• © JamesPotter & Sinistra



    Het is het derde jaar van Harry, Ron en Hermelien. Ron ligt in bed in de ziekenzaal en Harry en Hermelien staan op het punt met behulp van de tijdverdrijver Sirius te gaan redden. Maar... Het gaat iets anders... Ron, die nieuwsgierig is, staat op en loopt hinkend naar Harry en Hermelien toe. Hij struikelt, houdt zich nog net vast aan Harry en slaat perongeluk, maar erg hard, tegen de tijdverdrijver. Het zandlopertje begint te draaien en te draaien, verschrikkelijk hard. Elkaar verschrikt vasthoudend beginnen ze terug te gaan in de tijd. Jaren en jaren terug...

    Zo komen Harry, Ron en Hermelien terug op Zweinstein. Maar dan... In de tijd dat James, Sirius, Remus en Peter er op zaten. Krijgen ze met z'n drieën uitgelegd wat er is gebeurd? Komen ze er achter wie ze zijn. Blijven ze? Of willen ze zo snel mogelijk terug? En... Wordt dit vriendschap of geloven the Marauders hen niet en... gebeurd er iets vreselijks? Dit alles wordt in deze RPG beschreven.



    Regels
    - Minimaal 4 regels per post
    - Mensen met ervaring
    - Vermoord elkaar niet, vechten mag maar niet doden.
    - Geen afgesproken liefdes, niet gelijk verliefd worden in het eerste topic of iets dergelijks. Komt erg onwaarschijnlijk over.
    - Als je meedoet, weet zeker dat je goed kan meedoen en niet maar een paar posts
    - 16+ toegestaan, maar houd het netjes a.u.b.
    - Alleen ik en Rider openen nieuwe topics
    - Reserveren kan, rol binnen 24 uur invullen
    - Niet elkaars personage besturen
    - OOC tussen haakjes []+{}-()
    - HEB PLEZIER! het lijkt een grote lap regels, maar dit is echt alleen om het leuk en netjes te houden.




    Personages:

    Oude tijd

    James Potter - JamesPotter

    Sirius Zwarts - Wolfheart

    Remus Lupos - IsA20

    Peter Pippeling - Chocolet

    Lily Evers - Rider

    Lucius Malfidus

    Severus Sneep - DreamerN

    Bellatrix Zwarts - JamesPotter

    Narcissa Zwarts - Rider

    Alle andere personage's uit de oude tijd

    Zelfverzonnen personage's (vol)
    - Rosanne Shinerwood||Zwadderich - PindaDoos
    - Rose Anna Valearia Black||Zwadderich - Patholoog
    - Daniëlle Jane Westlize||Griffoendor||Jager - xxxHappiness
    - Jay Dave Broock||Zwadderich||Jager - Wolfheart
    - Aaron'All' Luuk Fred Moon||Griffoendor||Drijver - xxxHappiness
    - Jason Rick Broock||Zwadderich||Zoeker - IsA20


    Nieuwe Tijd

    Harry Potter - Sinistra

    Ron Wemel - Chocolet

    Hermelien Griffel - Limits

    Note:
    Hier was al een topic van, maar omdat die doodliep is hier een nieuw rollentopic. Als je mee wilt doen. Post dan regelmatig. Het is logisch dat je niet elke dag kan reageren, maar eens per week moet wel lukken. Als dat niet gaat, schrijf je dan gewoon niet in. Als je twee weken niet gereageerd hebt, stuur ik je een bericht, als je dan nog niet reageert dan komt jouw rol weer vrij. Ik ben hier best streng in, dus meldt het als je niet kan reageren.



    VEEL PLEZIER!

    [ bericht aangepast op 20 juli 2013 - 14:10 ]


    And don't forget, Elvendork! It's unisex!

