Evenings in London Never Felt So Sad || One Direction || Topic 2 - Speeltopics

Het begin:

De jongens zijn allemaal een eigen weg hun eigen weggegaan.
Sommige hebben nog contact met elkaar, maar andere helemaal niet meer. Het leven gaat rustig door al is het wel één hele verandering geweest.
Geen band en geen contact meer.
Maar alles lijkt nu normaal te gaan of zover je het normaal kan noemen. De Directioners zullen blijven altijd.
Allen wat als de andere op een dag ineens voor je staan met een voorstel? Iemand die je kende als een van je beste vrienden?
Samen met het voorstel om het te keren naar de top met One Direction?

Waar kies je voor? Je familie of de roem? Wat is de juiste beslissing? Gaat het lukken om weer een band te vormen of heeft iemand er geen zin in...

[ bericht aangepast op 23 juli 2013 - 16:50 ]

If we hug a little tighter, our hearts will be a little closer

Zayn Malik
Ik wist dat Louis wakker was, toen hij me dichter tegen zich aantrok. Ik kroop tegen zijn borstkas aan en drukte er zacht een kusje op. Ik was gesloopt. De rust was nog niet teruggekeerd of Maddie sprong met al haar enthousiasme op het bed. Hier zou ik nooit aan wennen 's ochtens. Dit keer was het Louis die wat bromden. Ik trok mijn neus iets op toen hij er een kusje op duwde. Ik mompelde instemmend voor Louis het bed verliet. Meteen was het een stuk kouder toen zijn warme lichaam niet meer tegen me aanlag en ik wikkelde de dekens strakker om me heen.

''yOu aLreaDy kNoW wHaT'S uP''

Eirwen Cadwalader
De volgende ochtend werd ik wakker met de realisatie dat het echt waar was. Waarschijnlijk ging ik voor een jaar naar Nieuw-Zeeland, al dan niet langer. Eerst verscheen er een grote gelimlach op mijn gezicht, maar al snel verdween die weer wat omdat dat ook betekende dat ik Liam en Alex zo lang niet zou zien. Toch zou ik het doen want de filmindustrie was een hele nieuwe en spannende poot van geluid waar ik nog een groentje in was. Ik ging douchen, stak mijn haar op en trok nette kleren aan, wat bestond uit een witte bloes en een zwarte kokerrok met zwarte lakschoentjes eronder. Toen ik eenmaal zat te ontbijten herrinderde ik me dat ik op Alex zou passen vandaag. Het gesprek zou vast niet zo lang duren dat ze niet even alleen met de honden hier thuis kon blijven. De studio was toch om de hoek. Ik viste mijn telefoon uit mijn rugzak, tja ik had geen andere tas, en belde Liam. Ik wist niet hoe laat ik haar moest komen ophalen, of ik haar na school moest ophalen, waardoor ze helemaal niet alleen hoefde te zijn, of dat ze de hele dag bij me zou zijn. Ik kauwde rustig op mijn cornflakes terwijl de telefoon over ging. Over anderhalf uur moest ik bij het gebouw van de BBC zijn, het was een kwartier met de metro en dan nog een kwartier lopen, plus een kwartier naar de metro lopen, dus ik hoopte maar dat hij snel zou opnemen. Zijn huis lag dan wel op de route, alles zou meer tijd kosten met een peuter.

[ bericht aangepast op 12 juli 2013 - 21:28 ]

Bowties were never Cooler

[MonkeySwag = xAlways]

