The Lost Bet || One Direction || Topic 1 - Speeltopics

10 jongeren met een veel te grote mond hebben een weddenschap verloren. Dat zorgde wel voor een deuk in hun ego en zeker toen ze te horen kregen waar ze naartoe worden gestuurd. Deze jongeren worden door de tegenpartij namelijk naar meeste gevreesde pretpark in heel Londen gestuurd. Nu zal je -je afvragen wat er zo erg is aan een pretpark, maar zodra je het woord 'verlaten' ervoor zet, zal dat meer dan duidelijk worden. Het pretpark zou vervloekt zijn en de meeste vreselijke dingen zouden gezorgd hebben voor de sluiting. Negen jaar zijn er een aantal vreselijke moorden gepleegd en de geesten van de mensen zouden er nog altijd ronddwalen. En dan met name het spookhuis waar ze in zullen moeten overnachten. Ontsnappen is dan ook geen mogelijkheid. Zullen de jongeren toch opzoek gaan naar het ontsnappingsplan? Zullen ze achter het geheim komen? Bewijzen dat het er toch niet spookt? Of zullen de jongeren een voor een verdwijnen en uiteindelijk kan niemand het meer na vertellen?

Rollen:
De jongens:
- Harry Styles: Script.
- Louis Tomlinson: ICantChange.
- Niall Horan: Vulcano.
- Liam Payne: Velton.
- Zayn Malik: Styles.

De vriendinnen:
- Aurora Ladris Grant: Scamander.
- Aleyna Elizabeth Price: Dobreva.
- Destiny Brooke Livingstone: Taormina.
- Ryanne (Ree-Ann) Lucy McGurr: Cozart.
- Rickena “Ricky” Melonee Harrison: Rider.

Regels:
- Minimaal rond de 130 woorden per stukje.
- Geen perfecte personage's!
- Drie waarschuwing is out
- 16+ mag, maar hou het wel netjes.
- Ga niet teveel off-topic en als je wel off-topic gaat, zet het tussen haakjes; ( ), { } of [ ].
- Meld het even als je voor langere tijd niet kunt reageren.
- Alleen ICantChange en Ramazzotti maken de nieuwe topics.
- Geen ruzie buiten de RPG
- Het is geen sneltrein! Zorg dat iedereen het een beetje kan volgen!

Het begin:
Ze zijn net gedropt door de diegene waarvan ze de weddenschap hebben verloren, eenmaal daar worden ze opgesloten in het pretpark, het spookhuis.

[ bericht aangepast op 23 okt 2013 - 18:06 ]

---

stay safe because I like being alive at the same time as you

Harry Styles.
Zayn schudde zijn hoofd ten teken dat hij het vest niet aan hoefde, dat was trouwens maar beter ook, want ik had het nog steeds koud. "Het is goed zo." Glimlachte hij en ik kon een glimlach ook niet onderdrukken, zijn glimlach leek er deze keer totaal niet nep uit te zien. Dat was een goed teken. Nu ik zo dichtbij Zayn zat kon ik zijn geur heel goed ruiken en ik moet eerlijk zijn dat ik daar totaal geen problemen mee had. "Je ruikt lekker," floepte er onverwachts uit mijn mond en ik kon mezelf wel voor m'n kop slaan, hoe ik nou zoiets weer zeggen?! "Ik, uhm..." Mompelde ik er snel achteraan. "Zullen we het park gaan verkennen? Misschien krijg ik het dan ook wel iets warmer." Veranderde ik van onderwerp.

