• Een van 's werelds meest beroemde bands, One Direction. Gillende fans lijken uit alle hoeken van de wereld naar hun concerten te komen.
    Nu One Direction in Londen werkt aan een nieuw album, maar voor het grootste deel ook allemaal naar hier verhuisd willen ze allemaal een pauze van het leven wat ze nu lijden. Maar wat gebeurt er als een aantal van de jongens trouwen? Anderen verliefd worden.. op elkaar? Ruzie krijgen? Een nieuwe baan vinden?
    Ze lijken elkaar blijven, maar gaan wel eigen weg. Tot de dag van vandaag, want ze komen terug om door te gaan waar ze gebleven waren en willen weer naar de top van de wereld. Hoe ver zullen ze gaan om hun doel te bereiken? Zal het ten koste gaan van hun familie? De liefde? En hoe zit het met de nieuwe vrienden die ze ontmoeten? Met de fans? Zullen ze nog steeds achter ze staan of is er teveel veranderd?



    Lijstje dat je in moet vullen :
    Rol:
    Naam:
    Leeftijd (De leeftijd van de jongens liggen rond de 24-29):
    Nationaliteit:
    Nieuw Beroep:
    Karakter:
    Uiterlijk:
    Extra:
    Had nog contact met:


    Rollen:
    -Niall James Horan; Licorne
    -Louis William Tomlinson;Paynlinson
    -Liam James Payne; Abelard
    -Harry Edward Styles; Cannibal
    -Zayn Javadd Malik; Cannibal


    De vriendinnen/vrouwen van de jongens
    ( Vergeet niet dat sommige jongens ook op elkaar verliefd worden)

    - Rosalie Lauren Holmes Lootus
    - Eirwen Cadwalader KiliOfDurin
    - Nia Joneline Cracio GirlWithLove
    - Marie-Anne Lilia Jhones : Curlies



    De andere mensen ( bijvoorbeeld de kinderen, familie, fans)
    - Leandra Eloïse Coaster Paynez
    - Jared Matthew Horan xAlways
    - Georgie Teddy Tomlinson Aquari
    - Daniella Claire Styles Durchville hazzakins
    - Cas Michael Heartshot hazzakins
    - Danelea Caitlin Horan Paynlinson
    - Naam: Daphne Charlotte Johnson MYxLoubear



    Regels:
    -Géén one-liners. Probeer een stukje te schrijven dat ietsjes langer is. Er is geen minimum, maar one-liners zijn wel héél kort.
    -Maximaal twee personages per persoon
    -Geen perfecte personage's!
    -16+ mag, maar hou het wel netjes.
    -Ga niet teveel off-topic en als je wel off-topic gaat, zet het tussen haakjes; ( ), { } of [ ].
    -Meld het even als je voor langere tijd niet kunt reageren.
    -Alleen 24121993 en quin98 maken de nieuwe topics.
    -Geen ruzie ( In de RPG mag het natuurlijk wel )
    - Het is geen sneltrein! Zorg dat iedereen het een beetje kan volgen!.




    Het begin:

    De jongens zijn allemaal een eigen weg hun eigen weggegaan.
    Sommige hebben nog contact met elkaar, maar andere helemaal niet meer. Het leven gaat rustig door al is het wel één hele verandering geweest.
    Geen band en geen contact meer.
    Maar alles lijkt nu normaal te gaan of zover je het normaal kan noemen. De Directioners zullen blijven altijd.
    Allen wat als de andere op een dag ineens voor je staan met een voorstel? Iemand die je kende als een van je beste vrienden?
    Samen met het voorstel om het te keren naar de top met One Direction?

    Waar kies je voor? Je familie of de roem? Wat is de juiste beslissing? Gaat het lukken om weer een band te vormen of heeft iemand er geen zin in...

    [ bericht aangepast op 23 juli 2013 - 16:50 ]


    If we hug a little tighter, our hearts will be a little closer

    Abelard schreef:
    [Ik ben in mijn oude huis. De familie uit Canada is er al, uit Rusland is onderweg en die uit Californië komen pas morgen. Het is hier vier uur, ik reageer dadelijk]


    [Gezellig! Veel plezier met je familie]


    Bowties were never Cooler

    Abelard schreef:
    [Ik ben in mijn oude huis. De familie uit Canada is er al, uit Rusland is onderweg en die uit Californië komen pas morgen. Het is hier vier uur, ik reageer dadelijk]


    (Nogmaals heel veel plezier (: )