Spoiler alert: you will save yourself

Louis Tomlinson
Een zachte goedemorgen verliet mijn mond toen Zayn tegen mijn borstkas kroop. Al mocht het goede misschien weg blijven zo vroeg in de ochtend. Zeker als het je zo moe was en dat nog een klein hyperactief meisje op het bed sprong. Volgens mij waren we het er dan ook over eens dat de ochtenden later mochten beginnen. 'Probeer nog wat te slapen. Je kan het volgens mij wel gebruiken.' Zei ik zachtjes toen Zayn iets instemmends mompelde.
Ik slofte de kamer uit en eenmaal beneden zag ik Maddie al op de bank zitten. Het dagelijkse ochtendprogramma, waar ik de naam steeds van vergat, leek heel interessant te zijn voor het kleine meisje. 'Boef, wat wil je als ontbijt hebben?' Vroeg ik terwijl in mijn ogen wreef en naar de keuken slofte.
Daar schonk ik alvast wat te drinken in en wachtte geduldig op antwoord. Voor Zayn zorgde ik ondertussen ook dat alles klaar stond, om straks naar boven te brengen of dat hij van gedachten was veranderd en toch ineens beneden stond.

If we hug a little tighter, our hearts will be a little closer

Zayn Malik
Voor een paar seconde was ik weer weggedommeld, totdat de wekker weer af ging. Ik had echt niet op snooz moeten drukken. Ik drukte de wekker dit keer uit en rolde me om. Dit ging echt niet werken zo. Ik gaapten en wreef in mijn ogen, voordat ik langzaam uit bed kroop. Ik hees mijn boxer beter op en sjokte langzaam de slaapkamer uit. Maddie zat naar de tv te kijken en ik zag Louis in de keuken staan, terwijl hij bezig was met het ontbijt van de kleine meid. Ik liet me op de bank vallen en ging in de hoek liggen. Ik moest altijd even bijtrekken 's ochtends. Maddie kroop in mijn armen, maar haar blik bleef strak op de tv gericht. Ik snapte niets van het programma waar ze naar keek. Ik sloeg mijn armen om haar heen en dommelde langzaam toch weer weg.

[ bericht aangepast op 12 juli 2013 - 20:13 ]

''yOu aLreaDy kNoW wHaT'S uP''

[grapje, had te vroeg op verzenden gedrukt. Maar hij ja af ;x]

''yOu aLreaDy kNoW wHaT'S uP''

Louis Tomlinson
Ik had geen antwoord meer gekregen van het kleine meisje, dus besloot de overgebleven pannenkoeken van gisteren maar als ontbijt op te dienen. Met een glas mijn ene hand en het bord in mijn andere hand, liep ik terug naar de woonkamer en bleef heel even stilstaan.
Een brede glimlach verscheen op mijn gezicht terwijl een zacht 'awh' geluid mijn mond verliet bij het aanzicht van Zayn met zijn armen om Maddie heen. Ik had nog geeneens gehoord dat hij beneden was gekomen. Het kleine meisje zag de pannenkoeken en wilde al vrolijk roepen. Met een simpel gebaar hield ze toch haar mond dicht. 'Papa probeert zijn slaap in te halen.' Fluisterde ik en wees naar Zayn. Het eten zette ik op tafel waarna ik ook de rest haalde. Daarna liet ik me op de bank zakken en keek naar Maddie en Zayn.

If we hug a little tighter, our hearts will be a little closer

(Het spijt me dat ik lang hier niet ben geweest, maar ik heb niks om mee te reageren.)

I don't want you to die, I want you to suffer.

Stylez schreef:
(Het spijt me dat ik lang hier niet ben geweest, maar ik heb niks om mee te reageren.)

Reality's overrated.

Zayn Malik
Langzaam was ik weggedommeld. Ik kreeg alles om me heen niet echt meer mee, totdat Maddie zie uit mijn armen wurmde. Ik gaapte en wreef even in mijn ogen. Volgens mij was het echt tijd om wakker te worden en te blijven. Ik opende langzaam mijn ogen en zag meteen de pannenkoeken van gister op het tafeltje staan. Maddie was op de grond gaan zitten voor de salontafel en had al een bord voor haar neus. Vreetzak. Louis was ook op de bank komen zitten en meteen kwam ik uit mijn foetus houding om tegen de jongen aan te kruipen. 'Wat gaan we vandaag doen?' Gaapte ik vermoeid.

