[RPG] Nothing Better, But Fight Forever || One Direction || Topic één. - Speeltopics

De familie Tomlinson, Malik, Payne, Horan, Styles en Davies vechten al jaren een vete uit. De jongens zijn dan ook de grootste vijanden. De zes families en dan vooral hun zonen maken het dorp onveilig met hun streken. Tot het op een dag compleet uit de hand loopt, en ze wel nadering bij elkaar móéten vinden. Om zo de ander weg te werken en elkaar weer keihard te verraden. En vooral: Liggen haat en liefde niet heel dicht bij elkaar?

De rollen:
De jongens:
- Louis William Tomlinson. (Ramazzotti.)
- Zayn Javadd Malik. (Styles.)
- Liam James Payne. (Cimmaron.)
- Niall James Horan. (Escuela.)
- Harry Edward Styles. (Makeilon.)
- Kit Owen Davies. (KiliOfDurin.)

Overige (Familieleden, vrienden, vijanden etc.):
- Beste vriendin van Harry Styles: Mary-Lia Louise Carter. (Averalda.)
- Zusje van Louis Tomlinson: Jaycee "Jay" Felicia Tomlinson. (Roth.)
- Beste vriendin van Louis Tomlinson: Josie Penelope Shepherd. (Foxes.)
- Beste vriendin van Liam Payne: Elena Feline Lowell. (Shaughnessy.)
- Zus van Harry Styles: Gemma Styles. (Vulcano.)
- Zusje van Liam Payne: Liv Sarah Payne. (Nici.)

De regels:
- Geen oneliners. Minimaal vier regels.
- Geen perfecte personages!
- Naamsveranderingen doorgeven.
- Ga niet teveel off-topic en als je wel off-topic gaat, zet het in een andere kleur of tussen haakjes; ( ), { } of [ ].
- Meld het alsjeblieft als je voor langere tijd niet kunt reageren. Twee weken niet reageren zonder reden is zonder pardon eruit.
- Alleen Cimmaron of Ramazzotti maken nieuwe topics.
- Geen ruzie, alleen in het RPG is dat toegestaan.
- 16+ mag.

Het Begin:
Het is vlak na een groot gevecht op het dorpsfeest, waarbij zelfs gewonden zijn gevallen en waarbij de politie nog steeds loopt te bemiddelen. Ze haten elkaar meer dan ooit. En de adrenaline stroomt nog door de lichamen van de jongens en de andere betrokkenen. Allemaal zijn ze een plan aan het bedenken, maar begrijpen ook dat het dit keer niet alleen zal lukken. Daarom proberen ze nadering te zoeken bij hun grootste vijanden. Met misschien wel de meest vuile ideeën voor ogen.

[ bericht aangepast op 9 okt 2013 - 14:27 ]

---

Reality's overrated.

[Mijn topics]

---

Bowties were never Cooler

Kit Owen Davies
Na het gevecht zat ik tegen een muurtje aan. Er zwat een grote rijtwond in mijn trui en eronder in mijn arm. Een of andere hulpverlener had een drukverband aangelegd en gezegt dat ik naar het ziekenhuis moest voor hechtingen, maar echt niet dat dat ging gebeuren. Dit keer waren Tomlinson, Horan, Malik, Styles en Payne veels te ver gegaan en ik ging toch echt niet hier weg zonder dat zij eerst weg waren gegaan. Mijn ogen gleden vijandig over de markt. De meeste ouders waren al naar huis en allen de kinderen die de vete min of meer uitvochten op de frontlinies hingen nog wat rond. Ik haalde een cigaret uit mijn kontzak en deed hem tussen mijn lippen. Die deed het gelukkig nog. Ook had ik mijn aansteker nog en al snel inhaleerde ik heel diep de rook van de peuk. Het hielp wat tegen de adrenaline die nogsteeds erg hard door mijn lijf raasde en die er niet uit kon door de wond op mijn arm. Mezelf verdedigen ging namelijk erg lastig met een arm. Niet dat ik dit spel verdedigend speelde, want volgens mij was mijn lontje een van de kortste hier, toch kon ik niet altijd tegen die jongens op, wat me hard en bitter had gemaakt. Ik won misschien niet elke slag, maar ik zou uiteindelijk zoizo de oorlog winnen. Ik blies langzaam de rook uit en keek rond of ik nog iemand zag die niet tot die vervloekte families behoorde.

