ik wist niet hoe ik het elke keer voor elkaar kreeg, maar ik werkte me altijd weer in dezelfde diepe put. En als ik zo doorging, ging het heel lang duren, voordat ik eruit kwam. 'Hm, goed dan. Maar als je er echt last van krijgt, mag je gerust aantikken of omduwen.' Ik knikte langzaam. Wetend dat ik dit, dit niet zou doen. Harry sloot zijn ogen en ging weer goed in zijn slaapzak liggen. 'Weltrusten, zaynie.' 'slaaplekker, hazza.' Fluisterde ik zachtjes. Ik bleef naar zijn ontspannen gezicht kijken en luisterde aandachtig naar zijn ademhaling, waardoor ik al snel doorhad, dat hij alweer sliep. Ik zuchten zachtjes en sloot ook even mijn ogen. Ik wilde zo graag dat dit over was. Maar door een zacht gekraak, schoten al snel mijn ogen weer open. Ik hield mijn adem in en durfde me niet te bewegen. Angst sloeg mijn lichaam in als een bom en ik wist meteen totaal niet meer wat ik moest doen.


    ''yOu aLreaDy kNoW wHaT'S uP''

    [Ugh, ik moet echt vaker thuis zijn in het weekend. Waar kan ik inspringen? :3]


    How lucky I am to have something that makes saying goodbye so hard.

    [We hebben besloten om naar de volgende dag te gaan, omdat er amper iemand reageert. Iedereen word gewoon wakker en dan gaan ze met z'n allen ontbijten.
    Dus Melissa, schrijf maar gewoon dat Niall wakker word. ^^]


    stay safe because I like being alive at the same time as you