    If we hug a little tighter, our hearts will be a little closer

    Zayn Malik
    Ik keek half naar het kinderprogamma dat opstond, om maar niet terug in slaap te vallen, maar mijn oogleden vielen telkens weer dicht. 'Goedemorgen.' Louis moest het me maar vergeven, dat ik er nog niet helemaal bij was. Ik haalde langzaam mijn schouders op. 'Iets leuks.' Gaapte ik uiteindelijk. Nee, ik wist het echt niet. Ik verborg mijn gezicht in Louis zijn nek en snoof zijn lichaamsgeur op. Louis rook altijd zo fris. Zelfs in de ochtend. Ik drukte zachtjes kusjes op zijn warme huid. Ik was blij dat Maddie 's ochtends niet al te veel aandacht vroeg. Je mocht haar zelfs niet storen als ze televisie keek en at. Zo kon ik even rustig wakker worden en genieten van mijn mannetje. Want dat had ik wel even nodig zo, met mijn slaapkop. Ik keek langzaam op naar Maddie die rustig haar melk dronk. 'Boo.' Mompelde ik zachtjes en richten mijn blik op Louis. 'Zou je er ooit nog een kindje bij willen?' Fluisterde ik zachtjes, zodat Maddie het niet zou horen. Wetend dat ze door het dolle heen zou zijn, als het word kindje of baby maar viel. Met grote ogen keek ik Louis aan.


    ''yOu aLreaDy kNoW wHaT'S uP''

    Licorne schreef:
    (...)

    [Naar Niall? Ik heb namelijk ook geen idee wat ik met hem aanmoet.]


    [ze kunnen elkaar buiten tegenkomen ofzo? Moet je me wel even opweg helpen. Want ik weet niet of ze elkaar al weer een keer gezien hebben ofzo ;x sorry, heb het niet allemaal meegekregen (:]


    ''yOu aLreaDy kNoW wHaT'S uP''

    Cannibal schreef:
    (...)

    [ze kunnen elkaar buiten tegenkomen ofzo? Moet je me wel even opweg helpen. Want ik weet niet of ze elkaar al weer een keer gezien hebben ofzo ;x sorry, heb het niet allemaal meegekregen (:]


    [Ze zaten de vorige dag op een terras met heel veel mensen, ik weet niet precies wie, maar volgens mij was Harry daar ook bij, en toen kwam Niall later bij hun. Verder weet ik het ook niet, want ik ben een tijdje geleden daar ergens ingesprongen omdat iemand anders eerst de rol van Niall had, en heb dus ook nog niet zoveel meegekregen.]


    "Family don’t end in blood”

    Liam James Payne

    Toen ik ineens de televisie hard aan hoorde staan slaakte ik een kort gilletje en spartelde in het rond als een spastische geit en zocht naar de afstandsbediening. Toen ik de televisie had uitgezet dacht ik nog eens na over mijn woorden. Creatieve woordkeuze. Ik was in slaap gevallen voor de televisie nadat ik Alex naar bed had gebracht. Gisteren toen Niall eraan kwam had ik me geëxcuseerd en was naar de wc gegaan. Heel laf, enkel omdat ik een betere band had met Niall vroeger dan met Harry, Louis of Zayn. Op het moment et mijn oude vriend niet oplette had ik een snel smoesje verzonnen en was met Alex naar huis gegaan. Erg triest van me. Even wierp ik een blik op de klok. Shit, Alex moest zo naar school. Als een debiel rende ik naar boven, schoot in nieuwe kleren en haalde een hand door mijn haar als hoop dat het wel goed zou zitten. Mijn tanden poetste ik snel voordat ik zachtjes de kamer van het kleine meisje inliep. De gordijnen schoof ik open, waarna ik een verdwaalde knuffel oppakte en bij de anderen zette. Ik nam plaats op het bed terwijl ik even glimlachte. Ze lag er zo vredig bij. Heel zachtjes hief ik mijn hand op en streelde over Alex' wang. 'Opstaan, prinses. Je moet naar school. Eirwen komt je halen vandaag' fluisterde ik. Haar ogen gingen open en de karamelbruine ogen keken me moe aan. 'Ik wil niet naar school, ik ben moe' mompelde ze. 'Dat weet ik, maar je moet toch echt, lieverd. Ik kan je niet thuis laten. Wat wil je voor ontbijt?' vroeg ik haar. 'Croissantje' antwoordde ze. 'Goed, dan. Kom' grinnikte ik en ik tilde haar rechtop. Uit haar kast pakte ik een zwarte broek, vrolijk gekleurd shirt en èèn paar sokken. Het was allemaal nog zo klein. Vrolijk hielp ik Alex met aankleden, deed haar -haar in een knot en tilde haar op. 'Wedstrijdje?' vroeg ik haar bij de trap. Ze hoefde me maar aan te kijken en ik had het al begrepen. Vlak voor de trap zette ik haar neer, ging goed zitten en telde af. Op nul begonnen we allebei van de trap af te schuiven om vervolgens op elke trede op onze kont terecht te komen. Lachend lag Alex aan kop. Net onderaan hoorde ik mijn. Telefoon afgaan dus pakte ik hem van de tafel en nam op terwijl ik een croissantje smeerde voor Alex. 'Hi Eirwen' nam ik op.