---

Bowties were never Cooler

Liv Payne

Terwijl ik nog steeds wachtte op een antwoord van Liam,komt Tomlinson weer aan lopen. Hij kijkt mij minachtend aan en kijkt dan naar Liam. Ik trek een wenkbrauw op. Wat is er mis met die gast? 'Durf je niet meer,Payne? Bang om nog meer schrammetjes op te lopen?'Zegt Tomlinson en een grijns ontstaat om zijn lippen. 'Wat is jouw probleem? Eerst verpest jij met die andere rot families het feest en daarna durf je ook nog eens hier doodleuk heen te lopen?'Snauw ik tegen hem. Normaal zou ik dit nooit doen....maar vandaag is alles toch anders dan normaal. Die anderen denken echt dat ze heel wat zijn. En ik haat het meest van alle rot families hier de Horan's. 'Laat ons toch gewoon met rust.'Floept er uit mijn mond. Waarna ik Tomlinson brutaal aan kijk.

---

The monsters running wild inside of me. I'm faded

Louis Tomlinson.
Ik wilde bijna weer een opmerking maken maar dat stomme zusje van Payne was me voor. "Wat is jouw probleem? Eerst verpest jij met die andere rot families het feest en daarna durf je ook nog eens hier doodleuk heen te lopen?" Zo, kreeg zij nu ook ineens ballen. "Laat ons toch gewoon met rust." Zegt ze als laatste nog. Ik schud rustig mijn hoofd heen en weer, blijf heel kalm staan en negeer Payne's zusje gewoon. Dat was denk ik maar het best. Ik richtte me opnieuw op Payne. "Ga je nog iets zeggen? Of ben je te laf en moet je zusje alles voor je vertellen? Watje," siste ik. Ik had het zo gehad met hun allemaal en het liefste moordde ik ze gewoon uit, maar ja, dan kwam je weer in de gevangenis en dat was met het leven van Payne dan ook weer niet waard.

---

stay safe because I like being alive at the same time as you

Elena Feline Lowell
Ik liep in een snelle pas over de markt. Het was een chaos, had ik horen zeggen. Toen ik thuis op de bank rustig een film zat te kijken, was hier een groot gevecht geweest tussen de families Malik, Tomlinson, Styles, Horan, Davies en Payne. Liam Payne, mijn beste vriend. Ik maakte me ontzettend zorgen om hem. Zou hij erg gewond zijn? Het was een domme actie. Hij had niet moeten vechten.
Na nog een paar meter gelopen te hebben zie ik hem staan met Louis en hun zusjes. "Ga je nog iets zeggen?" hoorde ik Louis zeggen, "Of ben je te laf en moet je zusje alles voor je vertellen? Watje," Ik ging naast Liam staan en pakte beschermend zijn hand. "Ach, houd toch je mond. Alsof jij zo stoer bent," Mijn ogen waren gericht op Tomlinson en de pure haat droop van mijn woorden af.

---

The first rule of truly living is to do the thing you're most afraid of.

Mary-Lia Louise Carter

Grommend keek ik naar mijn spiegelbeeld en bedekte de laatste schram op mijn wang met een laagje foundation. Het bedekte niet heel goed, omdat de wond nog niet helemaal droog was, maar beter dat dan een hele preek van mijn ouders. Ik trippelde weer van de trap af en liep weer naar buiten. Mijn rechterpols was verbonden in drukverband en had die verstopt onder de mouw van mijn oversized sweater. Ik stak een sigaret op en leunde tegen een muurtje aan. Waarom vocht ik eigenlijk mee? Ik begreep mezelf niet meer. Zuchtend plofte ik op de grond neer en keek naar Tomlinson en Payne met hun maatjes. Het leek erop dat ze een argument hadden. Ik wist niet waar Harry was en hem kennende vocht hij ook mee, dacht ik zo. Roken was echt een slechte gewoonte van me, maar ik kon maar niet stoppen. Ik trapte de sigaret uit en omhelsde mijn knieën. Dit was niet leuk, maar aan de andere kant ook vermakend.

