Evenings in London Never Felt So Sad || One Direction || Topic 2 - Speeltopics

Het begin:

De jongens zijn allemaal een eigen weg hun eigen weggegaan.
Sommige hebben nog contact met elkaar, maar andere helemaal niet meer. Het leven gaat rustig door al is het wel één hele verandering geweest.
Geen band en geen contact meer.
Maar alles lijkt nu normaal te gaan of zover je het normaal kan noemen. De Directioners zullen blijven altijd.
Allen wat als de andere op een dag ineens voor je staan met een voorstel? Iemand die je kende als een van je beste vrienden?
Samen met het voorstel om het te keren naar de top met One Direction?

Waar kies je voor? Je familie of de roem? Wat is de juiste beslissing? Gaat het lukken om weer een band te vormen of heeft iemand er geen zin in...

[ bericht aangepast op 23 juli 2013 - 16:50 ]

If we hug a little tighter, our hearts will be a little closer

Zayn Malik
ik grinnikte zachtjes en streek even door Louis zijn haar. 'Ik heb genoeg manieren om je van je energie af te helpen.' grijnsde ik en drukte een kus op zijn slaap. Maar eerst moesten we dit regelen. want ons kenende zouden we het anders uitstellen tot het laatste moment. ik keek hem even bedenkelijk aan en haalde mijn schouders langzaam op. Hij had wel gelijk. 'Wanneer wil je het dan doen?' we hoefde het ook niet groots aan te kondigen. maar verzwijgen als mensen er om vroegen hoefde toch ook niet? ik bedoel, het was nu niet dat ik morgenavond opeens niet aan Louis ging zitten ofzo. 'Moeten we trouwens een oppas regelen voor Maddie?' Dat werd nog wat. Maddie was nooit de makkelijkste als het om babysitters ging. Ze kon tijdens de huwelijksreis makkelijk bij mijn ouders terecht, maar daar was het nu een beetje kort dag voor. ik nestelde me weer wat beter tegen Louis aan en richten me weer op het scherm. 'Voor altijd.' mompelde ik zachtjes, waarna ik grinnikte. 'zullen we twee nachtjes doen?' Dan konden we er tenminste echt van genieten.

''yOu aLreaDy kNoW wHaT'S uP''

Rosalie Lauren Holmes

De volgende ochtend word ik laat wakker. Zodra ik op de wekker kijk, schrik ik me dood. Ik heb me verslapen. Vlug spring ik uit bed, doe een jogging aan en een vest, waarna ik naar Hailey haar kamer ren. Het meisje ligt ng te slapen. Voorzichtig maak ik haar wakker. Ze glimlacht en drukt een kus oo mijn wang. Ze kleed zichzelf aan, waarna ik haar schoenen aantrek. Samen zitten we aan het ontbijt. We zijn snel samen. Haar school is niet zo ver weg, dus besluit ik te lopen. Ik zie er niet uit in mijn jogging, mijn veel te grote vest, slordige staart en onopgemaakt. Behalve Hailey naar school brengen en terug naar huis gaan, was ik toch niks van plan. Ik help Hailey op school nog even met kleine dingetjes, voordat ze het lokaal i verdwijnt. In mijn eentje wandel ik terug richting huis. Halverwege zie ik een bekend gezicht. Harry. Ik slik en kijk om me heen. Niet wetend wat te doen. Ik zie er niet uit, maar doen alsof ik hem niet ken gaat te ver. Lanfzaam loop ik naar hem en Niall toe. Wat moet ik zeggen? Hoi? Ze zien me al aankomen.
'He.' Het woordje verlaat mijj lippen voordat ik er erg in heb. Mijn gedachte flitsen naar het telefoontje van gister. Als ik promotie wil, moet ik informatie over One Direction krijgen. Ik kijk de twee mannen voor me aan.
'Zou ik jullie wat kunnen vragen?' Vragend kijk ik ze aan. 'Ik moet van mijn werk een stuk over jullie schrijven. Ik bedoel, over One Direction. Zouden jullie daar problemen mee hebben of niet?' Ik keek ze aan, maar mijn blik ging vooral naar harry. Hij was de vader van Hailey en degene die ruzie had gehad met een can zijn beste vrienden.

