RPG - The House in the mountains [speeltopic] [9] - Speeltopics

[ bericht aangepast op 2 sep 2013 - 13:49 ]

You could be great, you know, it’s all here in your head, and Slytherin will help you on the way to greatness, no doubt

Jaylee Bry Quinn

Geiriteerd kijk ik naar de schoenen die ik nu aan heb. Ze waren hoog en als er twee dingen zijn waar ik niet van hou is het schoenen die geen geluid maken en hoge schoenen. Walgelijk gewoon. Jailee daarentegen leek er geen problemen mee te hebben en liep gewoon vrolijk achter me aan. Het enige waarom zij er ook is om me onder controle te houden en natuurlijk wou ze gewoon mee om jongens te spotten. Ergens zijn we het tegenovergestelde van elkaar maar toch lijken we op elkaar. Vrolijk haakt Jailee haar armen in de mijne waarna ik haar weer geiriteerd aan kijk. ''Dit is niet leuk'' sis ik.
Zij kikte er toch alleen maar op om me zo boos te zien. Ik knikte naar de mensen die al bij de lift waren in tegenstelling tot Jailee die begon te zwaaien. ''Hoe heten jullie'' nieuwsgierig keek ze de andere mensen aan.
Ik sloeg mijn hand tegen me hoofd. 'Facepalm'' mompel ik.

Baby, when I know you're only sorry when you got caught,

Dena Fields
'En anders zorgen we dat we bij elkaar komen. Ik moet in ieder geval leuke mensjes in mijn groep hebben want anders word ik knettergek hier,' merkte Laurinda op. 'Je hebt gelijk kind, je hebt gelijk!' Ik stond op om de beker om te spoelen. Ik pakte te kan met heet water en gooi er een buideltje in. Ik voelde even met mijn lippen hoe heet de thee was en nam vervolgens een slok omdat de temperatuur acceptabel was. 'En de kamers. Als ik geen leuke kamergenoten krijg, flip ik. En jij dan, krijgt er maar één. Ik bedoel. John is nog wel aardig. Maar wie weet wat de rest is.' Even weegde ik af of ik haar genoeg vertrouwde. Toen ik besloten had dat het toch niets uit maakte omdat Hunter het er toch uit ging gooien, boog ik me naar voren en scande de ruimte om te zien of nog mensen waren, wat niet het geval was. 'O mijn God. Ik moet je iets vertellen,' fluisterde ik toen op een roddelachtige blije toon.

You could be great, you know, it’s all here in your head, and Slytherin will help you on the way to greatness, no doubt

Laurinda Pearl
Dena schenkt voor zichzelf thee in.
'En de kamers. Als ik geen leuke kamergenoten krijg, flip ik. En jij dan, krijgt er maar één. Ik bedoel. John is nog wel aardig. Maar wie weet wat de rest is.' zei ze en ik knikte instemmend. 'O mijn God. Ik moet je iets vertellen,' fluisterde ik toen op een roddelachtige blije toon.
"Roddel roddel roddel!" en ik klap enthousiast in mijn handen.
Vertel, vertel, vertel, vertel, verteeeeel?? Of Is het een jongen? Ben je verlieeeefd? Wie is het? Verteel"
Als het om roddelen ging dan was ik niet te stoppen. En liefdesverhalen aanhoren, ja dat was gewoon leuk!

