||RPG|| De vondst van Athene 7// Rollentopic - Rollentopics

Hey lieve kindjes van De vondst, aangezien het vorige verhaal niet zo lekker liep en dat topic ook vol was, hebben we nu een nieuw verhaal en een nieuw topic.

Het verhaal gaat als volgt. We zijn met z'n allen een vrienden groep, een paar van ons hebben krachten, een paar niet. We zitten op een normale school waar niemand verder van die krachten weet. We zitten in een drama/muziek clubje en in een sportclubje en o jongens wat hebben we het gezellig!

Welkom bij weer een flut rpg

Laat ff achter hoe je personage heet, leeftijd, relatie, favo schoolvak, thuissituatie (ouders+broertjes+zusjes en andere inwonenden) en je kracht. Ennu vergeet je uiterlijk niet. Je personage moet tussen de 15 en 19 zijn.

Als ik iets vergeten ben laat het dan ff achter

[ topic verplaatst door een moderator ]

[ bericht aangepast op 26 mei 2013 - 17:24 ]

©1998

Jionni.

Nadat ik zeer langzaam een briefje had gehaald, ging ik aan een random tafeltje zitten en luisterde ik half naar het verhaal van de leraar die de aandacht probeerde te trekken van ons. Niemand had de zin om op te letten. Ik keek wat om me heen. Ik kende niet zo veel mensen, behalve mijn vrienden. Tja, des te meer mensen die ik kan leren kennen. Opeens viel mijn blik op Sophia. Ze was knap, dat had ik altijd al gevonden. Maar nu deed het iets met me. Haar ogen vonden die van mij. Snel wende ik mijn blik af en met haar gezicht in mijn hoofd keek ik naar de saaie leraar.

You shall not pass!

Riley,

Mijn lichaam trilde toen Brittaney mijn hand vast pakte. Al wist ik dat ze het puur vriendschappelijk bedoelde. Ik glimlachde schaapachtig. 'Het was laat gisteravond.' Ik vond het lastig dat ze niets wist van alle krachten die in haar omgeving waren. Maar ik mocht niks vertellen. Ik had nog zo gehoopt dat ze ook krachten zou krijgen, maar tegen deze leeftijd is de kans nihil dat ze nu nog haar kracht ondekt. Gelukkig kon ik er over praten met Susan, en de anderen. 'Ik moet even maar de wc' zef ik en loop snel we voor dat er iemand achter me aan komt. Bij de leraren kamer sla ik rechts. Ik kijk goed om heen en open dan de deur. Ik kom in een grote oude bibliotheek. Mevrouw Wiska zit achter haar bureau in een boek te lezen. Achter me gaat de deur opeens weer open.

©1998

Brittany

Als Riley plotseling wegloopt, volg ik haar nieuwschierig. Ik ga er vanuit dat ze naar de toiletten gaat, maar ik kijk verbaasd op als ze in de richting van de bibliotheek loopt. Zo stil als ik kan volg ik haar. Haar haar wiebelt zachtjes heen en weer terwijl ze loopt en ik giechel zachtjes. Als ze de bibliotheek binnenloopt stop ik met lopen. Ze doet de deur achter zich dicht. Ik ga er dichtbij staan, maar terwijl er tegen aan probeer te leunen om een glimp op te vangen door het sleutelgat, vliegt hij plotseling open. Ik val de kamer in en kijk blozend omhoog naar Riley. 'Eh..ook op zoek naar de wc?' vraag ik met een scheve glimlach.

[ bericht aangepast op 31 mei 2013 - 15:24 ]

Susan
Ik liep achter britt en riley aan. Ik zag een van hen e bibliotheek in gaan, ik besloot ook om erheen te gaan. Misschien was er wel wat erranderd. In mijn ooghoeken werd tim een klein stipje, wat raar dat ik hem niet uit mijn hoofd kan zetten. Ik liep sneller dan ik dacht en stond nu al achter Brittany. 'He.' Zeg ik. een beetje verbaasd

Don't be a salad, be the best goddamn brocoli you could ever be!

Brittany

Ik sta verschrikt op als ik Susan ook achter me hoor. 'Wacht eens even, dit is niet de bibliotheek die we normaal hebben...is hij verhuisd?' vraag ik onschuldig. Ik zie Susan en Riley verschrikt en vragend naar elkaar kijken. Ik had al een hele tijd het gevoel dat er iets was wat ze me allemaal niet vertelden. 'Okay, nou ben ik er klaar mee. Wat is er zo geheim dat ik het niet mag weten?' zeg ik en ik sla mijn armen over elkaar. Ik kijk Riley aan en zet de beste puppy ogen op die ik kan.

Riley

Britt kijkt me aan maar haar puppyogen. Ze weet dat ik die niet kan weerstaan. Ik kijk naar mevrouw Wiska. Ze knikt naar me. Natuurlijk mag ik het haar vertellen. Ze moet ook krachten hebben, anders zou ze nooit binnen gekomen kunnen zijn in de bibliotheek. 'Goh dit uitleggen is nog moeilijker dan ik dacht.' lach ik moeilijk en ik kijk even naar Susan. 'Nou dit is dus de geheime bibliotheek, je kunt hier alleen binnen komen als je speciale krachten hebt....' Ik kijk de kamer rond en vervolg mijn verhaal. 'Jij hebt dus ook krachten, wij ook. Er is een grote gemeenschap, opgedeeld in verschillende disciplines. Mijn opa is bijvoorbeeld de leider van onze discipline, zwarte magie. Het is allemaal heel ingewikkeld en ik zal het je allemaal nog wel een keer uitleggen, maar jij moet me ook nog heel wat uitleggen.'

