RPG - The House in the mountains [speeltopic] [9] - Speeltopics

[ bericht aangepast op 2 sep 2013 - 13:49 ]

You could be great, you know, it’s all here in your head, and Slytherin will help you on the way to greatness, no doubt

Patholoog schreef:
(...)

[Waarom eigenlijk?]

26 - 02 - '16

idk ik weet alleen dat ze alweer een ban heeft. Raccoon zei dar ze had voor een week.

You didn't even hear me out , You never gave a warning sign

James Yaser
"Ja, ik hoop het ook. Misschien wel een leuk meisje." zei ik en ik deed m'n wenkbrauwwiebel. De puppy rende rond onze voeten en ik kon er niet tegen dat het beestje geen naam had, of dat ik die niet wist. "Het boeit me niet hoe de puppy echt heet, maar ik noem hem Doerak, omdat het een echte doerak is. Misschien gaat hij dan naar mij luisteren, stel je voor. Wat denk jij?" Ik barstte in lachen uit bij het idee dat iemand of iets naar mij zou luisteren. Ik ging tegen de deur leunen en voelde de ramen koud onder mij.

~It always seems impossible until its done. ~Nelson Mandela || ~Why is it always me? ~Neville Longbotom ||

Little do you know

Appelboompje schreef:
idk ik weet alleen dat ze alweer een ban heeft. Raccoon zei dar ze had voor een week.

Little do you know

Roww schreef:

(...)

Denise Kate Parks
''Heb ik iets verkeerd gezegd?'' vraagt hij me zacht, hij heeft de onrust in mijn ogen gezien. Dan graait hij in zijn zak om er iets uit te halen waarop mijn ogen direct groot worden en geschrokken deins ik achteruit. Als hij een mobiel uit zijn zak haalt ontspan ik me weer en zet weer een stap terug voor uit. Als hij leest of kijkt wat er op zijn scherm staat rolt er plots een traan over zijn wang.. misschien was hij toch niet zoals James? Hij huilde nooit. Al helemaal niet in het openbaar.. ik schud mijn hoofd.. Nee, Denise dit is zeker gewoon een truc om je te laten denken dat hij anders is.. Hij is je gewoon aan het in palmen.. klinkt de wantrouwige stem weer in mijn hoofd..
"Gaat het wel?" vraag ik hem zacht en onzeker om vervolgens langzaam en voorzichtig een hand op zijn schouder te leggen, hopende dat hij me niet aan valt of zo.. Ik weet nog wel hoe James zijn woede op me reageerde.. ik heb er nogsteeds littekens van..

Ik snap niet dat Angel steeds een ban krijgt :l
Het zal vast niet mild zijn wat ze doet als ze ban krijgt.. :l

26 - 02 - '16

Denise Kate Parks
Brad is een tijdje stil.. hij kan natuurlijk niet uit zijn woorden komen..
''Hoe zou jij 't vinden als je ouders uit elkaar zijn en je moeder ineens een nieuwe vriend heeft?'' vraagt hij me en vrijwel direct glijd mijn hand van zijn schouder..
"Mijn.. mijn moeder is dood.." fluister ik zacht "Mijn vader in de gevangenis" flap ik er vervolgens uit. Misschien kan hij de link wel leggen dat mijn vader haar vermoord heeft.. ik wil het niet zelf moeten zeggen.. dan raak ik zowieso vanstreek.. meer dan ik al ben. Al kwamen mijn woorden er emotieloos uit, je kon de enorme hoeveelheid haat en verdriet in mijn ogen zien vlammen..
''Ik vind het echt erg dat je dit allemaal mee moet maken, ik bedoel ik ken je nauwelijks en nu moet ik huilen en dat is stom'' zegt hij dan.
"Het geeft niet.." mompel ik zacht.. Wat als hij gaat vragen hoe mijn moeder dood ging? Of hoe mijn vader in de gevangenis terecht kwam..? Dan moet ik hem alles vertellen.. want alles heeft te maken met mij, ik ben het begin van het alles.. als ik mijn moeder gewoon nooit verteld had wat hij deed.. Dan had ze nog geleefd.. Dan was ik niet alleen, want een pleeggezin is niet leuk.. Ik heb een pleegvader en een broer.. en ik haat dat.. Altijd bang zijn dat ze iets zullen proberen.. ook al weet ik inmiddels wel dat het niet zal gebeuren, ik blijf er gewoon bang voor.. Al helemaal om Dennis, hij heeft het altijd over seks en geweldig mooie meisjes en dat ik er ook goed uit zie en datsoort dingen.. Het beangstigt me gewoon iedere keer weer.

