Liam:
' Liam, mag ik het uit leggen alsjeblieft? ' Vraagt ze en ik draai me om. Ik zucht en zeg: 'Vertel maar'. ' Kijk, ik vroeg hem of ik nog een knuffel mocht ik had die knuffel nodig want ik was helemaal in schok enzo, en toen trok ik me terug naar achter om weer gewoon te gaan zittten, en toen zoende hij me opeens. Ik voelde me kut en ik schrok er eerst van, maar toen heb ik me maar gewoon mee laten slepen en ik wou hem net vragen waarom hij dat deed en toen ging de deur open. Het spijt me enorm. En er is geen spijt genoeg voor en dat weet ik maar we hadden eerst ook een heel gesprek enzo dat we elkaar niet kwijt konden. sorrie liam, ik zal je wel even alleen laten.' zegt ze. ALs ze weg wil gaan sta ik snel op en pak haar pols vast. Even denk ik na maar kus haar dan toch. Snel daarna trek ik haar in een knuffel. Ik begraaf mijn gezicht in haar shirt en de laatste tranen worden weggeveegt. 'Bedankt, ik weet dat je het nooit zou doen. Maar wil je bij me blijven, ik wil nu liever niet naar Niall' fluister ik half-murmelend tegen haar nek.
Ik schrik van Niall die opeens hierheen komt. 'LI' snikt hij. 'ze loog. De, ik , ik dacht even dat jij naast me lach en zoende en ze zoende me terug' legt hij ook uit. Fuck, wat moet ik nu geloven? Ik denk even na en zeg dan: 'Niall Horan, je weet dat ze naast je lag. Ze praatte daarvoor nog met je! I-ik ben teleurgesteld'. Mijn toon word steeds zachter, onzekerder, en gaat omlaag. Net als mijn hoofd. Ik moet aan de waarheid geloven, ookal doet mijn hart dat niet. MIjn hoofd denkt het meest logisch dus ik moet het maar geloven. Zonder dat ik het heb gemerkt heb ik EMma weer geknuffeld. IK laat haar voorzichtig los en sjok naar de tent. IK pak mijn tas en elke stap die verder leid naar de uitgang word sterker en bozer. Mijn vuisten staan gebald en gespannen. Ik loop het bos in en ga na een paar passen tegen de eerste boom zitten. Ik maak mijn tas open en pak om de beurt mijn spullen. Ik gooi het allemaal tegen de boom voor me en maak alles kapot. Dit is nog erger dan toen ik dood wou! Maar waarom? Wat zou er dan erger zijn dan een mislukte zelfmoordpoging? Is het de zoen? Maar dan zou ik toch nu bij EMma zijn? Of ben ik boos om Niall? Wow, echt vaag. Ik maak een vakje onderin open en wat vind ik? Mijn oude zakmes. 'SERIEUS?!' zeg ik. Ik richt het meteen op mijn hand maar mijn hart houd me tegen. Op mijn lip wordt voor de zoveelse keer gebeten, waardoor er nu bloed onstaat. HEt ijserige smaakje spuug ik uit en ik richt me op de kapotte boom. Ik sta op en kerf(?) zo hoog mogelijk: Niall en Emma. Ik kijk ernaar en leun tegen de boom. Waardoor kan ik zien van wie ik meer houd? En wie er dus blijkbaar de waarheid verteld. Logisch denken Li! Ik neem een tijdje rust en laat zoveel mogelijk gedachten varen. Wacht eens. Ik schreef Niall als eerst op, ik leun op Niall zijn kant van de boom, ik heb het blijkbaar netter geschreven, ik maak me druk om hem die zoent, en nu ik terugdenk... Alles valt op zijn plek! Ik weet dat ik wat voor Emma voel maar nu weet ik dat Niall voor mij de ware is. u maaar hopen dat hij me terug wil. Ik schaam me nu zo, ik ga niet terug! Ik draai naar de andere kant van de boom om vervolgens een hartje te maken met: Niamer in. Onopgemerkt heb ik een glimlach op mijn gezicht getoverd. Maar die verdwijnt als ik weer denk dat hij me vast niet meer wil. Ik maak 1 diepe snee in mijn linker pols en neem het bloed om een kruis te maken door het hart.
[ bericht aangepast op 8 juli 2013 - 18:35 ]
Gotta get, gotta get out of my head <3