---

I don't want you to die, I want you to suffer.

Niall Horan
'Nu zijn ze echt te ver gegaan. Rot Styles. Hoe durfden ze!' Mijn vader ging helemaal uit zijn dak, wat ook wel erg begrijpelijk was. Tijdens het dorpsfeest, waar mijn oma een standje had met haar handwerk, hadden Harry Styles en zijn vader haar werk afgekraakt en de tafel omgegooid. Tenminste dat was wat ik later hoorde, of het waar was, wist ik niet, maar dat boeide me ook niet. In ieder geval was mijn vader op ze af gevlogen en werd ik gewaarschuwd door mijn opa, zodat ik hem kon helpen. Uiteindelijk was het hele feest uitgedraaid op één grote vechtpartij, met als hoofdpersonen Styles, Tomlinson, Payne, Malik en Davies. En ik. Even gromde ik bij de gedachte aan die vijf prutsers.
Toen ik klein was, waren mijn ouders en mijn opa en oma van vaderskant hier heen verhuisd, vanuit Ierland, voor een baan bij hetzelfde bedrijf. Al vanaf dat ik me kon herinneren waren er problemen met die vijf families. Onder luide aanvoering van mijn vader en opa beschermde ik onze familie tegen die anderen. Die klootzakken.
'Gaan jullie maar naar huis, ik blijf hier nog even,' zei ik, in een poging om mijn vader te kalmeren. Mijn moeder en oma waren al naar huis, die laatste heel erg van streek.
'Oké, maar als je een van die kneuzen nog ziet en je de kans krijgt om ze een goede mep te geven... Doen.' Mijn opa knikte alleen maar instemmend, waarna de beide mannen zich omdraaiden en het plein afliepen. Zelf liet ik mijn blik nog eens over het plein glijden. Her en der stonden nog wat agenten te praten met mensen. Ook waren er net zoals ik, nog wat mensen die vanaf de rand stonden toe te kijken. Aan de overkant zag ik Payne en Tomlinson met nog wat mensen er om heen. Ik hoopte dat ze elkaar af zouden maken, maar dat was vast te veel valse hoop. Ik onderscheidde in het donker ook nog Davies en Malik die beide alleen waren.
Eigenlijk had ik geen idee wat ik hier nog deed of wilde gaan doen. Misschien wachten voor nog een gevecht om aan mee te doen? Alsof de schrammen op mijn gezicht, armen en benen niet al genoeg waren. Weer liet ik mijn blik over het plein gaan, totdat ze stopten bij een muurtje, een eindje van Payne en Tomlinson. Er zat een meisje op, die ik vaag ergens van herkende. Ik begon haar richting op te lopen, misschien was het een kennis. Toen ik dichterbij was, werd me duidelijk dat het meisje ook een Tomlinson was, alleen dan het zusje van.
'Moet jij niet allang slapen,' merkte ik schamper op, geen zin om weer om te draaien.

[Oeps, beetje lang geworden. Iemand voor Niall?]

[ bericht aangepast op 22 sep 2013 - 14:58 ]

---

"Everything you see exists together in a delicate balance." -Mufasa

-Jay misschien?-

---

That is a perfect copy of reality.

Jaycee 'Jay' Felicia Tomlinson.
Ik zit rustig op het muurtje, te wachten tot dat Louis' terug komt, wanneer die sukkel van een Horan mijn kant op komt. 'Moet jij niet allang slapen' merkte Horan schamper op. Ik rol met mijn ogen. 'Wat. Moet. Je. Horan?' sis ik tegen hem. 'En nee, ik mag zolang blijven als ik wil, daarentegen kan jij beter wel nu gaan slapen' zeg ik dan tegen hem. Ik glimlach even. 'Ben je jaloers? Dat je geen zusje hebt en geen vrienden, waardoor je andere zusjes maar moet gaan irriteren?' zeg ik geïrriteerd tegen hem. Ik spring van het muurtje af en ga recht voor hem staan. Jammer, hij is langer dan mij. Dat zegt niet dat ik bang voor hem ben, absoluut niet. Ik kijk hem vuil aan en zeg 'Ga terug naar je pappie en mammie ofzo, maar ga weg uit mijn buurt.'