You didn't even hear me out , You never gave a warning sign

Dena Fields

'Roddel, roddel, roddel!' klapte ze enthousiast in haar handen. 'Vertel, vertel, vertel, vertel, vertel. Of is het een jongen? Ben je verliefd? Wie is het? Vertel?' Laurinda was gewoonweg veel te enthousiast en even damde ik in. 'Oké, niet roddel, gewoon aanhoren,' zei ik toen. 'Dus, niet verder vertellen. Ik bedoel, mij boeit het niet, maar ... Ben je klaar?' Ik stond op met de mok thee in mijn handen. Ik had net een snee brood op dus dat was voldoende. 'Dan pak ik mijn tandenborstel en dan gaan we naar jouw kamer, als je dat goed vindt.' Ik wachtte tot ze klaar was en samen liepen we naar boven. Ik glipte onze kamer in en pakte mijn tandenborstel en liep toen gauw achter Laurinda aan naar haar kamer. 'Oké. John vindt het niet prettig als je dit verder vertelt. Maar euh zijn andere 'ik' -hij noemt hem Hunter-, ook dat is vertrouwelijk uiteraard, nee, ik zweer je, als je dit verder vertelt krijg je een probleem met mij, hij en ik. Weet je wel.' Ik wist dat het vaag had geklonken, maar hé, zo praten roddelende meiden nu eenmaal onder elkaar.

You could be great, you know, it’s all here in your head, and Slytherin will help you on the way to greatness, no doubt

Laurinda Pearl

'Oké, niet roddel, gewoon aanhoren,' zei ze 'Dus, niet verder vertellen. Ik bedoel, mij boeit het niet, maar ... Ben je klaar?' Ik knik en sta op van mijn stoel. 'Dan pak ik mijn tandenborstel en dan gaan we naar jouw kamer, als je dat goed vindt.' Samen met Dena loop ik naar boven en zodra Dena haar tandenborstel gepakt heeft lopen we naar mijn kamer want daar kwam toch niemand anders, nog niet. 'Oké. John vindt het niet prettig als je dit verder vertelt. Maar euh zijn andere 'ik' -hij noemt hem Hunter-, ook dat is vertrouwelijk uiteraard, nee, ik zweer je, als je dit verder vertelt krijg je een probleem met mij, hij en ik. Weet je wel.'
O mijn god en met grote ogen kijk ik haar aan.
"O My God.... Je maakt een grapje toch?"
John had me bij de skilift wel iets verteld over dat hij problemen had... Maar wat wist ik niet, nu wel natuurlijk maar oke..
"Doe je goed hier....." vertelde ik haar nog altijd verbaasd over wat ik gehoord had. Ik pak mijn tandenborstel, smeer er tandpasta op en begin mijn tanden te poetsen.

You didn't even hear me out , You never gave a warning sign

Lizzy Franklyn
Ze trok me haar kamer in waardoor ik schrok en ik weer een paar tranen in mijn ogen kreeg. Verman je, dacht ik. Ik antwoordde op haar vraag: "Nou ja, je bent de enigste vriendin hier, overal eigenlijk, en ik voelde me vertrouwt bij jouw. En ik had geen zin om alleen te ontbijten, aangezien ik dat niet echt durf. Had je het de eerste avond dan niet gezien?" Misschien had ze gezien hoe ik in groot gezelschap reageerde en kon ze me daarbij helpen. Ik hoopte het, ik merkte dat ik langzaam maar zeker een stap in de goede richting zette. Misschien werd ik ooit wel een open meisje. Nee, dat zou er nooit van komen.

James Yaser
"Hoi John. Ook aangenaam. Ik ben echt benieuwd naar de groepen. Jij niet? Bij wie lig je op de kamer?" vroeg ik. Ik moest me bijna inhouden zo graag wilde ik hem vragen stellen. HIj leek mij bijzonder. Ik wilde hem graag als vriend. Misschien zou hij dat ook worden. Misschien ook niet. Ik kon wel dringend wat vrienden gebruiken. Alsof je ze in de supermarkt kon kopen. Niet dus. Mijn gedachten dwaalde af naar Abby. Hoe haar mooie haar over haar schouders viel, hoe haar lippen zo mooi waren. De kleur van haar ogen. Ik vroeg me af waar ze nu zou zijn. Ze zou vast bij Loki zijn. Ik snapte niet wat ze in Loki zag. Ik mocht hem wel, maar hij moest van Abby afblijven. Anders kreeg hij met mij te maken.

