Nou echt, dankjewel hoor.
Vanaf mijn vierde, ja, bijna twaalf jaar dus, heb ik les gehad. Mijn broer kreeg altijd alle eer, hij was een jongen dus belangrijker bij dansen, hij kreeg altijd de complimentjes, van mijn ouders, van de mensen. Na een voorstelling was ik kapot maar niemand keek. Dat maakt me niet uit, ik snap het en het kan me geen fuck schelen eigenlijk. Het dansen zelf vind ik echt veel leuker. Dus echt bedankt voor je steun vandaag, ik weet dat we nieuwe leerlingen hebben en dat daar ál je complimenten naar uit gaan, maar ik hoef niet van elke verkeerde vinger te horen dat het slecht is. Zet me maar voor schut, laat me maar met een knalrood bezweet hoofd voor paal staan. Je bent een fantastische lerares en ik wil geen ander echt niet, maar alsjeblieft geef me een kans.
Dat. Lucht. Op.
[ bericht aangepast op 10 sep 2013 - 21:01 ]
"It's funnier in Enochian." ~ Castiel