[ bericht aangepast op 15 juli 2013 - 22:44 ]

Embrace your weirdness - Cara Delevingne

Louis Tomlinson
Ik schudde kort mijn hoofd en glimlachte liefjes. 'Misschien moet je er straks toch maar eentje in werken zetten.' Iedereen wist welke uitwerking suiker bij mij had en misschien had ik daarmee moeten wachten tot na dit gebeuren regelen. Nu alles naar het laatste moment verschuiven was toch niet de slimste oplossing. De bedenkelijke blik van de jongen zette mij ook aan het denken, want de vraag die zou komen was al duidelijk. 'Zo snel mogelijk, maar eigenlijk heb ik geen idee. Al denk ik dat als een iemand het morgen weet, iedereen het weet, dus we kunnen ook zien hoe het dan loopt?' We konden nu al niet van elkaar afblijven en morgen zou dat wel hetzelfde zijn, dus dat het alsnog bekend werd, zou me niet verbazen. 'Wie zou je willen regelen?' Misschien werd dit nog wel de moeilijkste klus voor vandaag om te regelen. Mijn armen sloeg ik weer gewoon om Zayn heen. 'Het zou geen verkeerde plek zijn, om voor altijd door te brengen.' Zei ik zachtjes. 'Maar klinkt goed en jij krijg de eer om het in te vullen.'

If we hug a little tighter, our hearts will be a little closer

Zayn Malik
Louis had gelijk. Het zou toch niet onbesproken blijven. Nouja, we zouden het morgen wel zien. Eerst wat bedenken op Maddie. 'Ik weet zo snel niemand. Daarbij, denk ik dat ze een enorm drama gaat shoppen.' Maddie moest altijd even wennen aan het idee als wij weg gingen. Daarom moesten we ook lang van tevoren vertellen dat ze naar oma zou gaan, na de trouwerij. Dat kon ook nog eens een probleem worden. Waarschijnlijk was het onbewust toch iets, wat ze door haar babyjaren had meegekregen. 'Als we haar meenemen en ze moe word, leggen we haar gewoon ergens in een hoek op een bank. Slapen doet ze toch wel.' Misschien nam ik haar liever ook wel gewoon mee. Ik keek weer naar het scherm en deed me wat me gevraagd werd, nadat Louis had ingestemd met twee nachten. Ik vulde alles netjes in en boekte er meteen de vluchten heen en terug bij. Dan zaten we daar ook niet meer over in. 'Zeker weten?' Vroeg ik terwijl mijn pijl boven de betaal knop bleef hangen.

''yOu aLreaDy kNoW wHaT'S uP''

Harry Styles
Ik keek even in een autoruit om te kijken of alles nog goed zat en trok mijn muts iets beter terug over mijn hoofd. Verschikt keek ik op toen Rosalie plots bij ons stond en ik keek automatisch of ze Hailey bij haar had. Maar die zat waarschijnlijk gewoon op school. 'Goedenmorgen.' Glimlachte ik lief e drukte een kus op haar wang. Ondanks dat ze me nog altijd veel verschuldigd was en ik er nog steeds niet erg blij mee was dat ze heel wat jaren van het bestaan van mijn dochter had verzwegen, had ik besloten het goed op te pakken. Ik had geen zin in ruzie terwijl ik in plaats daarvan ook gewoon een leuke tijd met ze kon hebben. Ik had toch niets te verliezen. Ik keek haar bedenkelijk aan toen ze meteen met de deur in huis viel en ons vroeg om wat vragen te stellen over One Direction. Ik sprake liever niet meer over one direction. Het was een bron vol mooie en geweldige herinneringen en ik miste de tijd enorm. Het was alsof ik alleen was achtergelaten en ik er niets meer van over had gehouden. Ik slikte even en keek Rosalie twijfelend aan. 'Licht eraan wat je wik weten.' Het was het proberen waard en als ik ergens niet op wilde antwoorden deed ik dat gewoon niet. Simpel zat.

''yOu aLreaDy kNoW wHaT'S uP''

Louis Tomlinson
Volgens mij had ik mijn gelijk weer gekregen, maar het waren ook geen vreemde woorden. Daarbij zouden we wel zien wat morgen ons bracht. Ik knikte langzaam bij de woorden van Zayn over Maddie. 'Ik zou je het zo ook niet kunnen zeggen. En op het tweede kan ik je niets anders dan gelijk geven.' De reacties van het kleine meisje snapte ik wel en zou zelf ook niet veel anders doen in haar geval. Maar toch zag ik wel steeds ertegenop om naar zulke dingen te vertellen. Ik wilde dan ook eigenlijk niet weten hoe ze na de bruiloft zou gaan reageren. 'Nemen we haar mee dan? Al moeten we dan wel duidelijk aan haar vertellen wat wij vroeger allemaal hebben gedaan.' Misschien was het geen slecht plan om het meisje mee te nemen. Daarbij kon ze net als ons ook overal slapen waar het nodig was. Mijn blik bleef op Zayn gericht terwijl hij alles invulde. Ik vond dat ik me nog aardig rustig hield op dit moment. Heel even ging mijn blik naar het scherm bij zijn vraag en las alles door. 'Heel zeker.' Zei ik en pakte zijn hand vast om daarna te zorgen dat het geregeld en betaald was. 'En dat is weer iets geregeld.' Zei ik vrolijk. 'Alleen nu eerst een pauze voor de rest, want anders kan hier iemand zich niet meer concentreren.' De spullen zette ik allemaal opzij en klom bij Zayn op schoot. 'Dat is namelijk heel erg moeilijk met jou naast me en suiker teveel.' Zei ik onschuldig en drukte een kusje op zijn lippen.