~It always seems impossible until its done. ~Nelson Mandela || ~Why is it always me? ~Neville Longbotom ||

Dena Fields

Laurinda's kamer zag er gewoonweg fantastisch uit. Ik pakte haar tandpasta en zweerde ook wat op mijn tandenborstel nadat ik er water over had laten lopen. 'Nee, nee, geen grapje,' zei ik met een volle mond van de tandenborstel. Ik poetste gauw mijn tanden en spoelde toen mijn mond. 'Kijk, Hunter is echt zo'n vrouwenverslinder weet je wel. En ik was me aan het omkleden en toen kwam hij in een keer binnen met alleen een handdoek om zijn middel. Ik zweer, hij had er niets anders onder aan. "Hee schatje, je hebt een lekker lijf" of zoiets zei hij toen en van het een kwam het anders en toen...' Ik keek Laurinda met een grote grijns aan. Zij wist wel wat ik bedoelde.

You could be great, you know, it’s all here in your head, and Slytherin will help you on the way to greatness, no doubt

Laurinda Pearl
Dena volgde mijn voorbeeld en. 'Nee, nee, geen grapje,' mompelde ze met een volle mond wat me deed grinniken en ze spoelde haar mond. 'Kijk, Hunter is echt zo'n vrouwenverslinder weet je wel. En ik was me aan het omkleden en toen kwam hij in een keer binnen met alleen een handdoek om zijn middel. Ik zweer, hij had er niets anders onder aan. "Hee schatje, je hebt een lekker lijf" of zoiets zei hij toen en van het een kwam het anders en toen.." Ik spoel ook mijn mond en kijk haar aan.
"Bah" grinnik ik.
Ik was zelf nog maagd.. Maar ik kon me haast niet voorstellen dat, zo... nee. "Ik heb medelijden met jullie kamergenoten straks..."
Echt hoor ik meen het, arme kamergenoten.

You didn't even hear me out , You never gave a warning sign

Loki Laufreyson
Na een hele tijd getekend te hebben had ik de benedenverdieping in detail al helemaal af. Ik was net met de grove schets van de eerste verdieping bezig toen ik een bekende stem hoorde. Ik keek op met een kleine, maar oprechtte glimlach op mijn lippen terwijl mijn hand met precisie door ging met tekenen, waar ik mijn ogen al snel weer op richtte. "Plattegrond tekenen. Niets bijzonders." Mijn lange bottige vingers lagen sierlijk om het potlood gekrult dat erg snel over het papier bewoog en uit honderden, dan niet duizenden, kleine lijntjes een gedetailleerde plattegrond van de eerste verdieping van het huis maakte. Met mijn vrije hand haalde ik een hand door mijn haren. "Waar ging dat trouwens daarnet met James over? Hij leek me gestrest." Misschien zou zij het me wel vertellen.

Bowties were never Cooler

Abigail Pierce
"Waar ging dat trouwens daarnet met James over? Hij leek me gestrest." Ik haal mijn schouders op, sluit de deur en ga naast hem zitten.
"Geen idee, hij flipte ineens.. Toen jij de kamer uit was zei hij van' ja ik wou je komen vragen of je mee ging ontbijten. Maar ik zie dat je al een vriendje hebt misschien moet je je bed dichterbij schuiven. Vind hij vast gezellig. Of zo iets in ieder geval. Dus ik was van ja waar the fuck slaat dat op hij is mijn vriendje niet? Dat ik Loki meer mag dan jou ligt aan je eigen hoor. En toen kwam hij dreigend tegenover me staan alsof ik bang moest worden of zo, dus ik werd kwaad en ging tegenover hem staan en zei dat als hij zelf niet zou oprotten in hem eruit ging schoppen." Nogmaals haal ik mijn schouders op en kijk hem aan.
"En toen kwam jij en moest hij het ineens zo nodig goed maken of zo.." James mocht best weten dat ik dat soort gedrag niet pikte. Ik was er vrij snel klaar mee, het was niet voor niks dat ik hem net zo voorbij liep en boven zo kortaf deed.