    "We will teach you how to make boys next door, out of assholes."

    Louis Tomlinson
    Mijn blik was nu, inplaats van op de tv, op de jongen in mijn armen gericht. Zayn was veel interessanter en daarbij was het grappig om te zien hoe hij wakker probeerde te blijven. Ik vond het dan ook niet erg dat hij er nog niet helemaal bij was.
    'Wat is volgens jou leuk?' Vroeg ik en drukte mijn lippen tegen zijn wang voor een klein moment. Ondertussen probeerde ik iets te verzinnen, alleen ik kwam niet echt ver. Daar was ik nog te moe voor en ging teveel van mijn aandacht naar Zayn. Zeker toen hij kleine kusjes op mijn huid drukte. Iets wat ook gelijk zorgde voor een brede glimlach. Dit was gewoon een perfecte manier om wakker te worden. En ook Maddie die nog rustig was en geconcentreerd naar het programma keek. Dat was de reden dat toen mijn volledige aandacht naar Zayn ging, al werkte dat hij wat zei ook mee. Een 'hmh' geluidje verliet mijn mond als teken dat ik luisterde. Lang over zijn vraag hoefde ik niet na te denken, want ik knikte bijna gelijk. 'Ik zou altijd nog een kindje willen. Het liefst een zoon, zodat hij Maddie ook nog kan beschermen.' Fluisterde ik net zo zacht, wetende dat Maddie toch heel snel wel iets hoorde. De grote ogen van Zayn lieten me nog beter grijnzend en voorover buigen om nog een kusje op zijn lippen te drukken.


    If we hug a little tighter, our hearts will be a little closer

    Zayn Malik
    Een gaap verliet mijn mond en ik wreef even in mijn ogen. 'Jij. Jij bent leuk.' Ik verstopte mijn gezicht in Louis zijn nek en drukte zachte kusjes op zijn huid. Ik wist niet waar het opeens vandaan kwam, maar als ik zo naar Maddie keek, wilde ik nog een kindje. Hoopvol keek ik Louis aan, die meteen knikte na mijn vraag. Ik liet hem nog net uitpraten voor ik mijn lippen hebberig op die van hem drukten. Ik kroop nu helemaal bij Louis op schoot en klemde me aan de jongen vast. Ik was zo blij met dit antwoord. Al had ik het wel verwacht. Louis wist vroeger al dat hij kinderen wilden. Het was dan ook een geweldige vader. 'Ik ook. Maar wel een baby.' Het praat niveau bleef een fluistering. Ik keek even naar Maddie die iets door leek te krijgen en half haar hoofd naar ons had gewent. Meteen hield ik mijn mond en grinnikte ik zachtjes. Ik drukte nog een kusje op Louis zijn lippen. We hadden het er zo nog wel over. 'Ben je klaar voor school?' Het meisje knikte en stond op, om haar schoenen aan te trekken.


    ''yOu aLreaDy kNoW wHaT'S uP''