''yOu aLreaDy kNoW wHaT'S uP''

[iemand waar ik met Harry heen kan ofzo. Ik heb geen flauw idee ;x]

Harry Styles
Ik had geen oog dicht gedaan vannacht. Louis bleef maar door mijn hoofd spoken. Ik moest het goed met hem maken. Ik had het echt verpest. Ik had hem zolang niet gezien, hem zo erg gemist en dan deed ik dat. Ik wist wel wat het was en ik schaamde me er dood voor. Na al die tijd, voelde ik me achtergesteld. Hij had me nooit iets verteld. Was ik dan zo'n eikel? Ik gunden hem en Zayn het allerbesten, maar ik had het niet durven zeggen.
Ik draaide de douche uit en droogde me af. Ik moest het goed gaan maken. Als hij me überhaupt nog wilde spreken of zien.
Maar voorlopig wist ik niet wat ik ging doen vandaag.
Ik trok wat makkelijke kleding aan en ging voor de tv zitten.

''yOu aLreaDy kNoW wHaT'S uP''

Louis Tomlinson
Zelf pakte ik ook een glas van tafel en ging weer goed zitten. Pas toen ik weer zat, zag ik dat Maddie was ondertussen al aan het ontbijt begonnen. Zo te zien was het toch een goede keuze om de pannenkoeken als ontbijt te gebruiken. En was ze vrij rustig. Maar ook zag ik dat Zayn langzaam zijn ogen opende. Volgens mij was het hem echt niet gegund om weer in slaap te vallen. Zelfs niet op de dagen dat we allebei vrij waren.
Ik opende mijn armen toen de jongen tegen me aan kroop en sloot deze weer om hem heen. Het zat toch het fijnst zo. 'Goedemorgen.' Zei ik nogmaals en trok een bedenkelijk gezicht bij zijn woorden. 'Ik weet het niet. Wat zou je willen doen?' Vroeg ik.

If we hug a little tighter, our hearts will be a little closer

Cannibal schreef:
[iemand waar ik met Harry heen kan ofzo. Ik heb geen flauw idee ;x]

Harry Styles
Ik had geen oog dicht gedaan vannacht. Louis bleef maar door mijn hoofd spoken. Ik moest het goed met hem maken. Ik had het echt verpest. Ik had hem zolang niet gezien, hem zo erg gemist en dan deed ik dat. Ik wist wel wat het was en ik schaamde me er dood voor. Na al die tijd, voelde ik me achtergesteld. Hij had me nooit iets verteld. Was ik dan zo'n eikel? Ik gunden hem en Zayn het allerbesten, maar ik had het niet durven zeggen.
Ik draaide de douche uit en droogde me af. Ik moest het goed gaan maken. Als hij me überhaupt nog wilde spreken of zien.
Maar voorlopig wist ik niet wat ik ging doen vandaag.
Ik trok wat makkelijke kleding aan en ging voor de tv zitten.

"Family don’t end in blood”

[Ik ben in mijn oude huis. De familie uit Canada is er al, uit Rusland is onderweg en die uit Californië komen pas morgen. Het is hier vier uur, ik reageer dadelijk]

"We will teach you how to make boys next door, out of assholes."

Danelea Horan
Het kleine hondje liep vrolijk achter de eendjes aan terwijl ik hem weer in de gaten hield. De puppy had wel eens de neiging om niet te luisteren en ervandoor te gaan. Maar daar waren ze nog klein voor toch?
Het was vroeg, maar toch liep ik al rond in het park Maar ook had ik er al een paar uur opzitten. Niet dat het erg was, want ik had er zelf voor gekozen. Was het niet voor mijn werk dan was ikzelf wel weer vroeg in de weer. Al was het nu nog een combinatie van beide, want hoopte ondertussen ook wat inspiratie op te doen. Nu was het nog een rustig, iets wat zeker een voordeel was. En hopelijk meehielp.

If we hug a little tighter, our hearts will be a little closer