Little do you know

Roww schreef:
I am BOOOORed :c
Le me want to Ar Pie Dzjee:c

You didn't even hear me out , You never gave a warning sign

-Ah, Well Nevermind :')-

[ bericht aangepast op 1 sep 2013 - 10:38 ]

Little do you know

Melody Jasons
Ik reed met 180 kilometer per uur over de snelweg en ik gaf nog een beetje meer gas. Volgens mij was ik al aan de late kant. Opeens hoorde ik sirenes achter mij en ik keek om. Twee politiewagens achtervolgde mij en gaven het stopteken aan. Abrupt remde ik en ging de strook naast rijbaan op. De politiewagens konden niet op tijd remmen en stopte tweehonderd meter verder weg. Ik deed mijn helm af en schudde mijn haren goed. Wat zouden die agentjes opkijken als ze een vrouw zagen in plaats van een zware man. Ze kwamen al aan gerend en ik ging nonchalant tegen mijn motor leunen. Toen ze eindelijk bij mij waren zei ik met zoete stem: "Hallo heren, wat kan ik voor u doen." Al de agenten stonden perplex en een zei: "Niks mevrouw, het spijt me dat u moest stoppen. We hadden ons vergist."
"Dat is fijn, nog een goede dag verder." zei ik, ik deed mijn helm weer op en stapte op de motor. Ik reed netjes 120 tot de agenten uit het zicht waren.
Na nog ongeveer een half uur rijden kwam ik aan bij de slingerweg die naar de skilift moest leiden. Ik reed hem op met 120 km/u en stopte bij iets wat er uitzag als een verzamelplaats. Ik zette mijn motor tussen de bomen en slingerde mijn benen er af. Ik pakte mijn tas en ging tegen een boom aanleunen, wachtend tot iemand mij in de gaten kreeg.

~It always seems impossible until its done. ~Nelson Mandela || ~Why is it always me? ~Neville Longbotom ||

- Nvm -.-' -
Tyler 'Ty' Devoné
Met een zucht stap ik uit de bus met Jeremy in mijn kielzog. We zullen vanaf hier nog wel een stukje mogen lopen.. maar alles beter dan door onze pleegouders afgezet worden en moeten wachten tot ze weg zijn voor ik lol kan hebben..
Als ik eenmaal een paar meter bij de bushalte vandaan ben haal ik mijn rugzak van mijn rug om er een flesje bier uit te halen en de dop er af te schieten met een flesopener. Die heb ik altijd bij me, zoals rokers altijd een aansteker hebben. Als het bierdopje ergens in de sneeuw ligt neem ik een slok uit het flesje.
"Kom, Jer, hup hup. Een beetje sneller lopen, ik wil niet een verkeerde in druk maken bij de dames door veel te laat te komen" zeg ik grinnikend tegen mijn broertje waarna ik nog een slok uit het flesje bier drink. Na een half uurtje lopen en een leeg bierflesje ergens in een prullenbak zie ik de skilift al staan. Ook de mensen die erbij staan komen langzaam in zicht door de bomen heen.
"Hollaaaa!" roep ik vrolijk naar iedereen terwijl ik mijn beide handen vrolijk in de lucht gooi "Dit hier is mijn broertje Jeremy! Hij is wat verlegen, en ik ben Tyler!" roep ik er vrolik achteraan. Zo, nu heb ik ons voorgesteld op mijn gewoonlijke manier. Nu kunnen we verder met waar we mee bezig waren.