    Sirius Zwarts

    'Dat is het zeker.' Zegt James lachend. Dan grinnikt hij.
    'Ik ging mijn excuses aanbieden en toen kuste ze me! Niet om mijn wang zoals gisteren, maar vol op mijn mond! Toen hebben we je nicht en je broer bang gemaakt en toen kuste we alweer. We gooiden sneeuw naar elkaar en kusten weer. Toen kwam de Broock tweeling ons storen en toen ze weg waren kusten we wéér!' Hij grijnst even, net als ik. 'Ze werd boos omdat ik... Iets deed en toen liep ik weg. Ze kwam achter me aan en we dronken chocomelk. Je mag drie keer raden wat er toen gebeurde.' Zegt hij lachend 'Echt, de beste kerst ooit!'
    Ik lach even en trek dan een quasi-teleurgesteld gezicht. 'Ik heb jammer genoeg nog helemaal niks gedaan behalve me te vervelen. Waarom heb jij altijd geluk?' Zeg ik dramatisch, maar lach dan.
    'Ik ben wel blij voor je hoor. Hoelang zit je nou al achter haar aan? Toen je haar voor het eerst zag? En nu na 4, 5 jaar is het je gelukt. Dat verdient een applausje hoor.' Zeg ik plagend en klap dan even in mijn handen.

    Jay Dave Broock

    Met een zucht loop ik weer weg bij de eik. Jason en Daniëlle zijn gelukkig weg. Ik kan hun nu gewoon even niet aan mijn hoofd hebben.
    Ik loop het kasteel weer in en haal een hand door mijn haren heen. Angela, die me nog vrolijk na roept, negeer ik. Ik kan zelfs haar nu even niet aan mijn hoofd hebben. Ik heb al teveel aan mijn hoofd.
    Als ik op een gang kom zie ik opeens Daniëlle en Remus die op de grond ligt. Net als ik me weer wil omdraaien zie ik dat Remus er niet echt goed aan toe is. Ik had al gehoord dat hij vergiftigd is. Oké, ik mag hem niet, maar dat zou ik hem nooit aan doen.
    Met een zucht loop ik naar hun toe. Waarom doe ik dit? Ik ben al in een klot humeur.
    "Gaat het wel goed met hem? Kan ik helpen?" Vraag ik aan Daniëlle. Mijn stem liet geen emotie horen. Waarom vraag ik het überhaupt?

    [Ik heb Jay even naar Remus en Daniëlle gestuurd, goed?(:]

    [ bericht aangepast op 19 aug 2013 - 20:08 ]


    It's not that I don't love our little talks, it's just... I don't love them. ~ Loki

    [Daniëlle reageert morgen,k ben net terug van voetbal! En ga nu film kijken sorry! En is goed! Gezellig met Jay en Remus! Mijn personage gaat veel met jongens om zeg haha!]