    Eirwen Cadwalader
    Ik at rustig verder terwijl ik wachtte op Liam. Die was vast druk bezig Alex naar school te werken. net toen ik de laatste grote hap cornflakes in mijn mond had gestopte nam hij op. Ik slikte snel de halfgekauwde hap door, met een vrij moeilijk gezicht. "Hey Liam. Ik vroeg me af wanneer en waar ik Alex moet komen ophalen?" Ik veegde mijn mond af met de achterkant van mijn hand en begon rustig aan mijn ontbijtboel op te ruimen. Mijn ogen vielen op de klok. Ik had nog 81 minuten tot ik er moest zijn, en ik wilde wel optijd zijn dus 71 minuten waren over. Met de telefoon aan mijn oor begon ik door mijn huis te banjeren opzoek naar alles wat ik mee moest nemen: Paspoort, ov-kaart, portemonee, pen en papier, een stel koekjes voor Alex, een flesje water. Ondertussen zaten Ianto en Owen al zenuwachtig op de mat te wachten. Ook hun paspoorten gingen in mijn tas, want als ik daarna door moest voor een visa enzo moesten die ook mee. "Waarschijnlijk heb je het gezegt, maar het is voor mij ook allemaal anders gelopen dan geplant, dus het is wat hectisch geworden in m'n hoofd om alles optijd rond te krijgen." Ik begon de spulletjes stuk voor stuk in mijn rugzak te stoppen en uiteindelijk gooide ik er nog een verdwaald kleurboek met kleurtjes en een half leeg doosje hondenkoekjes in. Ik tilde mijn tas op tafel en contoleerde alles voor ik hem dicht ritste. "En ik had een vraagje..." Ik beet zacht op mijn lip, maar dat kon hij natuurlijk niet horen. "Zou je me op de dag van vertrek naar het vliegveld willen brengen?" Ik kon namelijk nogsteeds geen auto rijden. ik zag er het nut ook niet echt van in. Naar de meeste plekken kon ik of meerijden of met de trein of bus komen, dus waarom zou ik ook. Daarbij was een auto hebben in London nou niet echt practisch.


    Bowties were never Cooler

    Louis Tomlinson
    Het zag er heel lief uit nu Zayn nog zo moe was, maar zijn woorden waren net zo. 'En jij bent zo lief als leuk.'
    Ook al gebruikte hij mijn zwakke plekken, zoals op dit moment, dan bleef dat toch het geval. De hoopvolle blik was snel beantwoord en zo te merken beviel het antwoord Zayn wel. Ik was net uitgepraat toen ik zijn lippen op de mijne voelde en hem terug kuste. Mijn greep rond de jongen verstrakte iets, zodra hij helemaal bij me op schoot kroop en trok hem nog dichter naar me toe. 'Dan zijn we het weer over iets eens.' Het bleef heel zacht, maar een grijns verscheen toch op mijn gezicht. Dit was wat ik wilde, maar het kon ook niet anders met iemand als Zayn aan je zijde. Mijn blik ging van hem ook naar het kleine meisje en glimlachte. Toch had ik het idee dat ze later misschien nog wel kon vragen waar het overging. Volgens mij had ze wel iets door, al was het waarschijnlijk niet al te veel. Ik keek weer naar Zayn, zodra Maddie de gang in was verdwenen. 'Je weet niet hoe gelukkig je me maakt.' Zei ik zachtjes en drukte nog een kusje op zijn lippen. Ik liet me achterover op de bank vallen en trok Zayn automatisch met mee. Toch was ik ook nog moe. Mijn blik ging weer naar de gang, om te zien hoever Maddie was met de schoenen.


    If we hug a little tighter, our hearts will be a little closer

    Zayn Malik
    Dit was wat ik heel de dag wel kon doen. Lekker met Louis kroelen en het hebben over van alles en nog wat. 'Je hebt mij niet nodig om geweldig te zijn hoor.' Glimlachte ik en drukte een kusje op zijn neus. Maddie stond al met haar jas in haar handen en ik zuchten. 'Ik breng haar wel even snel weg.' De basisschool was om de hoek, maar ik vond het toch fijner als er iemand met haar meeliep. Ik klom uit Louis greep om snel naar boven te rennen en een korte trainingsbroek aantrok en een simpel wit hempje. Ik haalde even mijn hand door mijn haar, maar dit was waar de buitenwereld haar maar mee moest doen. Ik liep de trap af en Maddie stond er al helemaal klaar voor. 'Kom. Geef papa een kus. Dan gaan we.' Maddie rende meteen de woonkamer in om bij Louis op schoot te springen.