You didn't even hear me out , You never gave a warning sign

John Hunter Bell
De jongen begon vrolijk te ratelen. Ik glimlachte en luisterde rustig. "Zeker. Ik heb er echt veel zin in. Ik slaap nu alleen met Dena op de kamer, maar er zijn nog twee bedden leeg, dus het is nog even spannend." Ik keek de jongen aan en zakte wat verder onderuit op mijn stoel om nog wat relaxter te gaan zitten. Ik zag hem langzaam wegzakken in gedachten en ik had het gevoel dat dat niet de aller vrolijksten waren. "Zullen we vast onze schoenen en jassen gaan aan doen? Ik denk namelijk dat we zo wel zullen gaan." precies op dat moment sprong er een hondje op tafel met een frisse blik in zijn ogen. een korte lach rolde over mijn lippen en ik tilde het beestje op mijn schoot. "Nee, puppy. De tafel is voor mensen en je bent geen kat." Ik aaide over het beestje zijn hoofd en hij sloeg op zijn beurt met zijn staart hard tegen mijn zij als teken dat hij het lekker vond. Nu had ik naast Dena in elk geval nog een andere vriend in dit huis. Als ik James ook nog aan het rijtje kon toevoegen zou het helemaal prettig zijn.

Bowties were never Cooler

Dena Fields

'Bah,' grinnikte Laurinda. 'Ik heb medelijden met jullie kamergenoten straks.' Ik keek haar vanuit mijn ooghoeken aan. 'Serieus. Seks is hemels. Vooral als je het al heel lang niet meer gehad hebt en het ruw is. Like, echt ruw.' Ik grijnsde al breed bij de gedachten. Ik draaide me plots om. 'Maar serieus, "bah"? Heb jij dan nooit kunnen ervaren hoe heerlijk het is?'

You could be great, you know, it’s all here in your head, and Slytherin will help you on the way to greatness, no doubt

Laurinda Pearl
'Serieus. Seks is hemels. Vooral als je het al heel lang niet meer gehad hebt en het ruw is. Like, echt ruw.' Ze grijnst en draait zich naar me om.
'Maar serieus, "bah"? Heb jij dan nooit kunnen ervaren hoe heerlijk het is?'
Ik schud mijn hoofd met een kleine blos op mijn wangen. "Nope.. Mijn vorige vriend was mijn eerste vriend en het was een klootzak dus nee... Lautje is maagd."
Het klonk zo raar als iedereen altijd dat soort avonturen vertelde en ik kon nooit mee praten. Ik ben altijd de enige kleine maagd.

You didn't even hear me out , You never gave a warning sign

[Hoe ver zijn we onder, bij de skilift? Alleen de personages van Scimmia zijn er toch nog niet?]

You could be great, you know, it’s all here in your head, and Slytherin will help you on the way to greatness, no doubt

James Yaser
Ik had intussen mijn boterham met nutella op en dronk met kleine teugjes aan mijn koffie. John stelde voor om onze schoenen en jassen al aan te doen. En ik wilde net iets zeggen toen een kleine puppy op de tafel sprong. Ik schrok me kapot en barstte in lachen uit. Ik hield nu al van deze puppy. Ik aaide hem flink over zijn vachtje. Hij likte mijn hand en ik vond het schattig. Nu had ik tenminste een vriend die mij altijd begreep. Ik antwoordde alsnog op de vraag van John: "Het is wel een goed idee. Maar wat als we een uur ofzo te vroeg zijn. Want toen wij daar onder stonden duurden het ook heel lang voordat ze ons kwamen halen. Toch?"
Ik keek in de oogjes van de puppy en vroeg aan John: "Weet jij misschien hoe hij heet? Heb jij ook een hond. Ik wel een border collie."

~It always seems impossible until its done. ~Nelson Mandela || ~Why is it always me? ~Neville Longbotom ||