    The monsters running wild inside of me. I'm faded

    DreamerN schreef:
    Severus Snape

    "Buiten." Zei Rose met een opgeluchte glimlach waardoor ik naar haar terug glimlachte.
    Ergens was ik er wel blij om dat ze naar buiten wou, de kou werkte helder op mijn hoofd in en er was altijd iets waardoor ik weer eventjes versteld stond door de schoonheid die de wereld wel eens kon hebben, wat door sommige gebeurtenissen wel eens anders is.
    Ik wilde de sneeuw onder mijn voeten horen knarsen, terwijl er bijna geen enkel ander geluid zou zijn.
    Vlokken die dik uit de lucht zouden komen, al zou het nu waarschijnlijk helder zijn, ook mooi.
    Het zou vannacht een heldere nacht worden, de helderste in tijden, wat een geweldig moment zou zijn om mijn laatste restjes astronomie huiswerk af te maken.
    Eventjes leek ik snel weer opzij naar Rose, misschien kon ik aan haar vragen of ze zin had om mee te gaan, als ze haar huiswerk ook nog niet helemaal af had, ach wel, het hoeft eigenlijk pas volgende week af, maar wat nou eenmaal af is, is ook weer gebeurd.
    Rose keek me opeens aan. "Tenzij jij niet tegen kou kan."
    Ik lachte, iets wat me soms nog steeds een beetje vreemd in de oren klonk. "Ik kan prima tegen kou." Ik leidde haar richting de deur. "En ten slotte zijn er genoeg spreuken die een tovenaar of heks kan helpen om die te verdrijven."
    De gangen waren zo goed als uitgestorven, wat best wel raar voelde door de drukke kerstversiering die er hing, waarschijnlijk zat iedereen in de leerlingenkamers of in de grote zaal of totaal ergens anders, plekken met meer privacy.
    We kwamen aan bij de grote deuren naar buiten en de zware deuren gingen een beetje moeizaam open door de opgehoopte pak sneeuw die er aan de buitenkant tegenaan lag.
    Toen het me eenmaal gelukt was op de deur wijd te openen draaide ik me om naar Rose en stak mijn hand naar haar uit.
    "Heb je nog een voorkeur om ergens heen te gaan ? We kunnen naar het meer, of langs de beukwilg en de kassen."
    Ik ben bekend met het terrein en ik wist plekken waar anderen niets van af wisten.
    "We kunnen ook naar Zweinsveld, dan trakteer ik op een boterbier in de drie bezemstelen." Ik hield nog steeds mijn hand naar der uit, afwachtend of ze die aan zou nemen of niet.

    { Ik denk dat ik donderdag pas weer kan reageren}


    Rose Black

    Severus stak zijn hand naar mij uit en ik voelde dat ik een beetje begon te blozen. Het zou de kou zijn, hield ik me voor, maar ik pakte zijn hand toch aan. Ik glimlachte lieflijk naar hem. 'Heb je nog een voorkeur om ergens heen te gaan ? We kunnen naar het meer, of langs de beukwilg en de kassen,' zei hij. 'We kunnen ook naar Zweinsveld, dan trakteer ik op een boterbier in de drie bezemstelen.' Ik dacht even diep na. Het meer zou bevroren zijn, dat was wel leuk om op te lopen, maar misschien zou het ijs te dun zijn. De beukenwilgen en de kassen waren lekker rustig en ik vond het leuk om naar de planten te kijken in de kassen, maar ik wist niet of Severus dat wel leuk zou vinden. En een boterbier? Het was wel koud voor boterbier en ik vond het niet zo lekker. 'Weet je wat,' zei ik uiteindelijk. 'Waarom verras je me niet,' glimlachte ik breed. Ik was echt benieuwd waar hij ons naar toe zou brengen. Op dit moment vond ik alles goed.


    You could be great, you know, it’s all here in your head, and Slytherin will help you on the way to greatness, no doubt

    Daniëlle Jane Westlize

    'Help.' Hoor ik zijn schorre stem zeggen. Umm.....ik kan hem moeilijk zelf naar de ziekenzaal bregen? Waarom moet ik ook altijd alleen in het kasteel rond zwerven! Remus probeert zijn hand op te tillen wat niet lukt,en schuift hem uit eindelijk naar mijn hand. Hij glimlacht,en raakt mijn hand aan. Ik glimlach even ongemakkelijk,en bedenk hoe ik hem in de ziekenzaal krijg. Hij trekt zijn hand weg en kijkt me aan. Ik hoor voetstappen en kijk op.
    'Gaat het wel goed met hem? Kan ik helpen?' Hoor ik een stem zeggen. Ik kijk op en zie een van de Broock tweeling staan. Volgens mij is het Jay. Of toch Jason? What ever!
    'Graag,zou je willen helpen hem naar de Ziekenzaal te brengen?' Vraag ik. Toch wetend dat er bijna niemand in deze gang komt. En ook al is het een Zwadderaar hulp is wel welkom nu!