---

That is a perfect copy of reality.

[Iemand voor Kit?]

---

Bowties were never Cooler

KiliOfDurin schreef:
[Iemand voor Kit?]

[Zayn misschien?]

---

"We will teach you how to make boys next door, out of assholes."

Kit Owen Davies
Ik stond rustig tegen een muurtje te roken en keek rustig naar het plein. Opeens zag ik Malik langslopen, voor mijn gevoel iets te dichtbij. Ik deed een stap naar voren met de peuk tussen mijn lippen en greep met mijn goede arm zijn arm beet. "Malik, je weet dat het niet slim is zo dicht langs iemand te lopen als je net hebt gevochten, dus waarom doe je het dan?" siste ik naar hem. De peuk wiebelde tussen mijn lippen. Mijn arm die in het drukverband zat tilde ik met veel moeite op en ik haalde even de peuk uit mijn mond om de as eraf te tikken. Mijn gezicht stond in een pokerface om te zorgen dat hij de pijn die mijn arm me deed niet zou opmerken. Mijn ogen gloeide nog steeds als kooltjes door de adrenaline. Ik inhaleerde nog eens diep van de cigaret en liet hem tussen mijn lippen zitten terwijl ik mijn arm weer naast mijn lijf hing waardoor de pijn verdween. Met mijn andere hand had ik stevig zijn arm vast. Ik was misschien neit erg lang, die was mijn persoonlijke ruimte waar hij door liep en ik wilde graag een antwoord waarom hij dat deed.

---

Bowties were never Cooler

Liam James Payne

Hij loopt naar me toe, een kleine grijns rond zijn lippen. Vlak voor me blijft hij staan, en uitdagend kijk ik hem aan. "Wat moet je hier? In mijn buurt nog wel? Ga alsjeblieft dat zielige zusje van je helpen, of je bete vriendin inpakken. Maar. Rot. Op. Uit. Mijn. Buurt." Het laatste sist hij en hij geeft een stomp tegen mijn schouder. Daar reageer ik niet op. Grijnzend draait hij zich om en loopt weer naar het muurtje.
"Volgens mij kan ik komen en gaan waar ik wil. En zo niet. Ik ben echt niet bang voor jóú, Tomlinson." Zijn naam spuw ik gewoon uit. Alsof hij in een afvalcontainer thuishoort. Op de vuilnisbelt. Waar ik hem het liefst ook heb.
Liv komt naar me toe en ik let niet eens op wat ze zegt. Met een handgebaar wimpel ik haar af. "Ik heb nog wat af te handelen."
Tomlinson's zusje komt er ook nog bij. En ik bekijk het kind minachtend. Gore slet.
"Durf je niet meer, Payne? Bang om nog meer schrammetjes op te lopen?" Een schamper lachje en een scheve grijns maken het geheel compleet.
"Laat ons toch gewoon met rust." Als Liv Tomlinson brutaal aankijkt sis ik haar toe dat dit een zaak tussen mij en Tomlinson is en dat ze zich er even niet mee moet bemoeien. Normaal ben ik heel aardig voor mijn zusje hoor. Maar nu kan ik haar er even niet bij gebruiken.
"Ga je nog iets zeggen? Of ben je te laf en moet je zusje alles voor je vertellen? Watje."
Elena komt er ook nog bij. Gaat naast me staan en pakt beschermend mijn hand. "Ach, houd toch je mond. Alsof jij zo stoer bent."
Voorzichtig maak ik mijn hand los. Ook haar kan ik er nu even niet bij hebben, maar ik wil haar niet kwetsen. Ik doe een stap naar voren. Nu lach ook ik schamper, verafschuwt. "Ík heb tenminste ballen. Maar jij gebruikt jou lul het liefst om die in de reet van de eerst voorbijgaande jongen te steken. Is het niet?"
Mijn wenkbrauwen trek ik op en ik fluister Tomlinson wat toe. Mijn warme adem slaat op zijn oor. "Al enig idee hoe ons, mij, terug te pakken? Ik hoop dat je begrijpt dat het niet gaat door elke avond je libido in je handen te nemen en jezelf in te beelden dat je droomjongen nog eens voorbij komt. Kom je daarvan klaar jongen? Word je er sterker van? Beter? Laat maar van je horen als je begrijpt dat het nu echt oorlog is."
Ik doe weer een stap achteruit en zend hem een knipoog toe. Dan draai ik me om en loop ik weg.