[ bericht aangepast op 29 sep 2013 - 23:20 ]

---

stay safe because I like being alive at the same time as you

Zayn Malik
Ik wist niet waar ik mijn glimlach vandaan had gehaald, maar hij was er. Net als de kriebels in mijn buik, die ik zo lang had weggedrukt. Het was lang geleden dat ik weer even een momentje met Harry had en het bracht heel mijn systeem in de war. Helemaal nu hij zo dichtbij zat. 'Je ruikt lekker.' Het bloed schoot naar mijn wangen en meteen werden deze knal rood. Ik was totaal van slag en Harry duidelijk ook, omdat hij het gezegd had. 'Dankje.' Stamelde ik zachtjes, terwijl ik verlegen mijn blik op mijn handen richten. Hij maakte me nu enkel nog gekker dan normaal en mijn hart klopte in mijn keel. 'Zullen we het park gaan verkennen? Misschien krijg ik het dan ook wel iets warmen.' Veranderde hij razendsnel van onderwerp. Meteen werd mijn blik benauwd. Het zou al snel donker worden en het feit dat ik ook nog eens op een onbekende plek was, maakte het er niet beter op. 'Is goed.' Zei ik stil. Ik moest me erover heen zetten. Niemand mocht weten dat ik bang was in het donker en moest ik dus zulke dingen doen. Alles was beter dan voor de rest van mijn leven uitgelachen worden.

---

''yOu aLreaDy kNoW wHaT'S uP''

Harry Styles.
"Dankje." Hoorde ik hem stamelen en ik was blij dat hij er verder niets over zei. Dat was echt de stomste opmerking die ooit had kunnen maken. Het was mijn geheimpje dat ik Zayn altijd super lekker vond ruiken en die had ik nu zomaar ineens aan hem verteld, al wist ik natuurlijk niet wat hij er van vond. "Is goed." Zei hij op mijn vraag of we het park gingen verkennen en ik glimlachte. Ik pakte Zayn's vest en stond op, om deze daarna terug om zijn schouders te hangen. "Nu kan je 'm weer terug aan doen," glimlachte ik. Ik pakte Zayn's hand vast en trok hem omhoog. "Oke, waar wil je als eerste heen? Die, of die kant," ik wees eerst naar links, daarna naar rechts, totaal vergetend dat ik zijn hand nog steeds vast had.

---

stay safe because I like being alive at the same time as you

Zayn Malik
Ik was nog altijd overrompeld van Harry zijn opmerking. Maar volgens mij wilde hij het zo snel mogelijk vergeten. Meteen nadat ik had ingestemd om rond te gaan kijken pakte hij mijn vest en stond op. 'Nu kan je hem weer terug aan.' Glimlachte hij. 'Zeker weten dat je hem niet weer aan wilt?' Ik kreeg het vanzelf wel warm als ik telkens zo dicht bij hem in de buurt bleef. Ik keek even naar mijn hand toen Harry deze vastpakte en sloot hem uiteindelijk vast met mijn eigen hand, omdat hij me omhoog trok. Sidderingen schoten door mijn lijf en ik moest mezelf herpakken. Hij vroeg iets over welke richting we op gingen, maar had even enorm vel moeite met denken, omdat hij nog altijd mijn hand vast had. De rode blos bleef op mijn wangen staan en ik volgde zijn andere hand. 'Zeg het maar.' Wist ik uiteindeljk uit te brengen. Hij wilde het park verkennen, niet ik.

---

''yOu aLreaDy kNoW wHaT'S uP''

Harry Styles.
"Zeker weten dat je hem niet weer aan wilt?" Ik twijfelde. "Alleen als jij het echt warm genoeg hebt, dan graag." Stemde ik toch in, want het werd met de minuut donkerder en dus ook kouder. Ik merkte dat Zayn's wangen rood werden en ik was totaal vergeten dat ik zijn hand nog vast had. Met Louis was dat altijd zo'n gewoonte geweest, ik pakte zijn hand om de haver klap. Damn, nu dacht ik toch weeral aan Louis. Terwijl ik dacht dat het met Zayn er bij juist zo goed ging. "Sorry," mompelde ik zachtjes terwijl ik zijn hand los liet en een minimum stapje afstand van hem deed, omdat we nog altijd erg dicht op elkaar stonden. "Zeg het maar," zei hij en ik wijste naar links. "Dan wil ik eerst daarheen, achterin het park zijn vaak de engste dingen. En in het donker is dat nog leuker," glimlachend keek ik hem aan terwijl ik vrolijk begon te lopen.