If we hug a little tighter, our hearts will be a little closer

Rosalie Lauren Holmes

Ik schrik even van Harry's lippen op mijn wang. Het is niet dat ik het niet gewend was. Ik bedoel, ik ken zijn lippen van drie jaar geleden. Maar toch had ik het niet verwacht. Ik bedoel, na alles wat ik hem aangedaan heb. Het achterhouden van zijn kind, wat ongetwijfeld het ergste is wat je iemand kan aandoen en dan vooral omdat Harry dol is op kinderen en nu vragen of ik een artikel mag schrijven over one direction... Ik staar Harry even aan. Hij twijfelt en dat snap ik. Ik twijfel ook. Ik ben Harry iets verschuldigd en het enige wat ik ka doen met dat stomme interview is hem kwetsen en pijn doen. Allemaal voor promotie. Hoeveel is het me waard? Ik verdien genoeg, Harry kqn nu ook voor Hailey betalen. Het wasdus niet nodig, al kon ik Harry wel beter leren kennen.
'Laat maar,' sprak ik. 'Het hoeft niet.' Ik kijk hem aan. Misschien dat iemad anders dat artikel nu ging proberen te schrijven, maar dat weet ik niet zeker.

Embrace your weirdness - Cara Delevingne

Zayn Malik
Ik zuchte zachtjes. Het was wel een goede reden om Maddie straks te vertellen, wat haar vaders vroeger deden en waar ze elkaar ontmoet hadden. 'Dan moeten we vanavond maar even met haar rond de tafel gaan zitten.' Glimlachte ik. Ik richte me weer op de MacBook toen Louis mijn hand vastpakten en op betalen klikten. Daar ging het geld op mijn bankrekening. Ik grinnikte zachtjes en deed de MacBook dicht. Ik kon nu al niet wachten. Louis zetten de spullen opzei en vond het tijd voor Pauze. Ik grijnsde breed en legde mijn handen op zijn heupen toen hij op mijn schoot kroop. Mijn duimen verdwenen onder zijn shirt en cirkelde over zijn huid heen. 'Wat had je in gedachten dan.' Ik wreef mijn neus rustig langs die van hem en drukte nog een kusje op zijn lippen.

''yOu aLreaDy kNoW wHaT'S uP''

[Okay, dan komt NU het Leandra stukje eraan.]

Reality's overrated.

Leandra Eloïse Coaster.

Mijn handen steek ik in mijn zakken, mijn hoofd hangt naar beneden. Standaard bij mij. Ik wil zo onopvallend mogelijk zijn. Niemand hoeft een varken te zien. Dat is niet interessant. Daar wil niemand naar kijken. Alleen als je iets braaksel-verwekkend's wilt zien. En dat willen de meeste - normale - mensen niet. Dus verberg ik me. En als ik niet anders kan - zoals nu, ik ga het graf van Sascha bezoeken en dat kan niet binnen - ga ik zo onopvallend mogelijk de straat over. Als ik naar buiten loop struikel ik bijna over een hond. Waarna ik half over een hond struikel en dan bijna tegen een wel heel bekend meisje aanloop.

Reality's overrated.

Louis Tomlinson
Ik kroop dichter tegen de jongen aan en bleef hem aankijken. Het zou niet heel makkelijk worden, om nu alles over de vroegere tijd te vertellen, maar het is wel het beste en daarbij had Maddie het recht om het te weten. 'Dat gaat nog eens leuk worden. Ik hoop voor je dat je vanavond niets te doen hebt?' Vroeg ik met een glimlach. Ik zou die jongen vanavond echt niet meer loslaten. 'Dit gaat echt een geweldige tijd worden.' Zei ik toen ik het beeld stond dat de boeking geregeld was. Het duurde niet lang voor ik weer bij Zayn op schoot zat en alle spullen opzij waren gelegd. De brede grijns was bij ons beide niet te missen en voelde ik zijn handen op mijn heupen. Zijn duimen verdwenen onder mijn shirt en cirkelde over mijn huid terwijl ik nog een kus op zijn lippen drukte. 'Heb ik wat in gedachten! Nee, eigenlijk niet, dus zeg het maar.' Voor zover het mogelijk was, werd mijn grijns alleen breder en keek de jongen weer aan met onschuldige twinkelende oogjes.