[ bericht aangepast op 1 sep 2013 - 14:17 ]

Little do you know

[Pardon? Gaan we opnieuw beginnen? Ik zei toch dat ik niet zo snel wist wat ik hier met Jeremy neer moest zetten.
En als ik voor die andere RPG wel inspiratie heb ben jij niet de gene die kan bepalen waar ik wel en niet iets neer mag of moet zetten Roww]

You didn't even hear me out , You never gave a warning sign

Sorry hoor -.-'

Little do you know

Jeremy Devoné

Ik loop op een rustig tempo achter mijn broer aan de bus uit. Zoals verwacht haalt Tyler een flesje bier uit zijn rugzak, maakt hem open en laat de dop in de sneeuw liggen terwijl hij een slok uit het flesje neemt.
"Kom, Jer, hup hup. Een beetje sneller lopen, ik wil niet een verkeerde in druk maken bij de dames door veel te laat te komen" en hij grinnikt. "Nee, natuurlijk niet." En ik verhoog mijn tempo een beetje.
Tyler kon altijd alles met de meiden zodra hij wou. Voor mij maakte het niet meer uit of ik een goede of slechte eerste indruk maak. Ik wist toch nooit wat te doen, ze zagen me toch nooit staan. Alle ogen gingen altijd naar Tyler ondanks dat we het zelfde uiterlijk hadden.
"Hollaaaa!" En hij gooit beide handen in de lucht. "Dit hier is mijn broertje Jeremy! Hij is wat verlegen, en ik ben Tyler!" Een zucht rolt over mijn lippen.
"Moest dat nou weer?" snauw ik. Ja bij mijn broertje, ja hij was ook nog eens jonger, durfde ik dat wel.

You didn't even hear me out , You never gave a warning sign

Anna Sharp

Met ingehouden woede hoorde ik de slappe vehalen van de kinderen aan. Het was werkelijk niet te geloven. Omdat ze dat leuker vonden. Ja, ik vond het ook leuker om een van die kamers te kiezen hier, maar Gregor en ik hadden ons fijn de kamer bovenin genomen zodat de jeugd niet 'onder ons' zat. Zodat ze zich ook een beetje konden uitleven. Maar dit ging te ver. 'Abigail, jij slaapt vanacht weer op de toegewezen kamer. Het boeit mij absoluut niet of jij je kamergenoot mag of niet, ik heb je die kamer toegewezen voor een reden. Jullie delen al een badkamer. Is dat dan niet goed genoeg?' Ik snoof even. 'Ik kom vanacht controleren of je op je eigen kamer ligt. En de nacht daarna. Én de nacht daarna. Als ik je nog een keer betrap op het wisselen van kamer, krijgen jullie allebei corvee. Begrepen?' Ik wachtte niet op antwoord, het was immers een retorische vraag. Ik draaide me direct om en beende naar onderen.

Dena Fields

Eenmaal onder keek ik rond. Er waren toch al wat mensen. Ik pakte mijn skijas van de kapstok en hield hem vast zodat ik hem dadelijk gauw aan kon doen. 'Ja, ik denk het ook,' zei ik tegen Laurinda. Ik was weer wat rustiger, dat is iets wat zenuwen met mij deden. Ik was echt ontzettend benieuwd bij wie ik nog in de groep kwam te zitten. Ik wist dat John bij mij in de groep zat, want ik moest hem in de gaten houden. Ik zag hem met een of andere jongen praten, James heette hij geloof ik. 'Boeeh, ik ben zenuwachtig,' wist ik er uit te persen tegen Laurinda.

Ethan Brooks

Een vrolijker onderwerp. Ik wist er wel genoeg. Weliswaar biologische onderwerpen, maar ze waren wat vrolijker. 'We zullen vast een goed uitzicht hebben, als we boven op de berg zitten,' floepte er ineens uit. Hoe kwam ik daar op? Ik wist het niet, maar ik keek naar Pete om zijn reactie te peilen op mijn uitspraak.

[Gotta go..]

You could be great, you know, it’s all here in your head, and Slytherin will help you on the way to greatness, no doubt