Susan
Ik voel een hand op mijn hoofd. Het voelt warm en vertrouwd aan. Ik doe mijn ogen dicht, het voelt net als een fijne droom. Als ik ineens de hand voel verdwijnen doe ik verward mijn ogen open. Ik zie britt voor me zitten. Wacht eens even ZIEN! 'Ik ze je.' zeg ik. Ik probeer mijn arm te bewegen en het lukt. Nu mijn andere arm. Ik concentreer me op mijn linkerarm maar het lukt niet. 'Het..' ik probeer het nog een keer. 'Het lukt niet.' zeg ik. Ik zie mevrouw Wiska op ons af komen lopen. Waarom zat zei er eigenlijk de hele tijd zo rustig bij? bedacht ik me. 'Laat haar maar met rust, je kunt je over een paar minuten weer gewoon bewegen.' zegt ze met haar rustige stem. 'Brittany, je moet je krachten goed onder controle leren te houden. Zoals je ziet heeft je heel techniek gewerkt, alleen niet optimaal. Je moet je krachten leren kennen en beheersen, alleen zo kan je ook heel lichaam helen in een keer. Dit vergt tijd en energie, maar dit doen al deze meiden. Ik vind het belangrijk dat je weet dat je er niet alleen voor staat. We helpen je allemaal, als jij het accepteert.' ze loopt weer naar haar stoel en gaat zitten, net zo rustig als dat ze net deze kant op was komen lopen. Ik glimlach naar Britt om haar te laten zien dat het goed zit. 'Jullie moeten zo gauw als Susan weer kan lopen naar jullie klas gaan.' Ze staat op en pakt een boek. Ik herken het boek. Het is het boek dat alle nieuwelingen krijgen, eigenlijk een zoor van basisboek, of een hoe ga ik met mijn krachten m voor dummies boek. Ik glimlach bij de gedachte toen ik dat ding uit moest lezen in een week. Mevrouw Wiska overhandigd het boek aan britt, die nog steeds geschokt op de grond zit. 'Als je dit boek aan het eind van de week uit hebt kunnen we volgende week beginnen met lessen.' zegt ze. Ik voel een tinteling in mijn arm en kijk ernaar. Ik til hem op en heb door dat ik alweer een beetje controle terug krijg.
Don't be a salad, be the best goddamn brocoli you could ever be!
Ik kijk wel even of met dit bericht alles weer goed kan krijgen.