• 10 jongeren met een veel te grote mond hebben een weddenschap verloren. Dat zorgde wel voor een deuk in hun ego en zeker toen ze te horen kregen waar ze naartoe worden gestuurd. Deze jongeren worden door de tegenpartij namelijk naar meeste gevreesde pretpark in heel Londen gestuurd. Nu zal je -je afvragen wat er zo erg is aan een pretpark, maar zodra je het woord 'verlaten' ervoor zet, zal dat meer dan duidelijk worden. Het pretpark zou vervloekt zijn en de meeste vreselijke dingen zouden gezorgd hebben voor de sluiting. Negen jaar zijn er een aantal vreselijke moorden gepleegd en de geesten van de mensen zouden er nog altijd ronddwalen. En dan met name het spookhuis waar ze in zullen moeten overnachten. Ontsnappen is dan ook geen mogelijkheid. Zullen de jongeren toch opzoek gaan naar het ontsnappingsplan? Zullen ze achter het geheim komen? Bewijzen dat het er toch niet spookt? Of zullen de jongeren een voor een verdwijnen en uiteindelijk kan niemand het meer na vertellen?


    Rollen:
    De jongens:
    - Harry Styles: Script.
    - Louis Tomlinson: ICantChange.
    - Niall Horan: Vulcano.
    - Liam Payne: Velton.
    - Zayn Malik: Styles.

    De vriendinnen:
    - Aurora Ladris Grant: Scamander.
    - Aleyna Elizabeth Price: Dobreva.
    - Destiny Brooke Livingstone: Taormina.
    - Ryanne (Ree-Ann) Lucy McGurr: Cozart.
    - Rickena “Ricky” Melonee Harrison: Rider.

    Regels:
    - Minimaal rond de 130 woorden per stukje.
    - Geen perfecte personage's!
    - Drie waarschuwing is out
    - 16+ mag, maar hou het wel netjes.
    - Ga niet teveel off-topic en als je wel off-topic gaat, zet het tussen haakjes; ( ), { } of [ ].
    - Meld het even als je voor langere tijd niet kunt reageren.
    - Alleen ICantChange en Ramazzotti maken de nieuwe topics.
    - Geen ruzie buiten de RPG
    - Het is geen sneltrein! Zorg dat iedereen het een beetje kan volgen!

    Het begin:
    Ze zijn net gedropt door de diegene waarvan ze de weddenschap hebben verloren, eenmaal daar worden ze opgesloten in het pretpark, het spookhuis.

    [ bericht aangepast op 23 okt 2013 - 18:06 ]


    stay safe because I like being alive at the same time as you

    Zayn Malik
    Gelukkig verstrengelde Harry onze vingers weer, wat betekend dat hij het niet erg vond. 'Van mij mag iedereen het weten hoor, dadelijk.' Ik glimlachte en wreef met mijn duim over zijn handpalm. 'Van mij ook.' Al zag ik best wel op hun reacties en al helemaal van die van Louis. Hij zal me vast verschrikkelijk haten nu. Harry leek daar enkel helemaal geen last van te hebben, iets wat ik best vreemd vond. Ik smolt bij Harry zijn lieve glimlach en volgde hem trouw terug naar de plek waar we gestart waren. Ik hield zijn hand stevig vast en kon toch een gaap niet onderdrukken. Het liefst ging ik nu dan ook gewoon slapen. Nu was ik degene die mijn hoofd op Harry zijn schouder legde en mijn ogen even sloot. Harry zou het lopen wel lijden.


    ''yOu aLreaDy kNoW wHaT'S uP''

    Harry Styles.

    Zayn glimlachte en wreef met zijn duim over mijn hand heen. "Van mij ook." Oh, ik was toch zo benieuwd naar Louis reactie, ik kon er echt niet op wachten. Ik merkte dat Zayn moest gapen en niet veel later voelde ik zijn hoofd op mijn schouder en ik wist zeker dat hij zijn ogen gesloten had. Ik glimlachte en liet het maar zo, ik vond de weg vast wel. Na een kleine vijftal minuten, als ik me niet vergiste, zag ik volgens mij een puntje wat op iets van het spookhuis leek. "Zayn! Volgens mij zie ik daar het spookhuis," ik glimlachte en keek zijlings naar Zayn die zijn hoofd nog steeds op mijn schouder had liggen. Straks viel hij in slaap...