    ''yOu aLreaDy kNoW wHaT'S uP''

    Louis Tomlinson
    'Ik heb jou zeker wel nodig, maar het is wel lief van je dat je er anders over denkt.' Zei ik met een steeds breder wordende glimlach. Heel even keek ik om toen ik Zayn hoorde zuchten en toen viel mijn blik al snel op Maddie. Dat meisje was echt heel erg snel in de ochtend. 'Dat is ook goed.' Zei ik zacht toen Zayn zei dat hij haar wel naar school bracht. Het was een voordeel dat het niet heel ver was en je eigenlijk zo terug was.
    Ik ging iets anders liggen toen de jongen uit mijn greep was weten te ontsnappen en naar boven was vertrokken. Hij nam echt de warmte met zich mee. Dat was voor mij een teken dat om me zo aan te kleden of als ik zo lui bleef dat Zayn snel terug was. Ondanks dit zakte mijn ogen toch weer langzaam dicht. Al was dit voor een moment, want deze vlogen weer open toen iemand op mijn schoot sprong. 'Je bent net zo'n boef als je vader.' Zei ik toen ik recht in het grijnzende gezicht van Maddie keek. 'Maar net als hem wel een hele lieve.' Voegde ik eraan toe en gaf haar een kus. Ik kreeg een kus terug voor het kleine meisje weer opstond en terug rende. 'Veel plezier en tot straks.' Het laatste was meer voor allebei bedoeld.


    If we hug a little tighter, our hearts will be a little closer

    Niall James Horan.
    Het is nog vroeg in de morgen, maar het lukt me niet om opnieuw in slaap te komen. Dus stap ik uit mijn bed en trek vlug een simpele grijze joggingbroek aan met een rode hoodie. Ik slofte de trap af naar beneden en plofte daar op de bank neer. Ik reikte naar de afstandsbediening en zette de tv aan. Ik begon wat te zappen, maar kwam niets zinnigs tegen. Ik drukte de tv net zo hard weer uit en liet me onderuit zakken, waarna ik even diep zuchtte. Dan maar even een frisse neus halen.
    Met veel moeite kwam ik overeind van de comfortabele bank en liep naar de voordeur. Ik draaide hem van slot en verliet het huis.


    "Family don’t end in blood”

    Zayn Malik
    Ik trok mijn gympen aan en pakte mijn sleutels ik grijnsde breed toen ik Louis zijn worden horden. Maar hield stilletje mijn mond. 'Ben zo terug.' Maddie stond alweer naast me en pakte mijn hand beet. Ik liep samen met haar de deur uit en sloot deze. Het kleine meisje begon vrolijk te huppelen terwijl ze een kinderliefde zong. Ik wist dat Louis en ik enorm van geluk mochten spreken dat we zo'n geweldige dochter hadden. Ik was enorm bang geweest, dat ik het niet aan zou kunnen of dat ze ons niet zou acepteren als ouders omdat we haar als kleuter kregen. Maar het had niet beter uit kunnen pakken dan het had gedaan. Maddie leek niet beter te weten dat wij haar ouder waren. 'Papa?' 'Ja.' We liepen de hoek om en de school was al te zien. 'Waar hadden jij en papa het over?' Ik wist dat haar niets ontkwam en grinnikte zachtjes. 'Dat is een verassing.' Haar grote ogen vergrote iets en keken me vol spanning aan. 'Nee, ik ga je niet vertellen wat het is.' Lachte ik en meteen liet ze haar hoofd hangen. Ik aaide over haar bol. 'Ik beloof je, dat je het geweldig zult vinden.' We liepen het schoolplein op, waar de kinderen al in de rij stonden om naar binnen te gaan. 'Kus.' Ik kreeg waar ik om vroeg en Maddie snelde naar de deur en meteen draaide ik me om, om snel naar huis te lopen.
    Ik opende de deur en schopten mijn schoenen uit. 'Ben ik weer.'


    ''yOu aLreaDy kNoW wHaT'S uP''

    Louis Tomlinson
    'Tot zo.' Ik draaide me op mijn buik en keek hoe Maddie en Zayn vertrokken. Zelfs toen deze uit het zicht waren verdwenen, bleef ik nog even zo liggen. Na een paar minuten stond ik toch op en slofte naar de keuken om eerst een lading suiker naar binnen te werken. Ik wist dat het niet heel lang kom duren voor Zayn terug was. Eenmaal de suiker naar binnen gewerkt, liep ik de keuken uit, om regelrecht naar boven toe te lopen. Het was toch nodig om me aan te kleden, want de jongen had de warmte net echt met zich meegenomen. Ik liet me op de rand van het bed zakken, om daarna de kast te doorzoeken.
    Het duurde niet lang voor ik gekleed was in ook een korte traningsbroek en een streepjesshirt. Net op tijd, want toen ik een paar trede nog moest, hoorde ik de deur opengaan. Hierdoor bleef ik heel even stil staan en sloeg mijn armen rond de jongen zijn nek, zodra ik daar de kans voor had. 'Goed om te zien. Maar welkom terug.'


    If we hug a little tighter, our hearts will be a little closer