• Hey lieve kindjes van De vondst, aangezien het vorige verhaal niet zo lekker liep en dat topic ook vol was, hebben we nu een nieuw verhaal en een nieuw topic.

    Het verhaal gaat als volgt. We zijn met z'n allen een vrienden groep, een paar van ons hebben krachten, een paar niet. We zitten op een normale school waar niemand verder van die krachten weet. We zitten in een drama/muziek clubje en in een sportclubje en o jongens wat hebben we het gezellig!

    Welkom bij weer een flut rpg (cool)

    Laat ff achter hoe je personage heet, leeftijd, relatie, favo schoolvak, thuissituatie (ouders+broertjes+zusjes en andere inwonenden) en je kracht. Ennu vergeet je uiterlijk niet. Je personage moet tussen de 15 en 19 zijn.

    Als ik iets vergeten ben laat het dan ff achter

    [ topic verplaatst door een moderator ]

    [ bericht aangepast op 26 mei 2013 - 17:24 ]


    ©1998

    hoezo is brittany opeens nieuw?


    ©1998

    (Oh, ik dacht dat we allemaal nieuw waren. Ik pas het wel ff aan :) )

    (Heb het aangepast hoor :) )

    (Ja, hij woont helemaal alleen.. In een over ander goedkoop huisje, dat hij maar net kan betalen.. )


    You shall not pass!

    Brittany

    Ik glimlach een beetje schaapachtig naar de leraar. 'En waar komt u zo laat vandaan?' zegt ze geirrieerd. Ik pruil 'Ik was de weg kwijt' en voordat ze nog iets anders kan zeggen loop ik al naar een tafel. Daar zit Riley. Mijn ogen schitteren als ik haar zie. 'Haii' zeg ik vrolijk en ik ga op haar tafel zitten. 'Hoe ist?'

    Jionni.

    Verschrikt werd ik wakker van een kat die begon te blazen. Mijn ogen schoten open en ik zag een dikke rode kat, met open mond naar me kijken. Met een reflex gaf ik de kat een duw, waardoor het stomme beestje naar mijn hand krabde. Rot beest dacht ik in mezelf. Ik duwde mezelf vermoeid omhoog van het veel te dunne matras. Vandaag was de eerste schooldag en moest ik er natuurlijk fatsoenlijk uit zien. Ik pakte van het kleine stapeltje een simpel shirt en een broek en verwisselde de kleding. Ik had geluk dat ik nog wat kleding had. Sinds ik was weggelopen, kon ik maar nauwelijks rond komen. Ik deed het met 3 setjes kleding en beperkt eten. Meestal at ik wat in de aanbieding was. Ik poetste mijn tanden en rende naar mijn wankele fiets. Zo snel als het ding toe liet, fietste ik naar school. Het was niet ver en ik was binnen 10 minuten op school. Een beetje laat, maar wat dan nog. Welke les had ik eigenlijk? Ik zag nog net een meisje naar binnen lopen die vaag op Brittany leek. Ik herkende haar omdat ze vorig jaar ook bij mij in de klas had gezeten. Ik liep naar de deur waar zij in was gegaan en klopte beleefd op de deur. Door het raampje zag ik dat de mensen naar de deur keken en wachtte tot er iemand binnen kwam. Toch ietwat nerveus stapte ik naar binnen en keek de leraar neutraal aan.

    ( dit is mijn eerste keer in een RPG. Ik hoop dat het zo een beetje goed en ik het goed heb begrepen. Als er dingen fout moeten jullie het zeggen dan pas ik wat dingen aan. !!)

    [ bericht aangepast op 30 mei 2013 - 16:49 ]


    You shall not pass!

    (Ja dat is helemaal goed hoor :D Arme jongen, woont ie helemaal alleen :( )

    Ja is goed hoor, maar denk er aan dat we al een vriendengroep zijn met zijn allen

    JA VOOR IEDEREEN: WE ZIJN AL EEN VRIENDENGROEP< WE KENNEN ELKAAR DUS!


    ©1998

    (OKAY IS GOED NU POSTEN POSTEN POSTEN :D Btw, Marjo's karakter is echt omg zo knap)

    dit is nog mijn personages uiterlijk de vorige deed het niet..



    (en Blackalpha, Het heeft geholpen, Danke)

    [ bericht aangepast op 30 mei 2013 - 17:01 ]


    You shall not pass!

    ok, ik ga posten


    ice cream for everyone! YES - camel? yes!

    Riley

    Godzijdank was Brittany daar. Ik haalde opgelucht adem. Ik wist niet waarom ik zou blij was haar te zien. Snel komt ze naast me zitten. 'Heb ik wat gemist?' Lorenzcurve werpt onze een boze blik toe.


    ©1998

    Sophia,

    Ik staarde zuchtend uit het raam. We hadden spaans, een van de vele vakken die ik niet kan, niet kon en nooit zou kunnen. Mijn mobieltje trilde onophoudelijk door Evans sms' jes, ik had het gevoel dat ik het door mijn hele lichaam heen voelde trillen. Ik wist precies wat voor dingen hij me stuurde, verrukkelijke dingen. Vanmiddag werd fantastisch. Evan en ik hadden nu alweer 3 maanden verkering en ik was nog nooit van mijn leven zo verliefd geweest, ik wist zeker dat hij de ware was. "En waar komt U zo laat vandaan?" zei onze vreselijke lerares opeens. Ik keek op en zag een zwaar ademde Brittany in de deuropening staan. Ik glimlachte, Brittany was echt forever te laat. Ze ging naast Riley zitten en de lerares ging geïrriteerd verder met de les. Ik probeerde een tijdje op te letten, maar mijn mobieltje trilde opnieuw en ik dacht alleen nog maar aan hém. Vanmiddag...


    ice cream for everyone! YES - camel? yes!

    Marley

    Ik was zo vrolijk met de kindjes bezig geweest dat ik te laat op school kwam (dat is NIET fout, Nikki, Elise (Celina...)). Hè, op mijn eerste schooldag nog wel. Ik deed de deur van het klaslokaal open en keek een beetje bang in de ogen van mevrouw Lorenscurve (Lorentzcurve?). Ik ging vlug aan een tafeltje wat vooraan zitten en hield me stil. Toen mevrouw Lorentzcurve de andere kant op keek keek ik wie er achter me zaten. Riley en Brittany! "Hey," zeg ik vrolijk, en ik schrik als mevrouw Lorentzcurve mijn naam noemt. Ik ga snel weer recht zitten en probeer naar haar saaie stem te luisteren.

    [ bericht aangepast op 31 mei 2013 - 19:05 ]


    You start to think killing people might make them like you, but it doesn't. It just makes people dead.

    (jongens dit slaat echt nergens op!! we zitten NIET ALLEMAAL in dezelfde klas, de klas van mevrouw lorenscurve en spaans zijn twee VERSCHILLENDE klassen. okee?)


    Don't be a salad, be the best goddamn brocoli you could ever be!