    stay safe because I like being alive at the same time as you

    Zayn Malik
    Het voortbewegen van mijn benen ging gewoon vanzelf. ik dacht er niet bij na en ging gewoon mee met Harry zijn bewegingen. Het leek een eeuwigheid te duren en zelf onder het lopen, viel ik bijna weg. Ik was hier veel te moe voor en ik wist dat ik snel mijn ogen weer moest openen, wilde ik hier niet door mijn benen zaken, omdat ik in slaap was gevallen. "Zayn! Volgens mij zie ik daar het spookhuis," Langzaam opende ik mijn ogen en gaapte ik. met mijn vrije hand, wreef ik in mijn ogen, ik haalde langzaam mijn hoofd weer van zijn schouder, om te kijken waar hij het over had. en voglens mij had hij gelijk. 'kom dan.' Ik hoopte dat de rest al wakker was. Dan hoefde we dat niet ook te doen. En anders zou Harry wel gewoon gillend naar binnen rennen. dan waren ze vast ook zo wakker.


    ''yOu aLreaDy kNoW wHaT'S uP''

    Harry Styles.

    Ik zag hoe Zayn zijn ogen opende, wat een teken was voor mij dat hij nog niet in slaap gevallen was. "Kom dan." Zei Zayn en ik grinnikte. "Meneertje ongeduld," ik kneep zachtjes in Zayn's hand en trok hem mee richting de grote deur van het spookhuis. Daar liet ik kort zijn hand los om de deur te openen, met heel wat kracht duwde ik de deur open. Glimlachend pakte ik opnieuw Zayn's hand vast. "Wakker worden!" Gilde ik door het spookhuis, waarna ik in Zayn's hand kneep. Hopend dat iedereen het goed zou opvatten, maar dat was toen ook bij Louis en mij gebeurd, dus dat zou wel.


    stay safe because I like being alive at the same time as you

    Zayn Malik
    'Meneertje ongeduld.' Ik glimlachte onschuldig. Misschien een beetje, maar ik had gewoon honger. Grinnikend trok Harry me mee naar het spookhuis, waar hij mijn hand losliet om de deur te openen. Ik bleef wat nutteloos staan en keek toe. Hij duwde de deur open en al snel pakte hij mijn hand alweer vast. Meteen verstrengelde ik onze vingers weer en bleef even twijfelend naar het donker staren. Ik wilde hier helemaal niet naar binnen. 'Wakker worden!' Gilde Harry hard en mijn gezicht bekromp even, omdat het zo wel erg hard naast mijn oor was. Ik bleef in de opening staan en zou nooit aanstalten maken om naar binnen te lopen. Ik vond heel dat spookhuis maar niets en ze hadden Harry was wel gehoord.


    ''yOu aLreaDy kNoW wHaT'S uP''

    Harry Styles.

    Ik was benieuwd voor hoe lang het duurde voordat er is iemand bij ons kwam, want als het er zo uit zag wilde Zayn niet verder het spookhuis binnen. "Ben je bang?" Ik trok hem een stukje naar me toe en veranderde onze samen gekleefde handen in mijn arm om zijn schouder zodat ik hem dichter tegen me aan kon trekken. "Ik vind dat wel schattig hoor, je hoeft je er niet voor te schamen." Mompelde ik heel zachtjes. "Hallo? Is hier iemand?" Gilde ik weer opnieuw, straks waren ze helemaal niet in het spookhuis. Dan zouden ze wat beleven. Of nee, eigenlijk niet, want Zayn en ik hadden hier ook niet geslapen.


    stay safe because I like being alive at the same time as you

    Zayn Malik
    Ik bleef standvastig staan. 'Ben je bang.' Meteen viel er een iets norse uitdrukking op mijn gezicht en schudden ik mijn hoofd. 'Helemaal niet.' Ik beet hard op mijn lip toen Harry me dichter naar zich toe trok. Ik wilde niet dat hij het wist. Hij liet mijn hand los en sloeg deze om mijn schouder. 'Ik vind het wel schatig hoor, je hoeft je er niet voor te schamen.' Ik sloeg mijn blik van hem weg. Natuurlijk schaamde ik me ervoor en het was alles behalve schatig. Het was gewoon enorm sneu, dat een jongen van twintig, bang was in het donker. Heel Voorzichtig schuifelde ik weer iets naar achter, maar niet zonder Harry los te laten. 'Hallo, is hier iemand?' Gilde hij en mijn ogen schoten heen en weer. 'Kom, ze komen vanzelf wel.' Mompelde ik. Ik wilde hier gewoon uit.


    ''yOu aLreaDy kNoW wHaT'S uP''

    Harry Styles.