    The monsters running wild inside of me. I'm faded

    Severus Snape

    Ze legde haar hand in de mijne.
    "Weet je wat ?" Zei ze nadat ze mijn opties overhoord had. "Waarom verras je me niet ?" Ze glimlachte breed naar me.
    Mijn hersenen begonnen te ratelen, waar kon ik haar het beste mee naar toe nemen ?
    In mijn hoofd begon zich een route af te stippelen.
    Eerst over de binnenplaats die nu voor ons lag naar buiten, langs een korte rand van het meer en dan door naar de kassen.
    Vanaf daar hadden we meerdere keuzes.
    Naar het quidditch veld gaan, een stukje langs het verboden bos, al leek me dat niet echt een geschikte optie.
    We zouden ook naar een ander stukje van het bos kunnen wat niet toebehoorde aan het verboden bos, ik hoorde laatst nog een paar meisjes praten over een glimp van een eenhoorn die ze daar gezien hadden, misschien zagen we die wel.
    Het zou ook nog mogelijk zijn om gewoon rond het meer te lopen, ik vond het altijd leuk om op het ijs te lopen toen ik klein was tot het niet meer mocht van mijn ouders.
    Het ijs zou wel dik genoeg zijn en anders waren er genoeg spreuken om ervoor te zorgen om het aan te dikken.
    Er krulde zich een kleine glimlach om mijn lippen heen terwijl ik lichtjes mijn hoofd schudde.
    "Maakt het jou wat uit waar we heen gaan ?" Vroeg ik haar voor de zekerheid, ik wou niet dat zij zich zou vervelen.
    Maar ergens wist ik het antwoord wel, het maakt niet zo veel uit, anders had ze het me ook niet zo voorgesteld.
    Zonder er verder bij na te denken trok ik haar zachtjes mee uit de nog warme en vertrouwde deurpost.
    De sneeuw knerpte onder mijn voeten toen we over de binnenplaats heen liepen die helemaal bedekt was met een laag sneeuw van minstens tien centimeter.
    Bij de grote, open poort naar buiten hield ik even stil.
    Nu moest ik echt een keuze maken, tenzij zij me voor was.
    Maar ik mocht haar verrassen, dus koos ik voor een weg niet veel veel mensen op deze dag zouden kiezen.
    Ik liep richting de kassen.
    En waar we daarna heen zouden gaan zou ik dan wel zien, zolang het maar een leuke dag werd.


    Credendo Vides

    Jay Dave Broock

    Daniëlle kijkt op en ziet me staan.
    'Graag, zou je willen helpen hem naar de Ziekenzaal te brengen?' Vraagt ze. Ik kijk even naar Remus die helemaal voor pampers ligt. Daniëlle zou hem nooit zelf kunnen dragen naar de ziekenzaal daarom knik ik en loop naar Remus doen. Ik weet niet waarom ik dit doe. Misschien om mijn gedachten even op iets anders te zetten.
    Ik til Remus op en merk dat hij niet super zwaar is. Dan begin ik met hem in mijn armen naar de ziekenzaal toe te lopen. Daar aangekomen ziet al snel een zuster ons en komt bezorgd naar ons toe. Ik moet hem neerleggen op een bed en ze begint hem gelijk te onderzoeken.
    Zelf blijf ik naast Daniëlle staan en kijk toe. Ik merk dat ik langer ben dan haar, maar heel relevant is dat niet. Ik weet niet waarom ik dat opmerkte.
    'Wat is er met hem gebeurd?' Vraag ik dan maar aan haar.


    It's not that I don't love our little talks, it's just... I don't love them. ~ Loki

    [Yeuuhh! Jay is aardig haha!]