If we hug a little tighter, our hearts will be a little closer

Danelea Horan
Ik was zo gefocust op het kleine puppy en te zorgen dat hij weer een stap zette, dat ik te laat doorhad dat er iemand aankwam. Het meisje struikelde bijna over Bentley waarna ze bijna tegen mij aanliep. Toen keek ik pas op en opende mijn mond, om mijn excuus aan te bieden. Op het moment dat ik zag wie het was, kwam er niet meer dan een verbaasd geluidje. Ik herkende het meisje bijna gelijk, ondanks het al een aardig tijdje terug was. 'Leandra?' Vroeg ik. 'Het spijt me echt heel erg. Het was niet de bedoeling om je te laten struikelen of iets.' De puppy kwam ook gelijk mijn kant opgerend en bleef met schuldige oogjes naast me zitten. Een zacht piep geluidje verliet zijn bek waarna hij zijn kop iets schuin hield. 'Volgens mij bied hij ook zijn excuus aan.'

If we hug a little tighter, our hearts will be a little closer

Zayn Malik
Ik smolt weg onder Louis zijn veelte onschuldige blik en een zucht van geluk rolde over mijn lippen. Mijn rechterhand liet zijn heup los en zachtjes streelde mijn vingers door zijn zachte dos, warrige haar. 'Bedenk nou maar wat.' We wisten allebei wat er anders zou komen, als ik hier de beslissing ging maken. En dan had ik het weer gedaan. Mijn hand zachte af naar Louis zijn perfecte gezicht en mijn vingers gleden over zijn wang. Ik kon me nog steeds elke dag afvragen waar ik hem in vredesnaam aan verdient had. waar ik mijn hele perfecte leven aan verdient had. Ik bleef stil en mijn duim streek nu zachtjes over zijn lippen. Ik slikte even en keek diep in zijn helder blauwe ogen. 'Ik denk dat ik je ga opgeven voor de knapste man op aarde.' grijnsde ik trots. Niet dat hij zich hoefde te bewijzen. Ik wist immers maar al te goed hoe knap hij was.

''yOu aLreaDy kNoW wHaT'S uP''

Louis Tomlinson
Mijn onschuldig blik bleef zo lang mogelijk. Het was ook niet heel moeilijk als je iemand steeds kleine kusjes gaf of de reactie van Zayn zag. 'Maar ik wil niets bedenken. Ik wil gewoon klieren en dan zien waar het eindigt.' Zei ik en trok een gek gezicht, omdat ik de vingers van jongen volgde, die in mijn haar nu streelde. Als dat geen idee was, dan moest Zayn zelf maar met een plan komen. Al wisten we beide hoe dat zou aflopen. Mijn ogen sloot ik toen Zayn zijn vingers over mijn wang gleden. Deze jongen zorgde keer op keer weer voor dezelfde kriebels als de eerste keer. Zijn duim die over mijn lippen streek, liet me mijn ogen weer openen. Ik pakte zijn hand vast, om erna mijn lippen ertegenaan te duwen. Dat zonder uit zijn ogen weg te kijken. 'Dat ga ik verliezen met jou aan mijn zijde. Maar het is heel erg lief van je.' Mijn wel bekende grijns was weer op mijn gezicht verschenen. 'Want jij blijft degene die aan de beschrijving perfect voldoet.' Voegde ik er nogmaals aan toe voor ik mijn lippen deze keer op de zijne plaatste.

If we hug a little tighter, our hearts will be a little closer

Zayn Malik
Er was niemand anders op de wereld die beter bij me zou passen dan Louis. En ik zou ook nooit iemand anders willen. 'Klieren he.' Herhaalde ik grijnzend. Waarna ik allebei mijn handen toch maar onschuldig op zijn borstkas legde, nadat Louis een kus op de ene had gedrukt. Ik schudden langzaam mijn hoofd. 'Ik haal het lang nier bij jou schoonheid en perfectie.' Dit was een discussie die nooit zou eindigen. Het maakte niet uit we de ene over de andere zei. De andere was altijd beter. Ik duwde mijn neus in Louis zijn wang en drukte zachte kusjes op zijn kaak naar boven, totdat ik bij zijn oor was. Heel zachtjes beet ik speels in zijn oorlel en ging weer goed zitten. Ik kon best klieren als Louis dat graag wilde hoor. De onschuld stond op mijn gezicht alsof ik nooit iets gedaan had. Op mijn beurt trok ik een gekke bel, waarna ik giechelend een kusje op zijn lippend drukten.

[ bericht aangepast op 17 juli 2013 - 1:06 ]

''yOu aLreaDy kNoW wHaT'S uP''