[ bericht aangepast op 22 sep 2013 - 15:56 ]

---

Reality's overrated.

Niall Horan
'Wat. Moet. Je. Horan?' komt er sissend uit haar mond. Ik haal alleen mijn schouders op. 'En nee, ik mag zolang blijven als ik wil, daarentegen kan jij beter wel nu gaan slapen.'
'Wat adorable. Heel sympathiek van je ouders.' Op dat laatste reageer ik niet eens.
'Ben je jaloers? Dat je geen zusje hebt en geen vrienden, waardoor je andere zusjes maar moet gaan irriteren.' Ze is duidelijk geïrriteerd, wat bij mij voor een glimlach zorgt.
'Ha jaloers? Op een zeurend kind wat zich alleen maar met mijn leven bemoeit? Nee, bedankt.' Ze komt van het muurtje af en gaat voor me staan. Grijnzend zie ik toe hoe ze me vuil aankijkt en het helpt ook wel voor mijn humeur dat ik groter ben dan haar. Helaas was haar broer dan weer groter dan ik. Nonchalant sta ik tegenover haar, met mijn handen in mijn zakken.
'Ga terug naar je pappie en mammie ofzo, maar ga weg uit mijn buurt.'
'En ik maar denken dat dit een vrij land is.' Ik slenter naar het muurtje waar zij net zat en ga er nu zelf op zitten. 'Misschien kun je voortaan wat minder zuur fruit eten, je gezicht gaat er al naar staan.' Ik werp even blik naar Payne en Tomlinson een eindje verderop. 'En misschien kun je ook maar beter even je o zo geliefde broertje weerhouden. Je wilt natuurlijk niet dat hij zijn prachtige gezichtje beschadigd aan Paynes vuisten.'

[ bericht aangepast op 22 sep 2013 - 16:01 ]

---

"Everything you see exists together in a delicate balance." -Mufasa

Liv Payne

'Ik heb nog wat af te handelen.'Antwoord Liam op mij. Juist,en dan denkt hij dat ik hem nu alleen laat? Liam sist naar mij dat ik me er niet mee moet bemoeien en dat het een zaak is tussen hem en Tomlinson. 'Had je nog iets zeggen? Of ben je te laf en moet je zusje alles voor je vertellen? Watje.'Zegt Tomlinson naar Liam. Waarna ik weer naar hem kijk. Elena komt er ook bij staan. 'Ach, houd toch je mond. Alsof jij zo stoer bent.'Zegt Elena. Liam negeert Elena echter en zegt tegen Tomlinson:'Ík heb tenminste ballen. Maar jij gebruikt jou lul het liefst om die in de reet van de eerst voorbijgaande jongen te steken. Is het niet?'Waarna ik hem met grote ogen aan kijk. Waar the fuck heeft hij het over. Liam loopt richting Tomlinson en fluistert wat in zijn oor. Liam doet weer een stap achter uit en loopt weg. 'Ik zou maar uitkijken Tomlinson.'Sis ik nog boos naar hem toe waarna ik naar mijn ouders toe loop. 'Gaat alles goed liefje?'Vraagt mijn moeder mij waarna ik kort knik.

---

The monsters running wild inside of me. I'm faded