    Daniëlle Jane Westlize

    Ik denk,ik weet het niet zeker,dat Jay,of toch Jason? Nee ik houd het op Jay,knikt en naar Remus toe loopt.
    Hij tilt,Remus op en loopt naar de ziekenzaal.Ik volg hem. Meteen komt er een bezorgde heler naar ons toe rennen. Jay legt hem neer op een bed,en de zuster onderzoekt hem.
    'Wat is er met hem gebeurd?' Hoor ik Jay zijn stem vragen. 'Na een ruzie met iemand,zei hij dat hij weer naar de Ziekenzaal ging,en even later vond ik hem in die gang. Dus waarschijnlijk was hij duizelig ofzo. Want hij was vergiftigd. En nog steeds weet niemand echt hoe.' Antwoord ik terwijl ik Jay aan kijk.
    'Weet U waarom hij hier ligt voor de twééde keer in vieringtwintig uur?' Vraag ik de heler. Maar helaas negeert ze me.


    The monsters running wild inside of me. I'm faded

    [Hahaha, hij is altijd aardig toch?xD]

    Jay Dave Broock

    'Na een ruzie met iemand, zei hij dat hij weer naar de Ziekenzaal ging, en even later vond ik hem in die gang. Dus waarschijnlijk was hij duizelig ofzo. Want hij was vergiftigd. En nog steeds weet niemand echt hoe.' Antwoordt Daniëlle terwijl ze me aankijkt. Ik knik een beetje.
    'Weet U waarom hij hier ligt voor de twééde keer in vieringtwintig uur?' Vraagt ze de heler dan. Maar de heler negeert haar. Achter de rug van de heler trek ik een gek gezicht.
    'Ik verzoek jullie om even weg te gaan. Jullie kunnen je vriend straks weer opzoeken.' Zegt de heler dan en draait zich naar ons om. Snel trek ik mijn gezicht in de plooi en knik. Bijna wil ik zeggen dat hij mijn vriend niet is, maar ik zie er het nut niet van in.
    Samen met Daniëlle loop ik weg. Opeens zie ik Angela lopen duidelijk op zoek naar mij. Voordat ze me kan zien trek ik Daniëlle met me mee naar een hoekje waar Angela, of iemand anders ons meer kan zien. Er staat een kast naast ons die ons van het zicht onttrekt. Ik kijk even om het hoekje van de kast maar zie dat Angela er nog steeds is. Ik heb even geen zin in haar.
    Opeens besef ik dat Daniëlle tegen me aanstaat doordat ik haar meetrok en ik haar nog steeds vast hou. Snel laat ik haar los.
    'Sorry.' Mompel ik verontschuldigend tegen haar.


    It's not that I don't love our little talks, it's just... I don't love them. ~ Loki

    Remus Lupos

    Als ik wat voetstappen hoor draai ik mijn hoofd die richting op. Blij dat de gang niet meteen begint te tollen kijk ik naar de persoon. Mijn vreugde neemt af als ik zie dat het iemand van de Broock tweeling is.
    'Gaat het wel goed met hem? Kan ik helpen?' vraagt hij emotieloos. Applaus, hij moet echt de prijs voor meest enthousiast hulpverlener krijgen. Not.
    'Graag, zou je willen helpen hem naar de Ziekenzaal te brengen?' hoor ik Daniëlle zeggen.
    Ik voel dat iemand me optilt. Fijn. Ik lig nu in de armen van Broock die me naar de ziekenzaal draagt. Om je dood te schamen. Ik hoop zo dat Daniëlle hier niets van aan James of Sirius gaat vertellen.
    Na een tijdje voel ik dat ik word neergelegd. Een paar stemmen voeren een gesprek. Ik doe mijn ogen open op een kier open en zie Daniëlle met Broock de ziekenzaal uitlopen. Ik vraag me af wat Daniëlle er van denkt. Ze zal het vast leuk hebben gevonden om met een Zwadderaar en een half bewusteloze mij naar de ziekenzaal te hobbelen. Ik ben echt in een sarcastische bui vandaag.
    Dan begin ik me af te vragen of ík het wel zo leuk vind. Ik zet het idee gauw van me af en blijf zo stil mogelijk liggen zodat de heler me kan onderzoeken. Als die merkt dat ik wakker ben beantwoord ik een paar vraagjes over wat ik allemaal wel niet heb uitgespookt en dat soort spul. Vervolgens stelt de heler vast dat ik hier nog een middagje moet blijven. Op zijn minst een middagje. Ik kreun zacht. De hele verdere dag hier op de ziekenzaal liggen is wel het laatste waar ik zin in heb.