    Waarom kwam er nou niemand? Lagen ze echt allemaal in een coma of waren ze gewoon hartstikke dood? Nou ja, het zal allemaal wel. Of ze vonden Zayn en mij gewoon niet aardig genoeg om te komen. "Helemaal niet." Zei Zayn en ik grinnikte. "Kom op, Zaynie, ik zie het aan je. En ik vind het echt niet erg, het is juist schattig." Ter aanteken van mijn woorden drukte ik nog een kusje op zijn wang. Zayn schoof iets naar achter en trok mij zo met zich mee. "Kom, ze komen vanzelf wel." Zei hij. En nu wist ik wel zeker dat hij bang is in het donker. Dat vind ik toch echt heel lief, maar Zayn moest het zelf maar aan me toegeven. "Oke, omdat jij het bent." Ik duwde de deur weer open, om zo Zayn met me mee naar buiten te trekken. "Beter nu?" Ik glimlachte lief en wreef met mijn duim over zijn wang heen.


    stay safe because I like being alive at the same time as you

    Zayn Malik
    Ik vond dit maar helemaal niets. 'Kom op, zaynie, ik zie het aan je. En ik vind het echt niet erg, het is juist schattig.' Ik gromde zachtjes. Ik vond het echt niet leuk dat Harry het nu wist en ik wilde hier zo snel mogelijk uit. 'Oke, omdat jij het bent.' Harry duwde de deur weer open en meteen stapte ik naar buiten. Dit was veel beter. Ondanks dat Harry me er niet om uitlachte, voelde ik mezelf behoorlijk kinderachtig. 'Beter nu?' Ik glimlachte klein en beet op mijn lip. 'Dit weet je niet en verder hoeft ook niemand dit te weten, oke?' Ik wilde echt niet dat hij dit aan iemand vertelde. Smekend keek ik de krullenbol aan. Ik schaamde me er al genoeg voor, zonder dat meerdere mensen het wisten.


    ''yOu aLreaDy kNoW wHaT'S uP''

    Harry Styles.

    Zayn gromde zachtjes en ik kon een kleine grinnik niet onderdrukken. Ik vond het echt super schattig als iemand op deze leeftijd nog bang is in het donker, al kon ik zelf niet ontkennen dat het soms vrij eng was. Vooral als het onweerde. "Dit weet je niet en verder hoeft ook niemand dit te weten, oke?" Smekend keek Zayn me aan en ik knikte. "Natuurlijk vertel ik het aan niemand, als jij dat niet wilt." Ik glimlachte en zette een paar passen in Zayn's richting, waarna ik een heel klein lief kusje op zijn lippen drukte. Ik wilde het absoluut allemaal niet overhaasten.


    stay safe because I like being alive at the same time as you

    Zayn Malik
    Mij voelde me enorm stom op dit moment. Ik wilde helemaal niet dat iemand dit maar ook wist. 'Natuurlijk, vertel ik het aan niemand, als jij dat niet wilt.' Ik glimlachte klein en was blij met deze worden. Niet iedereen zou het zo opvatten als Harry. Hij zetten een paar stappen naar voren en drukte een klein, lief kusje op mijn lippen. De glimlach op mijn gezicht werd weer groter ik ging even met mijn hand door zijn haar. 'Dankje.' Ik keek even om me heen en zuchten. 'Zullen we gewoon alvast wat gaan eten?' Ik had echt honger en volgens mij was niemand aanstalten aan het maken om op te staan, om gezellig met ons te ontbijten.

    [waarom reageert er verder niemand meer? ;( ]


    ''yOu aLreaDy kNoW wHaT'S uP''

    Harry Styles.

    Zayn's glimlach werd met de minuut groter en ik kon niet ontkennen dat ik niet iets voelde in mijn buik. God, Harry, als je nou verliefd ging worden dan was je Louis sowieso kwijt. Dat was ik eigenlijk al, maar ik hoopte toch stiekem dat mijn actie ging werken. Zayn ging met zijn hand door mijn haar en ik glimlachte klein. "Dankje." Zei hij. Zayn keek om zich heen en zuchtte. "Zullen we gewoon alvast wat gaan eten?" Ik knikte. "Dat lijkt me een goed idee. Volgens mij is iedereen gewoon dood of zo, anders waren ze wel naar ons toe gekomen, niet?" Grinnikte ik, terwijl ik weer Zayn's hand vast pakte en hem richting het eerste de beste bankje trok.