---

stay safe because I like being alive at the same time as you

Zayn Malik
Heel mijn lichaam leek van binnen warm te worden. Maar dit was maar voor korte duur. Want al heel snel liet Harry mijn hand weer los en deed zelfs een stapje van me vandaan.
De glimlach viel van mijn lippen en snel pakte ik het vest. 'Het is goed, trek maar aan.' Ik legde het ding over zijn schouders en sloeg mijn ogen daarna meteen van hem weg. Waarom deed ik dit nog? Waarom ging ik niet gewoon terug naar Aleyna en verstopte ik me, totdat ik mijn gevoelens voor deze jongen verbannen had. Had geaccepteerd dat ik het voor altijd zonder hem zou moeten doen en ik een achterlijke idioot was. 'Dan wil ik eerst daarheen, achterin het park zijn vaak de engste dingen. En in het donker is dat nog leuker.' Mijn lichaam verstrakte en ik stopte mijn trillende handen snel in mijn broekzakken. 'Oke, als jij dat wilt.' Wist ik zo nonchalant mogelijk over mijn lippen te krijgen. Terwijl ik langzaam en terughoudend achter Harry aan liep. Echt, ik moest opgesloten worden in een gekkenhuis.

---

''yOu aLreaDy kNoW wHaT'S uP''

Harry Styles.
"Het is goed, trek maar aan." Zei hij, terwijl hij het vest over mijn schouders heen legde en glimlachend stak ik mijn armen door beide mouwen heen en verborg me in het vest van Zayn. Ik fronste mijn wenkbrauwen toen ik merkte dat zijn lichaam verstrakte. "Oke, als jij dat wilt." De nonchalante toon in zijn stem was duidelijk te horen, maar Zayn kwam niet direct naast me lopen dus hield ik mijn pas in zodat ik naast hem kwam te lopen. Ik moest dit gewoon even goed hebben. "Ik zie aan je dat je ergens mee zit. Eerst reageer je ontzettend vrolijk op me en nu wil je niet eens naast me lopen? Ik krijg toch echt het gevoel dat het aan mij ligt, want als dat zo is, moet je het eerlijk zeggen." Ik wilde eigenlijk niet dat hij dat eerlijk zou zeggen, want dan voelde ik me zwaar klote, maar dat hoefde hij niet te weten.

---

stay safe because I like being alive at the same time as you

Zayn Malik
Ik wilde dit helemaal niet. Het begon donkerder te worden en ik wist dat het zo pikkedonker zou zijn. Dit was de stad niet, waar lantarenpalen de straat zouden verlichten. Er nog licht in huizen branden of koplampen aangaven dat er iets aankwam. Hier was helemaal niets en ik werd er nu al naar van. En omdat ik zo'n mietje was en ook nog eens achterlijk tegenover Harry, dacht hij meteen dat er weer iets was. 'Ik zie aan je dat je ergens mee zit. Eerst reageer je ontzettend vrolijk en nu wil je niet eens naast me lopen? Ik krijg toch echt het gevoel dat het aan mij ligt, want als dat zo is, moet je het zeggen.' Ik sloeg mijn ogen neer en schudden weeral mijn hoofd. 'Hazza, alsjeblieft geloof me nou. Je doet niets fout en er is niets om je druk over te maken. Ik was gewoon even ergens anders met me gedachte, je kent me toch.' Probeerde ik me er wanhopig uit te redden. Ik wilde echt niet dat Harry zich door mijn toedoen kut voelde. Dat deed ik zelf wel voor hem.