    -

    [Ja hoor Jay is altijd aardig....*Kuch!*]

    Daniëlle Jane Westlize

    'Ik verzoek jullie om even weg te gaan. Jullie kunnen je vriend straks weer opzoeken.'Zegt de heler dan en draait zich naar ons om. Ik bijt even op mijn lip en knik dan. Samen met Jay loop ik de Ziekenzaal uit. Helers mogen mij echt niet. Gisteravond zo'n gemene heler,en nu een die me negeert!
    In eens word ik door Jay mee getrokken naar een hoekje. Hij kijkt even om het hoekje en dan haalt hij zijn hoofd daar weg. Na een paar seconden merk ik dat ik tegen hem aan sta,en hij me nog steeds vasthoud. Ongemakkelijk! Jay lijkt het ook te merken en laat me los. 'Sorry.'Mompelt hij. Ik doe voor zover het kan een stap naar achteren en antwoord:'Geeft niet joh.' Waarom trok hij me trouwens mee naar deze hoek of wat het ook is! 'Niet raar bedoelt hoor Jay maar waarom staan we hier?'


    The monsters running wild inside of me. I'm faded

    (Jason gets wrong ideas xD)

    Jason Broock

    Hongerig loop ik naar de Grote Zaal. Daar aangekomen werk ik een muffin, vier boterhammen, een aantal chocokikkers (alle plaatjes die ik krijg heb ik al) en nog een stuk cake naar binnen. Mijn ergste honger is dan gestild en ik neem nog een bak yoghurt met muesli.
    Verzadigd kijk ik de Grote Zaal rond. Er zitten een paar mensen te schaken en knalpoker te spelen. Ik krijg een beetje hoofdpijn van het pokeren dus ik besluit maar eens rond te gaan lopen.
    Ik loop een paar gangen door en zie dan Angela een eind verderop staan. Ik steek mijn hand op en zie dan dat Jay die rare griet van net tegen zich aan gedrukt houd terwijl hij zo te zien uit het zicht van Angela probeert te blijven. Ik kijk hem vragend aan. Hij vond Angela toch leuk? Of heeft hij die idiote roddels gehoord en heeft hij besloten maar een ander te zoeken? Dat is eigenlijk wel het laatste wat ik Jay zie doen.
    Dan stapt het meisje met een rood hoofd achteruit. Ze zegt iets, maar ik versta alleen: 'Hier?'
    Ik loop langzaam op ze af.
    'Sorry hoor, maar wát zijn jullie aan het doen?' vraag ik. 'Jullie kunnen ook een rustiger hoekje opzoeken.' Ik hou er gewoon niet zo van als mensen voor mijn neus klef gaan doen, denk ik er achteraan.
    Ik kijk op als Angela erbij komt staan. 'Hoi' zegt ze en kijkt ons vragend aan. 'Wat is er?'


    -

    [JASON! NEE! En hoezo is Daniëlle een ''Rare griet''? Mogen mensen zich niet irriteren aan beesten? Haha!]


    The monsters running wild inside of me. I'm faded

    xxxHappiness schreef:
    [JASON! NEE! En hoezo is Daniëlle een ''Rare griet''? Mogen mensen zich niet irriteren aan beesten? Haha!]


    (Jasons woorden, niet de mijne (A)(A))


    -

    IsA20 schreef:
    (...)

    (Jasons woorden, niet de mijne (A)(A))


    [Jason you have to look out! My revange comming!(duivel)]


    The monsters running wild inside of me. I'm faded

    [Jay moet reageren,want dan kan ik weer reageren haha!]


    The monsters running wild inside of me. I'm faded