    [Geen idee, terwijl het nu best makkelijk is om er in te komen. :x]


    stay safe because I like being alive at the same time as you

    Zayn malik
    Harry knikte op mijn voorstel. gelukkig maar, want mijn maag rommelde behoorlijk. "Dat lijkt me een goed idee. Volgens mij is iedereen gewoon dood of zo, anders waren ze wel naar ons toe gekomen, niet?'' ik trok even een lelijk gezicht bij de gedachte aan al onze vrienden die nu dan dood in dat spookhuis zouden liggen. 'Dan is het maar goed, dat we ergens anders sliepen vannacht.' Mompelde ik en liet me door Harry meetrekken naar een bankje. Ik liet zijn hand weer los om mijn rugtas van mijn rug te halen en deze te openen. Eerst moest ik mijn slaapzak er weer uithalen, omdat ik er anders niet bij kwam en heel het ding viel als een hoop op de grond en rolde weer uit. lekker dan, dan moest ik hem straks weer terug zien te krijgen. Ik pakte een zak met gepletten croissants en een fles water. Het was niet veel, maar we hadden tenminste wat te eten. 'hier.' Ik overhandigde een croissantje aan Harry, waarna ik de zak en fles neerzetten, om mijn slaapzak weer terug te kunnen proppen.

    [ik vind het stom ;c]

    [ bericht aangepast op 4 okt 2013 - 19:15 ]


    ''yOu aLreaDy kNoW wHaT'S uP''

    Harry Styles.

    Ik zag hoe Zayn een lelijk gezicht trok en ik kon een grinnik niet onderdrukken. "Dan is het maar goed, dat we ergens anders sliepen vannacht." Nu rolde er toch een echte lach over mijn lippen. "Nou ja, het was een gewone opmerking omdat er niemand naar ons toe kwam. Maar wat als ze echt dood zijn?" Mijn ogen vergrootte zich iets, ik hoopte dat Zayn het wel opvatte als grapje, want zo bedoelde ik het namelijk ook. Zayn liet mijn hand los en ik plofte naast hem op het bankje. Hij opende zijn tas en zijn slaapzak haalde hij eruit, waardoor die vervolgens open rolde. Zayn haalde er een zak uit, waar later een paar croissants uitkwamen. Heerlijk. "Hier." Hij overhandigde mij een croissant en ik glimlachte. "Heerlijk, dankje." Ik keek toe hoe Zayn de zak en de fles water op de grond zetten, om zijn slaapzak terug te stoppen.

    [Ach ja, ze hebben genoeg gelegenheid om ons te joinen. :'D]


    stay safe because I like being alive at the same time as you

    JustMyHazza schreef:
    Aleyna Elizabeth Price

    Langzaam vond ik de kracht om mijn ogen te openen, een kreun verliet mijn mond, wat een rotnacht. Ik kwam overeind en keek om me heen, o ja, ik sliep in een spookhuis, gezellig. Uiteindelijk stond ik op en pakte de borstel en ging op zoek naar een spiegel, toen ik er een vond kwam ik erachter dat mijn haar een regelrecht kippennest was. Met een geïrriteerd geluid begon ik met groffe halen de borstel door mijn haar te halen. Toen dat gelukt was en ik er weer enigzins normaal uitzag kleedde ik me vlug om. Ik liep het spookhuis uit en de plotselinge kou verraste me en liet rillingen over mijn ruggengraat lopen. Ik dacht aan gisteravond, met het hele Louis, Harry en Zayn drama, hopelijk ging dat vandaag beter. Ik liep wat rond, kijkend of de anderen ook al wakker waren.
    'Hallo, someone there?' hoorde ik Ricky zeggen. Ik liep met een vlugge pas naar haar toe.
    'He, hoe heb jij geslapen?' vroeg ik met een nog steeds moe lachje.


    Rickena “Ricky” Melonee Harrison

    Ik hoorde een aantal vlugge passen in mijn richting, gevolgd door de stem van Aleyna. 'He, hoe heb jij geslapen?' vroeg ze met een vermoeid lachje. Je kon wel zien dat zij in ieder geval niet al te lekker had geslapen. Ze zag er namelijk niet bepaald uitgerust uit. In tegenstelling tot mij, hoewel ik wel honger had. Ik had geloof ik nog wel wat te eten in mijn tas zitten, maar die stond in de gang, vlakbij de voordeur van het huis. Ach, ik zou hem straks gewoon wel halen. Misschien waren er nog wel meer wakker en aan het eten, of had Aleyna ook honger.
    'Heerlijk. Het deed mij een beetje denken aan de vroegere kampeervakanties met mijn vader. Alleen dan zonder tent en zonder mijn vader... in een spookhuis. Oké, laat maar. Het lijkt er totaal niet op. Behalve dat mijn slaapzak nog steeds hetzelfde ruikt en ligt.' Mijn ogen gingen nogmaals langs de blondine. 'Jij hebt zo te zien minder goed geslapen?'

    (Ugh, sorry voor de late reactie. School steelt tijd. Thank god it's friday c: )

    [ bericht aangepast op 4 okt 2013 - 19:57 ]


    Happy Birthday my Potter!