---

''yOu aLreaDy kNoW wHaT'S uP''

Harry Styles.
Zayn sloeg zijn ogen neer en schudde opnieuw zijn hoofd. "Hazza, alsjeblieft geloof me nou. Je doet niets fout en er is niets om je druk over te maken. Ik was gewoon even ergens anders met me gedachte, je kent me toch." Ik wist het niet, ik wist echt niet of ik ervan overtuigd was dat er niets met hem aan de hand was, maar voor nu liet ik het er maar even bij. "Oke, zolang je maar weet dat je altijd met me mag praten als je het toch kwijt wilt." Ik glimlachte naar hem en keek ik in de verte naar een stilstaande achtbaan, dat zag er toch wel gaaf uit, helemaal in het donker. Ik vroeg me eigenlijk af waar de rest zich nu mee bezig hield... In de verte hoorde ik een beest, geen idee welke maar het klonk als een beest. "Zullen we anders dat spookhuis zoeken waar we moeten slapen? Tenzij je nog verder wilt kijken, maar dat kunnen we morgen ook doen." Eigenlijk wilde ik helemaal nog niet terug, want Louis zou daar best is kunnen zijn en hem onder ogen komen zou geen feest worden. Maar ik merkte dat ik moe begon te worden.

[ bericht aangepast op 30 sep 2013 - 0:25 ]

---

stay safe because I like being alive at the same time as you

Zayn Malik
Ik wilde dit niet zo. Harry had in geen tijden naar me omgekeken, omdat hij alleen maar oog had gehad voor Louis en ik had mezelf langzaamaan kunnen wijsmaken, dat ik het moest laten gaan. Mij had me op andere dingen kunnen richten en gewoon niet naar ze hoeven kijken. Maar nu was ik weer terug bij af. Ik gedroeg me als een idioot en duwde Harry zo enkel verder van me weg. Misschien was dat wel beter. Want als hij een hekel aan me had, kwam hij ook niet meer in mijn buurt en kon ik langzaam weer verder met mijn eigen leven en hoefde ik niet telkens aan mijn gevoelens herinnerd te worden. Maar ik deed het niet. Ik wilde Harry geen pijn doen. 'Oke, als je maar weet dat je altijd met me mag praten, als je het toch kwijt wilt.' Juist, ik en praten. De meest onmogelijk combinatie ooit. Toch bedankt ik hem. Weer om duidelijk te maken dat het aan mij lag als ik dit niet deed en niet aan hem. toen ik een beest hoorde, stopte ik meteen met lopen en keek ik angstig om me heen. Maar ik kon allang niet meer zover kijken als overdag, door de duisternis. Oke, ik vond dit officieel niet leuk meer. 'Zullen we anders dat spookhuis zoeken waar we moeten slapen? Tenzij je nog verder wikt kijken, maar dat kunnen we ook morgen doen.' Had ik het werkelijk zo verpest dat Harry zijn plan om te griezelen achter in het park, niet meer door wilde laten gaan. 'Moeten we echt daar slapen?' Het liefst zocht ik gewoon zo'n bedienings hokje, van een attractie op. Dat was tenminste overzichtelijk en ver weg van de rest, zodat ze niet acht mijn angst zouden komen.

---

''yOu aLreaDy kNoW wHaT'S uP''

Harry Styles.
Het werd met de minuut donkerder en met de minuut kreeg ik het ook kouder. Het liefste wilde ik tegen iemand aankruipen zodat ik het warm zou krijgen, maar ik wist niet of Zayn daar wel gediend zou zijn... "Moeten we echt daar slapen?" Vroeg Zayn en ik haalde mijn schouders op. "Ik weet het niet, maar van mij hoeft het niet. Als je ergens anders wilt slapen kom ik wel bij je liggen hoor," ik glimlachte richting Zayn en inspecteerde het park verder om te zien of er ergens een goede slaapplek zou zijn, maar er viel me niet zo heel veel op omdat het al echt vrij donker aan het worden was. "Ik zie alleen niet veel, misschien zie jij iets waar we dan kunnen slapen?" Wijfelend keek ik hem aan.

