Liam:
'Lieverd ik begrijp je volkomen' snikt ze. ' Dus je gaat echt eh?'. Met mijn hoofd omlaag gebogen knik ik. Tranen zijn er niet, maar ontstaan wel als ze me zoent. Ondertussen rollen de zoute tranen langs mijn lippen die ik dan ook proef. Daarna streelt ze over mijn wang en zegt:' weet wel dat ik altijd van je hou en zal houden '. De knuffel daarna doet het meest met me. Ik wil haar vasthouden. Nooit meer loslaten en dan toch gaan. Ik wil het wel, het is wat veel. ' Zullen we vanacht buiten slapen en naar de heldere lucht kijken? Moet je wel beloven deze nacht en octent nog bij me te blijven, als je gaat wil ik het sowieso mooi eindigen.' en ik voel een aanraking op mijn slaap. Ik knik braaf en zeg: 'Ik wil voor jullie nog even blijven... Maar ik weet niet hoe lang ik het kan 'volhouden'''zeg ik. Ik sta op en loop met mijn handen in mijn zakken richting de uitgang. 'Kom je lief?' vraag ik. Heel ver is er ergens een tikje angst te bespeuren, maar het verdriet in mijn stem overheerst. Na een paar stappen uit de tent keer ik me naar Emma. 'E-em? Mag ik...je dragen?' vraag ik. Het klinkt gek maar ergens krijg ik een... voldaan gevoel. Nu ik er nog ben wil ik er ook voor ze zijn.
Gotta get, gotta get out of my head <3