©1998

rick

ik hoor de bel en sprint naar de klas. ik had net een blikje red bull op gedronken en was helemaal gek geworden. als marley de klas binnenkomt sla ik zachtjes op de stoel naast mij, zodat ze weet dat ze naast me mag komen zitten. ik pak mn boeken en klooi wat met mn pen. Goh wat ben ik vervelend! ik moet NOOIT meer red bull gaan drinken.

Don't be a salad, be the best goddamn brocoli you could ever be!

susan

ik loop de kamer in en pak een stoel. 'Kom er maar even bij zitten.' zeg ik en wijs de stoel naast mij aan. 'Riley en ik kwamen ongeveer op hetzelfde moment hierachter, riley net iets eerder. Het ging ook op deze manier, ik liep haar achterna omdat zij mijn pen nog had en ik had een proefwerk. ik liep haar achterna, tja en toen dit. maar vertel, hoe kwam je erachter dat je krachten had?' ik kijk haar vragend aan. ik trek mijn jurkje een beetje recht en pak een boterham.

Don't be a salad, be the best goddamn brocoli you could ever be!

Marley

Ik ga vrolijk naast Rick zitten en pak mijn spullen uit mijn tas. Rick zit te klooien met zijn pen en ik zeg "je hebt zeker weer Red Bull gehad?" Ik glimlach, misschien iets te breed.

You start to think killing people might make them like you, but it doesn't. It just makes people dead.

Sophia

Ik twijfelde tijdens de lunch, zou ik naar de bibliotheek gaan? Praten met mijn vrienden met hun krachten. Ik had net een hele serie geile sms'jes van Evan gelezen. Allemaal met dezelfde overduidelijke boodschap. Kom snel naar me toe. Jionni had een paar vreemde blikken op me geworpen en ik begreep niet waarom, aangezien hij me allang kende. En eigenlijk was Evan ook wel het enige waar ik echt aan kon denken. Hij was zó goed. Ohhh, ik moest echt naar de bibliotheek voor ik helemaal gek werd. Ik liep er snel heen, eenmaal in de grote, magische ruimte aangekomen keek ik meteen om me heen waar ik mijn vrienden kon vinden. Ik zag Riley en Susan en... en... was dat Brittany! Wat deed zij hier. "Hoi" mompel ik onzeker

ice cream for everyone! YES - camel? yes!

Riley

Nog voor dat Brittany kon reageren stormde Sophia al weer binnen. 'Hoi,' mompelt ze en kijkt ons vragend aan. 'Ja wij weten verder ook niets.' zeg ik terwijl ik mijn schouders ophaal. 'Wat een drukte hier ineens.' zegt mevrouw Wiska en ze klapt haar boek dicht. Ze fronst en er verschijnen nog meer rimpels op haar voorhoofd. Mevrouw Wiska is een oude vrouw, maar ook erg wijs en bovenal heel krachtig, al wist niemand precies wat haar kracht precies was. 'Wat is hier allemaal aan de hand.' haar bezorgdheid om ons gaf me altijd een warm gevoel van binnen.

©1998

Jionni.

Ik wist dat Sophia een vriendje had. Een of andere Evan. Ik was niet iemand die snel zei dat mensen stom waren, maar dit keer had ik wel een veroordeel klaar liggen. En dat was, da ik hem totaal niet vertrouwde. Stomme gedachten. Ik moest ergens anders aandenken. Maar helaas, na een paar minuten de les gevolgd te hebben, dwaalde mijn gedachten weer af naar Sophia en dat stomme vriendje van haar. Ik mijn hoofd maakte ik een rijtje van positieve en negatieve dingen van Evan. Hij was knapper dan ik, rijker dan ik en hij was populairder bij de meiden dan ik. Dat hem misschien wel een soort van aantrekkelijker maakte. Negatieve dingen waren minder makkelijk te bedenken. Ik kwam bij zijn gedrag uit. Hij was arrogant. Enige min puntje dat ik kon verzinnen. Mmm, misschien was hij dan wel beter voor Sophia, maar als nog vertrouwde ik hem niet....

You shall not pass!

Brittany

Met al die mensen om me heen, hun ogen op mij gericht, kijk ik naar de grond. Dan springen eindelijk de tranen in mijn ogen. Zachtjes begin ik te praten. 'Ik..Ik was zo bang. Ik voelde me een freak, en zo alleen. Ik...ik...ik ben zo blij dat ik niet de enige ben' is het enige wat ik kan uitbrengen.

Riley,

'Yeah, join de freak club today it's free.' grinnik ik. 'Niet huilen.' zeg ik als ik haar zie huilen. Ik wiebel wat ongemakkelijk op mijn benen. Het was een beetje awkward om hier zo te staan. 'Wat heb je dan, vooreuh krachten?'

©1998

Brittany

Ik glimlach verdrietig naar Riley. Als ze me vraagt wat voor kracht ik heb, val ik stil. Uiteindelijk stamel ik. 'Ik...ik heb er twee...' ik sta op. Waarom niet laten zien? Ik pak een schaar van het bureau van de bieb en zie iedereen met grote ogen naar me kijken. 'Wat doe...' begint Susan, maar ik heb al een diepe snee in mijn hand gesneden met de schaar. Ik hoor hun verschrikte reacties en glimlach. Ik draai me naar hun om en laad de snee zien. Het doet niet eens zo'n zeer. Ik leg mijn hand op de sneee en voel mijn vingers het licht uitschijnen en de pijn verdwijnt. Ik laat het aan de anderen zien met een glimlach.