---

stay safe because I like being alive at the same time as you

Zayn Malik
Ik had het werkelijk ijskoud. Mijn lichaam trilde en ik stak mijn handen verder in mijn zakken. Mijn ogen bleven schichtig heen en weer gaan, omdat de angst mijn lichaam bekroop. Ik wilden gewoon ergens naar binnen, in een hoekje kruipen en slapen. Om gewoon weer thuis wakker te worden. 'Ik weet het niet. Maar van mij hoeft het niet. Als je ergens anders wilt slapen, kom ik wel bij je liggen hoor.' Ik glimlachte klein. Ergens vond ik het fijn dat hij bij me wilde blijven. Ik zou het werkelijk in mijn broek doen, moest ik hier ergens alleen gaan zitten. Maar dan zou hij wel mooi achter mijn angst komen. En als ik van iemand niet wilde, dat hij het wist, was het Harry wel. Daarbij kwam ik zo nooit over hem heen. 'Ik zie alleen niet veel, misschien zie jij iets waar we dan kunnen slapen?' Ik wist het ook niet. 'Kom, dan gaan we wat zoeken.' Ik greep automatisch Harry zijn hand vast en trok hem mee. Ik hoopte niet dat hij teveel doorhad dat ik dit doodeng vond en dat mijn lichaam trilde. Ik wist niet waar ik heen liep, maar ik wilde gewoon zo snel mogelijk een slaapplek vinden.

[ bericht aangepast op 30 sep 2013 - 9:07 ]

---

''yOu aLreaDy kNoW wHaT'S uP''

Harry Styles.
Misschien vond ik het toch wel enger dat ik zelf durfde toe te geven. Maar mooi dat ik niets zou zeggen dat ik het eng vond. Zolang er maar iemand bij was, is het sowieso altijd minder eng. "Kom, dan gaan we wat zoeken." Zayn greep naar mijn hand en een rilling gleed over mijn rug, hij had ijskoude handen. Mijn andere hand klemde ik over de buitenkant van zijn hand heen, niet dat dit heel fijn liep, maar ik had tenslotte Zayn's vest aan en ik wist dat hij het koud heeft maar het niet durft te zeggen. "Is dat niet wat?" Ik wees naar het hokje waar ze altijd de achtbaan bestuurde, volgens mij konden we daar makkelijk met zijn tweën, liggen al zou dat wel ontzettend krap worden. Maar dat maakte voor nu niets uit, want het was buiten echt ijskoud geworden.

---

stay safe because I like being alive at the same time as you

Zayn Malik
Ondanks dat mijn gevoelens alle kanten op schoten en ik niet helder meer kon nadenken wilde ik niet dat Harry weg zou gaan. Ik wist niet zo goed waarom ik zijn hand, had vastgegrepen en het was ook zeker niet goed voor mijn hart, maar ik was veelte bang om hem los te laten. Hij legde zijn andere hand ook op die van mij en even keek ik ernaar. Blosjes verschenen op mijn wangen. Zijn handen waren ietsje warmer dan die van mij, maar mijn lichaam reageerder erop alsof ze gloeide. Snel liep ik door en trok ik Harry met me mee.'is dat niet wat?' Ik keek naar het bestuuringshokje, wat Harry aanwees. Ik knikte. Het was misschien niet het meest comfortabele oplossing, maar alles was beter dan hier buiten blijven. Ik nam Harry mee en opende voorzichtig het deurtje, dat nog maar aan een paar scharnieren hing. Het zou krap worden, maar het kon werken. Ik vergat dat ik Harry zijn hand nog vasthad en trok hem mee naar binnen.

---

''yOu aLreaDy kNoW wHaT'S uP''

Harry Styles.
Zayn knikte en hij trok me in de richting van het hokje. Ik gluurde door het ene raampje naar binnen en het moest ons wel lukken, denk ik. Zayn opende voorzichtig het deurtje en dat ging met moeite open, het was dat het nog uberhaupt open kwam want volgens mij was hier niemand in geen jaren geweest. Zayn trok me mee het huisje in en ik belandde half tegen hem aan toen we uiteindelijk stil stonden. Pas hier kwam ik tot de conclusive dat ik mijn tas niet bij had, die stond dus nog aan het begin van het park, slim Harry, heel slim, nu konden we dus nog niet gaan slapen. Ik beet op mijn lip en keek schuin naar Zayn. "Is het goed als ik mijn tas ga halen? Anders kunnen we nog niet slapen..."

---

stay safe because I like being alive at the same time as you